Dla młodych czytelników

"Wołaj z radości, ludu z Jeruzalem! Patrz! Twój Król nadchodzi!"

TŁUMY GROMADZIŁY SIĘ w Jeruzalem na Paschę. Był to szczególny czas, w którym cały naród obchodził święto i przypominał sobie, jak wiele lat wcześniej Bóg wyzwolił ich z niewoli w Egipcie.

    Jezus i Jego przyjaciele przebyli długą drogę i przyszli kilka dni wcześniej, zatrzymując się we wsi Betania, niedaleko Jerozolimy. Jezus miał zamiar co rano udawać się do miasta, w czasie tego tygodnia, aby uczyć ludzi o Boskiej dobroci i nakłaniać ich do większej wierności Bogu. To nie było daleko - około dwie mile - lecz pierwszego dnia Jezus zaplanował przybyć tam w szczególny sposób.

    Tamtego ranka, po opuszczeniu Betanii, Jezus poprosił swych dwóch przyjaciół, aby poszli do pobliskiej wioski, zwanej Betfagie, gdzie mieli zobaczyć źrebię - młodą oślicę - przywiązaną do drzwi. "Przyprowadźcie ją do mnie", powiedział Jezus, "a gdyby ktoś was pytał, powiedzcie, że wasz Mistrz jej potrzebuje."

    Dwóch przyjaciół znalazło oślicę, a choć ludzie stojący obok zapytali dlaczego ją zabierają, ich odpowiedź zadowoliła ich.

    Osły są łagodnymi i czułymi stworzeniami, które bardzo lubią przebywać z dziećmi i osobami upośledzonymi. One potrafią również ciężko pracować i ciągnąć wielkie ciężary, poruszając się prawie w takim tempie jak my.

    Na tym szczególnym ośle nikt wcześniej nie jechał, lecz on był zupełnie spokojny, gdy uczniowie położyli na nim płaszcz jako siodło i podnieśli Jezusa na jego grzbiet.

    Kiedy Jezus jechał do Jeruzalem, tłumy przyłączyły się do Niego w pochodzie. Ktoś zaczął wiwatować, ponieważ oni przypomnieli sobie, że prorok Zachariasz mówił o królu, który przyjdzie, jadąc na ośle. Wszyscy przyłączyli się do wiwatowania. Oni słali na drodze swoje płaszcze i gałązki z liśćmi - i z uśmiechem na twarzy, wszyscy wołali radośnie!

"Hosanna! Chwała Bogu! Idzie Król! Błogosławiony, który idzie w imieniu Pana!"

    Cóż za wspaniałe powitanie Jezusa! A jak myślicie, co odczuwał osiołek? Gdyby osły potrafiły mówić, ten z pewnością powiedziałby, jak czuł się zaszczycony, gdy tamtego dnia został wybrany, aby wieźć Pana Jezusa, przyszłego Króla całego świata.

Tę historię znajdziesz w Ewangelii Marka, rozdział 11, wiersze 1 - 10. Proroctwo znajduje się u Zachariasza, rozdział 9, wiersz 9.

SB ’04,48; BS ’04,48 [UK].