PYTANIA BIBLIJNE
Pytanie: Obj. 20:1-3 wskazuje, że szatan ma być związany "wielkim łańcuchem" i uwięziony w "przepaści" na czas tysiąca lat. Co to oznacza?
Odpowiedź: Język tego fragmentu jest oczywiście symboliczny. Rozumiemy, że przepaść symbolizuje błąd, który naprawdę jest przepaścią, a nie mając odpowiedniego oparcia, jest właściwie przedstawiony przez bezdenną przepaść. W symbolice biblijnej klucz symbolizuje moc zamykania i otwierania. W tym fragmencie klucz użyty jest do zamknięcia szatana w bezdennej przepaści. Wielki łańcuch, którym szatan jest wiązany, przedstawia Prawdę w jej różnych zarysach, potężną w swych biblijnych, faktycznych i logicznych dowodach. Dlatego związanie szatana oznacza skrępowanie go Prawdą przedstawioną przez Biblię, fakty i rozum. Wiązanie to jest procesem stopniowym i gdy dobiegnie końca, będzie się składało z czterech etapów. Pierwszy trwał od 1874 do 1914 roku, kiedy to wiązanie polegało na coraz większym ograniczaniu go prawdą świecką i religijną, tak że nie mógł już dłużej panować nad narodami przy pomocy trzech podstawowych doktryn swego imperium: o Boskim prawie królów, arystokracji i kleru oraz drugorzędnych doktryn: o świadomości umarłych, przemianie ludzi w chwili śmierci w duchy i szczęściu lub wiecznych mękach zmarłych. Zakończenie pierwszej części jego wiązania zostało zaznaczone początkiem wojny światowej, do której się uciekł, aby utrzymać swe imperium, po zrozumieniu, że nie może już dłużej nad nim panować przy pomocy trzech podstawowych i trzech drugorzędnych doktryn.
Od tamtej pory próbuje podtrzymywać je różnymi innymi błędami, szczególnie zjednoczeniowymi, co jest widoczne w różnych porozumieniach takich jak: Liga Narodów, międzynarodowe sądownictwo, Organizacja Narodów Zjednoczonych, inne przymierza między narodami itd., związki instytucji finansowych, związki zawodowe oraz federacje sił religijnych. Przez biblijne, faktyczne oraz racjonalne wyjawianie prawdy świeckiej i religijnej Jezus wykazuje, i nadal będzie wykazywał, ich fałszywość do takiego stopnia, że szatan, by w ogóle zachować królestwo, zmuszony jest uciekać się do rewolucji mas przeciwko klasom połączonym jak wyżej, przez co obali obecny porządek. Odwołanie się przez niego do światowej rewolucji potwierdza fakt zakończenia drugiego etapu jego wiązania. Na fałszywych naukach ustanowi on socjalistyczną formę rządów, którą Jezus w trzecim etapie jego wiązania prawdą świecką i religijną objawi jako błędną. Ale by zachować jakąś formę władzy nad ludzkością, szatan w furii poprowadzi ludzi do anarchii, która potwierdzi zakończenie trzeciego etapu jego wiązania. Czwartym etapem będzie ujawnienie przez naszego Pana prawdą świecką i religijną jego rozpaczliwych i nienawistnych wysiłków użycia anarchistycznych resztek ze wszystkich narodów przeciwko Żydom.
I tak przy końcu wielkiego ucisku wiązanie szatana dobiegnie końca. Skończy się cały przed-tysiącletni okres jego zwodzenia. Wielki łańcuch Prawdy ograniczy go pod każdym względem, tak że nie będzie mógł ruszyć ręką ani nogą, ani językiem, by zwodzić narody w czasie Tysiąclecia. Wrzucenie go do bezdennej przepaści symbolizuje pozostawienie go jego własnym domysłom i spekulacjom, z dala od możliwości poznania jakiejkolwiek dalszej prawdy; zamknięcie go w ciemności jego własnych błędów, co z pewnością będzie dla niego bardzo bolesne, przedstawione jest w pozostawaniu w bezdennej przepaści. By tego dokonać, nasz Pan będzie musiał: (1) usunąć szatana tak daleko od ziemi, by nic nie wiedział o tym, .co się będzie tutaj działo w czasie Tysiąclecia, oraz (2) zatrzymać go tam przez ten okres, z dala od ludzkości. To nie pozwoli mu na zapoznanie się ze świeckimi i religijnymi prawdami podawanymi ludzkości w czasie Tysiąclecia, a oddzielenie go od kontaktu z ludzkością nie da mu sposobności zwodzenia jej.
Pytanie: Co znaczy "rozwiązanie szatana na mały czas" (Obj. 20:3,7) po wypełnieniu się 1000 lat?
Odpowiedź: Skoro uwięzienie szatana oznacza jego pozostawanie w błędzie, z dala od jakiegokolwiek kontaktu z ludzkością na ziemi, jego rozwiązanie wskazuje na odzyskanie przez niego kontaktu z ludzkością i dokładne poznanie prawd odnośnie nauk i warunków Tysiąclecia. Tak jak jego wiązanie było stopniowe, trwające wiele lat, tak i jego rozwiązanie - dopuszczanie do pewnej znajomości prawdy w celu wykorzystania do zwodzenia - będzie stopniowe, trwające wiele lat, chociaż jego powrót na ziemię nie będzie długą podróżą. Dokładnie zapozna się on z sytuacją, by w pełni ją zrozumieć jako podstawę planu ponownego przejęcia panowania nad rodziną ludzką. Z pewnością szatan nie uwierzy, że zostanie zniszczony przy końcu Małego Okresu, lecz jak faraon - jego typ - będzie przekonywał siebie, że Bóg jest zbyt dobry, by podjąć przeciwko niemu takie ostre środki; będzie się więc spodziewał kolejnego imperium i panowania nad ziemią przez tysiące lat, tak jak za pierwszym razem. Bóg pozwoli mu podjąć próbę ponownego zdobycia władzy nad ludzkością tylko po to, by wy-próbować postawę serc udoskonalonego rodzaju, w celu ujawnienia tych, którzy w badającej serce próbie okażą się wierni właściwym zasadom oraz tych, którzy w takiej próbie nie pozostaną wierni zasadom sprawiedliwości. Bóg jest zdecydowany nie pozwolić żadnemu człowiekowi - po uzyskaniu odpowiedniej szansy zdobycia życia - istnieć po Małym Okresie, jeśli nie pozostanie wierny zasadom sprawiedliwości. Tak więc niewiara i ambicja szatana sprowadzi go ponownie do roli kusiciela, co na wszystkich ściągnie ostateczną, decydującą próbę, wynikiem której będzie życie wieczne dla wiernych i wieczna śmierć dla niewiernych. Tak jak Adam i Ewa na początku, wszyscy będą musieli przejść przez próbę decydującą o ich godności lub niegodności do wiecznego życia, a ta próba będzie miała miejsce w Małym Okresie.
Szatan wymyśli jakiś subtelny podstęp, jaki w tej ostatecznej próbie będzie środkiem objawienia godnych i niegodnych. Ci z ludzkości, którzy odpowiednio rozwiną charaktery (Mat. 25:31-40), ostaną się w tej próbie, lecz ci, którzy tego nie uczynią (w.41-46), wpadną w sidła szatana, cały czas myśląc, że Bóg pochwala ich złe postępowa-nie. Ponieważ przez cały czas szatan będzie ich ponaglał, w końcu popełnią jakiś niezaprzeczalny grzech, który zdemaskuje ich jako niegodnych wiecznego życia. Potem nastąpi unicestwienie ich samych, szatana i niepokutujących aniołów, pokazane przez wrzucenie ich do jeziora ognia (Obj. 20:9,10,15; 21:8). Następujące literalne wersety dowodzą tego w stosunku do niepobożnych: Hiob 6:15,18; 7:9; Ps. 37:10,35,36; 49:13; 104:35; Iz.65:20; następujące wersety mówią o tym w stosunku do szatana: Iz. 27:1; Ezech. 28:16-19; Żyd.2:14. Niekiedy na potwierdzenie faktu, że diabeł będzie istniał wiecznie przytacza się Obj. 20:10, które w polskich przekładach mówi o jego wiecznym męczeniu. Można na to odpowiedzieć kilkoma argumentami: Bestia i fałszywy prorok, o których mowa w tym wersecie i którzy doznają tego samego, co szatan, nie są osobami, lecz szatańskimi instytucjami, systemami, organizacjami, które nie będą istnieć na wieki (1 Jan 3:8). Jakie jest więc rozwiązanie tej sprawy? Odpowiadamy, że słowo basanizo, oddane w polskich przekładach Obj. 20:10 jako męczeni, nie jest tutaj najlepszym tłumaczeniem. Słowo to ma trzy znaczenia, (1) badać; (2) badać przy użyciu tortur oraz (3) torturować. Polski przekład skorzystał z trzeciego znaczenia, podczas gdy tutaj pasuje znaczenie pierwsze. Chodzi o to, że doskonali ludzie przez wieki będą badać historię szatana, bestii i fałszywego proroka, ich teorie, skutki itp.; w wyniku takiego badania zawsze będą dochodzić do wniosku, że zasłużyli oni na wieczne unicestwienie. Myśl ta jest bardziej dosłownie wyrażona w Iz. 14:15-20.
SB ’95,63-64; BS '94,63.