ROZWAŻ BOSKIE DROGI
Proroctwo Izajasza rozdział 28 wersety 23-29
NADSTAWIAJCIE USZU, a słuchajcie głosu mego; bądźcie pilni, a słuchajcie mowy mojej. Izali każdego dnia [zawsze] oracz orze, aby siał? Przegania bruzdy, a włóczy rolę swoją? Izali zrównawszy [przygotowawszy] wierzch jej, nie rozsiewa wyki, i nie roztrząsa kminu, i nie sieje pszenicy wybornej, i jęczmienia przedniego, i orkiszu na miejscu sposobnym? Bo go uczy roztropności Bóg jego, i naucza go."
Z powodu swej krótkowzroczności, ludzie są skłonni myśleć o Boskich dziełach jako bezcelowych i pozbawionych określonego sposobu działania i czasu; lecz prorok wskazuje nam, że Boskie czasy, chwile i plany są określone i metodyczne. Tutaj on przedstawia znajome sceny z życia na roli, mówiąc, że tak jak Bóg uczy rolnika przestrzegania porządku w jego pracy, tak On również zachowuje ten sam porządek w swoich planach i metodach. On najpierw przygotowuje glebę ludzkości, rozdrabnia ją i czyni gotową na nasienie prawdy. Wówczas następuje siew nasienia i żęcie każdego w jego czasie.
Ten Wiek Ewangelii jest czasem siewu. Tym, który rozsiewał dobre nasienie jest Syn Człowieczy (Mat. 13:37), a Jego uczniowie pomagali Mu pod Jego kierownictwem. Po nim nastąpi "żniwo", które było poprzedzone wiekiem łamania i przygotowywania ludzi przez pług i brony gorzkich doświadczeń z grzechem i Zakonem. Tak również jest tyle żniw, ile rodzajów nasienia (1 Kor. 15:38-44), lecz w każdym z nich panuje porządek.
Lecz podczas gdy wszyscy uznają, że istnieje właściwy czas dla siewu, to ogólnie zapomina się, że czas żęcia, żniwo, przyjdzie. Lecz z tego samego powodu, dla którego Bóg nie przygotowywał bezustannie gleby, On nie będzie ciągle rozsiewał nasienia, lecz we właściwym czasie skieruje swoją uwagę na żęcie i młócenie.
To jest istotą tej ilustracji: czas ucisku przychodzący na Kościół powinien zostać uznany jako żniwo, czas omłotów, czas oddzielenia prawdziwego ziarna od plew i kąkolu. W żniwie są reprezentowane dwie ogólne klasy, z pewnym zróżnicowaniem w każdej z nich. Czarnuszka i kminek (werset 27, Biblia Tysiąclecia) są małymi aromatycznymi nasionami czasem dodawanymi do żywności, lecz bardziej powszechnie używanymi do celów medycznych. One rosną w małych strąkach, które łatwo można zgnieść, zatem w celu ich oddzielenia wymagają delikatnych omłotów rózgą lub pałką. Przyjmujemy, że one reprezentują klasę świętych, która, nie będąc blisko związana ze światem i jego systemami, może być szybko i łatwo od niego oddzielona.
Inne wspomniane ziarna, rosnące w dużo większej ilości, wszystkie ściśle przylegają do plew, niektóre bardziej niż pozostałe; stąd należało użyć cięższych narzędzi w celu ich uwolnienia. Koła wozu przetaczały się po nich kilkakrotnie, aż dokonano rozdzielenia. Podobnie niektóre z Pańskich dzieci są mocno związane ze światem, jego formami i instytucjami, itd., że muszą zostać poddane cięższym próbom. Każde prawdziwe ziarno będzie zbawione przez pewien proces (1 Kor. 3:15).
To jest bardziej wyraźnie pokazane w innym tłumaczeniu: "Ponieważ czarnuszka nie będzie młócona narzędziem do młócenia [z zębami podobnymi do piły] ani koła wozu nie będą kierowane na kminek; lecz wybiją czarnuszkę pałką, a kminek rózgą. Lecz ziarno na chleb [w końcu] będzie wymłócone; lecz [jednak] młockarz nie będzie go młócił bez przerwy, koła wozu nie uszkodzą go ani nie rozgniotą go zęby jego [narzędzia do młócenia]. To także pochodzi od Pana Boga zastępów, aby okazać wspaniałość Jego rady i rozszerzyć sprawiedliwość"(wersety 27-29).
To pokazuje, że chociaż wobec niektórych z Jego dzieci Pan użyje surowszych i mocniejszych środków w celu ich oddzielenia niż to jest konieczne względem innych, to jednak nie jest Jego zamiarem, by czas ucisku zniszczył ich, lecz raczej by błogosławić ich przez niego, czyniąc ich przydatnymi do przyszłej służby dla Niego.
- Wybrane (1884 rok)
SB ’03,138.