PYTANIA BIBLIJNE
NADCHODZI WSPANIAŁA WOLNOŚĆ DLA LUDZKOŚCI
Pytanie: Jakiego rodzaju będzie ta wspaniała wolność, do której ma dojść "wszystko stworzenie", kiedy zostaną objawieni synowie Boży (Rzym. 8:19,21)?
Odpowiedź: W Liście do Rzym. 8:19,21 czytamy: "Bo troskliwe wyglądanie stworzenia oczekuje objawienia synów Bożych. ... Pod nadzieją, że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dziatek Bożych." Wiele wersetów Biblii tłumaczy słowo stwór słowem stworzenie, co sprawia, że są one bardziej zrozumiałe.
Święty Paweł wskazuje na naturę tej wolności przeciwstawiając ją w w.21 "niewoli skażenia", którą jest śmierć wraz ze wszystkimi towarzyszącymi jej cierpieniami, chorobami i smutkiem. Przez 6 000 lat udowadniała, że jest straszną niewolą, z której ludzkość nie jest w stanie wyrwać się o własnych siłach. Jednak Pan Jezus przyszedł odkupić Ojca Adama, a przez niego wszystkie jego dzieci -wszystko stworzenie, cały świat ludzkości (l Tym. 2:6). W wyniku tego Jezus, przez Swoją własną drogocenną krew, uzyskał prawo nabycia świata ludzkości, aby otworzyć groby i uwolnić wszystkich z każdego jarzma niewoli.
Zmartwychwstanie dla ludzkości - powrót do doskonałości
Dzieje Apostolskie 24:15 podają słowa świętego Pawła, "że będzie... zmartwychwstanie i sprawiedliwych i niesprawiedliwych" - podniesienie do doskonałości. Dodatkowo Jezus oświadcza: J mam klucze piekła i śmierci" (Obj. 1:18). Klucze symbolizują prawo, upoważnienie i władzę otwierania lub zamykania i Jezus otworzy groby i uwolni więźniów. Słowo piekło w tym wersecie pochodzi z greckiego słowa hades i oznacza grób - nieświadomy stan śmierci.
Uwolnienie człowieka z niewoli śmierci oznacza przywrócenie go do pierwotnej doskonałości, jaką miał Adam przed zgrzeszeniem. On był doskonałym mężczyzną, ukoronowanym Chwałą i czcią" (Ps. 8:6). Z powodu grzechu zarówno Adam, jaki cały jego rodzaj zostali zniewoleni w "niewoli skażenia" wskutek sprawiedliwego wyroku doskonałego prawa Bożego. Jezus przez Swoją Ofiarę Pojednania usunie grzech świata (Jana 1:29). To uwolnienie z niewoli skażenia było tematem kazania Jezusa, nie tylko wykazane w Jego słowach, co zostało odnotowane, ale jak prorokowano wcześniej: "Duch Panującego Pana jest nade mną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangelię cichym, posłał mię, abym zawiązał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy" (Iz. 61:1).
To posłannictwo było przedstawione w Jego cudach, przez które On ukazywał Swoją przyszłą chwałę - dzieło uzdrawiania, odradzania i uwalniania od cierpienia, smutku i śmierci do wolności doskonałej męskości. Tą wolnością cieszył się Adam, podczas gdy był jeszcze synem Bożym, zanim stał się grzesznikiem. Ta wolność od śmierci i zmartwień, do której zostanie przywrócona ludzkość, jest taką samą chwalebną wolnością, wspólną dla synów Bożych na każdym poziomie istnienia - tych synów, którzy mają naturę anielską i tych, którzy mają naturę Boską (Hioba 38:7; 1 Jana 3:2; 2 Piotra 1:4).
Zupełna wolność sprawą indywidualną
Chociaż ludzkie stworzenie będzie uwolnione z niewoli śmierci Adamowej, to nie ma żadnej gwarancji, że wszyscy osiągną pełnię tej wolności. Wówczas doświadczenie nauczy ludzkość, jaką wartość ma wolność, a jednak będzie możliwe ponowne popadniecie każdej jednostki w niewolę, wskutek rozmyślnego, samowolnego grzechu. Ta druga niewola jest nazwana Wtóra śmiercią, i z tej niewoli nie może być żadnego uwolnienia (Obj. 20:14,15).
Pierwsza obecność Jezusa nie była czasem przeznaczonym na zbawienie świata z niewoli skażenia. W tamtym czasie On jedynie głosił "pojmanym wyzwolenie" i otworzenie drzwi Ciemnicy", chociaż kładąc Swoje życie w ofierze na Okup za wszystkich dał podstawę do wolności.
Jezus, kiedy był ganiony przez obłudnych faryzeuszy (którzy byli gorliwi w obchodzeniu sabatu, ale ignorowali jego prawdziwe znaczenie) za uzdrowienie niewiasty w dzień sabatu, odpowiedział: ,A ta ..., którą był związał szatan oto już osiemnaście lat; zaż nie miała być rozwiązana od tej związki w dzień sabatu?" (Łuk. 13:16). Jezus uwolnił ją od szczególnej słabości, a nie od przekleństwa śmierci. Ona nadal podlegała skutkom Adamowym, a ta odrobina wyzwolenia, jakiej Jezus jej udzielił była jedynie ilustracją zupełnego i całkowitego wyzwolenia, jakiego Jezus udzieli w czasach "naprawienia wszystkich rzeczy" - w wielkim antytypicznym siódmym dniu, lub Sabacie, którego jest Panem (Dz.Ap. 3:19-21).
Czas wyprowadzenia ludzkości z "niewoli skażenia", który pozwoli posłusznym na wejście do wspaniałej doskonałości Edenu, jest przedstawiony w Rzym. 8:19 - przy "objawieniu synów Bożych". Ci synowie Boży stanowią szczególną klasę wybrańców, którzy byli wybierani podczas Wieku Chrystusowego jako Chrystusowe Ciało. W odpowiednim czasie ta klasa Chrystusa - Jezus, Głowa, i Kościół, Jego Ciało - zastosują swoją władzę w uwalnianiu, przywracaniu do życia i udoskonalaniu rodziny ludzkiej do zupełnej wolności dzieci Bożych, którą zapewnił im Okup. Do zakończenia Tysiącletniego Panowania Chrystusa i Jego Kościoła tę wolność zdobędą wszyscy, którzy będą chcieli ją przyjąć. Błogosławienie wszystkich rodzin na ziemi - oto cel panowania Jego Królestwa (1 Moj. 12:3; Gal. 3:8).
CZY JEST JAKAŚ NADZIEJA DLA SODOMY ?
Pytanie: Czy jest jakaś nadzieja zmartwychwstania i rozpoczęcia życia dla ludu Sodomy?
Odpowiedź: Wiele ustępów Pisma Świętego udowadnia, że jedyna nadzieja na zbawienie kogokolwiek z rodziny ludzkiej tkwi w imieniu Jezus Chrystus.
* Jest tylko jedno imię pod niebem dane ludziom, przez które możemy być zbawieni (Dz.Ap. 4:12).
* Jezus, Syn Boży, to "droga, prawda i żywot" i żaden człowiek nie może przyjść do Ojca, jak tylko przez Niego (Jana 14:6).
* On "z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował" (Żyd. 2:9).
* Jedynie przez wiarę w Jego ofiarę Okupu ktoś może zyskać życie wieczne (1 Jana 5:11,12).
* On "dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego" (1 Tym. 2:6).
* On jest "prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat" (Jana 1:9).
* On "pociągnie wszystkich do siebie" (Jana 12:32).
* On jest tym wielkim Nasieniem Abrahamowym, które ,z wiary usprawiedliwia pogan" i w którym wszystkie rodziny i narody ziemi będą błogosławione (Gal. 3:8,16; 1 Moj. 12:3; 22:18).
Te obietnice obejmują również lud Sodomy, Jezus podkreśla to szczególnie w Ew. Mat. 11:23,24 i Łuk. 10:12. On tutaj pokazuje, że sąd lub próba do życia dla tego ludu należy do przyszłości: "Nawet powiadam wam: Iż lżej będzie ziemi Sodomskiej w dzień sądny, niżeli tobie" (Mat. 11:24). Jezus wyjaśnia, że ludność Kapernaum zgrzeszyła przeciwko światłu bardziej niż ludność Sodomy, jednak dla obu ludów jest nadzieja na przyszły sąd.
Bóg obiecał, że lud Sodomy będzie przywrócony "do pierwszego stanu swego" (Ezech. 16:48-63; zob. w. 55). To nastąpi podczas Drugiej Obecności, w czasach "naprawienia wszystkich rzeczy", kiedy wszystkie rodziny ziemi będą błogosławione (Dz. Ap. 3:19-21; 15:15-17).
CZY CZŁOWIEK JEST WOLNĄ MORALNIE ISTOTĄ?
Pytanie: Czy od upadku Adama człowiek jest wolną moralnie istotą?
Odpowiedź: Istnieją dwa sposoby rozpatrywania tego przedmiotu i stosownie do tego odpowiedzi będą przeciwne.
(1) Jeżeli przez "wolną moralnie istotę" rozumie się wolność woli w odniesieniu do kwestii moralnych, to odpowiadamy: Tak. Niewątpliwie, większość ludzi ma wolną wolę, ponieważ mogą robić to, co uważają za stosowne w kwestii moralnej, chociaż z powodu słabości swego ciała lub okoliczności i warunków drugich, z którymi mają styczność, mogą nie być w stanie wykonywać tej woli we wszystkich sprawach życiowych. Tak więc Apostoł Paweł mówi: "... mam bowiem zawsze dobrą wolę, ale wykonania tego, co dobre, brak" (Rzym. 7:18; Nowy Przekład - przyp. tłum).
(2) Jeżeli przez "wolną moralnie istotę" rozumie się kogoś, kto nie jest ograniczony wpływem środowiska, w którym żyje, odpowiedź zdecydowanie powinna brzmieć: Nie. W pewnym stopniu wszyscy zostali zrodzeni w niewoli niewiedzy, przesądów i słabości (Ps. 51:7). Może się wydawać, że wszyscy w ten sposób skrępowani mają zupełną wolność zarówno w czynieniu dobra, jak i zła, lecz w rzeczywistości tak nie jest, z powodu własnych grzesznych charakterów i drugich, którzy mają na nich wpływ, szczególnie ,księcia świata tego" (Jana 14:30; 2 Kor. 4:4).
Gdyby wszyscy ludzie mieli absolutną wolność od potępienia przekleństwa, to obecny świat byłby okresem próby dla świata. Nie ma panowania takich warunków, ponieważ Bóg ustanowił "dzień" (nadchodzący Wiek Tysiąclecia), w którym będzie sądził świat w sprawiedliwości (Dz.Ap. 17:31). Wówczas ciemność, która obecnie zniewala ludzkość, w obecności Słońca Sprawiedliwości zostanie rozproszona, a nieprzychylne otoczenie zostanie usunięte (Iz. 35:8-10; 2 Piotra 3:13). Niedoskonałości ciała będą wyrównane dzięki wspaniałym warunkom Przymierza Nowego, w jakich będzie miał miejsce sąd świata.
Ten proces jest cokolwiek podobny do próby, lub sądu, dla członków Kościoła, która odbywała się podczas Wielu Ewangelii (1 Piotra 4:17). Oni byli usprawiedliwieni przez wiarę, ich niezamierzone wady i słabości były wyrównane przez zasługę ofiary Chrystusa, a z Biblii, przez Ducha Świętego, była im udzielona wiedza. W ten sposób jedynie ci, uczynieni wolnymi przez Syna, są wolni rzeczywiście - "prawdziwie wolnymi" (Jana 8:36). Większość ludzkości nie będzie prawdziwie wolna, dopóki nie osiągnie doskonałości ciała i umysłu.
SB ’03,69-71; BS '03,68-89.