ZMARTWYCHWSTANIE SPRAWIEDLIWYCH I NIESPRAWIEDLIWYCH
Dzieje Apostolskie 24:15
ZMARTWYCHWSTANIE SPRAWIEDLIWYCH nie może oznaczać zmartwychwstania tych, którzy byli doskonali, ponieważ nie ma nikogo doskonałego, nikogo sprawiedliwego, "ani jednego." Zatem "zmartwychwstanie sprawiedliwych" musi oznaczać zmartwychwstanie tych, którzy zostali usprawiedliwieni; a usprawiedliwionymi w Piśmie Świętym są ci, których przykładem jest Abraham. Abraham uwierzył Bogu i został usprawiedliwiony przez wiarę. To wiara go usprawiedliwiła oraz uczynki, które ją potwierdzały.
Podobnie i Kościół, kiedy jego członkowie byli tutaj na ziemi, starając się zapewnić swoje powołanie i wybór, Apostoł tak mówi o nich, włączając siebie: "Zatem będąc usprawiedliwieni przez wiarę, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego, przez wiarę mamy dostęp do tej łaski, w której trwamy i radujemy się w nadziei chwały Bożej" (Rzym. 5:1,2, KJV). Zgodnie z tym, oni nie tylko zostali usprawiedliwieni z grzechu, lecz przez poświęcenie zostali do prowadzeni do chwalebnej pozycji członków klasy Chrystusa; a tym samym mieli nadzieję uczestniczenia z Nim w zaszczytach Jego Królestwa w przyszłości. Zostać uwolnionym od winy to jedno, a zostać podniesionym do pozycji synów Bożych, dziedziców Boga i współdziedziców z Chrystusem, naszym Panem, to inny zarys nadziei.
O zmartwychwstaniu umarłych na ziemi jest podobnie powiedziane w Jana 5:28,29, gdzie czytamy: "Nie dziwujcie się, ponieważ nadchodzi godzina, kiedy wszyscy, którzy są w grobach, usłyszą Jego głos i wyjdą, ci którzy dobrze czynili, na zmartwychwstanie życia, a ci którzy źle czynili, na zmartwychwstanie sądu" (ASV). Pan Jezus nie miał na myśli tylko tych, którzy byli dobrzy, ponieważ On włącza w to wszystkich, którzy są w grobach. W kontekście tego wersetu czytamy, że ci, którzy dobrze czynili, wyjdą "na zmartwychwstanie życia", a ci, którzy źle czynili, wyjdą na "sąd". Słowo sąd oznacza próbę, a po niej wydanie wyroku.
ZMARTWYCHWSTANIE KOŚCIOŁA
Ci, którym wiara umożliwiła wytrwanie zarówno wśród potępienia, jak i wśród aprobaty, zostali tym samym uzdolnieni do spełnienia Boskiego wymagania, wypracowania podobieństwa charakteru do Jezusa. Oni przeszli ze stanu potępienia Adamowego do odmiennego życia nowych stworzeń w Chrystusie Jezusie. Jak mówi Apostoł: "Wiemy, żeśmy przeniesieni z śmierci do żywota, iż miłujemy braci" (1 Ja na 3:14). To przejście z śmierci do życia nie nastąpiło w pełnym znaczeniu, gdy byli tutaj na ziemi, lecz obecnie, gdy zostali przeniesieni za zasłonę, do duchowej sfery, w której otrzymali Boskie życie i są członkami Ciała Chrystusa.
Ponieważ nie ma ani jednego dobrego, jedynym znaczeniem, w jakim ktoś może "czynić dobrze" jest dojście do harmonii z Bogiem przez posłuszeństwo, takie jak pod Przymierzem, które obejmowało Abrahama, Izaaka i Jakuba lub pod jeszcze wyższym Przymierzem, które obejmowało Kościół w Wieku Ewangelii. W przeciwieństwie do tego świat jest nazwany obcymi, cudzoziemcami (Efez. 2:19). Zatem przez Ducha Świętego, przez to "namaszczenie Duchem Świętym", oni mieli dowód przyjęcia ich przez Ojca.
Jako rezultat tego, ci którzy otrzymali Boskie uznanie, którzy przeszli przez próby i utrapienia i okazali się wierni do końca, zostali podniesieni przez Pana do najwyższego stanowiska chwały, czci i nieśmiertelności. To jest koroną lub najwyższym szczytem życia osiągniętym przez Kościół. Zatem ci, którzy mieli udział w Pierwszym Zmartwychwstaniu, będą panować z Chrystusem tysiąc lat. Jest to główna klasa wymieniona przez Apostoła. Oni zostali uznani; powstali na "zmartwychwstanie życia." Jakie jest znaczenie "zmartwychwstania życia"? Odpowiadamy, że oni od razu powstali do doskonałego duchowego życia. Jak mówi Apostoł Paweł: "Bywa wsiane ciało w skazitelności, a będzie wzbudzone w nieskazitelności; bywa wsiane w niesławie, a będzie wzbudzone w sławie; bywa wsiane w słabości, a będzie wzbudzone w mocy; bywa wsiane ciało cielesne, a będzie wzbudzone ciało duchowe." Zatem oni dostąpili natychmiastowej zmiany do Boskiego życia. Oni przeszli swą próbę w Wieku Ewangelii, dlatego otrzymali udział w głównym zmartwychwstaniu.
ZMARTWYCHWSTANIE ŚWIATA
Jednak wszyscy będą wzbudzeni do życia. Jak zmartwychwstanie świata będzie się różnić od tego udzielonego Kościołowi? Świat nie otrzymał Boskiego uznania; poganie nie mieli Boskiego uznania. Apostoł mówi: "Jak uwierzą w Tego, o którym nie słyszeli?" (Rzym. 10:14). Oni nie są odpowiedni do nieba. Oni nie są właściwi, by przebywać razem z aniołami czy świętymi, niezależnie od tego, jacy byli w tym zdegradowanym stanie. Oni znaleźli się w tym stanie w wyniku dziedziczenia, jako dzieci Adama. Lecz nie mogli odziedziczyć tego samego rodzaju zmartwychwstania, jakie po zakończeniu ziemskiego biegu dostali święci, którzy w chwili śmierci otrzymali Boskie uznanie: "Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota."
Podobnie jest z większością tych, którzy żyją w chrześcijańskich krajach. Ci, którzy są chrześcijanami jedynie z imienia, nie mogą myśleć, że są zdatni do nieba lub że w jakimś znaczeniu mają Boskie uznanie. To jest oczywiste dla wszystkich. Oni sami to przyznają. Nikt nie może zaprzeczyć temu, że większość z nich "żyje według ciała." Oni nie są święci, mając raczej Boską dezaprobatę. Niektórzy z nich słyszeli coś o Boskim Słowie, lecz nie dostosowują do niego swego życia.
ZMARTWYCHWSTANIE ŚWIATA STOPNIOWE
"Ci, którzy źle czynili" wyjdą na zmartwychwstanie "sądu" (gr. krisis), na zmartwychwstanie próby i sprawdzianu. Jakiego rodzaju ono będzie? Biblia mówi nam, że to zmartwychwstanie będzie stopniowe; początkowo będzie to jedynie wzbudzenie. W czasie tysiącletniego panowania Chrystusa ludzie będą wzbudzani ze snu w grobach. To wzbudzanie będzie dziełem przygotowawczym, a nie pełnym zmartwychwstaniem, które będzie wymagało następnego Wieku. Jednakże jest Boskie zapewnienie, że kiedy cały świat wyjdzie z grobów w Wieku Tysiąclecia będzie mu udzielona pomoc, oni będą znajdować się w rękach Odkupiciela, którego Królestwo będzie miało ogólnoświatowy zasięg. Otrzymają sposobność stopniowego wznoszenia się do stanu utraconego przez Adama. Została utracona ludzka doskonałość i będzie ona odzyskana przez proces restytucji, który obejmuje nie tylko doskonałe zdrowie fizyczne, lecz także doskonałe zdolności umysłowe. To będzie oznaczało zupełną przemianę z obecnego stanu umierania pod względem umysłowym, moralnym i fizycznym (Dz.Ap. 3:19-21).
Pod koniec tysiąca lat świat będzie w pełni podniesiony z niedoskonałości do doskonałości. Wszyscy, którzy zareagują na dobroczynne zarządzenia, będą mieć zapewnione to, czym ojciec Adam cieszył się na początku - doskonałe człowieczeństwo. Ci, którzy nie będą posłuszni wymaganiom Chrystusowego Królestwa, zostaną zniszczeni we wtórej śmierci. Oni nigdy nie ożyją ponownie, ponieważ wcześniej otrzymali pełną miarę Boskiej łaski (2 Piotra 2:12). Kiedy na ojca Adama został wydany wyrok, on został wypędzony z Edenu. Wszystkie jego dzieci urodziły się umierające i nadal znajdują się w stanie umierania. Dlatego podniesienie człowieka z grzechu i śmierci będzie doprowadzeniem go do pełnej doskonałości - doskonałego życia. Będzie to proces stopniowy. W miarę postępu tego tysiąca lat oni będą coraz bardziej żywi i coraz mniej umarli, i nikt nie otrzyma pełnego zmartwychwstania życia, dopóki nie będzie podniesiony do stanu doskonałości - do doskonałego życia na obraz Boga, które zostało utracone przez Adama.
SPALENIE ŚWIATA SYMBOLICZNE
Pismo Święte oświadcza, że "ziemia na wieki stoi" i że Bóg "nie na próżno stworzył ją, na mieszkanie stworzył ją" (Kazn. 1:4; Izaj. 45:18). Ziemia nie osiągnęła jeszcze błogosławionego stanu, kiedy zakwitnie niczym róża, choć znajduje się w procesie dokonywania tego. Przy końcu tysiąca lat panowania Chrystusa cała ziemia zostanie doprowadzona do doskonałości. W proroctwach góry symbolizują królestwa. Słowa Apostoła w 2 Piotra 3:12,13 oznaczają, że nastanie nowy porządek rzeczy, by zająć miejsce starego porządku; i pod tym nowym porządkiem nastąpi błogosławienie wszystkich na ziemi.
Nierzadko słyszymy ludzi mówiących: "Tak, robi się coraz bardziej gorąco w tym niepokoju i zamęcie społeczeństw świata!" Koszty przewozu towarów tutaj w Stanach Zjednoczonych, a szczególnie transportu morskiego poza granice kraju, wymykają się spod kontroli. To, razem z licznymi problemami finansowymi, wzmaga pożogę i dolewa paliwa do ognia w tym "czasie ucisku"; który całkowicie pochłonie obecny porządek rzeczy. Zatem ucisk będzie czasem przełomowym, a nowe Królestwo zostanie wprowadzone jakiś czas później.
GÓRY SYMBOLIZUJĄ KRÓLESTWA
Pamiętamy, jak kiedyś z pewnym adwentystą jechaliśmy przez łańcuch górski. Brat adwentysta powiedział: "Czyż nie uważasz, że będzie to wspaniały czas, gdy te góry zostaną zrównane do jednego pozio mu?" Odpowiedzieliśmy: "Drogi bracie, góry są bardzo piękne i bardzo pożyteczne." "Na górach nie możesz posiać zboża", odpowiedział. "Dobrze, jeśli będziesz chciał posiać zboże, możesz udać się na prerie." Wtedy powiedział, "Co, według Ciebie, Pismo Święte ma na myśli, kiedy mówi, że góry zostaną zrównane, a ziemia się roztopi?" Nasza odpowiedź brzmiała: "Drogi bracie, 'góry' reprezentują tutaj królestwa. Czytamy, że 'będzie przygotowana góra domu Pańskiego na wierzchu gór'; to będzie główny rząd Królestwa" (Izaj. 2:2).
PROCES ZRÓWNYWANIA
Psalmista mówi nam: "choćby się przeniosły góry w pośród morza", góry symbolizują tu królestwa, rządy ziemi i ogół społeczeństwa, elementy, które podtrzymują rządy (Ps. 46). Święty Piotr także mówi, że cały świat będzie ogniem spalony. Te słowa są symboliczne, wskazując, że ludzie, którzy teraz są pokorni, będą wywyższeni, a ci, którzy stoją wysoko w społeczeństwie, zostaną upokorzeni. Jako rezultat tego nastąpi proces zrównywania.
Pamiętamy wyrażenie z proroctwa Sofoniasza: "Oczekujcie na Mnie, mówi PAN." Bóg Jehowa zwraca się tutaj do Swego ludu mówiąc nam, że nie powinniśmy być niezadowoleni, nie powinniśmy być anarchistami ani podżegającymi do konfliktów: Ja Sam wezmę udział w tym procesie zrównywania. Wy możecie spokojnie trwać w obecnym porządku społecznym. "Oczekujcie na Mnie, mówi PAN, do dnia, którego powstanę do łupu; bo sąd Mój jest, abym zebrał narody i zgromadził królestwa, abym na nie wylał rozgniewanie Moje i wszystką popędliwość gniewu Mego; ogniem zaiste gorliwości Mojej będzie pożarta ta wszystka ziemia." Następne zdanie wskazuje, że ten ogień nie jest literalny: "Bo na ten czas przywrócę narodom wargi czyste, którymi będą wzywać wszyscy imienia PAŃSKIEGO i służyć Mu jednomyślnie" (Sof. 3:8,9).
"DUCH I OBLUBIENICA MÓWIĄ: 'PRZYJDŹ'"
Zapoznanie ludzi z czystym Posłannictwem Boga, z nie zmąconym Słowem Boga, będzie dziełem tysiąca lat panowania Mesjasza. Spoglądając wstecz, wszyscy dostrzegamy, że ludziom nie ogłaszano czystego Posłannictwa Boga, lecz poglądy sprzeczne ze sobą, czyniące zamęt jeszcze bardziej nie zrozumiałym. Jednak Pan wyleje Swego Ducha na wszystkich, a znajomość Pana obejmie całą ziemię, tak jak wody napełniają wielką głębinę (Izaj. 11:9; Abak. 2:14). Jak przedstawia to Objawienie: "rzeka wody życia" będzie płynąć darmo (Obj. 21:6; 22:1,2). Oczekujemy na nadejście czasu, kiedy ziemskie Królestwo będzie ustanowione i kiedy popłynie "woda życia." W przyszłości będzie "rzeka wody życia" w chwalebnym Królestwie Mesjasza, kiedy Duch i Oblubienica powiedzą: "Przyjdź!" Wówczas każdy człowiek dojdzie do poznania Prawdy i otrzyma sposobność zdobycia pełnej doskonałości, umożliwionej przez okupowe dzieło Chrystusa.
KOŚCIÓŁ I ŚWIAT W TYSIĄCLECIU
O duchowym stanie jest powiedziane jako o stanie niebiańskim w takim znaczeniu, że słowa "niebo" i "niebiański" oznaczają w Piśmie Świętym wyższość. Zatem niebo, w jakim obecnie znajduje się Kościół, jest tym wyższym stanem. Jednak misja Kościoła w następnym Wieku będzie mieć związek z ludzkością. Rozumiemy zatem, że Pan i Kościół będą obecni, działając przez ludzkich, ziemskich przedstawicieli, nadzorując i sprawując nadrzędną władzę. Przykład takiej niewidzialnej mocy mamy w szatanie, który od ponad sześciu tysięcy lat rządzi na ziemi przez ludzkich przedstawicieli. Jego działalność jest zwodnicza. On sprawuje władzę nad ludzkością przez ignorancję, przesądy i grzech. Natomiast panowanie Chrystusa będzie rozproszeniem błędu oraz przesądów i wprowadzeniem sprawiedliwości. Ludzie poznają Prawdę, a Prawda uczyni ich wolnymi. Ci, którzy otrzymają naprawiające tysiącletnie Prawdy, zostaną wyswobodzeni i ostatecznie otrzymają wolność należną ludowi Bożemu. Klasa Chrystusa będzie widzieć ludzi, lecz dla ludzi będzie ona niewidzialna. To w związku z tym nasz Pan powiedział, że dwunastu Apostołów będzie siedzieć na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela i że Apostołowie razem z Nim będą sądzić świat i sprawować nad nim rządy.
Jest jeszcze inna klasa wspomniana przez naszego Pana w słowach: "kiedy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym"; jednak nasz Pan nie mówi ani słowa o tym, że oni zobaczą Jego oraz Jego Apostołów. Jezus i Apostołowie będą niewidzialni dla ludzi, ponieważ są istotami duchowymi. Stąd jest napisane: "zamiast ojców twych będziesz mieć synów twych, których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi" (Ps. 45:17). Patriarchowie są uważani za synów. Ojciec jest życiodawcą. Chociaż w pewnym znaczeniu Abraham i Izaak, itd. byli uważani za ojców, to jednak w Królestwie, przez wartość okupowego dzieła Chrystusa, On udzieli im życia i staną się oni dziećmi Chrystusa; ponieważ każdy, kto daje życie jest ojcem, a kto otrzymuje życie jest synem. Oni staną się Książętami na całej ziemi nie na duchowym, lecz na ziemskim poziomie, po otrzymaniu "lepszego zmartwychwstania" za swą wierność (Żyd. 11:35). Każdy z nich będzie wzorem doskonałego człowieczeństwa; i każdy z nich będzie księciem, czyli władcą. Ich mądrość będzie nadzorowana przez Kościół w chwale.
SPRAWDZANIE I PRÓBOWANIE ŚWIATA
Ludzkość będzie musiała przejść próbę w celu sprawdzenia, czy żyją w zgodzie z obowiązującymi wówczas wymaganiami i prawami Królestwa, czy też nie. Jeśli okażą posłuszeństwo, wtedy będą uznani za godnych wiecznego życia. Jeśli odmówią dojścia do zgodności z zarządzeniami Królestwa i wybiorą życie w niesprawiedliwości, to okażą się niegodni życia w jakimkolwiek stopniu. Chrystus i Kościół będą decydować w tej kwestii.
Zgodnie z tym dostrzegamy, że zbliża się wielki sąd, czyli próba dla świata, by dać mu sposobność podjęcia decyzji, czy chcą lub nie chcą dojść do harmonii z zarządzeniami Chrystusowego Królestwa. W tym dziele sądzenia Kościół będzie połączony z Chrystusem. Czytamy, że Bóg "postanowił dzień, w którym będzie sądził wszystek świat w sprawiedliwości przez Męża, którego na to naznaczył" (Dz.Ap. 17:31) - przez Chrystusa, Głowę oraz Kościół, Jego Ciało. Ponownie czytamy: "Azaż nie wiecie, iż święci będą sądzili świat?" (1 Kor. 6:2). Sąd wybranych Bożych, który już miał miejsce, poprzedził sąd niewybranych, aby przez to byli oni przygotowani do sądzenia świata w sprawiedliwości.
SB ’08, 27-30; BS '08, 25-28.