KONIEC ŻĘCIA NIE BYŁ W KWIETNIU 1918.

    BRAT Olson przyjął pogląd VII Tomu, że rok 1878 byt początkiem, a rok 1918 końcem żęcia i spładzania z ducha; ostatnia nauka została później odrzucona przez wodzów Stowarzyszenia. Ten pogląd został już zbity przez nas w angielskiej Teraźniejszej Prawdzie z listopada 1919. W tym artykule odnosiliśmy się do P. 192, kol. 2, par. 3 i także w styczniowym numerze angielskiej Teraźniejszej Prawdy z 1920 (P. 7, par. 2) do Piramidy, która podaje rok 1914 jako koniec żęcia i spładzania z ducha. Przy badaniu tej prawdziwej daty w symbolu piramidy byliśmy prowadzeni przez Pana do zobaczenia, jak On pokazuje w piramidzie niektóre fałszywe daty, gdyż wiedział On naprzód, że takowe będą przedstawione przez wielkie grono jako prawdziwe daty. Najprzód podamy zasadę, która nam Pan udzielił odnośnie tego przedmiotu: przy obliczaniu miar, co do czasu, jakiekolwiek zboczenie w wielkiej galerii z kątów prawdziwych linii podłogi wyobraża zboczenie z ważkiej drogi - drogi prawdy i sprawiedliwości, i dlatego wyobraża wejście na drogi błędu i niesprawiedliwości. W wielkiej galerii znajdują się dwie prawdziwe i trzy fałszywe linie w podłodze. Prawdziwe linie w podłodze są (1) do góry wstępująca linia w podłodze (posadzce) prowadząca do podnóżka wielkiego progu (schodów) - (2) horyzontalna linia w podłodze od góry wielkiego progu do wertykalnej (prostopadłej) linii, która schodzi od południowej ściany wielkiej galerii, gdy zaś linia, która odchodzi od południowej strony północnej ściany wielkiej galerii do podnóżka małego progu jest pierwsza, a przodki dwóch progów są następne dwie z fałszywych linii. Zmyślona, czyli fałszywa linia do podnóżka małego progu zbacza z kąta od do góry wstępującej linii podłogi (1), jako też od horyzontalnej linii podłogi (2); i dlatego używając ich i przodków obu progów dosięgniemy do różnych fałszywych dat, których Wielkie Grono brało i uczyło za prawdziwe daty. Później kiedyś przy sposobności, jeżeli będzie wola Boża, przedstawimy takowe. Tu chcemy przedstawić tylko w pojedynczy sposób od tego co pokazane w piramidzie, że rok 1918 jest datą która Wielkie Grono wzięło za koniec żęcia.

    Wchodzące tu miary dane są na stronie 20. Przechody w wielkiej Piramidzie w II Tomie (Great Pyramid Passages, Vol II). Tu wysokość czyli przodek wielkiego progu jest dana 61 cali, a oddalenie od dołu uprojektowanego - progu około linii kąta do góry wstępującej linii podłogi do miejsca przecięcia z wertykalną linią południowej ściany jest podane 68 cali. To miejsce w przecięciu przyprowadza nas do daty 21-go września 1914, czego fakty i Pismo Święte dowodzą, że to jest granicą, nie obecności Kościoła na ziemi, ale żęcia i dzieła spładzania, jak wykazaliśmy w innych wydaniach Teraźniejszej Prawdy. Na stronie 79 Brat Edgar pokazuje nam, że podnóżek progu jest październik 1846. Jest to datą rozpoczęciem się obrazu Bestji, której rozwój nie jest częścią wielkiej galerii w symbolu, ponieważ ostatnia odnosi się do wysokiego powołania; a czynność obrazu bestii należy do horyzontalnego przechodu, który prowadzi do dołu (pit). Co więc to wyobraża? Przed odpowiedzeniem tego pytania wprost chcemy nadmienić, że musi wyobrażać czas wypadku, który miał do czynienia z niektórymi, którzy chodzili po wąskiej drodze. Pozostawiając obecnie pytanie nieodpowiedzianym, zauważmy najprzód, jaką datę otrzymamy, jeżeli trochę zboczymy od kąta wstępującej linii podłogi i zmierzymy przez próg od jego podnóżka do miejsca, gdzie wertykalna linia południowej ściany wcina horyzontalną linię podłogi, która prowadzi do pokoju Króla. Rzucona ta przez próg linia jest linią przeciwprostokątną prawokątnego trójkąta, którego strony są przodkiem progu, 36 cali, i wierzchem progu, 61 cali. Suma kwadratowa tych dwóch stron równa się kwadratom przeciw prostokątowi. Tak 36 X 36 = 1 296; i 61 X 61 = 3 721. Suma razem wynosi 5 017 i równa się kwadratom linii od podnóżka progu do miejsca, gdzie wertykalna linia południowej ściany wielkiej galerii wcina horyzontalną linię podłogi prowadzącą do pokoju króla, gdy zaś ta wertykalna linia przechodząca przez podłogę, schodzi się z narzuconą prawdziwą do góry wstępującą linią podłogi parę cali niżej powyższego wcięcia. Gdy odliczymy te 5 017 otrzymamy 70.83078 co rachując na cale piramidowe wyniesie 70.75995 czyli 70 3/4 lat i dodając trzy czwarte roku symbolizowane przez 3/4 cala do wciętej linii podłogi pokoju króla, wyniesie 71 1/2 lat. Dla szczegółów zobacz artykuł o piramidzie numer 18. Tu dodając do października 1816 symbolizowanej daty przy podnóżku progu, da nam kwiecień 1918; czyli 1846 3/4 i 71 1/2 = 1918 1/4. To jest data wodzów Stowarzyszenia, brata Olsona i innych którzy podali ją jako koniec żęcia i spładzania z ducha. Miejsce jej w piramidzie jest znalezione przez zboczenie od prawdziwego kąta od do góry prowadzącej linii podłogi i symbolizm piramidy nasuwa myśl, że data 1918 wykazana w tem miejscu jest osiągnięta przez zboczenie od wąskiej drogi prawdy i sprawiedliwości i musiała przez to być osiągnięta inną drogą, to jest drogą błędu i grzechu. Będąc w prostej linii z wertykalną linią od południowej ściany wielkiej Galerji, aż do miejsca wcięcia z prawdziwą do góry prowadzącą linią podłogi przechodzącą przez próg, dowodzi z symbolizmu piramidy, że grzesznicy i błądzący od wąskiej drogi twierdzili by ją, i że przedstawia to co rzeczywiście jest przedstawione zaraz pod miejscem wcięcia z podaną prawdziwą linią podłogi - to jest końcem żęcia i spładzania. Tak więc symbolizm piramidy dowodzi, że kwiecień 1918 jest sfałszowaną datą na koniec żęcia i spładzania. Jak więc dowodzi piramida. że sfałszowana data miała być nauczoną przez członków wielkiego Grona? Odpowiadamy, że z wielu punktów. Zboczenie w wielkiej Galerii od prawdziwego kąta z do góry prowadzącej linii, dowodzi, że jest nauczaną przez nowe Stworzenia, przez tych, którzy chybili w wierności ofiarowania i zgrzeszyli przeciwko ich poświęceniu idąc niewłaściwą drogą - Wielkiego Grona (Jakub 1:8). Inny jeszcze dowód: Wiemy iż brat Olson uczy iż Galgal (2 Król. 2:1) wyobraża rok 1878, gdy zaś nasz brat Russell nauczał, że Galgal wyobraża rok 1874 (Z. 1916, p. 38, par. 4). Tak wnioskując Elijasz musiałby pomazać Elizeusza (włożyć płaszcz na niego) i Elizeusz musiałby postępować za nim przed 1874 (1 Król. 19:19-21) i dlatego scena przed jaskinią i stojenie przed górą (1 Król. 19:9-18) musiałyby rozpocząć się przed 1874 a nie po kwietniu 1918 jak brat Olson twierdzi, a czyniąc to sprzeciwia się innym, którzy są jego zdania w tych rzeczach. Rozumiemy, że scena przed jaskinią wyobraża stanowisko braci w niezadowoleniu w roku 1844. Będąc w głębokim zasmuceniu, przez pewien czas skryli się. Z tego stanowiska zacięli wchodzić przed 1846 (zobacz oświadczenie Millera III Tom); i w tym właśnie czasie stali się odłączoną świątnicą, a ich pierwsze dzieło miał być ich udział władzy z pozafiguralnym Elizeuszem w 1846, którego światowość figurowana łącznie z sceną płaszczu (1 Król. 19:20, 21) było pierwszym krokiem po niewłaściwej drodze tej klasy, pokazaną przy początku zboczenia z linii u dołu progu, u miejsca symbolizującego październik 1846, prowadząc do miejsca symbolizowanego przez kwiecień 1918. Dlatego wnioskujemy z Pisma Św. z rozumowania i faktów, które daliśmy w poprzednich numerach Teraźniejszej Prawdy a także z piramidy, porównując prawdziwą datę 1914 z sfałszowaną datą 1918 Wielkiego Grona, że data brata Olsona 1918, jest fałszywą datą Wielkiego Grona na koniec żęcia i spładzania.

    Jakich więc wyników można spodziewać się z takich wniosków? Odpowiadamy, że wszystko co on podaje o siódmej pieczęci, siedmiu trąbach i siedmiu czaszach, jako też większość innych jego tłumaczeń dowiodły, iż są błędnemi. Tak fundamentalna do jego systemu jest ta data, że prawie wszystko co stosuje się do Olsonizmu, upada.

TP ’24, 2-3.

Wróć do Archiwum