OFIARY KSIĄŻĄT WIEKU EWANGELII

(4 Moj. 7:66-8:4; ciąg dalszy z TP '76, 48)

BYŁO to zło takie jak: nadużycia urzędników i arystokratów, zepsucie sędziów, prawodawców i ministrów, oszustwa przy wyborach, rozdawanie publicznych urzędów między członków partii rządzącej, przekupstwo, władza przywódców partii politycznych, grabienie ziemi sposobami oszukańczymi, oszustwa finansowe, spekulacje giełdowe na akcjach i cenach, inflacje, szalbierstwa i podstęp, "legalne" wykręty i odkładania, monopole, sprzedaż poniżej wartości, fałszowanie, subwencjonowanie samolubnej propagandy, feudalny system własności agrarnej, przekupstwo, nierzetelność, unikanie płacenia podatku, faworytyzm, niewłaściwe używanie funduszów im powierzonych, urządzanie paniki, opływanie w zbytkach, ciemiężenie klas robotniczej i chłopskiej itd. Wszystkie te nadużycia mniej lub więcej wypływały z błędów, że kler, królowie i arystokracja mają uprzywilejowane prawo, jak oni to nazywają, z upoważnienia Bożego. Z powodu tak wielu cierpień wypływających z powyżej wymienionych nadużyć, fanatyczni i nieofiarowani między pierwotnymi "anabaptystami" zostali doprowadzeni do rozpaczy i ostatecznie do chwycenia za broń, aby się pomścić na swych ciemiężycielach, a rezultatem tego było nieszczęsne powstanie w Monasterze 1535 roku, które może być poważną przestrogą dla wszystkich chrześcijan.

    (16) Oprócz strofowania i naprawiania powyżej wymienionych nadużyć, wypływających z błędnej doktryny o prawie z upoważnienia Bożego i innych błędów, pozafiguralny Achyjezer strofował i naprawiał różne formy grzechu, błędu, samolubstwa i światowości, które przeszkadzały by przyjąć Jezusa, jako swego Zbawcę i Pana. On strofował i naprawiał pychę, która czuła się za wyniosła, ażeby pokutować za grzech i nieść swój krzyż. Strofował i naprawiał miłość ludzkiego uznania, która wzdraga się przed wstydem krzyża lub uznawanie czyichś grzechów; miłość odpoczynku i wygody, unikającą zaparcia samego siebie w pracy i trudnościach, przypadających na pracownika i żołnierza Chrystusowego.

(c.d.n.)

TP ’76, 64.