35 PROROCTW MESJAŃSKICH WYPEŁNIONYCH W JEDNYM DNIU
"Aleć się to wszystko stało, aby się wypełniły Pisma prorockie" (Mat. 26:56).
W PIŚMIE ŚW., danym przez Jehowę za pośrednictwem Jego hebrajskich proroków, dostrzegamy 35 szczególnych proroctw odnoszących się do cierpień i śmierci Mesjasza. Wszystkie te proroctwa wypełniły się w Jezusie z Nazaretu podczas 24 godzin 14 dnia pierwszego miesiąca (14 Abib, albo inaczej Nisan, od godz. 6 po południu do 6 po południu dnia następnego) - 2 Moj. 12:2,3,6; Estery 3:7. Przytoczymy te proroctwa, a ich wypełnienie zaznaczymy kursywą.
Zapraszamy naszych czytelników do poszukania w Piśmie Świętym zacytowanych wersetów oraz ich wypełnień, aby wiara wasza "nie gruntowała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy Bożej" (1 Kor. 2:5). "Lecz Bóg, co przez usta wszystkich proroków swoich przepowiedział, iż Chrystus jego cierpieć miał, to tak ziścił" (Dz.Ap. 3:18). "Ale te są napisane, abyście wy wierzyli, że Jezus jest Chrystus, Syn Boży, a żebyście wierząc żywot mieli w imieniu jego" (Jan 20:31).
O MESJASZU PROROKOWANO, ŻE
(1) Miał być zdradzony przez przyjaciela: Ps. 41:10; 55:13-15. Zobacz Mat. 26:47-50; Jan 13:18.
(2) Miał być sprzedany za 30 srebrników: Zach. 11:12. Zob. Mat: 26:14,15.
(3) Uzyskane pieniądze miały być rzucone garncarzowi: (a) srebrniki, (b) 30 sztuk, (c) porzucone, (d) w domu Pańskim: Zach. 11:13. Zob. Mat. 27:3-10.
(4) Miał wołać do Boga i być wysłuchany przez Niego: Ps. 22:25. Zob. Łuk. 22:41-44; Żyd. 5:7.
(5) Jego uczniowie mieli Go opuścić: Zach. 13:7. Zob. Mat. 26:31,56; Mar. 14:27.
(6) Miał zostać oskarżony przez fałszywych świadków: Ps. 27:12; 35:11; 109:2. Zob. Mat. 26:59,60.
(7) Miał być bity laską w policzek: Mich. 5:1. Zob. Mat. 26:67 (lub trzcina, czy rózgami); Mar. 15:19; Łuk. 22:63,64.
(8) Miał być ubiczowany: Izaj. 50:6; 53:5. Zob. Mat. 27:26; Jan 19:1.
(9) Mieli pluć na Niego: Izaj. 50:6. Zob. Mat. 26:67; 27:30; Mar. 15:19.
(10) Jego oblicze miało być zeszpecone: Izaj. 52:14. Zob. Mat. 26:67; 27:29,30; Mar. 15:17-19; Łuk. 22:64.
(11) Miał milczeć przed swoimi oskarżycielami: Izaj. 53:7. Zob. Mat. 27:12-14; Mar. 15:3-5; 1 Piotra 2:23.
(12) Miał być wzgardzony i odrzucony przez lud: Ps. 22:7; Izaj. 53:3. Zob. Mar. 9:12; 15:17-20.
(13) Miał być zraniony i posiniaczony: Izaj. 53:5. Zob. Mat. 27:26,29,30; Mar. 15:15,17,19.
(14) Jego ręce i stopy miały być przebite: Ps. 22:17. Zob. Łuk. 23:33; Jan 20:25-27.
(15) Miał być policzony z przestępcami (złodziejami): Izaj. 53:12. Zob. Mat. 27:38; Mar. 15:27,28; Łuk. 22:37; Jan 19:18.
(16) Miał się modlić za swoich prześladowców: Izaj. 53:12; Ps. 109:4. Zob. Łuk. 23:34.
(17) Lud miał pogardliwie potrząsać głowami na Jego widok: Ps. 22:8; 109:25. Zob. Mat. 27:39.
(18) Lud miał się z Niego naigrawać: Ps. 22:9. Zob. Mat. 27:41-44; Łuk. 23:35-37.
(19) Lud miał na Jego widok się dziwić: Ps. 22:18; Izaj. 52:14. Zob. Łuk. 23:35.
(20) Jego szaty miały być rozdzielone, a o suknię miały być rzucone losy: Ps. 22:19. Zob. Mat. 27:35; Mar. 15:24; Łuk. 23:34; Jan 19:23,24.
(21) W południe ciemność miała okryć ziemię: Amos 8:9. Zob. Mat. 27:45; Mar. 15:33; Łuk. 23:44.
(22) Miał zawołać: "Boże mój! Boże mój! czemuś mnie opuścił?": Ps. 22:2. Zob. Mat. 27:46; Mar. 15:34.
(23) Miał mieć pragnienie: Ps. 22:16; 69:4,22. Zob. Jan 19:28.
(24) Mieli Jemu podać do picia ocet i żółć: Ps. 69:22. Zob. Mat. 27:34,48; Mar. 15:23,36; Łuk. 23:36; Jan 19:29.
(25) Miał "wylać na śmierć" swoje ludzkie życie: Izaj. 53:12. Zob. Jan 10:17,18.
(26) Jego ludzkie życie miało stać się ofiarą za grzech: Iz. 53:10-12. Zob. Mat. 26:27,28; Jan 6: 51; 10:11,15,16; 1 Kor. 15:3; Żyd. 2:9; 7:27; 9:26-28.
(27) Miał powierzyć swojego ducha w Boże ręce - swoje prawo do życia jako człowiek: Ps. 31:6. Zob. Łuk. 23:46.
(28) Miał być zabity, "nie za własne grzechy", w środku 70. symbolicznego tygodnia, mianowicie w okresie Paschy, jako antytypiczny, będący bez skazy, Baranek Paschalny: Dan. 9:26,27; 2 Moj. 12:5; Iz. 53:7,9. Zob. Jan 1:29; 1 Kor. 5:7; 2 Kor. 5:21; Żyd. 4:15; 7:26; 9:14; 1 Piotra 1:18,19; 2:22.
(29) Jego przyjaciele mieli stać z dala od Niego: Ps. 38:12; 88:9,19. Zob. Mat. 27:55,56; Mar. 15:40,41; Łuk. 23:49.
(30) Jego kości (chociaż oddzielone i możliwe do policzenia z powodu dotkliwych cierpień krzyżowania - Ps. 22:15,18) nie miały być złamane: Ps. 34:21; 2 Moj. 12:46. Zob. Jan 19:31-36.
(31) Miał być przebity: Zach. 12:10. Zob. Jan 19:34-37; Obj. 1:7.
(32) Miał doznać porażenia serca, które pod żarem gorączki stopiłoby się jak wosk pod wpływem ognia: Ps. 22:15,16. Zob. Jan 19:34.
(33) Miał być pochowany w grobowcu bogatego człowieka: Iz. 53:9. Zob. Mat. 27:57-60; Mar. 15:42-46; Łuk. 23:50-53; Jan 19:38-42.
(34) Miał dostarczyć to, czego nie mógł dać nikt z upadłego rodu Adamowego, mianowicie, okup, wymaganą równowartość, doskonałe ludzkie życie, aby odkupić, zapłacić za doskonałe ludzkie życie, które Adam oraz wszyscy z jego rodu, znajdujący się w jego biodrach, utracili przez grzech Adama: Ps. 49:8; 5 Moj. 19:21; Ijob 33:24; Przyp.Sal. 11:1; Izaj. 53:4-6, 10-12. Zob. Mat. 20:28; Mar. 10:45; Jan 6:51; 1 Kor. 15:3; 1 Tym. 2:6; 1 Piotra 2:24.
(35) Jego ofiarnicza śmierć miała być dobrowolna, a On z radością miał czynić wolę Bożą: Ps. 40:7-9. Zob. Żyd. 10:1-14; 12:2; Jan 4:25,26,34; 6:51; 10:17,18; 14:31; 15:11; 17:4,13.
W świetle Pisma Świętego, rozumu i faktów, tych 35 szczególnych proroctw wypełnionych w ciągu jednego dnia, przedstawionych powyżej, nie pozostawia cienia wątpliwości co do tego, że Jezus z Nazaretu jest prawdziwym Mesjaszem. Inne Mesjańskie proroctwa, jak np., odnoszące się do Jego zmartwychwstania dnia trzeciego, wypełniły się w Nim a nie w kimś innym.
Ponieważ 35 powyższych proroctw, dotyczących cierpień oraz śmierci Mesjasza, wypełniło się tak realistycznie w Jezusie podczas Jego pierwszego adwentu, a nie w kimś innym, możemy być pewni, że wypełnienie wielu innych proroctw natchnionych przez Boga, a dotyczących chwalebnego panowania Mesjasza, które wkrótce ma nadejść w celu błogosławienia "wszystkich rodzin ziemi", jest tak samo pewne. Cóż za wspaniała perspektywa roztacza się w Słowie Bożym, szczególnie dla wierzących Żydów i wierzących pogan! " ... nadzieję mamy w Bogu żywym, który jest zbawicielem wszystkich ludzi, a najwięcej wiernych" (1 Tym. 4:10).
SB ’96,19-20; BS '79,19.