To czyńcie na Pamiątkę Moją
UFAMY, że wszyscy nasi czytelnicy - wszyscy, którzy jasno rozumieją i oceniają okup - wszyscy, którzy uświadamiają sobie, że życie nieskazitelnego Baranka Bożego, człowieka Jezusa Chrystusa, było ZASTĘPSTWEM za życie Adama i jego rodu w zapłaceniu kary za grzech (śmierci), abyśmy w Boskim właściwym czasie mogli być uwolnieni ze śmierci i otrzymać życie wieczne przez Tego, który "kupił nas Swą drogocenną krwią" (życiem); którego Ojciec wzbudził ze śmierci w Boskiej naturze - będą bardziej gorliwi niż przedtem w okazaniu swej wiary w OKUP, jako podstawę wszystkich naszych nadziei na zmartwychwstanie i życie. Im bardziej inni odpadają od tej centralnej prawdy i im bardziej usiłują ją podkopywać i uczyć, że człowiek "upada w górę" i nie potrzebuje okupu, tym bardziej wszyscy, którzy jasno dostrzegają tę prawdę, powinni "okazywać odtąd" swą wiarę w drogocenną krew i złamane ciało naszego Odkupiciela, przez posłuszeństwo słowom umierającego Pana: "To czyńcie na pamiątkę Moją".
Zalecamy, o ile to możliwe, aby każdy zgromadził się z tymi, którzy okazują tę samą drogocenną wiarę - z tymi, którzy nie gardzą Boską łaską, przez traktowanie krwi Chrystusa za rzecz pospolitą lub zwykłą, lecz rozumieją, że ona była okupową ceną za życie świata, o czym Pismo Święte wielokrotnie świadczy.
Niech nikt nie myśli, że powinien powstrzymywać się od Pamiątki z powodu niedoskonałości ciała, ponieważ jest to wielkim kamieniem potknięcia dla wielu osób. Tak długo, jak znajdujemy się w ciele, niedoskonałość w słowie, czynie i myśli jest możliwa - co więcej, jest nieunikniona. Apostoł Paweł mówi, że my nie możemy czynić tego, co chcielibyśmy, dlatego potrzebujemy Boskiej łaski w celu przebaczenia naszych codziennych, mimowolnych przestępstw. Wszyscy, których grzechy zostały przebaczone i którzy zostali przyjęci do społeczności z Chrystusem, są zachęcani do przybliżania się do Boga w modlitwie. To z powodu naszych potrzeb Bóg otworzył tę drogę i uczynił to zarządzenie dla nas.
Dzięki dostarczeniu przez Boga okupu w celu przebaczenia naszych grzechów, za które pokutowaliśmy i za które prosiliśmy o przebaczenie w imieniu Jezusa, możemy nie traktować już siebie jako grzeszników pod potępieniem, lecz jako odzianych w szatę sprawiedliwości Chrystusa. Ta myśl jest ukryta w wyrażeniu Apostoła, w którym zwraca się do nas każdego dnia: "Proszę was bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście przedstawiali swoje ciała ofiarą żywą, świętą, godną przyjęcia przez Boga, co jest waszą rozsądną służbą" (Rzym. 12:1, KJV).
Wszyscy chrześcijanie powinni rozliczać się z Panem. Jeśli popełniają przewinienia, nie powinni zwlekać z załatwieniem sprawy, uzyskując przebaczenie przez zasługę Zbawiciela. Takie rachunki z Panem powinny być uregulowane bezzwłocznie, gdy się wydarzy przewinienie lub nie później, niż w dniu jego wystąpienia. Oni nie powinni pozwalać na ich gromadzenie, ponieważ one będą narastać niczym ściana pomiędzy winowajcą a Niebiańskim Ojcem. Jakikolwiek byłby stan spraw w przeszłości, okres Pamiątki, ponad wszystkie inne okazje, jest czasem upewnienia się, że pomiędzy Panem a nami nie pozostaje żadna chmura, która ukryłaby nas przed Jego wzrokiem.
Mając przebaczone grzechy i szatę sprawiedliwości oczyszczoną ze wszelkich plam, obchodźmy święto - Pamiątkę śmierci naszego Pana. Przez uczestnictwo na nowo uznajmy i pozwólmy wpoić w nasze umysły ważność zasługi Jego ofiary i śmierci oraz jak ona przedstawia łaskę Bożą dla nas, tak w przyszłości będzie przedstawiać tę samą łaskę rozciągającą się na cały świat przez Tysiącletnie Królestwo.
OBCHODŹMY ŚWIĘTO
Ufamy, że obchodzenie Pamiątki w tym roku wywrze głębokie wrażenie, będąc sposobnością do obfitych błogosławieństw dla wszystkich z Pańskiego poświęconego ludu. "Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest Chrystus, a tak obchodźmy święto" (1 Kor. 5:7,8). W tym roku Pamiątka przypada 15 kwietnia, po godzinie 6 wieczorem. Ta data odpowiada dniowi i godzinie, gdy nasz Pan i Apostołowie obchodzili pierwszą Pamiątkową Wieczerzę. Podobnie jak wszystkie inne Pańskie nakazy dla Jego ludu, obchodzenie Pamiątki nie jest dane jako prawo, którego pogwałceniu czy zaniechaniu towarzyszy kara. Tak jak wszystkie inne nakazy, ona jest lekkim jarzmem, które zamiast pociągać za sobą karę, powinno być oceniane jako przywilej, a nasz Pan mówi tylko: "jeśli Mnie miłujecie, przykazania Moje zachowujcie". Zatem zachęcamy wszystkich, którzy znają i miłują Pana jako swego Odkupiciela, do upamiętniania ceny okupu, którą On dał - jeśli to możliwe wraz z innymi lub w samotności, jeśli nie macie przywileju społeczności.
BS '11, 21; SB '11, 21-22.