PIEKŁO NIE JEST MIEJSCEM TORTUR

"Niech śmierć ich schwyta i niech żywo zstąpią do piekła; albowiem złość jest w mieszkaniu ich i wśród nich" (Ps. 55:16, KJV).

    WIELU LUDZI wierzących, że piekło jest miejscem wiecznych tortur, ma trudności w zrozumieniu jak Król Dawid, mąż według serca Bożego (Dz. Ap. 13:22), mógł modlić się, by jego wrogowie żywo zstąpili do piekła. Możecie pomyśleć, że on modlił się o zachowanie ich przez Boga, tak aby później, przed śmiercią, mogli zostać nawróceni, a tym samym zachowani od tego przypuszczalnego, okropnego losu. Jeśli twierdzenia wielkich kościołów oparte na kredach ciemnych wieków i z nich się wywodzące są prawdziwe, to rzeczywiście modlitwa Dawida, jako męża Bożego, jest okropna.

    Dla wielu piekło znaczy miejsce wiecznej i niczym niezłagodzonej niedoli, w której niezliczone miliony ludzi cierpią w mękach, torturowani przez literalny ogień lub cierpią katusze nękani wyrzutami sumienia, które jak twierdzą niektórzy, są jeszcze gorsze. Oni uważają, że Bóg zarządził taki los dla wszystkich oprócz chrześcijan. Wierzą, że pod tym strasznym wyrokiem ogromna większość ludzkości zmierza do swego okropnego przeznaczenia; jednak próby ich ocalenia są naprawdę znikome.

    Wiele wielkich kościołów, które w swych kredo nadal utrzymują tę doktrynę "piekielnego ognia", ma dużo czasu na towarzyskie przyjemności i świętowanie, który to czas, według ich poglądów, prawie w całości powinien być wykorzystany na gorączkowe wysiłki, aby uratować się od przeraźliwych wiecznych mąk. Ponadto, oni wciąż mają dostatek środków finansowych by wydawać je na zaspokojenie pychy żywota i pożądania oczu (1 Jana 2:16), które to fundusze mogłyby być lepiej wykorzystane w wysiłkach "zbawienia dusz". Świadectwem tego są na przykład ich kosztowne kościoły w modnym stylu z zapleczem przeznaczonym do różnego rodzaju społecznej aktywności, z okazałymi organami i chórami, kosztownymi strojami, pragnieniem finansowych i innych zysków oraz pogonią za świeckimi honorami. Na koniec musimy stwierdzić, że większość chrześcijan nie wierzy naprawdę w piekło tortur, które jest przedstawiane przez ich kredo oraz ich głosicieli "ognistego piekła". Oni nie wierzą także, by Bóg w Swej miłości i miłosierdziu zgotował im taki los.

WŁAŚCIWE ZNACZENIE PIEKŁA

    Lecz przyjrzyjmy się właściwemu znaczeniu słowa piekło, o które Dawid modlił się, by zstąpili tam jego wrogowie przez szybką śmierć. W angielskiej Biblii Króla Jakuba słowo piekło występuje 31 razy w Starym Testamencie i w każdym przypadku zostało przetłumaczone z hebrajskiego słowa sheol. Sheol jest także przetłumaczone 31 razy na angielskie słowo grób oraz 3 razy na angielskie słowo dół. Hebrajskie słowo sheol nie oznacza jeziora ognia i siarki ani czegokolwiek podobnego. Przeciwnie, zamiast opisywania go przez Biblię jako miejsca piekielnego ognia i mąk, ono jest przedstawiane jako miejsce lub stan "ciemności" (Hioba 10:19-22). Zamiast miejsca straszliwych wrzasków i jęków, ono jest opisane jako stan "milczenia" (Ps. 115:17); zamiast przedstawienia go jako miejsca bólu, cierpienia lub wyrzutów sumienia, niektóre wersety opisują go jako miejsce lub stan "zapomnienia" (Ps. 88:12,13). "Umarli o niczym nie wiedzą... nie ma żadnej pracy ani myśli, ani umiejętności, ani mądrości w grobie, do którego ty idziesz" (Kazn. 9:5,10). Sheol oznacza stan nieświadomości w śmierci.

    Greckie słowo hades występuje 11 razy w Nowym Testamencie; wersja KJV 10 razy oddaje go angielskim słowem piekło i jeden raz słowem grób. Z powiązań i okoliczności, w których występują te słowa, bez trudu możemy dostrzec, że greckie słowo hades odpowiada hebrajskiemu słowu sheol. Na przykład Dz. Ap. 2:27, "Nie zostawisz duszy mojej w hades", cytują z Ps. 16:10: "Bo nie zostawisz duszy mojej w sheol". Ponadto w 1 Kor. 15:54,55 czytamy: "Połknięta jest śmierć w zwycięstwie. Gdzież jest, o śmierci! Żądło twoje?" "Gdzież jest grobie [hades], zwycięstwo twoje?" Jest to odniesienie do Iz. 25:8, "Na zawsze połknie śmierć w zwycięstwie", oraz Ozeasza 13:14, "O śmierci, będę plagą twoją; o grobie [sheol], będę zniszczeniem twoim". Zauważmy, że w odniesieniu do 1 Kor. 15:55 w KJV, na marginesie, jest podane słowo piekło zamiast grób, jako alternatywne tłumaczenie hades. Ponadto w Ps. 49:16; 55:16; 86:13; Iz. 14:9 i Jon. 2:2, margines wskazuje, że słowo sheol może być przetłumaczone jako piekło lub jako grób.

KSIĘŻA ZNAJĄ PRAWDĘ O PIEKLE

    Czy księża głoszący o "piekielnym ogniu" nie wiedzą, że sheol i hades prawidłowo mogą być tłumaczone jako piekło lub jako grób, jak wskazują na to te wersety w ich własnych Bibliach? A jeśli wiedzą, dlaczego nie oznajmią o tym? Każdy ksiądz wie, że jest to prawdą, chyba że nie sprawdził tej kwestii. Z bardzo nielicznymi wyjątkami oni wiedzą, że kiedy osoba - dobra czy zła - umiera, to jest naprawdę martwa, jak jest to przedstawione przez biblijne słowo piekło (sheol lub hades; 1 Moj. 37:35; 42:38; 44:29,31; Hioba 14:13; 17:13; Ps. 86:13; Iz. 38:10; Dz.Ap. 2:29-34). Wiedzą, że ta osoba "śpi" w nieświadomym śnie śmierci, oczekując zmartwychwstania (Dan. 12:2; Jana 11:11-14; Dz.Ap. 7:60; 1 Kor. 15:6,18,20,51; 1 Tes. 4:13,15; 2 Piotra 3:4). "Umarli o niczym nie wiedzą" (Kaz. 9: 5). "Będą zacni synowie jego, tego on nie wie, jeśli też wzgardzeni, on nie baczy" (Hioba 14: 21). "Albowiem w śmierci nie ma pamięci o Tobie, a w grobie [sheol] któż Ci dziękować będzie?" (Ps. 6: 6, KJV). "Niech się zawstydzą niepobożni i zamilkną w grobie [sheol]" (Ps. 31: 18). "Umarli nie będą chwalili PANA" (Ps. 115: 17). "Wyjdzie duch jego i nawróci się do ziemi swojej; w on dzień zginą wszystkie myśli jego" (Ps. 146: 4). "Albowiem nie grób wysławia Cię ani śmierć chwali Cię, ani ci, którzy w dół wstępują, oczekują prawdy Twojej" (Iz. 38: 18,19).

    Głosiciele "ognistego piekła" wiedzą także, że "zapłatą za grzech jest śmierć" (Rzym. 6:23), że "dusza, która grzeszy, ta umrze" (Ezech. 18:20), że "Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism" (1 Kor. 15:3). Biblia informuje nas, że Jezus spędził pewien czas w piekle, gdyż "położył na śmierć duszę Swoją" (Iz. 53:10,12) i: "nie zostawisz duszy mojej w grobie [hades, w miejscu milczenia, w śnie śmierci]" (Dz.Ap. 2:27, KJV). Dlaczego oni nie powiedzą ludziom prawdy na te tematy? Dlaczego nie powiedzą im, że śmierć znaczy przerwanie życia, aż do obudzenia w zmartwychwstaniu? Dlaczego przekręcają wyraźne stwierdzenie Boga do Adama, że jeśli będzie nieposłuszny "na pewno umrze" (1 Moj. 2:17, KJV), twierdząc, że Adam wiecznie żyje w mękach? Dlaczego głoszą kłamstwo szatana (1 Moj. 3:4, KJV) "z pewnością nie umrzecie" - bo jesteście nieśmiertelni i Sam Bóg nie może was zniszczyć? Czy dlatego, że uważają, iż tym sposobem mogą "zastraszyć" wielu ludzi i sprawić, że podejmą "decyzję dla Chrystusa", uzyskując więcej nawróceń? Nie ma żadnego wersetu w Biblii, który uczył by, że sheol lub hades odnosi się do wiecznego życia w mękach. Kiedy Jezus był umarły, w piekle, On nie znajdował się w stanie mąk; On był w grobie, oczekując Swego zmartwychwstania trzeciego dnia (Mat. 12:40; 16:21; 20:19; Mar. 9:31; Łuk. 9:22; 18:33).

    Jeden ze sławnych chrześcijańskich ewangelistów, którego słuchały tysiące ludzi, został prywatnie zapytany czy nie wie, iż słowa sheol i hades odnoszą się do "stanu nieświadomości" lub grobu, a jeśli wie, to dlaczego głosi, że piekło jest miejscem wiecznych mąk. On przyznał, iż zna biblijną prawdę odnoszącą się do biblijnego piekła, lecz ona jest niepopularna i gdyby miał ją głosić, zostałby odrzucony przez główne kościoły i straciłby w nich swój wielki wpływ dla dobra. Ponadto, powiedział, "mój chleb nie jest posmarowany z tamtej strony". Niczym najemnik i fałszywy pasterz, on dobrowolnie bluźnił przeciw Świętemu Imieniu Boga, by unosić się na falach popularności i "ratować (a raczej straszyć) dusze przed płonącym piekłem"! Nie uważamy, że wszyscy głosiciele "ognistego piekła" są hipokrytami, lecz niektórzy z nich z pewnością nimi są. Wierzymy, że niektórzy z nich są albo nieświadomi, albo zwiedzeni oszukaństwami szatana i naprawdę myślą, że wykonują wolę Bożą przez głoszenie doktryny wiecznych mąk zamiast śmierci - przerwania życia - jako kary dla niegodziwych.

ZBADANIE GRECKIEGO SŁOWA "GEHENNA"

    Wielki chaos powstał w wyniku błędnego przetłumaczenia innego greckiego słowa, gehenna, które w niektórych wersetach Biblii zostało przetłumaczone także na "piekło". Ono występuje 12 razy w następujących wersetach: Mat. 5: 22,29,30; 10: 28; 18: 9; 23:15,33; Mar. 9: 43-48; Łuk. 12: 5; Jak. 3: 6. Gehenna jest greckim sposobem wymawiania hebrajskich słów gehinnom, które są tłumaczone "dolina Hinnom". Ta dolina leżała tuż za murami Jeruzalem i służyła jako miejsce palenia odpadów. Odpadki, śmieci itp., były w niej niszczone przez robaki oraz przez ogień, który ciągle się palił i do którego dosypywano siarkę, aby wspomóc proces spalania i zapewnić kompletne zniszczenie. Jakże stosowną ilustrację Pan Jezus znalazł w gehennie, by zobrazować ostateczne, całkowite i wieczne zniszczenie niegodziwych! Bóg nie zachowa niegodziwych w wiecznym ogniu; ogień nie jest symbolem ocalenia życia, lecz zniszczenia życia. "Zachowa PAN wszystkich, którzy Go miłują, ale wszystkich niepobożnych zniszczy" (Ps. 145:20, KJV).

ZACHOWANIE DUSZ OD ŚMIERCI

    "Zachowanie dusz" jest błogosławionym dziełem; lecz błędem jest myślenie, że oni są ocaleni od wiecznych mąk. "Niechże wie, że kto odwróciłby grzesznika od błędnej drogi jego, zachowa duszę od śmierci" (Jak. 5:20). Śmiercią (nie mękami), od której jest się tym sposobem zachowanym, jest "wtóra śmierć" (1 Tym. 2:6; Żyd. 2:9). Piekło ("grób" - sheol lub hades) również będzie zniszczony (Oz. 13:14; Obj. 20:13,14). Jezus "jest prawdziwym światłem przychodzącym na świat, które oświeca każdego człowieka" i "pociągnie wszystkich ludzi" do Siebie (Jana 1:9, Diaglott NP.); lecz "każda dusza, która nie słuchałaby [nie byłaby posłuszna] tego proroka, będzie wygładzona z ludu" (Dz. Ap. 3:23). "Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niepobożnych aby już nie było" (Ps. 104:35). Losem niepoprawnych grzeszników będzie "odcięcie" (Ps. 37:22,28, KJV) - osoba lub dusza zostanie "odcięta" (3 Moj. 22:3; 4 Moj. 15:30). Oni są "podwójnie zmarli i wykorzenieni" (Judy 12). Niegodziwi pójdą na zagładę, nieistnienie - "idą do nikąd i giną" (Hioba 6:15-18, KJV); "nie będzie niepobożnych" (Ps. 37:10,36, KJV). "Aż się staną, jakoby ich nie było" (Abd. 16).

JEZIORO OGNIA - DRUGA ŚMIERĆ

    Czy Biblia uczy, że jest "jezioro ognia"? Tak, lecz Biblia również wyjaśnia, że jest nim - "wtóra śmierć" (Obj. 20:14,15; 21:8); to nie jest drugie życie. Ogień jest używany jako symbol zniszczenia (Sof. 3:8,9; Mat. 3:10-12). Ci, którzy uczą o wiecznych mękach, jako zapłacie za grzech, opierają swe nauki na błędnym zrozumieniu oraz błędnym stosowaniu przypowieści i symbolicznych oświadczeń Biblii; błędy ciemnych wieków oni stosują do biblijnego piekła, ukazując je jako miejsce wiecznych tortur. Objawienie 20:10 mówi, że diabeł, bestia i fałszywy prorok także zostaną wrzuceni do jeziora ognia (ostatecznego, kompletnego i wiecznego zniszczenia), do którego zostanie również wrzucona śmierć i piekło (hades). W celu wyjaśnienia greckiego słowa przetłumaczonego na "męki" w Obj. 20:10, odsyłamy do broszurki "Piekło Biblii". Głosiciele "ognistego piekła" często kładą nacisk na przypowieść o bogaczu w piekle (Łuk. 16:19-31) i traktują ją jako literalne i faktyczne wydarzenie. Biblia, wprost przeciwnie, wskazuje, że jest to przypowieść oraz że została udzielona w celu zilustrowania tego, co Jezus właśnie chciał przekazać. Po pełne wyjaśnienie i właściwe zastosowanie tej przypowieści odsyłamy do Sztandaru Biblijnego nr 207.

MODLITWA DAWIDA W SPRAWIE JEGO WROGÓW

    Dawid widział działania złych ludzi, opisane w Ps. 55 i modlił się o ich rychłą śmierć, by tym sposobem uniemożliwić im wyrządzenie większej szkody. Gdyby Dawid modlił się o ich pójście do miejsca wiecznych mąk, objawiłoby to okropny stan jego umysłu i serca; a byłoby to dziesięć tysięcy razy okropniejsze, gdyby Bóg Jehowa planował i przygotował takie wieczne tortury, jak niektórzy uczą. Myśl Apostoła Pawła była podobna do myśli Dawida, gdy oświadczył (Gal. 5:12, KJV): "Oby odcięci byli, którzy niepokój wam czynią", niech szybko zstąpią do snu śmierci. Ponadto Bóg mówi, "Usunąłem ich, uważając to za dobro" (Ezech. 16:50, KJV). Klucz do tych myśli znajdujemy w fakcie, że przyszły Wiek będzie próbą dla świata i będzie to tysiącletni Dzień Sądu (2 Tym. 4:1; 2 Piotra 3:7,8; Obj. 5:9,10), Wiek Tysiąclecia. Wówczas wszyscy, którzy nie mieli pełnej i zupełnej sposobności zbawienia w tym życiu, włączając wrogów Dawida, podczas tysiąca lat otrzymają sposobność uzyskania wiedzy o Bogu i Jego Prawdzie. Wtedy, w sprzyjających dla nich okolicznościach, będą mieć szansę otrzymania życia wiecznego przez Chrystusa (1 Tym. 2:4,6; Ps. 136; Obj. 20:2,3).

    Im więcej studiujemy Biblię i dowiadujemy się o Boskim wspaniałym i chwalebnym charakterze, pełnym mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy, tym bardziej miłujemy Boga. Nauka o wiecznych mękach (zazwyczaj błędnie nazywanych piekłem) zadaje gwałt Jego charakterowi w każdej ze swych nauk. Gdyby wyznaniowi chrześcijanie byli uczciwi wobec siebie i wierzyli Bogu, wkrótce przekonaliby się, że swojej "bojaźni przede Mną, nauczyli się z ludzkich przepisów" (Iz. 29:13, NKJV). Gdyby wszyscy stanowczo zdecydowali:niech Bóg będzie prawdziwy, choćby każdy człowiek miał się okazać kłamcą (Rzym. 3:4), wówczas szybko porzuciliby sfabrykowane kredo i tradycje odziedziczone z pogaństwa. Wtedy Święte Słowo byłoby studiowane i doceniane jak nigdy wcześniej, a zamiast błędnego przedstawiania i hańbienia, Boski charakter byłby właściwie czczony i wysławiany. Pamiętajmy, Bóg nie jest Bogiem mąk.

SB ’09,42-44; BS '09,41-43.

Wróć do Archiwum