PSALM 44

  1. Przewodnikowi chóru. Synów Koracha. "Maskil".
  2. Boże, na własne uszy słyszeliśmy, ojcowie nasi opowiadali nam o dziele, któregoś za ich dni dokonał, w czasach dawnych.
  3. Twoją ręką wygnałeś narody, a osadziłeś ich. Złamałeś ludy, a ich rozkrzewiłeś.
  4. Gdyż nie mieczem swoim zdobyli ziemię, ani ich ramię dało im zwycięstwo, ale Twoja prawica i Twoje ramię, i światło Twego oblicza, bo upodobałeś w nich sobie.
  5. Ty sam moim królem jesteś, Boże. Postanów o zwycięstwach Jakubowych!
  6. Z Tobą odpieraliśmy naszych ciemiężycieli. Imieniem Twoim deptaliśmy przeciwników naszych.
  7. Bo nie na łuku moim polegam, ani miecz mój mnie ocala.
  8. Albowiem Ty nas ocaliłeś od naszych ciemiężycieli, a nienawidzących nas pohańbiłeś.
  9. Bogiem chlubimy się każdego dnia i wysławiać będziemy na wieki Twoje imię. Sela
  10. A przecie porzuciłeś i zawstydziłeś nas, i nie wychodzisz z naszymi wojakami.
  11. Sprawiłeś, że ustąpiliśmy wrogowi, a którzy nas nienawidzą, łup sobie wzięli.
  12. Wydałeś nas jak owce na rzeź i rozproszyłeś nas pośród narodów.
  13. Sprzedałeś lud Twój za nic, nie wadziłeś się o jego cenę.
  14. Wydałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na pośmiewisko i urąganie ludom dookolnym.
  15. Uczyniłeś nas przysłowiem narodów, ludy nad nami kiwają głową.
  16. Cały dzień hańba moja przede mną i wstyd mój okrywa mnie.
  17. Dla głosu człowieka, który lży i obmawia, w obliczu wroga i mściciela
  18. Wszystko to przyszło na nas, a nie zapomnieliśmy Ciebie i nie złamaliśmy Twego przymierza.
  19. Nie cofnęło się serce nasze ani kroki nasze nie zboczyły ze ścieżki Twojej.
  20. Choć rzuciłeś nas rozbitych między szakali i rozpostarłeś nad nami cień śmierci.
  21. Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągnęli ręce nasze do cudzego boga.
  22. Czy Bóg nie dowiedziałby się o tym, On, który zna tajniki serca?
  23. Bo dla Ciebie zabijani jesteśmy co dzień, poczytani za owce rzeźne.
  24. Ocknij się, czemu śpisz, Panie? Zbudź się, nie odrzucaj na zawsze!
  25. Czemu Twoje oblicze zakrywasz, niepomny na naszą nędzę i ucisk nasz?
  26. Bo leży w pyle dusza nasza, przylgnął do ziemi brzuch nasz.
  27. Powstań ku naszej pomocy i wyzwól nas dla wiernej miłości Twojej.

Wróć do Archiwum