CECHY I PRZYMIOTY BOGA JEHOWY

    PISMO ŚWIĘTE oświadcza, że Bóg nie miał początku - On nie został stworzony. Jego cechy i przymioty były takie same wówczas, jak są obecnie; gdyż Pismo Święte oświadcza także o Jego niezmienności - "Ten sam wczoraj, dziś i na wieki" (Żyd. 13:8; Ps. 90:1, 2).

    Zupełność Boskiej doskonałości jest taka, że do Swej szczęśliwości Jehowa nie potrzebuje żadnego towarzystwa. Ten, który "mieszka w wieczności" jest samowystarczalny. Stworzenie aniołów i człowieka rzeczywiście sprawiło Jemu przyjemność, ponieważ On życzliwie pragnie czynić dobro, pragnie udzielać zdolności dla przyjemności i udzielać im sposobności dla ich zaspokojenia. Ponadto, najwyższe dobro Jego stworzeń wzywa do pełni działania wszystkie elementy Boskiego charakteru - Boską Sprawiedliwość, Miłość, Moc i Mądrość.

WIARA W SZATANA LOGICZNA

    Biblijne oświadczenie odnoszące się do Ojcowskiej Mocy jest następujące: "Na każdym miejscu oczy PAŃSKIE [inteligencja Jehowy] obserwują zło i dobro" (Przyp. Sal. 15:3). To zdanie wskazuje, że są zarówno złe, jak i dobre rzeczy; są rzeczy, które Bóg aprobuje oraz takie, których Bóg nie aprobuje. Ten cytat najbardziej przybliża myśl o Boskiej wszechobecności, znajdującą się w Piśmie Świętym. Fakt, że Bóg ma wiedzę o stanie wszystkich rzeczy, nie jest niezgodny z innym faktem, że On dozwala na warunki, których nie aprobuje i które, jak Sam oświadcza, ostatecznie zlikwiduje. "Wszystkich niepobożnych wytraci" (Ps. 145:20).

    Jeśli przyjmujemy wielkie Boskie przesłanie, że Biblia jest Słowem Boga, wówczas jesteśmy zobowiązani do przyjęcia oświadczenia Słowa Bożego, że jest istota nazywana szatanem, który jest "bogiem tego świata" (2 Kor. 4:4) oraz że on obecnie działa w "sercach dzieci nieposłuszeństwa" (Efez. 2:2, KJV). Te słowa nie tylko wskazują, że istnieją złe zasady działające w tym świecie, lecz że za nimi stoją złe duchowe istoty, których wodzem jest szatan i przez które on działa.

    W Biblii znajdują się pewne zdania odnoszące się do szatana, które właściwie nie mogłyby być zastosowane do zasady zła lub do działania błędu; jak na przykład oświadczenie Jezusa, że szatan jest "mordercą od początku" - i "kłamcą" (Jana 8:44). Błędy i zasady nie są mordercami i kłamcami. Takie zastosowanie tych słów byłoby błędnym użyciem języka. Tylko myśląca istota może być mordercą lub kłamcą. Cały wydźwięk Pisma Świętego utrzymuje w mocy twierdzenie, że jest taka istota jak szatan i że on jest przeciwnikiem Boga.

    Gdybyśmy mieli założyć wieczną ciągłość istnienia szatana jako istoty, jako przeciwnika Boga, cała sprawa wydawałaby się dla nas dziwna, ponieważ jest ona nie do pogodzenia z naszym pojęciem Boskiej Mocy. W Piśmie Świętym mamy stwierdzenie odnoszące się do jego panowania oraz ostatecznego zniszczenia (Żyd. 2:14). Z tą informacją mamy rozsądną, logiczną myśl na ten temat. Gdy dalej zastanawiamy się nad przedstawieniem tej sprawy w Biblii, że początkowo szatan nie był złym stworzeniem, lecz że stał się zły przez praktykowanie osobistej wolności i stał się przeciwnikiem Boga, to ten temat staje się jasny i rozsądny. W istocie rzeczy, jest to jedyny rozsądny sposób zrozumienia jego istnienia.

    Przypuszczenie, że szatan nie istnieje, jest przypuszczeniem, że Bóg dopuścił, by Jego Słowo zwodziło ludzkość pod tym względem lub że diabeł jest objawieniem Samego Boga - sytuacja, która jest nieprawdopodobna. Nie jest także logiczne twierdzenie, że istnieje diabeł, przeciwnik Boga i w tym samym czasie utrzymywanie, że Bóg jest wszystkim we wszystkich, jest wszechobecny - obecny w każdym miejscu. Uważamy, że to ostatnie twierdzenie nie jest biblijne. Biblia twierdzi, że przy końcu Wieku Tysiąclecia, kiedy Chrystus pokona grzech i szatana, kiedy szatan zostanie zniszczony i kiedy Królestwo Wszechświata będzie w absolutnej harmonii, wówczas Bóg będzie wszystkim we wszystkich (1 Kor. 15:28). Przez całą wieczność nie będzie żadnej opozycji wobec Jego woli. Jednakże obecnie, w wielu miejscach i czasach istnieje opozycja. Lecz ostatecznie Bóg będzie miał zupełną władzę.

WSZECHMOC JEHOWY

    Stwierdzenie, że Bóg jest tylko samą Mocą, jest sofizmatem, który często wprowadza w błąd pytającego, jak również tego, który usiłuje udzielić mu odpowiedzi. To stwierdzenie nie jest właściwe. Jeśli Bóg jest tylko Mocą, to On nie jest Miłością, Sprawiedliwością ani Mądrością. On byłby ograniczony do jednego wielkiego przymiotu Mocy lub siły. Taka myśl nie może być przyjęta przez żaden logiczny umysł. Nie mniej jednak, jest to forma stwierdzenia, które jest często używane, być może nieświadomie, lecz jest bardzo szkodliwe dla zdolności rozumowania.

    Biblia nigdzie nie mówi, że Bóg jest tylko Mocą. Jest wyraźna różnica pomiędzy wyrażeniem mocny, a przejawiający moc. Bóg jest potężny. On ma zdolność przejawiania mocy w każdym kierunku, w takim stopniu, w jakim chce ją przejawiać. Gdyby Bóg tak zdecydował, mógłby tak stworzyć szatana, aby on nie mógł myśleć lub czynić nic innego od tego, co jest w harmonii z Boską wolą; mógłby też użyć Swej mocy do zniszczenia przeciwnika i zniszczyłby go dawno temu. Lecz On dozwolił, by szatan istniał od sześciu tysięcy lat w tym znaczeniu, że nie powstrzymuje diabła przed czynieniem zła. Pismo Święte jednakże mówi nam, że Bóg ostatecznie go zniszczy.

    Zakresem działania Boskiej Mocy jest cały Wszechświat, lecz naszemu ograniczonemu umysłowi trudno jest pojąć znaczenie tego słowa - Wszechświat. Astronomowie mówią nam, że przy pomocy sprzętu fotograficznego są w stanie dostrzec prawie 125 000 000 słońc - które są centrami układów słonecznych podobnych do naszego, rzekomo z ponad miliardem planet większych lub mniejszych od naszej ziemi. {Pierwsza planeta tego pozasłonecznego układu, którą znaleziono krążącą wokół gwiazdy podobnej do słońca, określona jako 51 Pergasi b, krąży w odległości 5 AU [AU to Jednostka Astronomiczna równa 149597870,7 km] od swego słońca. Ostatnie dane astronomiczne wskazują, że tylko w galaktyce naszej Mlecznej Drogi jest ponad 200 miliardów słońc - przypis Redaktora} Możemy przypuszczać, że one znajdują się w procesie rozwoju i są przygotowywane dla mieszkańców, których wielki Stwórca we właściwym czasie tam umieści. Jednak ze stanowiska Biblii, wielkie dzieło stworzenia człowieka rozpoczęło się na naszej ziemi. Jaka bezkresna myśl tkwi w samej sugestii, że miliard światów ma być zaludnionych oraz że lekcje sprawiedliwości i grzechu, życia i wiecznej śmierci, których ludzkość jest obecnie uczona, nigdy nie będą wymagały powtórzenia (E1, s.52; E2, s.170). Jesteśmy zdumieni ogromem przestrzeni oraz prawem i porządkiem, który wszędzie panuje! Z całego serca przychylamy się do słów Proroka Dawida: "Dzień dniowi wydaje mowę, a noc nocy objawia wiedzę. Nie ma mowy ani języka, gdzie ich głos nie jest słyszany" (Ps. 19:2, 3). Człowiek, który spogląda na ten cudowny przejaw nadludzkiej mocy i uważa, że te światy stworzyły się same, ukazuje większości z nas, że jeśli ma rozum, to jest on niezrównoważony i chwiejny. Ktokolwiek, po dojrzałym przemyśleniu, dochodzi do wniosku, że nie ma Boga, że wszystko zaczęło istnieć przez przypadek lub w wyniku działania jakiejś ślepej siły - taka osoba jest opisywana w Biblii w następujących słowach: "Głupi rzekł w sercu swoim: nie ma Boga" (Psalm 14:1).

    Jak astronomiczne obliczenia ukazują nam bezmiar Wszechświata, dostrzegamy obecnie, że gdy Prorok Izajasz opisuje majestatyczną moc i wielkość Stwórcy, przedstawia Boga Jehowę jako ważącego góry na Swej wadze i trzymającego morza w zagłębieniu Swej Dłoni (Izaj. 40:12). Sferą działania Boskiej Mocy jest ogromny wszechświat - niekończąca się przestrzeń z gwiazdami, planetami i różnymi innymi ciałami niebieskimi, które trudno objąć naszym ograniczonym umysłem. Astronomowie podejrzewają, że jest wiele układów słonecznych podobnych do naszego, z niezliczoną ilością planet, ze słońcem, ziemią, księżycem i gwiazdami. Znaleziono pierwszy pozasłoneczny układ podobny do naszego, z planetami podobnymi do naszej ziemi. Znaleziono pierwszą pozasłoneczną planetę krążącą wokół gwiazdy podobnej do słońca, określaną jako 51 Pergasi b; krąży ona w odległości 5 AU od swego słońca. Ostatnie dane astronomiczne wskazują, że tylko w galaktyce naszej Mlecznej Drogi jest ponad 200 miliardów słońc!

    Możemy przypuszczać, że niektóre z tych planet, podobnie jak nasza ziemia, znajdują się w procesie rozwoju i są przygotowywane dla mieszkańców, których wielki Stwórca we właściwym czasie tam umieści. Z Jego punktu widzenia, tysiąc lat jest niczym straż nocna (Ps. 90:4). Jak znikomo mali czujemy się wszyscy w obecności naszego Boga! Nic dziwnego, że niektórzy wielcy ludzie skłonni są twierdzić, że z Boskiego punktu widzenia ludzkość jest zbyt mało znacząca, by była godna najmniejszej uwagi - a tym bardziej, by była obiektem Boskiej opieki i opatrzności!

WSZECHWIEDZA JEHOWY

    Stwierdzenie, że Bóg jest samą Wiedzą, także jest nieścisłe. Gdyby Bóg był samą Wiedzą, jak mógłby być samą Mocą? Bóg posiada wszelką Wiedzę. Lecz to stwierdzenie się różni. Na przykład, jeśli mówimy: "Chłopak ma obręcz", nie mamy na myśli, że on jest obręczą. Być obręczą i mieć obręcz, to nie to samo. Bóg jest wszechwiedzący; to znaczy, że On zna wszystkie rzeczy. Sam ten fakt dowodzi, że On jest osobowym Bogiem. Nie może być żadnej wiedzy bez osobowości. Znajomość oznacza poznanie rzeczy zewnętrznych. Wśród rzeczy znajdujących się poza Boską Osobą są zarówno dobre jak i złe.

    Kiedy czytamy, że Bóg stworzył człowieka na Swój własny obraz i podobieństwo (1 Moj. 1:26, 27), to powinniśmy wiedzieć, że człowiek nie jest Bogiem. On jedynie został uczyniony na obraz charakteru Boga. Ponieważ Bóg jest doskonały, dlatego istota ludzka stworzona na Jego obraz, była podobna w charakterze do Boga. Ta ludzka istota, Adam, miała znajomość. Lecz on zlekceważył Boskie Słowo i nauczył się czegoś przez swoje lekceważenie. To, czego się nauczył, jest wspomniane w Biblii. "Oto Adam stał się jako jeden z nas [Elohim], wiedzący dobre i złe" (1 Moj. 3:22). To zdanie dowodzi, że Bóg zna dobro i zło.

    Gdyby Bóg nie odróżniał zła od dobra, wówczas nie mógłby być naszym Instruktorem. Przez Swoje prawa, Swoje zasady, Bóg stawia przed naszymi umysłami to, co jest dobre i to, co złe. Adam wiedział, jak odróżnić dobro od zła, lecz jego nieposłuszeństwo spowodowało wzrost jego wiedzy, zarówno na temat dobra, jak i zła. W swym upadłym stanie człowiek nie zawsze może rozstrzygnąć pomiędzy dobrem i złem. Bóg dał Izraelowi Prawo Mojżesza i znajomość tego prawa przez człowieka pomaga mu odróżnić dobro od zła.

    Prorok Izajasz powiedział: "Zaprawdę Tyś jest Bóg skryty" (Izaj. 45:15). Jakże to prawdziwe! W wyniku tego świat przez swoją mądrość nie zna Boga. On jest bliski w Swej Mądrości i Miłości, jednak może być dostrzegany tylko przez tych, których oczy zrozumienia zostały otwarte. Lecz jesteśmy zadowoleni, że przybliża się czas, w którym wszystkie niewidome oczy będą wyraźnie widzieć. "Jako Ja żyję", mówi Jehowa, "napełniona będzie chwałą Pańską wszystka ziemia". "Albowiem ziemia będzie napełniona znajomością chwały Pańskiej, jako morze wody napełniają" (4 Moj. 14:21; Abak. 2:14). Wtedy wszyscy zobaczą to, czego Bóg dokonał, a nasze tymczasowe zaślepienie podkreśli jedynie jasność Jego Mądrości, Sprawiedliwości, Miłości i Mocy.

"BÓG JEST MIŁOŚCIĄ"

    Bóg jest miłością w tym znaczeniu, że słowo Miłość przedstawia główną zasadę Boskiego charakteru. Nie ma nic przeciwnego miłości w Bogu. Pismo Święte nie uczy, że nie ma nic prócz miłości - że Bóg jest wszędzie i że miłość jest wszędzie. Lecz uczy, że Bóg jest osobą miłującą. To nie sprzeciwia się innym stwierdzeniom, że Bóg jest sprawiedliwy, mądry i mocny. Ta cecha Miłości, najlepsza ze wszystkich, przedstawia Boską Istotę. Wszystko z Jego Sprawiedliwości jest w harmonii z Jego Miłością. Nie ma żadnego wyrażenia Sprawiedliwości czy Mocy w złym znaczeniu, ponieważ wszystkie atrybuty Boga działają razem dla dobra wszystkich Jego stworzeń.

    Pismo Święte zachęca nas do rozważania od rzeczy znanych do nieznanych. Ono mówi nam, że chociaż Bóg jest tak wielki, tak mądry i tak mocny, to On również jest sprawiedliwy i miłujący. I im bardziej zastanawiamy się nad tą kwestią, tym bardziej logiczny jawi się przed nami opis Wszechmogącego. Widzimy Jego objawioną Moc. Mądrość tak wielkiej Istoty nie może być poddawana w wątpliwość. Gdy zaczynamy o tym myśleć, to czy Istota tak mądra i tak potężna, może być niesprawiedliwa lub małoduszna? Nasze serca odpowiadają: Nie! Nikt, pozbawiony sprawiedliwości i miłości, nie jest naprawdę wielki. Z pewnością, tak jak nasz Bóg jest Jehową, On na pewno posiada i manifestuje te cechy.

    Kiedy wchodzimy w styczność z Biblią, a szczególnie, gdy dowiedzieliśmy się czegoś z jej nauk oraz pozbyliśmy się wypaczeń, które zebrały się wokół niej podczas ciemnych wieków, wówczas zaczynamy ją uznawać jako Przesłanie Jehowy dla Swych stworzeń. Biblia informuje nas, że wielki Stworzyciel Wszechświata jest nie tylko Wszechmogący i Wszechmądry, lecz miłujący i uprzejmy, ze Sprawiedliwością, jako podstawą Swojego Mocarstwa (Psalm 89:14, 15). Z Biblii dowiadujemy się również, że naszemu Stwórcy upodobało się uczynić nas na Jego własny obraz, na Jego własne moralne podobieństwo, w tym celu, abyśmy mogli radować się Nim i owocami Jego sprawiedliwości przez całą wieczność.

    Cała Boska Moc, cała Sprawiedliwość i cała Mądrość musi być używana w zgodności z Jego własnym charakterem, którym jest Miłość. Dlatego to będzie miłująca Mądrość, miłująca Sprawiedliwość, której On użyje wobec wszystkich stworzeń w przejawianiu Jego miłującej Mocy dla ich dobra. On stworzył człowieka, On dozwolił na Adama nieposłuszeństwo wobec Jego Prawa, mówiąc nam, iż wiedział wcześniej, co człowiek uczyni i dozwolił człowiekowi na uczynienie zła (Izaj. 46:9, 10). Dozwalając na wejście grzechu na świat, Bóg miał na względzie dwa cele. On zamierzył udzielić ilustracji aniołom w odniesieniu do skutków posłuszeństwa i nieposłuszeństwa. On pragnął także, by ludzka rodzina otrzymała lekcję z tego doświadczenia. Wiemy, że Boskim zarządzeniem od początku było zmartwychwstanie umarłych. "Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą" (1 Kor. 15:21, 22).

    Gdybyśmy wzięli jakąś część Pisma Świętego jako podstawę do systemu doktryn, to mogłoby się okazać, że albo nauczalibyśmy Uniwersalizmu, albo twierdzilibyśmy, że Bóg nie ma żadnej Mądrości lub że zamierzył zło czy coś jeszcze gorszego. Popadlibyśmy we wszelkiego rodzaju zamieszanie. Lecz kiedy dostrzegamy doskonałe współdziałanie Boskiej Sprawiedliwości, Mądrości, Miłości i Mocy oraz uświadamiamy sobie, że Bóg ma dobre cele odnoszące się do zła, że On w pełni wyznacza to, co ono zrobi i czego ono nie zrobi, czy to w obecnym działaniu, czy w ostatecznym działaniu, to daje nam ufność w Boski charakter.

DOZWOLENIE NA ZŁO

    Tylko z jednego punktu widzenia Boska Mądrość i Miłość może być rozpoznawana w łączności z historią ludzkiej rodziny. To z pewnością obejmie Wiek, który ma zostać wprowadzony - okres Mesjańskiego panowania sprawiedliwości. Będzie to czas, w którym każdy członek Adamowego rodu mający udział w karze za grzech i w śmierci, w wyniku odziedziczenia jego słabości, zostanie od nich uwolniony; będzie to czas, w którym pełna wiedza o Boskiej chwale zostanie udzielona każdej ludzkiej istocie i kiedy każdego dosięgnie zupełna sposobność uzyskania wiecznego życia, w wyniku posłuszeństwa.

    Lekcją, która jest przekazywana, jest lekcja dobroci i srogości Boga - Jego dobroci w powołaniu nas do istnienia i Jego srogości w ukaraniu ojca Adama za świadomy grzech; a zarówno dla ludzi jak i aniołów, lekcja Sprawiedliwości, niezłomnej Sprawiedliwości. Następnie, inteligentne Boskie stworzenia są uczone, że Bóg jest Miłością. Podstawa do tych lekcji została już położona w okupowej ofierze Jezusa, przez którą i z powodu której Pan Jezus stanie się Odkupicielem i Odnowicielem świata. Nieliczni są w stanie uwierzyć w to posłannictwo przez wiarę; gdyż niewielu ma uszy wiary i oczy wiary. Jedynie święci byli w stanie ocenić ten wielki fakt w Wieku Ewangelii. To, co wtedy było tajemnicą i było zrozumiane tylko przez nielicznych, w niedługim czasie zostanie zamanifestowane każdej istocie w niebie i na ziemi. Wtedy wszyscy ujrzą i będą w stanie zrozumieć wielki fakt, że odkupienie dokonane przez ofiarę Jezusa jest dla ogółu świata i oznacza pełne wyzwolenie spod potępienia grzechu i śmierci, które spadło na Adama i cały jego rodzaj, dla wszystkich, którzy przyjmą je jako dar od Boga. Pozostali zostaną zniszczeni we wtórej śmierci.

WTÓRA ŚMIERĆ UKAZUJE MĄDROŚĆ

    Co do wtórej śmierci, to z łatwością dostrzegamy, że jeśli Bóg stworzył człowieka na Swój własny obraz, to człowiek z konieczności musi być jednostką moralnie wolną; w przeciwnym razie nie byłby obrazem Boga. Jeśli on został stworzony, jako moralnie wolna jednostka, to musi mieć moc lub przywilej czynienia zła, jak również czynienia dobra. Jeśli on przejawia tę moc w kierunku zła, Bóg ma moc go zniszczyć. Z drugiej strony, jeśli żyje w harmonii ze sprawiedliwością, Bóg ma moc udzielenia mu życia na całą wieczność.

    Zniszczenie złych ludzi we wtórej śmierci objawia Boską Mądrość. Jeśli chodzi o oświadczenie, że Bóg jest zbyt czysty, by patrzeć na zło (Abakuka 1:13), myśl oryginalnego tekstu wydaje się mówić, że charakter Boga jest tak czysty i tak sprawiedliwy, że On ciągle nie będzie patrzył na zło. On nie pozwoli złym ludziom na istnienie przez całą wieczność, ponieważ ten stan nie podobałby się Jemu.

    Ta myśl sugeruje, że istnieje zło, na które się patrzy. Gdyby tak nie było, jak Bóg mógłby je oglądać? Lecz to wszystko jest harmonijne z Boskim Planem. Ostatecznie wszyscy źli zostaną unicestwieni. Ostatecznie wszystkie stworzenia, które są "w niebie, na ziemi i w morzu", będą słyszane mówiące: "Siedzącemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i siła na wieki wieków" (Obj. 5:13).

BS, '11,66-69; SB '11, 80-85.

Wróć do Archiwum