PYTANIA BIBLIJNE
Pytanie: W 1 Kor. 11:26 czytamy: „Albowiem ilekroć-byście jedli ten chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł.” Jak często powinniśmy to czynić?
Odpowiedź: Niektórzy błędnie utrzymują, iż te słowa znaczą, że powinniśmy uczestniczyć w Wieczerzy Pańskiej często - co miesiąc, co tydzień lub nawet codziennie, jeśli to możliwe. Wprost przeciwnie, słowa „ilekroćbyście” nie prowadzą nas do częstego uczestnictwa w Wieczerzy Pańskiej; one po prostu znaczą, kiedykolwiek ją obchodzimy. Apostoł Paweł nie dał tutaj specjalnego nakazu, lecz jedynie podkreślił fakt, że kiedykolwiek lud Pański obchodzi tę Pamiątkę - a właściwie pamiątka jest obchodzona oczywiście w rocznicę śmierci osoby, której jest poświęcona - ona przedstawia i oznajmia o śmierci Zbawcy. Jak to jest czynione? Zauważmy, że opisy ustanowienia Wieczerzy Pańskiej mówią nam, że kiedy Jezus pobłogosławił chleb, On złamał go (Mat. 26:26; Mar. 14:22; Łuk. 22:19; 1 Kor. 11:23,24). Dlatego łamanie chleba, następujące po jego pobłogosławieniu, jest główną częścią tej usługi; ponieważ ono przedstawia złamanie: czyli ofiarę człowieczeństwa naszego Pana aż do śmierci. Wspominając o tym, co chleb i kielich symbolizował, nasz Pan powiedział, że Jego krew wylewa się w celu odpuszczenia ludzkich grzechów (Mat. 26:28). Spożywanie przez nas niekwaszonego chleba przedstawiającego Jego ciało złamane za nas i picie przez nas kielicha symbolizującego Jego krew za nas przelaną - innymi słowy, nasze przyswajanie sobie tego, co symbolizuje Jego ludzką sprawiedliwość z towarzyszącym prawem do życia i prawami życiowymi - przedstawia nasze przyswajanie sobie usprawiedliwienia przez wiarę w zasługę Jego zastępczej ofiary. Przez korzystanie z tych symboli opowiadamy śmierć naszego Pana, gdy obchodzimy Jego Pamiątkę.
Rozważmy, jak często powinniśmy obchodzić śmierć Jezusa: Jezus był ukrzyżowany i umarł 14 dnia żydowskiego miesiąca Nisan, czyli Abib, dokładnie tego samego 24-godzinne-go dnia, którego typiczny paschalny baranek był zabijany. Ten szczególny dzień jest ważny, ponieważ w ten dzień było wypełnienie typu – śmierć baranka. Zatem, jak stosowne jest, by wszyscy chrześcijanie obchodzili noc tego samego 24-godzinnego dnia, kiedy nasz Paschalny Baranek (1 Kor. 5:7,8) został zabity, tym samym upamiętniając śmierć naszego Pana w jej rocznicę! Dlatego instrukcją naszego Pana było, aby ten dzień był corocznie obchodzony na Jego pamiątkę. „Po wieczerzy” (1 Kor. 11:25), która ostatecznie kończyła obchodzenie typicznej Paschy dla Niego i Jego uczniów, Jezus ustanowił nową, Pańską Wieczerzę, używając nowych symboli – chleba i owocu winorośli – które zajęły miejsce typicznego corocznego baranka. Pan dał uczniom te nowe symbole, mówiąc: „To czyńcie na pamiątkę moją [nie zachowujcie już dłużej typicznej wieczerzy paschalnej każdego roku, lecz zamiast tego używajcie co roku nowych emblematów w antytypicznej wieczerzy – Pamiątce – dla upamiętnienia Mnie i Mojej ofiary, jako antytypicznego Paschalnego Baranka Bożego]” (Łuk. 22:19).
Śmierć Chrystusa jako antytyp paschalnego baranka zabitego w Egipcie, nie może być tak samo odpowiednio obchodzona w żadnym innym czasie, jak tylko w jej dokładną rocznicę. Jest to wieczór 14 Nisan lub Abib, pierwszego miesiąca czasu księżycowego (2 Moj. 12:2-8; 3 Moj. 23:5; 4 Moj. 9:1-3; 28:16), niezależnie od tego, w jaki dzień tygodnia to przypadnie, jak to czynił Jezus. Zgodnie z Boskim sposobem liczenia (1 Moj. 1:5,8) „wieczór”, czyli nocny okres 24-godzinne-go dnia, rozpoczyna się o 6 wieczorem, poprzedzając „poranek”, czyli okres dnia, rozpoczynający się o 6 rano. W tym roku 14 Nisan rozpoczyna się 31 marca o 6 wieczorem.
SB ’07,15; BS ’07,14.