IZRAEL W WOJNIE ~ W POKOJU
"I przyprowadzę was z powrotem do ziemi izraelskiej. ... A będziecie mieszkać w Izraelu, w ziemi, którą dałem ojcom waszym dawno temu. I będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem" (Ezech. 36:24,28).
"Przywrócę pomyślność ludu mego izraelskiego i odbudują miasta swoje spustoszone, i znowu będą w nich mieszkać, zasadzą też winnice i ogrody, i będą jeść ze swoich zbiorów i pić z nich wino. Na pewno osiedlę ich w ziemi, którą im dałem; i nie będą już z niej usunięci, mówi Pan Bóg wasz" (Amos 9:14,15).
"W ostateczne dni Jeruzalem i Świątynia Pana będą najbardziej podziwiane przez świat, i ludzie z wielu krain przyjdą tam, aby oddać cześć Panu. 'Przyjdźcie', każdy powie, 'Wejdźmy na górę Pańską, do Świątyni Boga izraelskiego; tam On nauczy nas swoich praw, a my będziemy im posłuszni.' Bo w tych dniach świat będzie rządzony z Jeruzalem. Pan uspokoi międzynarodowe spory; wszystkie narody zamienią wojenną broń na narzędzia pokoju. Wtedy wszystkie wojny ostatecznie się zakończą i ustaną ćwiczenia wojenne. Chodź, Izraelu, postępujmy w światłości Pana i bądźmy posłuszni Jego prawom!"(Izaj. 2:2-5).
- Żywa Biblia -
POMIMO WIEKÓW PRZEŚLADOWAŃ i prób wyniszczenia ich z wielu stron, pozbawieni ziemi Żydzi, odzyskali ją w końcu, tego miesiąca, 54 lata temu - 14 maja 1948 roku -i Państwo Izrael stało się rzeczywistością.
Odtąd histona tego regionu nacechowana jest militarnym, politycznym i ideologicznym konfliktem. Wiadomości, które od ponad miesiąca stamtąd napływają, ukazują wstrząsające sceny i znacznie zwiększają obawy przed powszechną wojną na Bliskim Wschodzie.
Chociaż powierzchowną przyczyną obecnego konfliktu jest uczucie głębokiej urazy do Izraela z powodu stanu okupacji palestyńskiego terytorium, to istnieją głębsze, bardziej starożytne przyczyny. Podłożem dla większości z tych zamieszek jest zasada nienawiści wobec Izraela: wobec narodu i jego ludzi. Nie jest tajemnicą, że dla wielu arabskich stolic istnienie żydowskiego państwa jest obrazą. Korzenie tej wrogości sięgają czasów biblijnych i synowskiej nieprzyjaźni pomiędzy dwiema odrębnymi gałęziami rodziny Abrahama: Izaakiem i Ismaelem. Chociaż obecny konflikt występuje głownie między palestyńskimi wojownikami i państwem izraelskim, to rozpatrywanie go tylko w tych kategoriach jest zbyt proste. Nie jest to tez zwykła walka Muzułmanów z Żydami, ponieważ są połączone siły palestyńskich chrześcijan, występujące przeciw temu, co uważają za siły okupacyjne. Ponadto istnieją narody, u których niechęć do Izraela wynika z różnych przyczyn kulturowych i które mają chrześcijańskie dziedzictwo.
NARÓD IZRAELSKI: NIENAWIDZONY I KOCHANY
Mały w kategoriach ekonomicznych, potężny w swoim wpływie na międzynarodową psychikę, Izrael jest obecnie odbierany przez świat jako sprawca terroru. Czy naród, który został ocalony od zagłady w Drugiej Wojnie Światowej, jest teraz niszczycielem palestyńskiego ludu? Czy roszczenia narodu żydowskiego do swej ojczyzny w biblijnych krainach, unieważniają podobne żądania ze strony nie wyzwolonych Palestyńczyków? Czy Palestyńczycy mają prawo do własnego, suwerennego państwa? Czy dwa narody mogą wspólnie żyć w pokoju?
Kontrast jakości życia pomiędzy Izraelem i terytoriami palestyńskimi jest bardzo wielki. Usiłując się zabezpieczyć przed bombowymi atakami samobójców i innymi niebezpiecznymi atakami, państwo żydowskie popiera budowę setek żydowskich osiedli - placówek na obcej ziemi - których celem jest rozczłonkowanie terytorium. Chociaż Izraelskie Siły Obrony (IDF) wycofały się kilka miesięcy temu, ostatni konflikt zmusił ich do powtórnego zajęcia tego terytorium, oni przedostali się na Zachodni Brzeg i do Strefy Gazy, i znacznie ograniczyli codzienną migrację pracowników na tym obszarze. Pozbawieni źródeł dochodu, odcięci od zysków z handlu, Palestyńczycy żyją w trudnych warunkach ekonomicznych.
ABRAHAM: CZCIGODNY PRZODEK
Ojciec wierzących, Abraham, jest uznawany przez Żydów, Muzułmanów [Nazwa Muzułmanin znaczy podporządkowany woli Boga (Allacha)] i Chrześcijan, i każda z tych grup ocenia go wysoko jako sprawiedliwego sługę Najwyższego. Koran poprawnie identyfikuje Abrahama ani jako Żyda, ani jako chrześcijanina (Koran, Sura II, w 134), w rzeczywistości on był Hebrajczykiem, prekursorem rasy semickiej, która obejmuje zarówno Żydów (przez Izaaka) jak i Arabów (przez Ismaela) [Dostrzegamy że wielu Palestyńczyków jest chrześcijanami, wielu z nich szamota się pomiędzy uznaniem Boskich obietnic dla narodu żydowskiego i naturalną przynależnością do swego własnego ludu. Zobacz "Ciekawostki" na stronie 57.] Niezgoda pomiędzy Sarą i Hagar spowodowana przez pogardę Ismaela dla Izaaka oraz późniejsze wyrzucenie Hagar i jej syna, dało początek wiekom wrogości pomiędzy dwiema gałęziami potomków Abrahama, jakie nastąpiły (1 Mojż. 21:9-21).
Pismo Święte podaje, że Abraham był uczuciowo utrapiony sprzeczką między jego żoną i nałożnicą, ponieważ miłował Ismaela. Zachowanie tego w umyśle jest ważne, kiedy obserwujemy obecną walkę pomiędzy Żydami i Palestyńczykami. Bóg miłuje lud palestyński. On obiecał, że potomstwo Ismaela stanie się wielkim narodem (w. 13 i 18). Rzeczywiście, w czasach Impenum Osmańskiego narody arabskie były jedną z najbardziej wpływowych potęg na ziemi. Przez swoją kulturę i biblioteki szerzyli wielką mądrość, a świat im zazdrościł. Kiedy zachodnie kraje były pogrążone w średniowiecznej ciemności, arabska cywilizacja zagłębiała się w wielkiej wiedzy i erudycji. Odpowiedzią krajów chrześcijańskich było zaatakowanie ich w mniej niż świętych krucjatach. Chociaż Imperium Osmańskie upadło krótko po I Wojnie Światowej, kiedy nadszedł czas, aby Izrael zrzucił jarzmo obcych ciemiężców, bogata spuścizna arabskiej kultury pozostaje.
WCZESNA HISTORIA WSPÓŁCZESNEGO PAŃSTWA
Współczesna historia narodu izraelskiego ma swoje korzenie w starożytnym proroctwie. W pierwszej dekadzie swego istnienia, główne źródło dochodu Izraela pochodziło z Niemiec w formie odszkodowań wojennych i wypłat naprawczych dla osób fizycznych. W dodatku do tego państwo otrzymało dotacje ze Stanów Zjednoczonych. One zakończyły się w 1959 roku i nastąpiła seria pożyczek.
Populacja Izraela potroiła się w ciągu tych lat i do końca 1957 roku liczyła prawie 2.000.000 ludzi (włączając ponad 200.000 Arabów). Proklamacja niepodległości Izraela głosiła: "Państwo Izrael będzie otwarte na imigrację Żydów ze wszystkich krajów ich rozproszenia." Według Ben-Gunona, pierwszego Premiera, w pierwszej dekadzie przybyło do Izraela około l .000.000 imigrantów z 79 krajów.
Widzenie o ponownie zebranych i ożywionych kościach, z 37 rozdziału Ezechiela, wspaniale przedstawia naród żydowski, który pod wpływem Syjonizmu powraca do "życia" po wiekach bezdomnego rozproszenia.
"Rybitwi i Łowcy"
Ponieważ Jeremiasz 16:14-16 jest jednym z najbardziej jasnych fragmentów biblijnych opisujących ponowne zgromadzenie Izraela w Ziemi Świętej, i rozważymy go w związku z tym tematem:
Przetoz oto dni idą, mówi PAN, że nie rzeką więcej: Jako żyje PAN, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi Egipskiej. Ale: Jako żyje PAN, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi północnej, i ze wszystkich ziem, do których ich był wygnał, gdy ich zasię przywiodę do ziemi ich, którąm dał ojcom ich. Oto ja poślę do wielu rybitwów (mówi PAN), aby ich łowili, potem poślę do wielu łowców, aby ich łapali na wszelkiej górze i na wszelkim pagórku, i w dziurach skalnych.
Rozumiemy, że "ziemią północną" była Rosja, w której pod koniec XIX wieku zamieszkiwała prawie połowa Żydów. Wyrażenie "wszystkie ziemie" zdaje się, że odnosi się do innych krajów, w których znajdowały się duże enklawy Żydów, takich jak Polska, Niemcy, Rumunia i Węgry.
"Rybitwi"
Od roku 1878, zgodnie ze swoją obietnicą z Jer. 16:16, Bóg posyłał "rybitwów," aby przyciągali Jego rozproszony lud z powrotem do ich ojczyzny. Ich przynętą był Syjonizm (filozofia obecnie bardzo wzgardzona przez wielu w Izraelu i poza jego granicami). Wielu mężów stanu - żydowskich i chrześcijańskich - oraz inne wpływowe osobistości były zaangażowane w popieranie sprawy Syjonizmu, szczególny posłuch miała działalność Teodora Herzla oraz Kongres Syjonistów w 1897 roku. Posłannictwo Syjonizmu przemawiało do wielu Żydów, którzy powracali z dalekich stron, aby domagać się swej starożytnej ziemi. Inni pozostali tam, gdzie przebywali aż do czasu, gdy wytropili ich "łowcy."
"Łowcy"
Nienawistne prześladowania i usiłowanie wytępienia ludności żydowskiej przez nazistowski reżim Adolfa Hitlera, były prawdopodobnie najbardziej przerażającym rozdziałem obecnego wieku. Był bezwzględnie okrutny i nieugięty w swej determinacji usunięcia Żydów z oblicza ziemi, a jego barbarzyństwo inaczej określiło słowo "holocaust", i pozostawiło na zachodniej cywilizacji plamę, która nie może być usunięta ani zapomniana. [To jest doświadczenie które dzisiaj pobudza Izrael do zawziętej obrony. Powinniśmy pamiętać, ze Izrael walczy o swoje życie. Żadnemu obrońcy pokoju ze Stanów Zjednoczonych ani jakiejkolwiek innej jednostce nie wolno ignorować tej rzeczywistości.]
Czego nie zdołały dokonać apele Syjonizmu, dopełniło prześladowanie, kierując tysiące Żydów do Palestyny i zmuszając resztę świata do uświadomienia sobie roszczeń i starożytnych praw tego ludu. Holocaust dał ludowi żydowskiemu determinację do przetrwania i wpłynął na jego tożsamość w sposób, w jaki żadne inne wydarzenie w historii ich rozproszenia nie dokonałoby tego.
Wojna sześciodniowa
Zrodzona w tumulcie wojny, zaatakowana przez sprzymierzone siły arabskie, egzystencja młodego państwa ponownie została zagrożona w czerwcu 1967 r. Świat arabski, dowodzony przez egipskiego Prezydenta, Gamela-Abdula Nassera, wznowił wojnę przeciw Izraelowi. Zwycięstwo Izraela w tym konflikcie zaowocowało zdobyciem większych terytoriów. W rzeczywistości, niezwykle szybka "sześciodniowa" wojna przyniosła im władzę nad Zachodnim Brzegiem, Strefą Gazy, Połwyspem Synaj i Wzgórzami Golan. Co najważniejsze, siły izraelskie zdobyły Stare Jeruzalem. Żydzi znowu mieli władzę w mieście Króla Dawida. Te zdobycze potęgują dzisiejszy spór. Chociaż Izrael zrzekł się Półwyspu Synaj, to wciąż okupuje Wzgórza Golan (do których rości sobie prawo Syria), a obecnie (kwiecień 2002) zajmuje część Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy. Z 5,6 milionowej populacji Izraela, około 128.000 to izraelscy osadnicy na Zachodnim Brzegu, Wzgórzach Golan i we Wschodnim Jeruzalem. Niektórzy odnoszą się do Zachodniego Brzegu jako Judei i Samani, biblijnych nazw tego regionu.
Izrael jest w dużej mierze zurbanizowany i większość jego obywateli jest Żydami. Określenie "żydowski" zawiera w sobie pojęcie narodowości, pochodzenia etnicznego, religii i kultury. Żyd w Izraelu jest żydowski przez religię i etniczność, i izraelski przez swoje obywatelstwo, lecz ponieważ populacja izraelska przybyła z całego świata, cechuje się znacznym zróżnicowaniem pod względem rasowym, kulturowym i etnicznym. Więcej niż połowa izraelskich Żydów urodziła się w Izraelu (Sabra), lecz ich rodzice i dziadkowie pochodzą z ponad 100 różnych krajów, jak wskazuje Pismo Święte, kiedy mówi o ponownym zgromadzeniu rozproszonego ludu (5 Moj. 30:1-3, Jer. 32:37). Połączenie imigracyjnej ludności o tak różniącej się kulturze, językach i cechach rasowych było ogromnym wyzwaniem dla przywódców nowego państwa, a ich sukces jest w dużej mierze spowodowany wciąż istniejącym zagrożeniem z zewnątrz i wrogami wewnątrz.
Niezależnie od tego jak zawiłe są przyczyny trudnego położenia nie mających państwa Palestyńczyków, widocznie odpowiada to krajom arabskim, które wykorzystują ich stan do publicznego potępiania Izraela. Chociaż w staraniach o pokój pomiędzy Izraelem i palestyńskimi Arabami, obie strony są ponaglane do uczynienia bolesnych kompromisów, i podczas gdy nie ma żadnych oznak pójścia na jakiekolwiek ustępstwa ze strony Arabów, Izrael wielokrotnie rezygnował z ziem zdobytych w rożnych konfliktach ze swymi agresorami. Polityka "Ziemi za Pokój" jak dotąd dowiodła, ze jest złudzeniem i dopiero się okaże czy kwestie polityczne i sprawy bezpieczeństwa mogą być pomyślnie rozwiązane. Pozostają straszne obawy, że niezależnie od tego co Izrael czyni i ile ziemi oddaje, on wciąż jest niepopularny i zagrożony zniszczeniem przez sąsiadów. Bez nadzoru Opatrzności, historia narodu izraelskiego nie kształtowałaby się pomyślnie na przyszłość.
Obecna sytuacja
Jak zostało zauważone, stopniowe nabywanie ziemi przez działania wojenne sprowadziło na Izrael i jego palestyńskich sąsiadów kłopoty, które dzisiaj dostrzegamy, jednakże, należy uczciwie stwierdzić, że Izrael zdobywał ziemię jako wojenne łupy - w wojnach, do których został zmuszony. Intifada - powstanie - palestyńskiej ludności na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy od ponad roku zajmuje pierwsze strony gazet. W ostatnim czasie sytuacja dramatycznie się pogorszyła. Usiłując zahamować serię samobójczych ataków bombowych, które przez ponad miesiąc pozbawiły życia wielu Izraelitów, IDF ponownie zajęły miasta, z których wycofały się przed kilkoma miesiącami. Powstały z tego konflikt spowodował śmierć wielu Palestyńczyków i zaostrzył niebezpieczną już sytuację. Rosnące oburzenie wobec Izraela z powodu jego niesprawiedliwej, jak się uważa, zemsty na ich napastnikach, będzie prawdopodobnie sprzyjać większemu rozwojowi terroryzmu i samobójczych ataków bombowych. Dają się słyszeć liczne głosy skarg na Izrael ze strony Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej i, bardziej dyplomatyczne, ze Stanów Zjednoczonych.
W czasie pisania tego artykułu, Prezydent Autonomii Palestyńskiej, Jasser Arafat, jest ograniczony do niewielkiej, ogrodzonej części swego zniszczonego biura i otoczony przez izraelskie czołgi. Amerykański Sekretarz Stanu, Colin Powell, podczas misji mediacyjnej usiłował przekonać Pana Arafa-ta, aby powstrzymał swych niebezpiecznych stronników, a w tym samym czasie nakłaniał Izraelitów do wycofania się z terytoriów palestyńskich. Jak dotąd, powodzenie jego misji jest niewielkie. Premier Ariel Sharon jest zdecydowany posłać swą armię, aby zniszczyła ogniska terrorystów, likwidując zagrożenie dla Izraela. On nie jest skłonny do respektowania nakazów z Białego Domu. On rozumie to, co wszyscy Izraelici rozumieją: Izrael walczy o swą narodową egzystencję. Wierzymy, że większość Palestyńczyków byłaby skłonna żyć wspólnie z Izraelem w pokoju. Lecz wielu jest tych, którzy nienawidzą Izraela z zasady, którzy gardzą nim jako "syjonistycznym tworem" i którzy zasadniczo, i histerycznie sprzeciwiają się istnieniu żydowskiego państwa i nigdy nie zgodzą się na pokój.
IZRAEL PRZEWODEM BŁOGOSŁAWIEŃSTW
Izrael został ożywiony i ponownie stał się niezależnym narodem. Wierzymy, że długo oczekiwany czas prawdziwego wywyższenia Izraela jako przewodu Mesjańskiego błogosławieństwa dla ludzkości, nie jest zbyt odległy. Cóż z tego, że nadejdzie następny wielki atak ucisku, ponieważ Stary Świat przemija a Nowy Porządek jest wprowadzany? Co z tego, że "czas ucisku Jakubowego" nie osiągnął jeszcze swej pełni i że on musi dokonać dzieła dalszego oczyszczania wśród Boskiego ludu, Izraela (Jer. 30:1-7; Iz. 2:2-5)? Te wydarzenia nie powinny powstrzymywać ludu Pana od radowania się Nowymi Niebiosami i Nową Ziemią, które Bóg ma stworzyć, jak sam oświadcza - "Weselcie się, a radujcie się na wieki wieków z tego, co Ja stworzę" (Iz. 65:17-19; 2 Piotra 3:13).
PEWNOŚĆ BOSKICH OBIETNIC
Wypełnienie się Boskich obietnic jest pewne. Ten obecny zły świat nie jest zdolny, by błogosławić pełnią Boskich obietnic. Boskie obietnice będą zrealizowane w największym zakresie w Jego nadchodzącym Królestwie i w nowym świecie, który nastąpi. Jest pewne, że dla ludu Palestyńskiego jest przygotowana szczęśliwa i spokojna przyszłość. Na razie Bóg wykonuje swoją wolę przez Jego wybrany lud, Izrael. To nie znaczy, że Izrael jest wzorem cnoty. Wielu z nich ma światowe usposobienie i nie przykłada większej wagi do obietnic udzielonych Abrahamowi i ich ojcom. Dlatego nie spodziewamy się z ich strony sprawiedliwego zachowania. Lecz Boska miłość do Jego ludu nie zależy od ich sprawiedliwości, lecz od Jego obietnic. Apostoł Paweł daje wyraźnie do zrozumienia, że Izrael jest miły Bogu przez wzgląd na ich ojców (Rzym. 11:28,29).
Bóg miłuje swój lud izraelski, chociaż oni są zaślepieni co do Jego planów i celów wobec nich. I tak jest ze wszystkimi, którzy zobowiązują się do lojalności w stosunku do Boga Abrahama. Nie ma żadnej doskonałości w sobie. Wszyscy - Żyd, Muzułmanin, Poganin - muszą uwierzyć i przyjąć Syna Bożego, Mesjasza, Chrystusa Jezusa. W obecnym czasie jest to niemożliwe dla większości Żydów, ponieważ oni pokładają nadzieję w Zakonie i swych tradycjach. Dla większości Muzułmanów to jest trudne do zrozumienia, ponieważ ich pisma uczą, że Bóg (Allach) nie ma żadnego potomka. Dla olbrzymiej większości świata, pogrążonego w materializmie czy w codziennej walce o przetrwanie, fakt, że potrzebują zbawienia, przekracza ich zrozumienie.
Właśnie tak, jak ręka Abrahama została zatrzymana przed zabiciem syna, Izaaka, tak wrogowie Izraela, czy Arab, czy poganin, będą powstrzymani w swych usiłowaniach zniszczenia narodu żydowskiego. "Wszelka broń ukuta na ciebie będzie bezskuteczna", napisał izraelski prorok, Izajasz (54:17, BT). Nie ma żadnego zamachowca samobójcy, żadnego pocisku ani żadnego myśliwca tak potężnego, aby oddzielić Boski lud tej ziemi, od ziemi, którą On im dał. Jeszcze się okaże czy palestyńskie państwo stanie się rzeczywistością, lecz Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba nie dozwoli, aby to było kosztem egzystencji Izraela.
SB ’02,50-53; BS '02,50-53.