TYSIĄCLECIE I NADCHODZĄCE KRÓLESTWO NA ZIEMI
PRZEDMIOT ten powinien być nieodparcie interesujący dla wszystkich. Ostatnio można zaobserwować o wiele więcej zainteresowania tym przedmiotem u chrześcijan w różnych grupach religijnych, łącznie z ewangelikami i fundamentalistami oraz tymi, na których oni korzystnie wpłynęli.
Słowo milenium pochodzi z łacińskiego mille co znaczy tysiąc oraz annus co znaczy rok. Słowo to jako stosowny rzeczownik jest użyte do nazwania szczególnego tysiącletniego okresu, pierwszego tysiąca lat radosnego i pomyślnego rządzenia, czy też mówiąc inaczej panowania Jezusa Chrystusa i Jego prawdziwego Kościoła nad ziemią.
Mała garstka wyznawców chrześcijaństwa zwana A-Millennialiści, zaprzecza tysiącletniemu panowaniu lub rządzeniu Chrystusa z prawdziwym Kościołem i nadchodzącemu Królestwu Bożemu na ziemi. Oni tłumacząc niektóre Księgi Pisma Świętego twierdzą, że 1000 lat jest jedynie symboliczną liczbą i że całe obiecane Królestwo odnosi się do Kościoła w czasie jego ziemskiego życia. Nauka ta jest nazwana A-Millennializmem. Lecz z innych Ksiąg, takich jak Ps. 90:4 i 2 Piotra 3:8 (por. Dz. Ap. 17:31; 2 Tym. 4:1), jest widoczne, że 1000 lat, o których mowa w Obj. 20:4, 6 oznacza 1000 literalnych lat. Inne liczby w Objawieniu są także literalne, takie jak dwóch świadków, siedem kościołów, aniołów, trąb i czasz oraz dwunastu Apostołów, dwanaście fundamentów, bram, pokoleń, drogocennych kamieni itd.
POGLĄDY O PRZEDTYSIĄCLECIU I POTYSIĄCLECIU
Wśród chrześcijan wierzących w Tysiąclecie, tysiącletni okres i Królestwo Boże na ziemi, są wyznawane dwie różne linie myśli.
(1) Nauka o przedtysiącleciu. Jest to nauka, że Chrystus przychodzi przed Tysiącleciem panować ze swoim prawdziwym Kościołem przez tysiąc lat i w tym okresie nawróci świat.
(2) Nauka o potysiącleciu. Jest to nauka, że Chrystus przychodzi po Tysiącleciu przyjąć nawrócony świat i sfinalizować wszystkie ziemskie sprawy.
NIE MA NAWRÓCENIA ŚWIATA W WIEKU EWANGELII
Biblia pokazuje jasno, że nauka o potysiącleciu jest nieprawdziwa, ponieważ podczas drugiego przyjścia Chrystusa nie występują warunki nawróconego świata, lecz nienawróconego świata, z gniewem narodów w stanie buntu przeciwko Bogu, którego gniew jest na nie wylewany (Ps. 2:1-12; Obj. 11:18; 19: 11-:21). Pismo Święte mówi nam, że ostateczne czasy będą szczególnie niebezpieczne z powodu niegodziwości i nikczemności (2 Tym. 3:1-8); że źli ludzie i zwodziciele postąpią w gorsze (2 Tym. 3:13); że wielu wtedy odstąpi od wiary (1 Tym. 4:1) i że z trudnością będzie można znaleźć (prawdziwą) wiarę na ziemi (Łuk. 18:8); że dobrzy i źli będą rosnąć razem przy dominacji tych ostatnich, aż do końca Wieku (Mat. 13:30, 39); że fałszywi nauczyciele będą tak subtelni, aby - jeśli to możliwe - zwiedli wybranych (Mat. 24:24); że w tym czasie naśmiewanie się dotyczące drugiego przyjścia Jezusa będzie obfitować (2 Piotra 3:3, 4); oraz że bogacze w zachłannym zdobywaniu bogactw będą unikać biednych, stając się samowolnymi i pobłażającymi sobie (Jak. 5:3-6).
Około stu lat temu, według sprawozdania Londyńskiego Towarzystwa Misyjnego, ludność świata wynosiła tylko około 1 500 000 000 a z tej liczby około 500 000 000 (jedna osoba na trzy), przynajmniej nominalnie, było chrześcijanami.
Od tego czasu, misjonarze i ewangeliści na różnych polach misyjnych włożyli wiele pilnego, bezinteresownego wysiłku, cierpień, wiele ciągłego trudu, a nawet śmierć, próbując nawrócić świat na chrześcijaństwo. W dodatku nawrócenie świata dla wielu wydawało się być bliskie realizacji. Pewna grupa wielokrotnie powtarzała: "Dajcie nam trzydzieści milionów dolarów, a nawrócimy świat".
Lecz co się stało? Pomimo wszystkich misyjnych i ewangelistycznych wysiłków minionych wieków, ostatnie statystyki, np. w The Christian Inąuifer, pokazują, że w obecnej populacji świata wynoszącej około 4 000 000 000 (w 1987 r., w lipcu, liczba ludności świata wynosiła 5 mld), tylko około 1 000 000 000 (obecnie tylko jedna osoba na cztery) to, przynajmniej nominalnie, chrześcijanie. Również proporcja prawdziwych chrześcijan spośród nich jest daleko mniejsza niż było to wiek temu.
Zgodnie z tym, dla myślących ludzi na podstawie rozumu i faktów oraz dodatkowo Pisma Świętego staje się coraz bardziej widoczne, że nawrócenie świata w wieku Ewangelii przed drugim przyjściem Chrystusa - nauczane przez zwolenników poglądu o potysiącleciu i innych - nie może być spodziewane, że nie jest ono Boskim celem i planem na wiek Ewangelii, zwanym też wiekiem wyboru Kościoła. W przeciwnym razie bowiem moglibyśmy widzieć to nawrócenie dokonane, ponieważ Bóg zawsze realizuje swoje zamierzenia, pomimo opozycji demonów i złych ludzi (Iz. 46:9-11; 55:8-11).
Coraz więcej myślących kaznodziejów, nauczycieli i innych, rozpoznaje, że przed tysiącletnim zamiarem i planem Boga jest wybrać, wziąć, uczynić uczniów spośród całego rodzaju ludzkiego, "ze wszelkiego pokolenia, i języka, i ludu, i narodu" (Mat. 28:19, margines; Dz. Ap. 15:14; Obj. 5:9). Oni są przed tysiącletnim nasieniem, dziećmi Abrahama, które będą błogosławić i nawracać świat w Tysiącleciu (1 Moj. 12:3; 22:16-18; Gal. 3:8, 16, 29).
Przed tysiącletnie nasienie Abrahama obejmuje wszystkich, którzy przed ustanowieniem Królestwa na ziemi przychodzą - przez podjęcie kroków (1) pokuty, (2) wiary w Jezusa, jako ich Zbawiciela, i (3) poświęcenia lub ofiarowania się - do Boga oraz którzy w wypełnianiu swego poświęcenia pozostają lojalnymi wobec Niego i Jego sprawy w "teraźniejszym złym świecie", gdy trudno jest być prawdziwym chrześcijaninem (Gal. 1:4; 2 Tym. 3:12).
WZROST ZAINTERESOWANIA TYSIĄCLECIEM
Zainteresowanie i wiara w naukę o przed-tysiącleciu i w nadchodzące tysiącletnie panowanie Chrystusa wraz z Jego prawdziwym Kościołem, wielce wzrosły w ostatnich latach, podczas gdy zainteresowanie i wiara w naukę o potysiącleciu bardzo zmalały, ponieważ warunki świata stają się coraz gorsze a perspektywa nawrócenia świata w tym wieku coraz odleglejsza.
Podczas gdy wiara w nadchodzące Tysiąclecie i Królestwo Boże na ziemi była powszechnie odrzucona, nie zalecana i mało podkreślana, nasze czasopisma, książki i broszury, przez wiele lat nauczają i uwypuklają tę kwestię. Z zadowoleniem widzimy i jest to zachęcające, że obecnie i inni coraz częściej nauczają i podkreślają te tematy, jakkolwiek w większości przypadków nie rozumieją ich bardzo jasno i nie zagłębiają się tak dalece jak należy w wiedzę Prawdy.
Wielu popularnych ewangelistów, kaznodziejów, nauczycieli i pisarzy, takich jak Billy Graham, M. R. De Haan, Dr Estep, Hal Lindsey i Salem Kirban nauczają i podkreślają, że Tysiąclecie i Królestwo Boże na ziemi jest bliskie. Oni określają je jako czas światowego rozwoju, pokoju, wiedzy o Bogu i Jego Planie, bezpieczeństwa i równości, z doskonałym rządem, czas doskonałych rajskich warunków przynoszący całej ziemi wzrost.
Jest to, wśród innych, znacząca wskazówka, że żyjemy w czasie, gdy Królestwo Boże na ziemi będzie wkrótce ustanowione. Mamy nadzielę, że coraz więcej osób otrzyma to oświecenie i będą nauczać i kłaść nacisk na te sprawy; a do tego pierwszego stopnia dodadzą dalsze stopnie znajomości i zrozumienia Boskiego zamiaru i planu w Tysiącleciu, jak również zaczną ich nauczać i kłaść na nie nacisk.
STOPIEŃ 1 - TYSIĄCLETNIE ZIEMSKIE KRÓLESTWO
Najpierw powinniśmy uznać, że Pismo Święte wyraźnie naucza o literalnym tysiącletnim panowaniu Jezusa i Jego prawdziwego Kościoła nad ziemią (Obj. 5:9, 10; 20:4, 6; 2 Piotra 3:8; Mat. 19:28; Łuk. 12:32; 22:29, 30). Jest to nadchodzący czas wielkiego światowego pokoju, pomyślności, znajomości Boga, bezpieczeństwa i równości, czas z doskonałymi: otoczeniem, naturalnymi warunkami i rządem.
W tym czasie przekleństwo będzie usunięte z ziemi i będzie ona uczyniona podobną Edenowi (Iz. 35:1, 2; 61:4; Ezech. 36:35). Szatan będzie całkowicie związany, trzymany w odosobnieniu i nie będzie w stanie dłużej kusić ludzi; zaś Chrystus będzie w pełni władał, oddziaływując na ludzi w kierunku rozwoju sprawiedliwości (Obj. 20:1-3; Ps. 72:7, 8). Błąd i ignorancja zostaną wypędzone z ziemi a Prawda będzie wszędzie panować (Iz. 25:7-9; 11:9). Grzech zostanie zdetronizowany, a sprawiedliwość będzie intronizowana (Ps. 107:41, 42; Iz. 62:12). Rodzaj ludzki zostanie uwolniony z niewoli i otrzyma sposobność uzyskania pełnej wolności pod każdym względem (Rzym. 8:21). Ludzki smutek skończy się i utoruje drogę do powszechnej radości (Iz. 35; 10).
Wojny ustaną a wszędzie będzie panować pokój (Iz. 2:4; 9:7). Sprawiedliwi nie będą więcej prześladowani, ale zostaną wywyższeni za swą sprawiedliwość (Iz. 25:8; Ps. 72:7). Źli nie będą dłużej wywyższani, lecz zostaną poniżeni i ukarani dla poprawy, a niepoprawni zniszczeni (Mal. 3:15; Iz. 26:9; Ps. 37:35, 36). Nie będzie więcej fałszywych religii a jedynie prawdziwa religia zostanie wszędzie przyjęta (Iz. 65:15; 60:14, 15; Sof. 3:9). Nie będzie ciemiężycielskich rządów a sprzyjający rząd Chrystusa będzie błogosławić i pomagać wszystkim (Iz. 2:2-4; 60:12; Ps. 72:12-14). Ludzie nie będą więcej pracować na próżno i produkować kłopotliwych wyrobów, ale każdy będzie prosperować w swoich przedsięwzięciach (Iz. 65:23; 60:17). Wtedy nie będzie wyzysku i ubóstwa, ale każdy będzie się cieszył swoimi własnymi posiadłościami (Iz. 65:22; Mich. 4:4).
Z zadowoleniem dostrzegamy, iż obecnie wielu prawdę o tym podtrzymuje i naucza. Ale trzeba, aby i dalsze stopnie były podjęte.
STOPIEŃ 2 - LUDZKOŚĆ PRZYWRÓCONA DO DOSKONAŁOŚCI
Dodatkowo, podczas Tysiącletniego Pośre- dniczącego Królestwa rządzonego przez Chrystusa i Jego prawdziwy Kościół, wszyscy z rodzaju ludzkiego, którzy przyjmą Chrystusa i poświęcą się Bogu oraz posłusznie wypełniać będą swe poświęcenie, będą stopniowo podnoszeni do ludzkiej doskonałości, będą podlegać restytucji.
Dz. Ap. 3:19-21 mówią nam: "Którego [Jezusa Chrystusa] musi przyjąć [Nowy przekład polskiej Biblii; zatrzymać, Williams, Diaglott] niebo" - to znaczy, że Jego drugie przyjście nie nastąpi "aż do czasu naprawienia [restytucji; przywrócenia, ASV, NASB, Berkeley] wszystkich rzeczy, co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieków".
Restytucja oznacza powrót do pierwotnego stanu. Pierwotny stan rodziny ludzkiej był wyobrażeniem i podobieństwem Bożym, tak jak było to zademonstrowane w Ojcu Adamie i Matce Ewie. Przez wyobrażenie Boże rozumiemy doskonałość istoty. Jest to stan istoty "bardzo dobry" (1 Moj. 1:26, 27, 31; Żyd. 2: 6-8). Natomiast przez podobieństwo Boże rozumiemy władanie człowieka nad ziemią, tak jak Bóg jest Władcą nad Wszechświatem (1 Moj. 1:26, 28, 29; Mat. 25:34).
Wyobrażenie Boże zawiera w sobie pojęcie doskonałości w zdolnościach fizycznych, umysłowych, moralnych i religijnych. Adam i Ewa przed upadkiem, byli przykładami tej doskonałości. Podobieństwo Boże oznacza doskonałą ziemię z doskonałymi władcami nad nią. Ale jak pokazuje św. Paweł (Żyd. 2:8), wyobrażenie i podobieństwo Boże (pierwotna doskonałość istoty i władztwa) zostały stracone; a w miejsce wyobrażenia Bożego przyszła fizyczna, umysłowa, moralna i religijna degradacja. W miejsce podobieństwa Bożego przyszła tyrania przeklętej ziemi nad człowiekiem uciskająca go ogromnie, aż do zgaszenia jego życia (1 Moj. 3:17-19). Pismo Św. upewnia nas, że wszystko to przyszło na człowieka z powodu grzechu Ojca Adama (1 Moj. 3:1-24; Rzym. 5:12-21; 1 Kor. 15:21, 22). Obecnie rodzina ludzka to tylko szczątki tego, czym była w Adamie i Ewie. Ten smutny, upadły stan naszej rasy, głęboko przemawiał do poczucia litości naszego Stwórcy, który wydawszy wyrok - efekt swego gniewu (śmierć, nie zaś wieczne życie w mękach), pamięta o swej litości nad upadłym i potępionym człowiekiem zsyłając na świat swego umiłowanego Syna, jako cenę odkupienia ze śmierci za człowieka (1 Tym. 2:4-6; Mat. 20:28; Jana 3:17; Rzym. 5:7, 8, 16-19).
Jak pierwsze przyjście Chrystusa miało na celu złożenie Okupu (wiek Ewangelii, tworząc czas wtrącony pomiędzy Jego dwoma przyjściami dla wyboru Oblubienicy, nastał aby błogosławieństwa tego wieku stały się dostępne tylko dla Kościoła), tak Jego wtóre przyjście ma na celu uczynić Okup dostępnym dla nie wybranych, by mogli powrócić do pierwotnego stanu w restytucji z ruin wyobrażenia i podobieństwa Bożego, utraconego przez dziedziczność grzechu Adama.
Tak więc śmierć bezgrzesznego "człowieka Chrystusa Jezusa" (1 Tym. 2:3-6) jest zasługą wystarczającą, aby uwolnić wszystkich spod potępienia grzechu Adamowego. Gwarantuje ona sposobność uzyskania zupełnego wyzwolenia z jego skutków, restytucję do pierwotnej doskonałości Adamowej. Wśród innych rzeczy, będzie to przywrócenie wspaniałego wyobrażenia Bożego - zaofiarowanie ludzkości doskonałych ciał, umysłów i serc oraz przywrócenie cudownego podobieństwa Bożego - zaofiarowanie ludzkości doskonałego władztwa nad rajską ziemią, które przywróci Chrystus dla ziemi. Wszyscy, którzy przyjmą racjonalne wymagania Tysiącletniego Królestwa Chrystusa i będą im posłuszni, uzyskają wszystkie te błogosławieństwa.
W ten sposób restytucja, lub przywrócenie, pociąga za sobą nie tylko wprowadzanie rajskich warunków - doskonałej ekologii na ziemi, ale także udoskonalenie woli i posłuszeństwa rodzaju ludzkiego, tak, jak Adam był doskonały. Rodzaj ludzki w ogólności został stworzony, aby żyć na ziemi a nie w niebie. Adam i Ewa musieli być wygnani z ogrodu Eden przez aniołów z mieczem płomienistym i nie wpuszczani tam, bowiem w przeciwnym razie mogliby jeść z drzew żywota i żyć na ziemi jak doskonali ludzie, nie umierając (1 Moj. 3:22-24). Wyłącznie wybrani, wyjątek od ogólnej zasady dotyczącej rodzaju ludzkiego, będą żyć wiecznie w niebie jako w ich stałym mieszkaniu (Żyd. 10:34; 1 Piotra 1:4) - wszyscy inni ze zbawionych spośród rodzaju ludzkiego otrzymają restytucyjne zbawienie i życie na ziemi.
A zatem wiedza o restytucji również jest ważnym stopniem w pojmowaniu Boskiego Planu i jesteśmy radzi wiedzieć o przyjmujących ją i nauczających jej. Lecz to jeszcze nie jest wszystko.
STOPIEŃ 3 - DOBRODZIEJSTWO DLA ŻYWYCH I UMARŁYCH
Ponieważ drogi Boże są słuszne i bezstronne (Ezech. 18:29-32, zobacz Nowy Przekład) i ponieważ śmierć sama przez się nie ma stałego charakteru, nie tylko żyjący będą korzystać i mieć w Tysiącleciu sposobność ziemskiego zbawienia, ale także umarli; którzy nie mieli sposobności zbawienia w tym życiu - tj. ci, którzy nie mieli pięciu błogosławieństw z Żyd. 6:4, 5. Bóg, nasz Zbawiciel, "chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni [od potępienia Adamowego], i ku znajomości [epignosis, dokładnej wiedzy] prawdy przyszli" (1 Tym. 2:3-8). Ci, którzy umarli bez tej wiedzy muszą być wzbudzeni ze zmarłych jeżeli mają ją otrzymać, a Bóg chce aby ją posiedli.
Gdy ta znajomość Prawdy będzie dana, każda jednostka z nie wybranych rodzaju ludzkiego będzie miała sposobność przyjąć Chrystusa, poświęcić się Bogu i być posłuszną. Ci, którzy okażą się wierni w takim dobrym postępowaniu otrzymają życie wieczne na ziemi. Wszyscy inni zostaną odcięci od życia, wytraceni spośród ludzi (Ps. 145:20; Dz. Ap. 3:23; Obj. 20:12-15; 21:8). Bóg jest "zbawicielem wszystkich ludzi [przez Chrystusa, od potępienia Adamowego], a najwięcej [specjalnie; do wiecznego życia] wiernych" (1 Tym. 4:10).
Nasza broszura Czy jest nadzieja dla nie zbawionych zmarłych? [to samo patrz Ter. Pr. '60, str. 98-115] podaje wiele biblijnych dowodów pokazujących, że istnieje sposobność dla tych, którzy nie mieli jej w tym życiu. Dla przykładu prosimy zobaczyć: Ps. 22:28-30; Mat. 12:31, 32; Jana 1:9; 12:32; Łuk. 2:10- 14; Filip. 2:6-11; Ezech. 16:44-63.
Ażeby naprawdę zrozumieć Boski Plan zbawienia rodzaju ludzkiego, bardzo ważną rzeczą jest jasne pojęcie biblijnej prawdy o restytucji lub przywróceniu zarówno dla nie wybranych zmarłych jak i nie wybranych żyjących.
STOPIEŃ 4 - WIECZNE KRÓLESTWO NA ZIEMI
Królestwo Boże na ziemi z przywróconą do doskonałości ludzkością (a nie z wybranymi) żyjącą na niej, będzie istnieć nie tylko do końca 1000 lat, ale wiecznie. Jest to jasno pokazane w wielu Pismach, np.: Dan. 2:35, 44; 7:13, 14, 18 (zauważmy, że jest napisane "na wieki, i aż na wieki wieczne"), 22, 27 (zauważmy, że jest to Królestwo nie w niebie, ale "pod wszystkim niebem" - por. Mat. 6:10); Obj. 11:15; 21:1-4.
"Teraźniejszy zły świat" (Gal. 1:4) z jego "niebiosami", to jest panującymi władzami - szatanem i podwładnymi mu (2 Kor. 4:4) oraz z jego "ziemią" - społeczeństwem ludzkim tak jak jest ono obecnie zorganizowane, będzie zniszczony w obecnym wielkim "ogniu" zniszczenia, wielkim czasie ucisku (2 Piotra 3:7-13). Ale planeta ziemia została stworzona, aby być mieszkaniem dla rodzaju ludzkiego i to na zawsze (Iz. 45:18; Ps. 115:16; Kaz. 1:4).
Nowa ziemia, nowy społeczny porządek z przywróconym - przyprowadzonym do doskonałości i zbawionym - rodzajem ludzkim, żyjącym na niej w pokoju, w bezpieczeństwie i szczęśliwości, będzie istnieć na zawsze, tak samo jak istnieć będą na zawsze nowe niebiosa, nowe duchowe rządzące władze, wybrani Boga (Iz. 65:17; 66:22; 2 Piotra 3:13). Radujemy się wspaniałą perspektywą, gdy "wszelkie stworzenie, które jest na niebie i na ziemi ..." będzie mówić: "Siedzącemu na stolicy, i Barankowi błogosławieństwo, i cześć, i chwała, i siła na wieki wieków" (Obj. 5:13). Zachęcamy wszystkich do studiowania, przyjęcia i nauczania tych cudownych prawd biblijnych. Po szczegóły prosimy udać się do naszych książek: Boski Plan Wieków, Tysiąclecie (w jęz. ang.) oraz naszej broszurki Królestwo Boże - Niebiańskie i Ziemskie.
TP ’87,156-160; BS ’77,77.