JA MAM KLUCZE

"I żyjący, a byłem umarły, a otom jest żywy na wieki wieków. Amen. I mam klucze piekła i śmierci." - Obj. 18:1

CAŁA BIBLIA mówi o śmierci jako o wrogu. W pieśniach religijnych teologia często błędnie przedstawia ją jako przyjaciela, jako anioła, rzekomo wysłanego przez Boga. Śmierć jest nam przedstawiona wBiblii jako kara za grzech, dając wyraźnie do zrozumienia, że gdyby Adam nie przekroczył Boskiego rozkazu, to by nie umarł; nie zostałby również wypędzony ze swojego domu - Edenu. Święty Paweł podkreśla fakt, że śmierć jest karą za grzech oraz to, że powstanie rodzaju ludzkiego ze śmierci nastąpi w wyniku zbawczego dzieła Chrystusa. On mówi: "Bo ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych. Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak w Chrystusie wszyscy ożywieni będą. Ale każdy w swoim rzędzie" (1 Kor. 15:21-23).

ŚMIERĆ KARĄ ZA GRZECH

    Jak 1 Mojżeszowa wprowadza śmierć jako karę za grzech, tak Objawienie, wskazując na zwycięstwo Chrystusa oraz zniszczenie grzechu i śmierci, kończy ten wielki dramat; uwolnienie wszystkich członków rodziny Adamowej spod jego wyroku i ostatecznie przyniesienie wszystkich chętnym powrotu do społeczności z Bogiem i wieczne życie. Pomiędzy tymi dwoma krańcami Boskiego objawienia są zapewnienia Proroków oraz słowa Jezusa i Jego Apostołów, które wyjaśniają procesy odkupienia i pojednania. Święty Paweł streszcza to mówiąc, że przez jednego człowieka [nieposłuszeństwo] grzech wszedł na świat, awwyniku grzechu śmierć, i w ten sposób śmierć przyszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy są grzesznikami… Jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu się stanie sprawiedliwymi - Rzym. 5:12-19.

    Boska propozycja jest taka, że ktokolwiek zadośćuczyniłby wymaganiom Sprawiedliwości, wymierzonym przeciwko Adamowi i jego rodzajowi, mógłby ich wykupić i nabyć i miałby zupełne prawo do uwolnienia ich z więzienia, grobu. Przez cztery tysiące lat obietnice wyczekiwały na tego wielkiego mesjańskiego Wyzwoliciela - takiego, jak w słowach wypowiedzianych pod natchnieniem przez Mojżesza, a zapisanych w 5 Moj. 18:15: "Proroka z pośrodku ciebie, z braci twej, jakom ja jest, wzbudzi tobie Pan, Bóg twój; Onego słuchać będziecie." Lecz takie były jedynie obietnice - nic nie wskazywało wówczas na ich wypełnienie. Ostatecznie Bóg we właściwym czasie posłał Swego Syna. Pismo Święte zapewnia nas, że ofiara, którą złożył Jezus [Sam] była odpowiednią ceną okupu za grzechy całego świata. Ono mówi nam, że Ojciec Niebiański okazał Swoją aprobatę dla tej ofiary, kiedy udzielił błogosławieństwa podczas Pięćdziesiątnicy i że Jezus, nawet obecnie, siedzi po prawicy Ojca, czekając (Żyd. 10:12, 13) aż nadejdzie czas, gdy niebo i najdalsze zakątki świata zostaną Mu oddane, aby mógł ustanowić Swoje panowanie sprawiedliwości, błogosławiąc świat i uwalniając wszystkich więźniów grzechu i śmierci. Zwlekanie w żadnym znaczeniu nie wskazuje na słabość ani na potrzebę jakichkolwiek zmian w Boskim programie. Ono wskazuje jedynie, że istnieje inny zarys celu Wszechmogącego, którego w tym czasie nie rozpoznajemy.

WIELKIE DZIEŁO

    Dzieło będzie wielkie. Ponad sto dwadzieścia sześć miliardów zostanie uwolnionych z więzienia śmierci. I oni wszyscy będą potrzebowali pouczenia, podźwignięcia, karania i szkolenia w celu przygotowania ich do Boskiego błogosławieństwa wiecznie trwającym życiem. Tym okresem, przewidzianym na pouczenie i podźwignięcie ma być tysiąc lat. Władza do nauczania pochodzi z Królestwa Mesjasza, którego władcami będą Chrystus, głowa i ciało - Jezus i Jego Oblubienica, stanowiąc razem z Wielką Kompanią, Druhnami, niebiańską część Jego Królestwa (Obj. 7:9-17). Podczas minionych dziewiętnastu stuleci Bóg, przez Swoje Słowo i opatrzności, powołał i zebrał małe stadko dla Chrystusa, aby stało się Jego Oblubienicą (Łuk. 12:32). Oni wszyscy zostali już wypróbowani i udowodnili swoją wierność aż do śmierci jako naśladowcy stóp swojego Mistrza i obecnie są skompletowani, przebywając w chwale ze swoim Panem i wykonując wielkie dzieło zniszczenia dwóch wielkich potworów - grzechu oraz śmierci. Pan jest, i pozostanie przez pewien czas, obecny na ziemi w Swoim Drugim Przyjściu. Jeżeli zastanawiamy się, czy tak naprawdę jest, to zauważmy znaki widoczne w dzisiejszym społeczeństwie. To jest ten obecny czas Wielkiego Ucisku, znajdujący się pod nadzorem Chrystusa - z jego wojną, rewolucją, terroryzmem i anarchią, w trakcie dokonywanego procesu niszczenia szatańskiego imperium zła. Apostoł Mateusz w żywy sposób opisuje ten czas: "Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd, ani potem będzie. A gdyby nie były skrócone one dni, nie byłoby zbawione żadne ciało; ale dla wybranych będą skrócone one dni" (Mat. 24:21, 22).

    Święty Paweł wskazuje nam na wielkiego Wyzwoliciela, Mesjasza, znajdującego się w chwale, w tym czasie, kiedy obejmie Królestwo pod wszelkim niebem i rozpocznie wypełnianie modlitwy, której nas nauczył: "Przyjdź królestwo twoje; bądź wola twoja jako w niebie, tak i na ziemi" (Mat. 6:10). On mówi nam, że musi panować dotąd, aż położy wszystkich nieprzyjaciół u swych stóp - "A ostatni nieprzyjaciel, który będzie zniszczony, jest śmierć" (1 Kor. 15:25, 26). Znaczenie tego jest wyraźne. Królestwo Mesjasza będzie skierowane zdecydowanie na naprawianie każdej formy niesprawiedliwości, znalezionej w świecie finansów, polityki, społecznym czy religijnym. On będzie rządził światem laską żelazną, a każdy naród i każdy system lub element niezgodny z Boskim standardem sprawiedliwości, będzie połamany na kawałki tą laską żelazną (Ps. 2:9). Wskutek tego, na ziemi zacznie być ustanawiana sprawiedliwość w pośrodku czasu takiego ucisku, jakiego nie było nigdy, odkąd powstały narody. Ale takie poskramianie zorganizowanego grzechu dopiero zapoczątkuje dzieło Mesjasza. Po związaniu szatana i zatrzymaniu zorganizowanej władzy grzechu, każde wykroczenie będzie sprawiedliwie ukarane, a każde staranie się w dobrem właściwie nagrodzone. Ludzkość stopniowo będzie się podnosić z grzechu i dlatego proporcjonalnie do tego będzie wydostawać się spod władzy śmierci do czasu, aż wszyscy chętni i posłuszni zostaną w pełni wyzwoleni ze wszystkich niebezpieczeństw w odniesieniu do tego potwora, który pożerał nasz rodzaj przez ponad sześćdziesiąt stuleci. Jednak nie tylko to, ale około stu dwudziestu sześciu miliardów, które znalazły się w więzieniu śmierci, będzie uwolnionych - nie wszyscy od razu, ale stopniowo, jak oświadcza Apostoł, każdy w swoim rzędzie.

    Wówczas nadejdzie czas na wykonanie proroctwa: "Gdzież jest, o śmierci! Bodziec twój? Gdzież jest, piekło! zwycięstwo twoje?" (1 Kor. 15:55). Zauważmy, kiedy ta wielka zmiana będzie miała miejsce. Nie teraz. Bodziec śmierci jest w nas wszystkich; ponieważ, jak wyjaśnia Apostoł, grzech jest bodźcem śmierci. A ponieważ wszyscy zostali użądleni przez śmierć, wszyscy umierają. Aby zupełnie wydobyć z ludzkości tę truciznę, żądło grzechu, i przyprowadzić do doskonałości, potrzeba będzie wprowadzenia na tysiąc lat Wieku Mesjasza. Gdy tylko żądło śmierci zostanie usunięte, władza śmierci osłabnie, ponieważ częścią Boskiego Prawa jest to, że dusza, która grzeszy umrze (Ezech. 18:4). Obecnie śmierć ma swoje żądło, ale kiedy przyjdzie ten, który jest doskonały, żądło będzie usunięte; niedoskonałość i słabość przeminą, a przyczyna grzechu zostanie również usunięta. Jeszcze nie teraz, ale gdy zaczną się wypełniać słowa: "Gdzież jest, piekło! zwycięstwo twoje?" Hades, szeol, grób, zwyciężają nad rodzajem Adamowym. I to zwycięstwo nie zostanie całkowicie obalone dopóki Odkupiciel nie uwolni spod władzy śmierci ostatniego członka spośród całej rodziny ludzkiej, za którą On umarł, Sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby przyprowadzić nas z powrotem do Boga. Tak więc, jak mówi Apostoł, w punkcie kulminacyjnym Królestwa Chrystusowego, wraz z uwolnieniem całej ludzkości spod władzy grzechu i śmierci, śmierć zostanie połknięta w zwycięstwie. Apostoł zacytował prawdopodobnie słowa z Ozeasza 13:14, gdzie czytamy: "Z ręki grobu [szeol] wybawię ich, od śmierci wykupię ich. O śmierci! będę śmiercią twoją; o grobie [szeol]! będę skażeniem twoim; żałość skryta będzie od oczów moich." Wszechmocny nigdy nie zmieni ani nie odwoła swojego postanowienia. Śmierć i grób, szeol-hades (piekło Biblii) mają być zniszczone. Każdy członek rodzaju Adamowego ma być odkupiony przez Tego, który uwalnia wszystkich.

    Klucz, o którym jest mowa na początku tego artykułu jest symbolem autorytetu i przedstawia ustawową władzę do otwierania więzienia i uwalniania więźniów. Śmierć Adamowa była ustawową karą dla naszego rodzaju - sprawiedliwą karą. Ale chociaż udziałem wszystkich jest potępienie i słabość, Bóg przewidział, że niektórzy spośród tego rodzaju, gdyby otrzymali taką sposobność, z radością powróciliby do lojalności Jego sprawiedliwym zasadom. Dlatego uczynił zabezpieczenie przez Jezusa dla każdego członka rodzaju, wielkich i małych, bogatych i biednych. Wybawienie będzie zlane na cały świat i cały świat otrzyma sposobność przyjścia do znajomości Prawdy i podźwignięcia się do doskonałości. Prawo lub władza do uwolnienia ludzkości spod władzy śmierci i więzienia śmierci, szeolu-hadesu, grobu, jest przedstawiona przez klucz w rękach Mesjasza. To On, dzięki odkupieniu, którego dokonał za nas przez swoją śmierć na krzyżu Kalwarii, uzyskał klucz, należny Mu autorytet, do uwolnienia nas z grobu. Nasz Pan użył również tej figury więzienia z proroctwa Izajasza. Czy nie jest napisane, że Pan został pomazany, aby ogłaszać posłannictwo dobrej nowiny słabym, zawiązywać rany tych, którzy są skruszonego serca, ogłaszać wolność niewolnikom grzechu i śmierci oraz otworzyć więzienie śmierci tym, którzy są pojmani? Jezus zastosował właśnie to proroctwo do Siebie (Izaj. 61:1; Łuk. 4:18). Nasz Pan nie otworzył drzwi żadnego ziemskiego więzienia podczas Swojego pierwszego przyjścia. Lecz, tak jak zostało przepowiedziane, On otworzy drzwi więzienia i ustanowi wszystkich wolnymi przez swoją śmierć; Sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby mógł mieć prawną władzę do uwolnienia więźniów - kiedy zabezpieczył klucz. To chwalebne dzieło zakończy się ostatecznie przy końcu wieku Tysiąclecia. Wybrany Kościół wieku Ewangelii był zaproszony do szczególnego udziału w tym dziele. Stąd najpierw Kościół został powołany ze świata, pod specjalnym Przymierzem ofiary, i obecnie przebywa w chwale razem ze swoim Panem, Zbawicielem, będąc częścią nasienia Abrahamowego na poziomie duchowym - Gal. 3:29.

JEZIORO OGNIA

    "A śmierć i piekło [hades] wrzucone są w jezioro ogniste" (Obj. 20:14). W symbolicznym języku Objawienia, panowanie Mesjasza jest opisane jako chwalebna sposobność dla całej ludzkości powrotu do harmonii z Wszechmocnym i osiągnięcia życia wiecznego podczas Pośredniczącego Królestwa. Symboliczny obraz, którego
częścią jest ten werset, opisuje ustanowienie Królestwa Mesjasza; świętych, siedzących z Nim na Jego tronie w Jego Królestwie, panujących wraz z Nim - Królewskie Kapłaństwo (Obj. 20:4-6). Kontekst opisuje dalej ten okres, w którym cała ludzkość zostanie przyprowadzona do znajomości Prawdy, kiedy wszyscy staną przed wielkim Białym Tronem, Mesjaszowym Tronem Sądu, w celu wypróbowania ich, doświadczenia, udowodnienia czy przyjmują, czy odrzucają doskonałość oraz życie wieczne, które wówczas zostaną umożliwione dzięki Boskiemu miłosierdziu. Jak możemy zauważyć, podczas tego tysiącletniego panowania Mesjasza, śmierć będzie stopniowo pochłonięta w zwycięstwie. I gdy więźniowie śmierci będą stopniowo uwalniani, grób będzie niszczony i nie będzie go nigdy więcej. Oświadczenie: śmierć i piekło wrzucone są w jezioro ognia jest jedynie innym sposobem wyjaśnienia nam, że śmierci Adamowej (przekleństwa śmierci, które przyszło na nas w wyniku grzechu pierworodnego) i związanego z nią grobu więcej nie będzie. W dodatku pamiętajmy, że Dolina Hinnom, położona na zewnątrz ziemskiego Jeruzalem, gdzie jedynie były niszczone odpadki, będzie antytypem na wtórą śmierć, przedstawioną symbolicznie jako jezioro ognia poza Nowym Jeruzalem. Będzie w nim całkowicie, zupełnie, zniszczony (a nie - zachowany w wiecznych mękach) każdy, kto nie będzie w harmonii z Boską wolą (Obj. 2:11).

    W Nowym Testamencie, jak możemy zauważyć, hades oznacza grób lub stan śmierci, które są wynikiem przestępstwa Adamowego, podczas gdy Gehenna przedstawia wtórą śmierć, która dosięgnie tylko tych, którzy najpierw będą uwolnieni spod wyroku Adamowego lub przynajmniej będą mieli zupełną sposobność do uwolnienia, a którzy okażą większe zamiłowanie do grzechu niż do sprawiedliwości i dlatego będą skazani na wtórą śmierć. Jednak w Starym Testamencie nie ma charakterystycznego słowa stosownego do opisania wtórej śmierci, zagłady, która byłaby osobistą karą, dobrowolnym przestępstwem. Aby pokonać tę przeszkodę, słowo szeol jest użyte drugi raz. Na przykład, czytamy o niektórych, że będą rozmyślymi grzesznikami po zapoznaniu się z wiedzą Prawdy, nie tylko spadkobiercami niedoskonałości i słabości, których nie będą pokonywać, lecz będą niepoprawnymi, dobrowolnymi grzesznikami - a niepobożni powrócą do grobu razem ze wszystkimi ludźmi, którzy zapomnieli o Bogu (Ps. 9:18). "Niepobożni" to jedynie ci, którzy grzeszą przeciwko zupełnemu światłu, wiedzy i sposobności; i tylko o tych można powiedzieć, że zapomnieli Boga, którzy już raz Go poznali - którzy zostali przyprowadzeni do znajomości Prawdy i odwrócili się od niej (2 Piotra 2:21, 22).

SB ’06,8-11; BS ’06,8-11.

Wróć do Archiwum