BOGACTWO I MĄDROŚĆ SALOMONA
"Miał Salomon czterdzieści tysięcy stajni z końmi dla swych rydwanów i dwanaście tysięcy jeźdźców... i dał Bóg Salomonowi mądrość i bardzo wielką roztropność oraz serce wielkie niczym piasek na brzegu morskim" - (1 Król. 4:25-32).
JEŚLI bogactwo Salomona i jego pokojowe panowanie zapowiadało chwałę i pokój Tysiącletniego panowania Chrystusa, jak już zostało wskazane, to również mądrość Salomona wyobrażała obejmującą wszystko mądrość Chrystusa. Przedstawiciele wielu narodów przychodzili, by słuchać Salomona, tak też kiedy Pan obejmie Królestwo i będzie rządził narodami, wszystkie krańce ziemi przypomną sobie i zwrócą się do Niego, jak mówi Prorok. Oni powiedzą: "Pójdźcie, a wstąpmy na górę PAŃSKĄ, do domu Boga Jakubowego, a będzie nas uczył dróg Swoich, i będziemy chodzili ścieżkami Jego" (Izaj. 2:3).
Należy pamiętać, że mądrość Salomona, która przyciągała uwagę i podziw świata (1 Król. 4:29-34), nie była niebiańską mądrością, nie była duchowym zrozumieniem, do którego obecnie zachęca się lud Pański, który jedynie może duchowo rozeznawać (1 Kor. 2:8-14), co nigdy nie było popularne u świata. Mądrość Salomona była jedynie niedoskonałym spełnieniem mądrego i rozumnego serca sugerowanego w jego śnie-modlitwie, które znajdzie pełne urzeczywistnienie w naszym Panu jako antytypie Salomona (1 Król. 3:9).
To świecka mądrość Salomona imponowała światu. Z natury i przez opatrznościowe Boskie błogosławieństwa w uczynieniu go typem, Salomon miał wielkie i dobrze rozwinięte zdolności umysłowe; on rozwijał je w wielu kierunkach z wyraźnym powodzeniem, jako mąż stanu, sędzia i finansista. Stwierdzenie, że jego mądrość przewyższała mądrość Chaldejczyków itp., wydaje się wskazywać, że była to mądrość w dziedzinie nauk przyrodniczych i filozofii, która cieszyła się u nich popularnością. Chociaż "on wypowiedział trzy tysiące przypowieści oraz tysiąc pięć pieśni", jednak nie wszystkie one były uznane przez PANA, by były godne umieszczenia ich wśród świętych Pism.
Niebiańską mądrość Ksiąg Kaznodziei, Przypowieści i Pieśni Salomona przyjmujemy jako natchnioną przez Boga, jako będącą słowami proroków, którzy często nie rozumieli tego, co pisali (1 Piotra 1:10-12).
SB ’07,77; BS ’07,78.