Chlubię się krzyżem Chrystusa.

Chlubię się krzyżem Chrystusa,
    Wyrastającym nad spustoszeniem czasu;
Całe światło świętej historii
    Skupia się wokół jego wzniosłej głowy.

Gdy dopadają mnie niedole życia,
    Nadzieja zawodzi, a strach przeszywa,
Krzyż mnie nigdy nie opuści;
    Spójrz jak promienieje pokojem i radością.

Gdy na mej drodze słońce życia
    Świeci jasnością wyraźną i pełną,
Światłość bijąca z krzyża
    Nadaje dniowi nowy blask.

Groza i błogosławieństwo, ból i przyjemność,
    Są uświęcane przez krzyż;
Jest tam pokój, który nie zna miary,
    Radość, która trwa zawsze.

„Chrystus - Duch - Przymierza“ Tom 15, str. 264.

Wróć do Archiwum