WIELKIE PRAWDY

Za wielkie prawdy więcej zapłacić trzeba,
Niż za te, wśród których człowiek żyje codziennie,
Które bez trudu przychodzą w dostatku chleba,
Które wiatr rzuca przed ciebie, przede mnie.

Dla wielkich prawd wiele trzeba poświęcić.
Przypadek nie wskaże nam drogi ni senne marzenia.
Posiądą je ci tylko, co w boju nieugięci,
Co ślady burz i wichrów przeciwnych noszą uderzenia.

Gdy kiedyś wśród starć i trudów, w żalu srogim
W moc zbrojne cię ramię Boże dosięgnie
I serca rolę przeorze, co leży odłogiem,
Ukryte prawdy ziarno zobaczy światło dzienne.

Nie w karczmie przy chlebie i winie
Ni wśród brylantów w złoto wprawionych,
Nie w głośnych salonach, night-clubach, kasynie
Ani nie w blasku królewskiej korony.

Nie w sektach różne głoszących wyznania,
Nie w niecnych przetargach kościoła ze światem,
Nie znajdzie się skarbu prawdy pięknego w łopianach
I nie zachwyci jej flagi wdzięcznym łopotem.

Bo prawda z ziemi uprawnej wyrasta jak zboże
I trud nagradza cierpliwy, gorliwość i wiarę.
Tych, co szukają, tych chętnie wspomoże
Swym skarbem możnym i wiecznym bogactwa darem.

Wiersze brzasku, nr 1

SB '12, 16.