KTO JEST NASZYM ZBAWICIELEM ?

Z POWODU złego zrozumienia przez różne osoby indywidualności i natur Niebiańskiego Ojca i Jego Syna Jezusa, wielu chrześcijan z licznych denominacji powie wam, że Jezus sam jest naszym Zbawicielem. Tego bowiem dowiedzieli się w swoich domach, kościołach, szkołach niedzielnych itp. Wprawdzie nieliczni powiedzą wam, że Jehowa, Ojciec Niebiański, który z powodu nieposłuszeństwa Adama wydał nań wyrok śmierci i na jego rodzaj (1 Moj. 3:17-19; Rzym. 5:12) również jest tym Jedynym, który w rzeczywistości jest naszym Wybawicielem od tego wyroku.

    Wielu o Jehowie myśli tylko jako o Bogu gniewu, "Bo gniew Boży objawia się z nieba przeciwko wszelkiej niepobożności i niesprawiedliwości tych ludzi, którzy zatrzymują [gr. tłumią, zatajają] prawdę Bożą w niesprawiedliwości" (Rzym. 1:18). Takim miłość szczególnie się kojarzy z Jezusem, ale podobnie nie mogą połączyć gniewu z Barankiem Bożym, chociaż Biblia mówi o takich, którzy w wielkim ucisku ukryją się przed, "gniewem tego Baranka" (Obj. 6:16).

    Udajmy się do samej Biblii i zwróćmy uwagę zarówno w Starym Testamencie, jak i Nowym Testamencie na odpowiedź, kto ostatecznie jest naszym Zbawicielem.

JEHOWA JEST NASZYM ZBAWICIELEM

    "Od Panać [od Jehowy] jest wybawienie" (Ps. 3:9).

    "Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana" (Ps. 37:39).

    "Oto Bóg [Jehowa, mówi proroczo] zbawienie moje" (Iz. 12:2).

    "Ja, Jam jest Pan, a nie masz oprócz mnie zbawiciela" (Iz. 43:11).

    "Ja Pan, zbawiciel twój i odkupiciel twój" (Iz. 60:16).

    "Gdyżem Ja jest Pan, Bóg twój, od wyjścia z ziemi egipskiej; a Boga oprócz mnie nie poznałeś i nie masz zbawiciela oprócz mnie" (Oz. 13:4).

    "Nadzieję mamy w Bogu żywym, który jest zbawicielem wszystkich ludzi [spod potępienia Adamowego], a najwięcej [do wiecznego życia] wiernych" (1 Tym. 4:10).

    "Bóg ... objawił czasów swoich to słowo swoje przez kazanie, które mi jest zwierzone według rozrządzenia zbawiciela naszego Boga" (Tyt. 1:2,3).

    "Sług nauczaj ... aby naukę zbawiciela naszego Boga we wszystkim zdobili" (Tyt. 2:9,10).

    "Samemu mądremu Bogu, zbawicielowi naszemu, niech będzie chwała i wielmożność, moc i zwierzchność, i teraz i po wszystkie wieki" (Juda 25).

    Tak więc Jehowa Bóg wyraźnie i słusznie rości sobie prawo do tytułu Zbawiciela. Czyni to z tego powodu, że jest autorem wielkiego Planu Zbawienia, natomiast zbawienie to rozpoczęło się w dniu zesłania Ducha Świętego, jego finał zaś nastąpi przy końcu Wieku Tysiąclecia.

    Gdyby ta prawda, że sam Wszechmocny Jehowa jest Zbawicielem, jako autor Planu Zbawienia i Jego wykonawca, była w pełni przyjęta przez Jego chętnych pośredników i przedstawicieli, wyzwoliłaby wielu spod wpływu fałszywych pojęć o wzajemnym pokrewieństwie Niebiańskiego Ojca z Jego Niebiańskim Synem, w związku ze zbawieniem rodzaju ludzkiego.

    Nie pozostawiłoby to miejsca na ów, niemalże bluźnierczy, pogląd na tę sprawę, pogląd podtrzymywany przez znaczną liczbę wyznaniowych chrześcijan, mianowicie, iż Ojciec Niebiański trwał w gniewie usiłując zabić lub torturować grzeszącego człowieka, a Niebiański Syn, nasz Pan Jezus, pełen miłości i litości (których to zalet według tej teorii brakowało Niebiańskiemu Ojcu) interweniował i zmazał urazę i gniew Ojca, przyjmując na siebie, w zastępstwie człowieka, uderzenie gniewu: Jehowa obecnie jest zjednany tylko dlatego, że będąc sprawiedliwym nie może wymagać ze strony grzesznika ponownie tego, co już zostało zapłacone drogocenną krwią Chrystusa. Im prędzej ten okropny błędny pogląd o pojednaniu zostanie usunięty przez tych, którzy go podtrzymują, tym lepsza będzie perspektywa na ich postęp w sprawach duchowych - w wiedzy, łasce i miłości prawdziwego Boga.

    Wielu uważa, że z powodu tego bluźnierczego poglądu nie mogą rzeczywiście kochać Boga, ale raczej Go się bać. Małą dziewczynkę, którą nauczono tego poglądu przynoszącego ujmę Bogu, zapytano co uczyniłaby, gdyby nagle stanęła twarzą w twarz przed Bogiem. Odpowiedziała, że uciekłaby i się schowała za Jezusem.

    Właściwy pogląd na tę sprawę pokazuje Ojca Niebiańskiego doskonałego w swej sprawiedliwości, bo sprawiedliwy wyrok Jego sprawiedliwego prawa nie może być pogwałcony, nawet przez Niego.

    Ten pogląd pokazuje Boga doskonałego w mądrości, tak iż Jego plan i zarządzenia, nie tylko w odniesieniu do stworzenia człowieka, lecz także jego zbawienia, pojednania itp., są tak zupełne, że w nich nie może się przydarzyć nic nieprzewidzianego lub jakieś niepowodzenie ani jakakolwiek potrzeba zmiany Boskiego Planu. Jest napisane, "Gdyż ja Pan nie odmieniam się" i "Znajome są Bogu od wieku wszystkie sprawy jego" (Mal. 3:6; Dz.Ap. 15:18).

    Dalej właściwy pogląd pokazuje Boga doskonałego również w swej miłości, większa miłość od tej jest niemożliwa, ta miłość w pełnej równowadze i harmonii z pozostałymi przymiotami Boga może zachować przy życiu grzesznika tylko w harmonii ze sprawiedliwym programem wytyczonym przez Boską mądrość.

    Pokazuje też Boską doskonałość w mocy, jak wszystkie Jego dobre cele, dobre intencje, sprawiedliwy program i pełne miłości zamierzenia, w pełni skoordynowane, będą wykonane i doprowadzone do skutku. Jest napisane "Takci będzie słowo moje, które wynijdzie z ust moich; nie wróci się do mnie próżno, ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tym, na co je pośle" (Iz. 55:11).

    Tak więc, na podstawie Pisma Świętego widzimy, że wielki Jehowa sam jest autorem zbawienia, które przyniósł nam Pan Jezus. To zbawienie wiedzie nas do pełniejszego uczczenia Wszechmocnego Boga i właściwszej miłości do Niego, ono, najogólniej mówiąc, nie umniejsza czci, miłości i oceny, lecz te zalety podtrzymuje i czci naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Ponadto w Niebiańskim Synu widzimy obraz Niebiańskiego Ojca i rozpoznajemy Go jako "posłannika przymierza" (Mal. 3:1), za pośrednictwem którego wszelkie, związane z przymierzem, błogosławieństwa Jehowy będą dostarczone ludzkości, a żadne poza Nim. W harmonii z tą myślą, że nasz Pan Jezus we wszystkich sprawach działa jako reprezentant Jehowy w dziele zbawienia, zauważ następujące wersety Pisma Świętego:

    "Tego Bóg za księcia i zbawiciela wywyższył prawicą swoją, aby dana była ludowi Izraelskiemu pokuta i odpuszczenie grzechów" (Dz.Ap. 5:31).

    "Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa podług rozrządzenia Boga, zbawiciela naszego, i Pana Jezusa Chrystusa, który jest nadzieją naszą" (1 Tym. 1:1).

    "Albowiem to jest rzecz dobra i przyjemna przed Bogiem, zbawicielem naszym". "Boć jeden jest Bóg, jeden także pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus." (1 Tym. 2:3,5).

    "Ale gdy się okazała dobrotliwość i miłość ku ludziom zbawiciela naszego, Boga ... zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienie Ducha Św., którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, zbawiciela naszego" (Tyt. 3:4-6).

    "A myśmy widzieli i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna, aby był zbawicielem świata" (1 Jana 4:14).

Zwróćmy też uwagę na własne słowa naszego Pana na ten temat:

    "Lecz o onym dniu i godzinie [o wtórym adwencie, gdy niebiańskie Królestwo będzie ustanowione] nikt nie wie, ani Aniołowie, którzy są w niebie, ani Syn, tylko Ojciec" (Mar. 13:32).

    "A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego" (Łuk. 24:49).

    "Boć nie posłał Bóg Syna swego na świat, aby sądził świat, ale aby świat był zbawiony przezeń" (Jan 3:17).

    "Nie mogę ja sam od siebie nic czynić: jako słyszę, tak sądzę" (Jan 5:30).

    "Jam przyszedł w imieniu Ojca mego" (Jan 5:43).

    "Przetoż to, co ja wam mówię, jako mi powiedział Ojciec, tak mówię" (Jan 12:50).

    "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, i do Boga mego, i Boga waszego" (Jan 20:17).

     "Jako mię posłał Ojciec, tak i ja was [uczniów] posyłam" (Jan 20:21).

    "Czasy i chwile...Ojciec w swej mocy położył" (Dz.Ap. 1:7).

ZBAWIENIE JEHOWY NASTĘPUJE PRZEZ JEZUSA

    Plan Jehowy realizuje się przez Chrystusa, nasienie niewiasty, przez którego szatan będzie zniszczony (1 Moj. 3:15; Rzym. 16:20; Żyd. 2:14; 1 Jana 3:8).

    "A teraz mówi Pan, który mię [Jezusa] zaraz z żywota za sługę sobie utworzył, abym zaś przywiódł do niego Jakuba (naturalnego Izraela) ... przetoż dałem cię za światłość poganom, abyś był zbawieniem moim [Zbawieniem Jehowy, gdyż Jehowa jest Zbawicielem przez swego Mesjasza, swego Pomazańca] aż do kończyn ziemi" (Iz. 49:5,6). Mesjasz, sam Jezus, świadczy o tym:

    "Duch panującego Pana jest nade mną [od czasu chrztu Jezusa]: przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangelię cichym, posłał mię, abym zawiązał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym [w śmierci] wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy [wielkiego więzienia śmierci; Pan przyszedł w swym drugim adwencie z kluczami piekła, grobu i śmierci - Obj. 1:18; Jan 5:28,29] ... abym wypuścił uciśnione na wolność, abym cieszył wszystkich płaczących" (Iz. 61:1,2; Łuk. 4:18).

    W taki sposób Jehowa jest naszym Zbawicielem przez swego Mesjasza, Pomazańca, "Albowiem tak Bóg umiłował świat, że syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny ... aby świat był zbawiony przezeń" (Jan 3:16,17). Wobec tego, Jehowa jest naszym Zbawicielem i On nam przynosi swoje zbawienie przez swego jednorodzonego Syna, który umarł w celu odkupienia Adama i jego rodu, stając się tym samym "ubłaganiem [zadośćuczynieniem] za grzechy nasze [Kościoła]; a nie tylko za nasze, ale też za grzechy wszystkiego świata" (1 Jana 2:2).

POCHODZENIE IMIENIA JEZUS

    To właśnie imię, jakie Jehowa dał swemu jednorodzonemu synowi, gdy Go posłał na świat, również wskazuje, że nasze zbawienie pochodzi od Jehowy. U Mat. 1:21 Anioł Jehowy powiedział Józefowi,
opiekunowi Jezusa "Nazowiesz imię Jego JEZUS, albowiem [tu jest powód dania Jemu tego imienia] on zbawi lud swój od grzechów ich". Jezus jest łacińską nazwą hebrajskiego imienia Joszua (Dz.Ap. 7:45; Żyd. 4:8), lub Jahszua. Słowo to znaczy Jehowa jest zbawieniem, Zbawienie Jehowy lub Jehowa zbawia. To imię oraz Emmanuel (Bóg z nami, w. 23) oznaczają urzędową działalność naszego Pana i pokazują, że zbawienie jest Jehowy i będzie dokonane przez Jego jednorodzonego Syna.

    Jezus (Yahszua, Zbawienie Jehowy) oświadczył: "Jam jest ta droga, i prawda, i żywot; żaden nie przychodzi do Ojca, tylko przez mię" (Jan 14:6). Okupową zasługą swojej ludzkiej ofiary Jezus wybawia swój lud od grzechów. Jego ludem są wszyscy ci, którzy w Wieku Ewangelii i w Wieku Tysiąclecia przez Niego przybliżają się do Boga. Rodzaj ludzki znajduje się pod potępieniem, w mocy grzechu, ponosząc jego skutki. Jezusowa okupowa zasługa, teraz przypisana poświęconym, uwalnia ich od potępienia grzechu. Dzięki Bożemu Słowu, Duchowi i Opatrznościom, On stopniowo wyzwala poświęconych spod mocy lub spod panowania grzechu i ostatecznie w zmartwychwstaniu Jezus ich wyzwoli ze skutków grzechu. W Tysiącletnim Pośredniczącym Panowaniu, przez zastosowanie swojej okupowej zasługi On wyzwoli świat spod potępienia grzechu, przez swoje urzędy: kapłański, pośredniczący, królewski, prawodawczy, sędziowski, proroczy i ojcowski, On wyzwoli z mocy i skutków grzechu tych wszystkich, którzy posłusznie staną się Jego ludem. Halleluja (sławcie Jah, Yah, Yahweh)! Co za Zbawca!

    Dlatego radujmy się "Dziękując Ojcu ... który nas wyrwał z mocy ciemności, i przeniósł do królestwa Syna swego miłego, w którym mamy odkupienie przez krew Jego, to jest, odpuszczenie grzechów; który jest obrazem Boga niewidzialnego, i pierworodny wszystkich rzeczy stworzonych [początkiem stworzenia Bożego - Obj. 3:14] ... Ponieważ się upodobało Ojcu, aby w nim wszystka zupełność mieszkała" (Kol. 1:12-19).

ZBAWIENIE OJCA PRZEZ SYNA

    A zatem, nasze zbawienie jest zbawieniem Ojca przez Syna (1 Kor. 8:6). Jezus nigdy nie twierdził, że jest równy Ojcu. Przeciwnie, On mówił "Ojciec mój większy jest niż ja" (Jan 14:28). Bóg przez Apostoła Pawła powiedział "Głową Chrystusową jest Bóg" (1 Kor. 11:3), a Jezus też oświadczył (Jan 6:38-40) "Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moją, ale wolę onego, który mię posłał" [tę wolę Jezus z upodobaniem czynił - Ps. 40:9; Jan 4:34; Żyd. 10:7]. A tać jest wola onego, który mię posłał, abym z tego wszystkiego, co mi dał [Maluczkie Stadko, Oblubienicę Chrystusową], nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzień [Dzień Wzbudzenia - Tysiącletnim Dniem]. A tać jest wola onego, który mię posłał, aby każdy [z rodzaju ludzkiego w okresie restytucji - Dz.Ap. 3:21] kto widzi Syna [wówczas oczy ślepych będą otworzone - Iz. 29:18; 35:5; 42:7; Jan 1:9; 1 Tym. 2:3,4; Obj.l:7] a wierzy weń, miał żywot wieczny; a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień".

    Skoro więc "życie wieczne" jest "darem Bożym ... przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego". (Rzym. 6:23), stosownie do tego powinniśmy czcić i sławić obu, Boga i Jezusa. "Każdy bowiem, ktoby wzywał imienia Pańskiego [Jehowę, przez Jego Syna Jezusa, Mesjasza - Jan 10:9; 14:6; 2 Jana 2:9; Obj. 5:8,9], zbawiony będzie". (Joel 2:32; Dz.Ap. 2:21; Rzym. 10:13).

    Z właściwym zrozumieniem i ocenieniem mądrego, sprawiedliwego, miłującego i potężnego Jehowy i pamiętając, że "Bóg jest miłością" (1 Jana 4:8,9,14,15): "sprawiedliwi weselić się i radować się będą przed obliczem Bożym, i pląsać będą od radości. Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie psalmy imieniowi jego; gotujcie drogę temu, który jeździ na obłokach. JAH jest imię tego, radujcież się przed obliczem jego" (Ps. 68:4,5). "Śpiewajcież Panu wszystka ziemio ... głos wydajcie przed królem i Panem ... bo idzie sądzić ziemię. On będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości" (Ps. 98:4-9).

HALLELUJA (WYSŁAWIAJCIE JAH)

    Zwróćmy uwagę na imię JAH w hebrajskim słowie "HALLELUJAH" - oznaczającym: Wysławiajcie Pana (JAH) - np. w Ps. 104:35; 105:45; 106:1,48; 111:1; 112:1; 113:1,9; 115:17,18; Iz. 12:4; Obj. 19:1,3,4,6.

    "Bogu [Jehowie] niech będzie chwała za niewypowiedziany dar jego" ( 2 Kor. 9:15). Hallelu-jah! Co za Zbawca! On zaplanował nasze zbawienie i złożył najwyższą ofiarę.

    Jezus powiedział "Aby wszyscy czcili Syna, tak jako czczą Ojca, który go posłał. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: kto słowa mego słucha i wierzy onemu, który mię posłał, ma żywot wieczny" (Jan 5:23,24). Hallelujah ! Co za Zbawcę mamy również w Jezusie, przez którego dokonuje się nasze zbawienie!

    Czcijmy, uwielbiajmy, sławmy i radośnie służmy zarówno Ojcu, jak i Jego błogosławionemu Synowi, każdemu z Nich oddajmy cześć i chwałę stosownie do Ich nazwy. "Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism" (1 Kor. 15:3). Jednakże w Planie Jehowy, w Ojcowskim sercu i umyśle, Jezus był "przejrzany przed założeniem świata", był "Barankiem zabitym" (1 Piotra 1:19-21; Obj. 13:8).

SB ’96,20-23; BS '79,20.

Wróć do Archiwum