ODPOWIEDŹ NA ZAPYTANIE

    Pytanie: Dlaczego lud w prawdzie obchodził Pamiątkę Wieczerzy Pańskiej w tym roku w różnych trzech datach; bracia w towarzystwie obchodzili 24. marca, bracia w Epifanji 25. marca, a bracia P.B.I. 23. kwietnia?

    Odpowiedź: Szczegóły tego juz podaliśmy w angielskiej Ter. Prawdzie (P. 25, 52-58). W krótkości możemy odpowiedzieć, co się tyczy braci Epifanji, że zastosowali się do tego czasu obchodzenia tej pamiątki według ostatnich podań br. Russla (Z. 15, 70, par 1), którą regułę pokazuje Józefus (Ant. Book 3, chapt. 10, sec. 5) jaka była w czasie Chrystusa, to jest, że rozpoczęto miesiąc Nizan pierwszym pełnym dniem nowego miesiąca, który był najbliższym (jak br. Russell podał) wiosennego ekwinoksu (porównania dnia z nocą); gdy zaś bracia P.B.I. nie kierowali się podług księżycowego kalendarza niebios, lecz według żydowskiego, obranego przez żydów w 360 po Chr. i ułożonego przez greckiego poganina Metona, a kalendarz ten bierze czasami nowy najbliższy księżyc do ekwinoksu, bez względu czy jest przed lub po ekwinoksie, a czasami bierze drugi najbliższy księżyc do ekwinoksu, który zawsze musi przychodzić po ekwinoksie. Według ostatniego zastosowali więc oni się w tym roku, to jest według żydowskiego, a nie wodług księżycowego kalendarza niebios, i dlatego obchodzili w tym roku miesiąc później. Gdy br. Russell widział, że żydowski kalendarz nie był dobrym, zaraz go znieważył; n. p. w 1914 żydowski kalendarz dał 9. kwietnia jako 14 Nisan, gdy br. Russell dał 10. kwietnia jako 14. Nisan. P.B.I. twierdzi, trzymając się reguły, że brat Russell czasem (lecz nie w ostatnim czasie) podawał początek Nisan z pierwszym nowem księżycem po ekwinoksie; lecz każdego razu, gdy żydowski (nie księżycowy) kalendarz to uczynił, ogłosili często datę 14. Nisan na nowym księżycu przed ekwi-noksem. To pokazuje, że nie trzymali się zawsze (nie ostatniej) reguły br. Russla - pierwszego nowego miesiąca po wiosennym ekwinoksie; lecz trzymali się zawsze żydowskiego kalendarza (nie księżycowego niebios) pogańskiego od Metona bez żadnej reguły na księżyc. W num. 89 ang. Ter. P, zbiliśmy już w szczegółach ich wielkanocną datę. Data na 25. marca w tym roku była podana przez nas jak następuje: Najbliższy nowy księżyc do ekwinoksu (21. marca) przy 180 stopniu wschodniej długości był 11. marca o godz. 8.13 wieczorem. Ponieważ pierwszy, jak inne pierwsze dni księżycowego miesiąca, musi być pełnym dniem (zaczynając go od 6-tej wieczorem) musieliśmy zacząć go rachować 12. marca od 6-tej wieczorem, jako pierwszy pełny dzień miesiąca Nisan; dlatego 14 Nisan zaczął się o 6-tej wieczorem 25. marca. Dlaczego więc teraz bracia w towarzystwie obchodzili pamiątkę 24. marca? Choć idą jak my za tą samą regułą zaczynania Nisana od nowego księżyca najbliższego ekwinoksu, to rachowali ten dzień nowym księżycem, który był w Filadelfji - Eastern Standard time - gdy my żeśmy zaczęli Nisan z pierwszym pełnym dniem księżyca (nowiu) od 180 stopnia wschodniej długości, gdzie cały świat zaczyna dzień. Tak więc choć w absolutnem czasie nowy księżyc pokazuje się na równo w obu miejscach, to według zegarka nowy księżyc w ostatnim miejscu jest akuratnie 17 godzin dalej jak był w Filadelfji. Dlatego choć nowy księżyc przy 180 stopniu wschodniej długości pokazał się podług zegarka o 8.13 po połud. 11. marca, to także pokazał, się w Filadelfji podług zegarka o 3.13 rano 11. marca. Podług tego, gdyby księżycowy dzień i miesiąc miał by się zacząć od czasu Filadelfji, pierwszy dzień miesiąca Nisan musiał by zacząć się o godz. 6-tej wieczorem 11. marca, kiedy pierwszy pełny księżycowy dzień po tym względem by się zaczął. A ponieważ przy 180 stopniu wschodniej długości nowy księżyc okazał się 11. marca, przeszło 2 godziny później po godz. 6-tej wieczorem, musielibyśmy czekać dzień aby 1-go Nisan rachować od następnego dnia, to jest 12. marca. Która więc z tych dwóch metod rachowania, jest właściwą? Odpowiadamy, że ta, która zaczyna rachować od 180 stopnia wschodniej długości; ponieważ gdy cielesny Izrael był nominalnym ludem Boga, Bóg zaczął dzień gdzie oni rachowali, to jest w Jeruzalem; tak teraz Bóg zaczyna dzień, gdzie Nominalny Duchowy Izrael zaczyna dzień, to jest przy 180 stopniu wschodniej długości, tak jak wypadki odnośnie 1845 i 2520 równoległości w ich wypełnieniu tego dowodzą. Inny jeszcze dowód jest, że ten sposób; rachowania jest właściwy: Trzymanie się tych dwóch reguł tak jak je nam dał brat Russell, to jest aby wszyscy bracia mogli ją wszędzie obchodzić: 1) tego samego księżycowego dnia i 2) 14. dnia miesiąca Nisan. Te dwie reguły nie mogą być utrzymane, jeżeli słoneczny i księżycowy dzień, nie będą rachowane od tego samego miejsca, to jest od 180 stopnia wschodniej długości, gdzie cały świat zaczyna słoneczny dzień; dlatego też data towarzystwa w tym roku była przyczyną do tego, że ich bracia w New Zeland i większość australjańskich braci obchodzili tę pamiątkę według ich czasu 13-go Nisana. Powyższa odpowiedź pokrywa w krótkości te ważniejsze zarysy tego pytania. Dla szczegółów niech ci co czytają po angielsku, przeczytają No. 89, 52-58 angielskiej Ter. Pr. Gdyżeśmy ogłosili datę Wieczerzy Pańskiej w tym roku, nie podaliśmy na jakiej .zasadzie ustanowiliśmy ją; z tej przyczyny otrzymaliśmy wiele listów aby dać informację względem tejże. Dlatego w przyszłości, jak przedtem oprócz tego roku, będziemy podawali zawsze datę wieczerzy Pańskiej z podaniem właściwej metody rachowania , ażeby bracia nie brali jedynie naszego słowa, lecz ażeby mogli być zadowoleni odnośnie właściwej daty na ten przedmiot.

TP ’29, 63-64.