PIEŚŃ I HISTORIA

WILLIAM NEWELL (1868-1956) urodzony w Savannah, Ohio, był ewangelistą, nauczycielem Biblii i przez pewien czas zastępcą dyrektora w Biblijnym Instytucie Moody’ego w Chicago, Illinois. Pewnego dnia, gdy podążał na lekcje, rozmyślał o tym, co Chrystus uczynił dla niego na krzyżu. Słowa „Na Kalwarii” pojawiły się w jego umyśle i on szybko wszedł do pustej klasy i zapisał je na jedynym dostępnym kawałku papieru, na starej kopercie. On dał słowa Danielowi Townerowi, który uczył muzyki w tej szkole. W ciągu godziny narodziła się nasza pieśń „Na Kalwarii.” W 1895 roku pieśń została opublikowana i chrześcijanie na całym świecie śpiewają ją jako swe własne świadectwo.

Lata spędziłem w próżności i pysze, Nie przejmując się, że mój Pan został ukrzyżowany Nic nie wiedząc, że na Kalwarii umarł dla mnie.

Przez Słowo Boże w końcu grzech poznałem swój, Wtedy drżałem, że wzgardziłem prawem Aż ma winna dusza z błaganiem na Kalwarię się zwróciła.

Teraz Jezusowi powierzyłem wszystko I z radością za mego Króla uznaję Go Teraz zachwycona ma dusza tylko o Kalwarii śpiewać może.

O, miłości, co zbawienia nakreśliłaś plan! O, cóż za łaska na człowieka sprowadziła go! Ach, jak potężną przepaść na Kalwarii zażegnał Bóg!

Tam miłosierdzie było wielkie, a łaska darmo; Przepraszam, że one pomnożyły się dla mnie; Tam, na Kalwarii, zmartwiona ma dusza wolność odnalazła!