MODLITWA PAŃSKA

Ty! któryś Słowem z nocy Światło stworzył
coś życie w ziemię, w morza, w nieba włożył;
oto Twe dzieci modlą się do Ciebie:
Ojcze nasz wieczny! który jesteś w niebie.

Czołem uderzcie stworzone natury!
nieba i ziemie łączcie wasze chóry,
gdzie anioł, człowiek, robak, słońca, zdroje
razem śpiewają: Święć się Imię Twoje!

Owe królestwo Prawdy, Światła, Cnoty,
gdzie prysną więzy błędu i ciemnoty,
w ogniu miłości spłoną niepokoje
te to, prosimy, przyjdź królestwo Twoje!

Kiedy nas łudzi zmysłów obłąkanie,
"Ty kieruj sercem, rządź rozumem, Panie.
Jeżeli Ciebie mamy być godnemi,
bądź wola Twoja w niebie i na ziemi!

Wszystko, co żyje, Twoje żywią dłonie,
skała kwiat karmi, pszczółkę kwiatów wonie;
i nam, Opatrzny! dajesz, co potrzeba,
daj nam i dzisiaj powszedniego chleba!

Jeśli namiętność ślepa porwie wodze,
jeśli na ostrej padnie człowiek drodze:
sądź nas jak ojciec sądzi swoje syny,
odpuść, jak braciom odpuszczamy winy!

Słabe jest ciało, a sił cnocie trzeba!
już i aniołów wyrzucały nieba;
i człek usterknie - ułomne stworzenie,
więc odwiedź od nas złego pokuszenie!

Twoim niech prawem nieba, ziemie stoją!
Światłość Twą szata, Prawda drogą Twoją,
Tyś Bóg jedyny, wiec, najwyższy Panie!
zbaw nas od złego, i tak niech się stanie!

(autor: Józef Dionizy Minasowicz)

Wróć do Archiwum