PYTANIA BIBLIJNE
Pytanie: Jaki rodzaj grzechu popełniony przez kogoś podlegałby karze "wtórej śmierci"?
Odpowiedź: Najpierw musimy zdefiniować termin Wtóra Śmierć. Chociaż to pojęcie jest w Piśmie Świętym bardzo powszechne, odnosi się ono jedynie do tych, którzy zostali wymienieni w Obj. 2:11; 20:6,14; 21:8. Nazwa wtóra śmierć nasuwa wniosek, że jest i pierwsza śmierć - śmierć, która przyszła na całą rodzinę ludzką przez nieposłuszeństwo Adama. O tej pierwszej śmierci można właściwie mówić jako o śmierci Adamowej.
Bóg, przewidując nieposłuszeństwo Adama, zamierzył w swoim Boskim Planie wysłać Chrystusa na ziemię jako człowieka, aby ofiarował swoje życie jako okup (równoważną cenę) za Adama i cały ród znajdujący się w jego biodrach. Dlatego w czasie właściwym każda istota ludzka będzie uwolniona spod potępienia pierwszej, lub Adamowej, śmierci i otrzyma pełną i rzetelną sposobność osiągnięcia doskonałości i wiecznego życia (1 Tym. 2:5,6).
Dwie oddzielne próby do życia
Nieliczni, w czasie właściwym dla nich, podczas Wieku Ewangelii przechodzili swoją próbę do wiecznego życia. To obejmuje skruszonych wiernych, którzy się starali postępować śladami Chrystusa, poświęcając swoje życie Bogu, aby czynić Jego wolę. Oni byli spłodzeni z ducha i gdy udowodnili swoją wierność zdobyli w nagrodę miejsce w Maluczkim Stadku Chrystusa, Jego Kościele.
Dla reszty ludzkości, olbrzymiej większości, ich właściwy czas, ich próba do życia wiecznego, nastanie w przyszłym wieku podczas Pośredniczącego Panowania Chrystusa i Jego Kościoła. Wówczas zostaną przywróceni ze stanu śmierci i postawieni na próbie do życia. Ci, którzy przejdą tę próbę pomyślnie otrzymają w nagrodę na wieczność doskonałe ludzkie życie na ziemi.
Pismo Święte wskazuje, że niektórzy przechodzący próbę podczas Wieku Ewangelii mieli doznać niepowodzenia i że niektórzy upadną podczas swojej próby w Wieku Tysiąclecia, co w rezultacie doprowadzi do wtórej śmierci. Różnica pomiędzy pierwszą i wtóra śmiercią polega na tym, że z tej pierwszej zostało przewidziane wybawienie, uleczenie, i sposobność do uzyskania życia wiecznego. Jednak nie będzie żadnego wybawienia z drugiej śmierci. Ci, którzy umrą wtóra śmiercią zostaną unicestwieni, przestaną istnieć.
Grzech na śmierć
W 1 Jana 5:16 (druga część), 17 czytamy: "Jestci grzech na śmierć; nie za tym, mówię, aby się kto modlił. Wszelka niesprawiedliwość jest grzech; ale jest grzech nie na śmierć." Ten tekst mówi o dwóch rodzajach grzechu - tych, które nie są na śmierć i tych na śmierć.
Grzech, który nie jest "na śmierć", określa te grzechy, które przynajmniej częściowo są przypisane odziedziczonej po Adamie słabości i niedoskonałości, i które wszyscy popełniamy. Czasami te wykroczenia są w pełni Adamowe i niezależne od nas; innym razem jest zmieszane z nimi trochę samowoli.
Z drugiej strony, grzech na śmierć oznacza zupełnie samowolny, rozmyślny i zamierzony grzech przeciwko pełnej wiedzy i światłu, w którym słabość i niedoskonałość Adamowa nie mają żadnego udziału. Niewybaczalna natura rozmyślnych grzechów jest w innym miejscu określona jako "bluźnierstwo przeciwko Duchowi", jest to grzech, który nie może być odpuszczony ani tym, którzy popełniają go w Wieku Ewangelii, ani tym popełniającym go podczas Wieku Tysiąclecia (Mat. 12:31,32). (Jedynie spłodzeni z ducha mogą popełnić grzech na śmierć w tym życiu.) Ta rozmyślna część grzechów mieszanych wymaga oczyszczenia z charakteru danej jednostki przez karające doświadczenia, które Bóg wiernie dostarczy. Grzech całkowicie rozmyślny potępiłby daną osobę na wtórą śmierć. Bardzo ważną rzeczą jest zrozumienie, że czyjeś uczucie smutku z powodu popełnienia grzechu jest gwarancją, że nie zgrzeszyliśmy na śmierć (Żyd. 6:6).
Dla tych, którzy są na próbie do życia podczas Wieku Ewangelii, Biblia przedstawia myśl, że grzech na śmierć może mieć przystęp w jednej z dwóch form: (1) upadek na punkcie doktrynalnym i (2) upadek na punkcie moralnym (Żyd. 6:4-6; Żyd. 10:26-29). Wydaje się, że 2 Piotra 2:20-22 odnosi się jednocześnie do obu tych klas. Ważną sprawą jest zachowanie w umyśle tego, że stan kwalifikujący kogoś do wtórej śmierci, może być osiągnięty zarówno w tym Wieku, jak i w Wieku przyszłym jedynie w sposób stopniowy. Psalm 19:13-14 opisuje ten stopniowy upadek.
Współczesne odpowiedzialności i ostrzeżenia
Rozumiemy, że ani lud Pana, ani świat w ogólności nie są obecnie na próbie do życia, gdyż ich próba nadejdzie w następnym Wieku. Chociaż obecnie nikt nie podlega wtórej śmierci, nie zwalnia to jednak nikogo od odpowiedzialności. Tak jak każdy krok w kierunku sprawiedliwości uszlachetnia charakter, tak każdy krok w kierunku niesprawiedliwości degraduje charakter, a każdy krok prowadzący w dół trzeba będzie w stosownym czasie cofnąć, co będzie przychodzić z wielką trudnością. Szczególnie niebezpieczne dla ludu Pana jest pogwałcenie sumienia, wskazujące na pewną miarę rozmyślności. Chociaż Uczeni w piśmie i Faryzeusze nie byli na próbie do życia, to Pan wątpił w ich ostateczne uleczenie z powodu stanu ich serc, które były głęboko zdegradowane (Mat. 23:13-33).
To jest lekcja dla wszystkich, a szczególnie dla ludu Pana, aby rozwijał czyste serca, wrażliwe sumienia i uczciwe życie (1 Tym. 1:5).
SB ’02,107-108; BS '02,106.