POCZĄTEK SMUTKU I ŻAŁOBY

    Pierwszy przypadek śmierci w rodzinie Adama, z pewnością położył się na nią wielkim cieniem. Nadzieja ześrodkowana w Boskiej obietnicy o nasieniu niewiasty, które miało potrzeć głowę węża, tymczasowo zgasła. Niedługo potem narodził się Set. Jego imię wyrażało nadzieję rodziców, że on będzie tym obiecanym przez Pana - nie wiedząc, że Ten obiecany to Mesjasz, który miał przyjść po upływie długiego czasu i na którego dzieło świat ciągle czeka.

    Chociaż mówimy tu o pierwszym przypadku śmierci, nie powinniśmy zapominać, że z Boskiego punktu widzenia Adam i jego potomstwo już było martwe i nikt spośród niego nie może odzyskać wiecznego życia inaczej, jak tylko przez dzieło pojednania za grzech, dokonane przez Odkupiciela.

    Spośród miliarda sześciuset milionów ludzi (według aktualnych statystyk z 2009 roku - 6 743 243 000) żyjących obecnie na świecie, każdego dnia umiera dziewięćdziesiąt tysięcy (według statystyk z 2009 - 166 125).

    Niewątpliwym szczęściem dla naszego upadłego rodu jest to, że nie możemy w pełni ocenić trosk i problemów innych ludzi. Każdy człowiek, każda rodzina, dźwiga tak wielki bagaż kłopotów, jaki jest w stanie unieść. Pod wpływem niepohamowanego przypływu żalu, poeta śpiewał:

    "Zapomnij o smutku, bo każdy go ma; Płacz, lecz po cichutku niech płynie twa łza".

    Nadzieja, radość i pokój spływają na nas dzięki Boskiej obietnicy, że nadejdzie czas, gdy nie będzie więcej smutku i śmierci, grzechu i bólu. Ponieważ Królestwo Mesjasza zwycięży grzech i śmierć, a wola Boża będzie doskonale spełniana na ziemi, tak jak obecnie jest pełniona w niebie - Mateusza 6:9,10.

    Nasze doświadczenia z grzechem i karą za niego powinny uczynić nas bardziej współczującymi wobec innych. Nie powinniśmy czynić nic takiego, co przydałoby innym cierpień, lecz wszystko to, co sprawiłoby im ulgę. Słowa Jezusa zawierają taki akord współczucia: "Pójdźcie do Mnie wszyscy, którzyście spracowani i obciążeni, a Ja wam sprawię odpocznienie". Tylko w łączności z Chrystusem jest odpoczynek dla strapionego serca.

 

Pytania do lekcji 14

1. Kto pierwszy umarł w rodzinie Adama? 1 Moj. 4:8.

2. Jakiej obietnicy Bóg udzielił kobiecie w ogrodzie Eden? Akapit 1.

3. Jaki skutek wywarła śmierć Abla na nadzieję jego rodziców odnośnie obietnicy?

4. Jaki syn urodził się wkrótce po śmierci Abla?

5. Co znaczy jego imię?

6. Czy Adam i Ewa zdawali sobie sprawę, że ten obiecany będzie Mesjaszem?

7. Czy z Boskiego punktu widzenia śmierć Abla była pierwszą śmiercią? Akapit 2.

8. W jaki sposób można odzyskać wieczne życie?

9. Czy człowiek może w pełni ocenić smutki i trudności innych? Czy jest to błogosławieństwem? Akapit 4.

10. Co według poety, powinniśmy zrobić z naszymi smutkami?

11. Co ostatecznie zwycięży grzech i śmierć? Akapit 5.

12. Jaki skutek powinny na nas wywrzeć nasze doświadczenia z grzechem i karą za niego? Akapit 6.

13. Jak powinniśmy odczuwać i postępować wobec smutków innych?

14. Gdzie jedynie jest odpoczynek dla strapionego serca?

SB ’09,31.

Wróć do Archiwum