PYTANIA BIBLI JNE
POWRÓT IZRAELA
Pytanie: Proszę o wyjaśnienie, co należy rozumieć przez „powrót Izraela”?
Odpowiedź: Biblia przez Izrael rozumie naród żydowski (Jana 4:22; Mat. 10:5, 6; 15:24) i przedstawia dwie linie myśli związane z ich powrotem: (1) powrót do swojej ziemi i (2) powrót do łaski Bożej. Rozważmy najpierw (1): Powrót do swojej ziemi poprzedziło rozproszenie pomiędzy wszystkimi narodami i ich prześladowania, zarówno podczas ciemnych wieków, jak i w czasach nam bliższych. Ich rozproszenie podczas Wieku Ewangelii do wielu krajów było przepowiedziane w licznych wersetach, pośród których jest Jer. 16:13-16: „Dlatego wyrzucę was z tej ziemi, do ziemi którejście nie znali, wy i ojcowie wasi, a tam służyć będziecie bogom cudzym we dnie i w nocy, dokąd wam nie okażę miłosierdzia.... Ale: Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, do których ich był wygnał, gdy ich zasię przywiodę do ziemi ich, którąm dał ojcom ich.” Spustoszenie ich ziemi i miast zostało przepowiedziane między innymi u Amosa 7:9 - „Bo wyżyny Izaakowe spustoszone będą, a świątnice izraelskie zburzone będą, gdy powstanę przeciwko domowi Jeroboamowemu z mieczem”. Te proroctwa miały obfite wypełnienie. Aż do obecnych czasów ta ziemia była właściwie pozbawiona Izraelitów. Jej urodzajność bardzo zmalała i została opuszczona. Zachętami dla Izraela do powrotu do swojej ziemi jest ich religia, patriotyzm, ich prześladowania w różnych krajach, ich pragnienie miejsca, w którym mogliby mieszkać bezpiecznie, obudzenie ich narodowej świadomości, przywrócenie żyzności tej ziemi i wznowienie uzyskiwania z niej korzyści. Widzimy to obecnie, po części wskutek podejmowania pojedynczych i zbiorowych inicjatyw przez Żydów w Izraelu, np. w ich osiedlaniu się i zbiorowej imigracji Wiele proroctw wskazywało na to wielkie dzieło. (Jer. 16:14-18; 30:4-8, 18-22; 31:4-14).
Te teksty nie odnoszą się do ich powrotu z Babilonu, ponieważ jest on tam nazwany powrotem z ziemi północnej, podczas gdy Babilon leży na wschód od Palestyny. Tych przepowiedzianych siedem czasów (7x360 lat) lub 2520 lat karania (3 Moj. 26:18, 21, 24, 28) trwało od 607 roku p.n.e. do 1914 roku n.e. Od tej pory następował ciągły wzrost działalności wpływający na powrót Żydów do Palestyny. Polityczny Syjonizm dużo wcześniej, już nawet w latach dziewięćdziesiątych XIX w., rozpoczął motywować swoich członków do powrotu do tej ziemi i od tamtego czasu ich powrót zaczął gwałtownie rosnąć. Po drugie, rozważymy powrót Izraela do łaski Pana. Powodem utraty przez nich łaski Bożej były ich upartość i pycha, mające swój punkt kulminacyjny w odrzuceniu Chrystusa. W 3 Moj. 26:14-45 Mojżesz podaje znamienite proroctwo, przepowiedziane przez Boga, mówiące o zbliżaniu się karania za gwałcenie przez nich Jego przymierza. Wiele innych fragmentów również wskazuje na ich odpadnięcie od łaski Pana. Jednakże, zgodnie z Izaj. 40:1, 2 i Rzym. 11:25-32, ich zaślepienie oraz niełaska nie miały trwać wiecznie. W zgodzie z tymi proroctwami oraz faktem, że żyjemy w czasie oczekiwania na ich wypełnienie, dostrzegamy przemijanie zaślepienia i uprzedzenia Izraela do Jezusa; podczas gdy poprzednio byli zawzięci względem Jezusa, obecnie wielu z nich uznaje Jego za jednego ze swoich największych proroków. Widzimy jak Nowy Testament, tłumaczony na j. hebrajski jest rozpowszechniany wśród Żydów. Odbywa się tam wiele niesekciarskiej ewangelizacji w celu przebudzenia ich do uznania swojego błędu związanego z odrzuceniem Jezusa oraz w pomaganiu im do dostrzeżenia, że jest On Mesjaszem, przepowiedzianym w Starym Testamencie. Chwalebne rezultaty wynikające z powrotu Izraela do łaski Pana są ukazane w Rzym. 11:12, 15, 16; Ezech. 16:46-63.
SĄDZENIE DWUNASTU POKOLEŃ IZRAELA
Pytanie: Jezus w Mat. 19:28 obiecał Apostołom, że w odrodzeniu zasiądą razem z Nim, sądząc dwanaście pokoleń Izraela. Kiedy to się wypełniło?
Odpowiedź: Niektórzy twierdzą, że to się wypełniło w roku 70 n.e., co oczywiście nie jest poprawne, ponieważ odrodzenie świata nastanie po Drugim Przyjściu naszego Pana podczas procesu restytucji. Jezus oświadczył, że sądzenie Izraela będzie miało miejsce, kiedy „Syn człowieczy... usiądzie na stolicy chwały swojej”, a to nastąpi w czasie Jego drugiej obecności, kiedy wszystkie narody, włączając dwanaście pokoleń, zostaną zgromadzone przed Jego chwalebnym tronem na swój sąd ostateczny (Mat. 25:31, 32; Obj. 20:1-6). Biblia zakłada tysiącletnie panowanie Chrystusa wraz z owymi 144 000 - Kościołem. Lecz proszę zauważyć, że ten plan zakłada, że klasa Kościoła, włączając Apostołów, zakończy swój pobyt na ziemi i wraz ze swoim Panem będzie sprawować niebiański urząd sądzenia nie tylko dwunastu pokoleń, lecz całego rodzaju ludzkiego, który w czasie wyznaczonym przez Boga zostanie wzbudzony z grobu, w czasie odrodzenia lub procesu restytucji (Dz.Ap. 3:19-21; Jana 5:28).
KRÓL OG - OLBRZYM
Pytanie: Jak możemy rozumieć oświadczenie 5 Moj. 3:11, że „tylko sam Og, król Basański pozostał był z olbrzymów”? Czy to oznacza, że niektórzy olbrzymi z czasów Noego przeżyli potop?
Odpowiedź: Na początku ktoś może wyciągnąć taki wniosek, ale zgodnie z 1 Moj. 7:21-24 „... wyginęło wszelkie ciało poruszające się na ziemi.... Wszystko, co miało w nozdrzach tchnienie życia.... Pozostał tylko Noe i to, co z nim było w arce.” Dlatego żadni olbrzymi (nefilimy - potomkowie upadłych aniołów i córek ludzkich) nie przeżyli potopu Noego.
Kiedy Mojżesz pisał w 5 Moj. 3:11, że tylko Og pozostał z olbrzymów (rephaim) nie odwoływał się do olbrzymów (nephilim) z czasów Noego, ale do olbrzymów żyjących po potopie za czasów Abrahama: Emimów, Enakitów, Zuzymów z 1 Moj. 14:5. Zostali oni pokonani przez Chodorlahomera, króla Elamskiego, wspieranego przez innych królów (14:1), a z kolei ta grupa narodów została pokonana przez Abrahama, kiedy uwolnił Lota i jego domowników. Znamy także historię Goliata, Filistyńczyka, zabitego przez Dawida (1 Sam. 17:4). Tak więc po potopie w wielu pokoleniach żyli wielcy ludzie (olbrzymi).
NOE Z RODZINĄ OPUSZCZAJĄ ARKĘ
Pytanie: Rozumiem, że Arka Noego, do której weszło osiem dusz ludzkich oraz zwierzęta czyste i nieczyste i zostali zbawieni od wód potopu, przedstawiała zbawczą moc Przymierza Abrahamowego, dzięki której cztery wybrane klasy, oraz quasi-wybrani i niewybrani, ostatecznie będą wybawione spod przekleństwa Adamowego. Na co typem są Noe i jego rodzina wraz z towarzyszącymi im zwierzętami opuszczający arkę?
Odpowiedź: Wydaje się, że w antytypie ten okres nastanie przy końcu Tysiąclecia i będzie postępował aż do końca Małego Okresu wkraczając w „wieki przyszłe”, kiedy to wypróbowani i wierni restytucjoniści, klasa owiec, zapewnią sobie życie wieczne i ludzką doskonałość.
To będzie w tym samym czasie, kiedy cztery wybrane klasy razem z quasi-wybranymi, spośród których najwyższa klasa to Poświęceni Obozownicy Epifanii, osiągną punkt wyjścia do wieków doskonałości i wieczności.
SB ’05,62-63; BS ’05,61-62.