CZY NATURALNY IZRAEL UTRZYMA SIĘ?

    W WIELU NARODACH powszechnie wierzono, że najwyższym władcą ziemi było wskazane i kierowane przez Boga tak zwane Boskie Prawo.

    Daniel w rozdziale 4 wersecie 25 mówi, że "Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim, a że je daje, komu chce." Bóg rzeczywiście działa przez władców i narody, aby osiągnąć swoją wolę, szczególnie w odniesieniu do wyzwolenia przez Niego Izraela.

    Wraz z odrzuceniem i rozpadnięciem się ludu Izraela oraz ich rozproszeniem po całym świecie, narody pogańskie otrzymały prawo zarządzania sprawami tego świata. Niektóre z nich stały się potężnymi, rozległymi imperiami. Żydzi, przez wieki swojego rozproszenia, przechodzili od jednego imperium do drugiego. Tak jak Pismo Święte przepowiedziało, stali się "pośledniejszymi" (5 Moj. 28:15, 43 i 44). Żydzi, uważani za zabójców Chrystusa i zasługujących na karanie, przechodzili w krajach, w których żyli, okrutne prześladowanie, popierane przez władze państwowe.

    Bardziej oświecone kraje, szczególnie te, będące zwolennikami Reformacji, generalnie spoglądały życzliwie na naród żydowski, który miał na nich przemożny wpływ. W niektórych przypadkach zaczęli myśleć o sobie jako spadkobiercach obietnic Izraela. Dziewiętnastowieczna Brytania, kraj zdecydowanie protestancki, który na wiele sposobów wyznawał teorię "Żyda tułacza", roszcząc sobie pretensje do najwyborniejszych Boskich błogosławieństw. Wielu Brytyjczyków wierzyło, że Bóg uświęcił ich w ich imperium, które przenosiło przemysł, handel, parlamentaryzm oraz przesłanie Ewangelii w wiele rejonów całego świata. To odczucie, że ich przedsiębiorczość wynikała z Boskiego upoważnienia zostało wyrażone w starej pieśni, "Jeruzalem", napisanej przez Parry'ego, gdzie między innymi czytamy:

Czy przemierzały te stopy w starożytności
Zielone wzgórza Anglii?
Czy widziano świętego Baranka Bożego
Na wspaniałych pastwiskach Anglii?

kończąc wyrażeniem pragnienia, aby pobudować Jeruzalem na zielonej i pięknej angielskiej ziemi.

    Podobnie, w tym samym czasie Stany Zjednoczone proklamowały swoją doktrynę Objawionego Przeznaczenia (zawierającą prawa i obowiązki, w celu powiększania swoich terytoriów) i w następstwie Drugiej Wojny Światowej zaczęły widzieć siebie jako "miasto na górze" (określenie Biblijne - Mat. 5:14). Dzisiaj, często słyszy się roszczenie tego konserwatywnego ewangelicznego odłamu, że ze wszystkich narodów na ziemi jedynie one są obdarzone łaską Bożą w najwyższym stopniu, oraz że ich wolność, bogactwo i siła stanowią dowody Jego uznania.

    Jednak narody nie są osamotnione w odbieraniu Izraelowi tytułu wybranego narodu Boga. Niżej podano kilka przykładów ze świata religii:

• Ruch Angielsko-Izraelski, który domaga się uznania, że dziesięć "zaginionych" pokoleń, szczególnie przedstawionych w Efraimie i Manasesie, odnajduje swoje współczesne przedstawicielstwo w Angielsko-Amerykańskim wpływie na całym świecie.
• Świadkowie Jehowy (Watch Tower Bibie and Tract Society) którzy utrzymują, że tylko oni tworzą arkę wyzwolenia, twierdząc że naród izraelski nie ma żadnego udziału w planie Bożym.
• Islam - nauka muzułmańska, która zamienia Izaaka z Ismaelem, ich przodkiem, jako nasieniem obietnicy, i chociaż odnoszą się do Żydów (i Chrześcijan) jako "ludu księgi", to w rzeczywistości nie przyznają narodowi żydowskiemu żadnego proroczego uzasadnienia.

SB ’03,55.

Wróć do Archiwum