DOM PAŃSKI PONAD WSZYSTKIMI
"I uszy twoje usłyszą słowo z tyłu do ciebie mówiącego: Tać jest droga, chodźcie po niej, lubbyście się w prawo albo w lewo udali" (Iz. 30: 21).
W NASZYCH CZASACH, kiedy wydaje się, że złe duchy usilnie starają się wejść w bliższy psychiczny kontakt z ludzkością, istnieje coś, co jest określane jako "jasno słysząca moc". Osobie mającej tę moc sugeruje się, że posiada wielką łaskę od Boga, będąc w stanie słyszeć to, czego inni nie mogą usłyszeć. Często taka osoba staje się nadęta sądząc, że jest w szczególnych łaskach u Boga i aniołów. Wówczas upadli, nieposłuszni aniołowie są szybcy w wykorzystaniu takiego błędnie skierowanego poglądu i starają się opanować taką osobę (Judy 7,8). Staramy się ostrzegać ludzi przed takim stanem rzeczy i od czasu do czasu dowiadujemy się o tych, którym pomogliśmy. Jakiś czas temu dowiedzieliśmy się o kobiecie, która myślała, że pobożny wpływ jest dążeniem do uległości umysłu przez obsesję. Później ona dowiedziała się, że to w ogóle nie był głos Boga, lecz złowrogi wpływ.
Z drugiej strony rozumiemy, że głos wspomniany w wersecie w nagłówku jest głosem Boga. Ten głos jest za nami w tym znaczeniu, że historia wielu wieków jest za nami. Zgodnie z tym, powinniśmy słuchać głosu, który pochodzi od natchnionych Apostołów i Proroków, a kiedy go słuchamy, to uznajemy, że ten głos jest głosem PANA wskazującym drogę, którą powinniśmy postępować. Jednakże kiedy słuchamy przeszłości i teraźniejszości, słyszymy także głosy fałszywych proroków; jak na przykład głos szatana, wielkiego przeciwnika i jego emisariuszy. Głos Boga powiedział: "na pewno umrzesz". Głos przeciwnika, przez węża powiedział: "żadnym sposobem śmiercią nie umrzecie". Kiedyś wielu z nas było wprowadzonych w błąd przez głos przeciwnika i zostało zwiedzionych, by wierzyć w kłamstwa szatana o wiecznych mękach, świadomości umarłych i w inne błędy, lecz teraz jesteśmy błogosławieni, ponieważ uzyskaliśmy prawdziwą informację i wstąpiliśmy na drogę wskazaną przez Boga. Odkryliśmy, że wielu z tak zwanych "ojców kościoła" z przeszłości nie wydaje tego samego głosu, co Pan Jezus, Apostołowie i Prorocy. Powinniśmy wystrzegać się wszystkich takich głosów i nasłuchiwać głosu Pasterza; powinniśmy poszukiwać sprawiedliwych zarządzeń zawartych dla nas w Piśmie Świętym. Nie powinniśmy badać tego, co nie znajduje się w Boskim Słowie i dlatego nie jest głosem Boga, lecz usiłuje zwieść, oddzielić owcę od Pasterza.
Jakże często wśród życiowych dylematów i utrapień, znużone serca odczuwają potrzebę mądrego kierownictwa i rady! Jednakże poszukiwana rada nie zawsze jest mądra; czasami ta rada pochodzi od bezbożnych i grzeszników, czasem od niedojrzałych oraz niedoświadczonych i rezultaty takiej rady są niezadowalające, często nawet katastrofalne, a droga, po której w konsekwencji się dąży, obfituje w kłopoty i ciemność. Taka jest droga świata; ponieważ kierowanie swymi własnymi krokami nie jest w mocy człowieka (Jer. 10:23). Jednakże nie taka jest droga dziecka Bożego, które zwraca uwagę na ostrzeżenie naszego nagłówkowego wersetu. Dziecko Boże nauczyło się, gdzie szukać rady, a pełna mądrości rada jest zawsze gotowa, by przyjść mu z pomocą.
Prorok opisuje ją jako słowo, głos "z tyłu". To nie jest głos przed tobą, pochodzący z jakiejś nowej teologii - ewolucjonizmu, spirytyzmu, chrześcijańskiej wiedzy (Christian Science), filozofii nowego wieku (New Age) czy innych ludzkich filozofii - lecz jest to stara teologia ze swą błogosławioną doktryną o nadziei ze środkowanej w Chrystusie, naszym Odkupicielu i Panu, naszym Nauczycielu, naszym Wzorze i naszym Wodzu. Jest to głos Pana przez Jego natchnionych Apostołów i Proroków sprzed 2000 do 4000 lat. To do tego Słowa Boskiego natchnienia Prorok kieruje uwagę wszystkich z nas pragnących mądrej rady; i w tym Słowie słyszymy głos Boga, mówiący: "To jest ta droga, chodźcie po niej". Kiedy zbliżamy się do rozwidlenia drogi - do pewnego kryzysu w naszych doświadczeniach - i nie wiemy, czy udać się w prawo, czy w lewo, powinniśmy zatrzymać się i nasłuchiwać głosu. Powinniśmy zwrócić się do Słowa Bożego i przez zastanawianie się nad jego nakazami i zasadami oraz ilustracjami związanymi z tematem wprawiającym nas w zakłopotanie, starajmy się dowiedzieć, jaka jest wola Pana, prosząc też o kierownictwo Jego Ducha i usiłując doprowadzić umysł do miłującej, uległej i ufnej postawy. "To jest ta droga, chodźcie po niej", będzie jasną odpowiedzią dla każdego pokornego, pytającego serca.
Chociaż te słowa Proroka są skierowane bezpośrednio do cielesnego Izraela, ich zastosowanie do Izraela duchowego jest równie ważne. W zastosowaniu do cielesnego Izraela Prorok przepowiada powrót Boskiej łaski do nich, następujący po zgromadzeniu pełnej liczby członków Chrześcijańskiego Kościoła, kiedy długi okres karania Żydów i ich zaślepienia dobiegnie końca (Rzym. 11:25,26). Wtedy, pod pośredniczącym panowaniem Chrystusa, niewidzące oczy zostaną otwarte, głuche uszy odetkane, a głos całego natchnionego Słowa, które wówczas stanie się jasne dla ich zrozumienia, będzie ich kierował na prawe drogi Pana. "Księgi (Zakon i Prorocy oraz Pisma Nowego Testamentu) otworzone będą i druga księga także otworzona jest", a oni będą sądzeni zgodnie z instrukcjami tych dwóch ksiąg (Obj. 20:12). Droga, wskazana wówczas dla cielesnego Izraela oraz dla całego świata, będzie wielką "drogą świętości"; a "odkupieni Pańscy" wejdą na tę drogę przez poświęcenie "z pieśniami i wieczną radością na swych głowach" (Iz. 35:8,10; KJV). Końcem tej drogi będzie wieczne życie i pokój, ostateczne zbawienie od grzechu i śmierci oraz zupełne odrodzenie do ludzkiej doskonałości. W przyszłym Wieku droga życia dla Izraela i dla świata będzie bardzo jasna; tak jak obecnie jest zrozumiała dla dzieci Bożych, które postępują przez wiarę, a nie przez widzenie. Jest wykazane, że ta droga jest (1) drogą wiary; a ci, którzy teraz postępują przez wiarę, są prawdziwymi sługami Boga i będą błogosławieni z wiernym Abrahamem (Rzym. 4:16; Gal. 3:6-9; E17, s.18), do których odnosi się Przymierze oraz niezmiernie wielkie i cenne obietnice w ich największym wypełnieniu. (2) Jest to droga zupełnego poświęcenia się Bogu, nawet aż do śmierci, które oznacza pogrzebanie własnej woli w woli Boga - oddanie siebie, jako żywej ofiary (Rzym. 12:1). Dlatego, w zgodności z tymi dwoma zasadami - wiarą i poświęceniem, jesteśmy pouczani, by chodzić w nowości życia. Nie powinniśmy naśladować ścieżek świata i ciała, lecz postępować według Ducha. Nie w taki sposób, jak chodzą inni Żydzi i poganie, w próżności swych umysłów, lecz rozważnie; "nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy, czas odkupując"; nie przez widzenie, lecz przez wiarę (Rzym. 6:4; 8:1; Efez. 4:17, 18; 5:15,16; 2 Kor. 5:7).
Przez wiarę i poświęcenie wybrani weszli do nowego życia jako duchowe dzieci Boga. Istnieje konieczność takiego postępowania, by osiągnąć usposobienie Chrystusa i powstrzymywać impulsy starej, upadłej, niedoskonałej natury. To jest to, co zawiera się w pojęciu chodzenia w nowości życia według tego, co jest Boskie, a nie według ciała. "Chodzenie według ciała" jest podążaniem zgodnie z jego nadziejami, celami i ambicjami; a ponieważ ciało i Duch są w stanie wzajemnej walki, niemożliwe jest, by utrzymać przy życiu ich obojga. Dlatego jest napisane: "Jeślibyście według ciała żyli, umrzecie, ale jeśli byście Duchem sprawy ciała umartwili, żyć będziecie" (Rzym. 8:13).
Chociaż Słowo Pana mówi o ogólnych zasadach odnoszących się do sposobu, w jaki mamy postępować, to jesteśmy również zapraszani, by przychodzić ze wszystkimi mniejszymi sprawami życia i pytać się tych Boskich Wyroczni. Jeśli nie wiemy, czy udać się w prawo, czy w lewo, przybliżmy się i znajdźmy obietnicę "Powierz Panu drogę swoją"; "We wszystkich drogach twoich znaj Go, a On prostować będzie ścieżki twoje". Ponadto, jeśli jesteśmy bardzo strudzeni, mamy obietnicę: "Pójdźcie do mnie wszyscy, którzyście spracowani i obciążeni, a Ja wam sprawię odpoczynek". Dlatego głos za nami przynosi pokrzepienie, pokój i odpoczynek wśród wszystkich życiowych trosk i utrapień, jeśli postępujemy w posłuszeństwie wobec wszystkich jego zasad i nakazów. "A którzy chodzą według tej zasady, pokój i miłosierdzie przyjdzie na nich i na Izrael Boży" (Ps. 37:5, KJV; Przyp. 3:6; Mat. 11:28; Gal. 6:16, KJV).
SB ’09,60-61; BS '09,59-60.