PYTANIA BIBLIJNE

PIERWSZORZĘDNA DZIESIĘCINA

    Pytanie: Co jest symbolizowane przez składanie pierwszorzędnej dziesięciny pod Przymierzem Zakonu?

    Odpowiedź: Angielskie słowo dziesięcina oraz hebrajskie i greckie słowa tak przetłumaczone oznaczają "dziesiątą część". Liczba 10 w Biblii często oznacza doskonałość ludzkiej natury i innych natur, niższych od Boskiej. Zgodnie z tym, składanie przez Izraelitów pierwszorzędnej dziesięciny, lub dziesiątej części, ze stad i plonów pod Przymierzem Zakonu (3 Moj. 27: 30-32), symbolizuje lud Boży Wieku Ewangelii i Wieku Tysiąclecia składający na początku, a potem ciągle, swoje małe ludzkie wszystko, to jest swój czas, talenty, wpływy, własności (włącznie z pieniędzmi) - wszystko, co mają, czym są, i czym mają nadzieję być - w pełnym poświęceniu i oddaniu Jehowie.

    Przy poświęceniu Bóg czyni nas swoimi szafarzami tego wszystkiego (Mat. 25:14-30; Łuk. 19:12-27; 1 Kor. 4:2; l Piotra 4:10), aby było używane w Jego służbie według naszego najlepszego osądu, jak On chciałby, abyśmy używali tego wszystkiego dla Niego. Jesteśmy w tym prowadzeni przez Jego Słowo, Ducha i opatrzności.

    Mamy używać każdej części naszego ludzkiego wszystkiego, czy będzie to więcej, czy mniej, niż dziesiąta część wymagana od domu sług pod Przymierzem Zakonu, która nie jest konieczna do odpowiedniego zapewnienia środków do życia nam samym i tym, którzy są od nas zależni (1 Tym. 5:8), do wypełniania naszego poświęcenia, do wspierania dzieła naszego Ojca.

    Niektórzy mają możliwość używania w służbie Bożej znacznie więcej, niż dziesiątej części swojego ludzkiego wszystkiego. Jednak wszyscy z nas mają mieć ducha dawania z radością i wytrwale ze swojego ludzkiego wszystkiego dla wspierania sprawy Pańskiej (2 Kor. 8:11,12; 9:7). Aby znaleźć więcej informacji o naukach Biblii na temat składania dziesięciny, łącznie z dowodami na to, iż nie jest ono obowiązkiem chrześcijan, zobacz naszą broszurkę: "Czy chrześcijanie muszą płacić dziesięcinę?"

 

 

ANTYTYP DRUGORZĘDNEJ DZIESIĘCINY

    Pytanie: Co symbolizuje składanie drugorzędnej lub świątecznej dziesięciny pod Przymierzem Zakonu?

    Odpowiedź: 5 Moj. 14:22-29 mówi o drugiej lub świątecznej dziesięcinie. Miała ona pozostawać do dyspozycji właściciela, do zjedzenia przez niego samego, jego rodzinę i innych, którzy byli w szczególnej potrzebie (w.23,26,28,29). Wydaje się, iż drugorzędna dziesięcina również symbolizuje nasze ludzkie wszystko, zupełnie poświęcone Bogu, lecz z innego punktu widzenia - stokrotnej zapłaty (Mat. 19:29), błogosławieństw i radości, jakie my sami otrzymujemy w wyniku naszego poświęcenia oraz wykonywania naszego szafarstwa nad naszym poświęconym lud/kim wszystkim, którego część używamy zaspokajając nasze własne potrzeby i tych, którzy są naturalnie od nas zależni ("A będziesz pożywał przed PANEM", w. 23, 26; 1 Kor. 10:31).

    Te uczty przed Panem są okazjami do radości i błogosławieństwa, tak jak były w typie. Ludzie Boży uważają za większe błogosławieństwo dawać, niż otrzymywać, i tak czerpią radość z błogosławienia innych swoim ludzkim wszystkim, nie zapominając o potrzebach tych, którzy służą im w sprawach duchowych (w.27-29). W trzecim i szóstym roku siedmioletniego cyklu gościnność dla innych znajdujących się w potrzebie zajmowała miejsce własnego ucztowania Izraelitów.

 

 

DZIESIĘCINA LEWITÓW DLA KAPŁANÓW

    Pytanie: Co symbolizuje składanie przez Lewitów dziesięciny na rzecz Kapłanów (4 Moj. 18:26; Neh. 10:38)?

    Odpowiedź: Jak to zostało pokazane w głównym artykule tego numeru, Duch Święty działa w różny sposób w różnych jednostkach. Końcowym rezultatem tego jest, oczywiście, zawsze wiara. Lewici podczas Wieku Ewangelii przedstawiali, lub byli typem, niepoświęconych tymczasowo usprawiedliwionych, tych, którzy wierzyli w Jezusa jako Zbawiciela, lecz nie uczynili pełnego poświęcenia swojego ludzkiego wszystkiego Bogu. Niemniej jednak, jako usprawiedliwieni z wiary, czynią oni pewne poświęcenie, poświęcenie do sprawiedliwości. Ci tymczasowo usprawiedliwieni przynieśli ze swojej miary poświęcenia, oraz przyprowadzili innych ze swojej klasy, do antytypicznego kapłaństwa, by w różny sposób pomóc im w utrzymaniu się w służbie dla Jehowy. W ten sposób w pewnym sensie można powiedzieć, iż przynieśli swoje dziesięciny Kapłanom. Będzie to prawdą w Królestwie, Pośredniczącym Panowaniu Chrystusa i jego Kościoła, lecz z pewnymi różnicami.

    W owym dniu, antytypiczni Izraelici, świat ludzkości poddany restytucji, przyniesie swoje ludzkie wszystko i przyprowadzi innych, na których ma wpływ jako nowo poświęconych, do antytypicznych Lewitów, szczególnie do Starożytnych i Młodocianych Godnych w ziemskiej sferze Królestwa. Ci antytypiczni Lewici z kolei przyniosą swoje ludzkie wszystko oraz przyprowadzą innych restytucjonistów jako antytypiczną dziesięcinę dla antytypicznych Kapłanów, Tysiącletniego Chrystusa, Głowy i Ciała.

    Zasada składania dziesięciny jest zasadą przenikającą każdy aspekt życia chrześcijańskiego. Otrzymaliśmy tak wiele, jeżeli chodzi o łaskę i codzienne błogosławieństwa, iż byłoby niewdzięcznością z naszej strony, gdybyśmy nie odwdzięczyli się Bogu za te korzyści, szczególnie pod względem duchowym, służąc innym (Ps. 68:20).

SB ’01,46-47; BS '00,46.

Wróć do Archiwum