CZY ZAKOŃCZYŁO SIĘ ŻNIWO WIEKU EWANGELJI?
W Zwiastunie (Herald of Christ's Kingdom) z 1-go Kwietnia. 1921, piśmie P.B.I. pokazał się artykuł na powyższy w nadgłówce tego artykułu podany temat. Wydawcy Zwiastuna nie wyjaśniają wcale znaczenia wyrazu "żniwo", nie podawają, czy używają to słowo w jego pierwszym znaczeniu - żęcie i zbieranie kłosów - czyli w ścisłym tego słowa znaczeniu, (żniwa) czy używają w. szerszym tego słowa znaczeniu, włączając w to (1) żęcie, (2) wiązanie, (3) suszenie, (4) młócenie, (5) przewiewanie, (6) przesiewanie i (7) zbieranie do gumna. Ogólne błądzenie tego artykułu jest zapieranie się, że żęcie i zbieranie kłosów żniwa miały się zakończyć, to jest, że ten zarys się jeszcze nie skończył: jednakowoż pokazują oni, że błądzą w przedmiocie odnośnie żęcia i zbierania kłosów jako różniące się od tych innych części żniwa, gdy mówią dla zachęty ich naśladowców, aby w dalszym ciągu prowadzili prace żęcia: "Wnioskujemy, dlatego, że jest przyjemną i Bogu podobającą się rzeczą, że pracę rozdzielania (przesiewanie, szósty proces żniwa) - dzieło żniwa - dozwolimy prowadzić pod opatrznością i kierownictwem Głównego Wielkiego żniwiarza". Gdy podczas żęcia i zbierania kłosów, zebrane ziarna pszeniczne musiały według porządku przez te inne procesy żniwa przechodzić, ma się rozumieć, po żęciu i zebraniu ostatnich ziaren, następowały te drugie części żniwa w właściwym czasie; lecz równocześnie inne nie miały być żęte i zbierane. Pewnym jest, że żniwo w szerszym tego słowa znaczeniu nie jest jeszcze skończone, to jest, że przesiewania jeszcze są. Jednakowoż w ścisłym tego słowa znaczeniu żniwo zakończyło się. A odnoszenie do tych przesiewań jako części żęcia, które ci wydawcy podawają, jest "bardzo wielką konfuzją". W Teraźniejszej Prawdzie daliśmy wiele dowodów, że żęcie i zbieranie kłosów zakończyło się przed "brata Russella śmiercią. Te dowody były dane pod rozwagę wydawcom P.B.I. A jednak w tym artykule, którego przeglądamy, mówią następująco: "Nie możemy znaleźć żadnej przyczyny, aby wnioskować lub twierdzić, że dzieło żniwa i zawartość artykułu dowodzi, że mają na myśli dzieło żęcia) skończyło się w 1914 lub aby już się miało zakończyć". - "Uważamy że nie ma żadnych dowodów, że żniwo się skończyło. Ani też nie możemy widzieć, aby Pan inne dzieło już wprowadził."
Możemy silnie zaprzeć takim ich twierdzeniom jakoby nie było żadnych dowodów, że żęcie i zbieranie kłosów skończyło się. Jako odpowiedź na ich twierdzenie podamy w krótkości szesnaście biblijnych dowodów, które żeśmy raz podali, i potem dodamy 24 więcej dowodów biblijnych - razem 40 dowodów - że żęcie skończyło się w 1914 i że zbieranie kłosów zakończyło się w 1916 roku. Dla całkowitej dyskusji tych 16 dowodów odnosimy naszych czytelników do P. 19, 185-190 (i w Polskiej Teraźniejszej Prawdzie): (1) W Ewangelii Jana 9:4 w poprawnym tłumaczeniu znajdujemy pierwsze dowody w słowach: "Musimy sprawować pracę Tego, który mię posłał, póki jest dzień; przychodzi noc, że nikt nie będzie mógł pracować." Praca, która Jezus i Apostołowie wtenczas wykonywali, była żęciem. Dlatego praca ta wzmiankowana w tym wierszu jest pracą żęcia, która nie mogła być wykonywana, gdy noc przyjść miała. Noc jest to czas ucisku, który rozpoczął się w każdym kraju w chrześcijaństwie, jak te kraje zostały wciągnięte w światową wojnę. Dlatego gdy wojna wpłynęła na wszystkie narody chrześcijaństwa, noc przyszła na całe chrześcijaństwo. To było prawdą, przed jesienią 1916 roku. Dlatego żadne dzieło żęcia nie mogło po tym czasie być wykonane. Dlatego dzieło żęcia i zbieranie kłosów jest skończone. (2) Wybrani w wszystkich krajach mieli być popieczętowani na czołach - zżęci - przed uciskiem, który rozpoczął się z Wojną Światową i wprowadzał w nią narody. (Obj. 7:1-3) Każdy kraj w chrześcijaństwie był wciągnięty (nie koniecznie jako walczący) w wojnę przed jesienią 1916. Dlatego wszyscy wybrani byli popieczętowani na czołach - byli zżęci - przed jesienią 1916. (3) Wszyscy święci mieli brać udział w chwale wydawania (duchowej) pomsty i karania narodów i wiązania królów i szlachty (Psa. 149:5-9) To było uczynione od jesieni 1914 do jesieni 1916. Dlatego, aby mieć udział w tej pracy, wszyscy święci musieli być zżęci przed końcem tego czasu. (4) Pozaobrazowego Eliasza ostatnia praca przed zgubieniem swego płaszczu miała być uderzeniem Jordanu (2 Król. 2:8) co było uczynione od jesieni 1914 do jesieni 1916. Aby być członkiem pozaobrazowego Eliasza, taki musiał posiadać prawdę - musiał być zżęty - w czasie, aby mógł mieć udział w Jego ostatnim dziele. Dlatego wszyscy ci zostali zżęci przed jesienią 1916. (5) Biblia naucza, (3 Moj. 16:20, 31) że ostatnie ogólne dzieło Najwyższego Kapłana Świata miało być względem Kozła Azazela, aby wyznawać nad nim grzechy chrześcijaństwa i prowadzić go do bramy i oddać go na to przeznaczonemu człowiekowi. Dlatego nim pierwsze z tych dzieł mogło być ukompletowane, wszyscy członkowie Najwyższego Kapłana Świata musieli mieć Prawdę, aby brali udział w tym dziele. Pierwsza cześć tego dzieła rozpoczęła się w jesieni 1914 i skończyła się w jesieni 1916. Dlatego ostatni członek tego Kapłana miał prawdę - został zżęty - przed jesienią 1916 roku. (6) Rozdzielenie pozaobrazowego Eliasza i Elizeusza, które zaczęło się 27 czerwca 1917, dowodzi, że przed tym czasem wszyscy "wybrani" mieli prawdę; ponieważ przed tym czasem musieli ukompletować ich pracę płaszczem przeciwko Nominalnemu Duchowemu Izraelowi. (7) Pierwsze rozdanie grosza (Mat. 20:8, 9) dawając przywilej udziału w pierwszym uderzeniu Jordanu musiało być ukompletowane przed jesienią 1916. Dlatego wszyscy musieli być zżęci przed tym czasem; ponieważ ich żęcie uprzedzało otrzymanie ich grosza.
(8) "On sługa" był postanowiony do dzieła nad wszystką czeladzią (Mat. 24:45-47); dlatego wszyscy byli zżęci i służyli pod jego kierownictwem przed 31 październikiem 1916, datą jego śmierci. (9) Jako wódz klasy przedstawionej przez męża z kałamarzem pisarskiem (Ezech. 9:2-5, 11) nasz Pastor, w scenie z togą 30 października 1916, zaczął dawać raport tego symbolicznego męża, że jego praca została skończona - to jest kładzenie atramentu - pieczętowanie wybranych, zżęcie wszystkich - na czołach tych, którzy wzdychali i narzekali w mieście. Dlatego przed 30 październikiem 1916 żęcie było ukompletowane. (10) Ogłoszenie Wielkiego Grona o ukompletowaniu żęcia (Objaw. 16:17). 27 marca 1918, z jego wypadkami dowodzi, że żęcie zakończyło się przed jesienią 1916. (11) Ich praca, określona w Objaw. 19:1, 2, która rozpoczęła się w jesieni 1917, dowodzi, że przed pewnym czasem przed jesienią 1917 maluczkie stadko było całkiem zżęte. (12) Pozaobrazowego Gedeona pierwsza walka, rozpoczęta roku 1914, jako typ pokazuje, przy końcu pozaobrazowych siedmiu lat (Sędziów 6:1), Czasów Pogan, i skończona w jesieni 1916, dowodzi, że wszyscy brali udział w tej walce i dlatego musieli mieć prawdę przed braniem udziału w tej walce. (13) Pozaobrazowi Meraryci i Gersonicy (4Moj. 7:1-3) otrzymawszy sześć symbolicznych wozów - organizacje - które w roku 1917 zaczęli otrzymywać, poza obrazowy przybytek musiał być ukompletowany i pomazany przedtem, co znaczy ukompletowanie pracy żęcia. (14) W ostatnim czasie "on sługa" na nowo zaczął, omawiać przedmiot o ożywionym usprawiedliwieniu, było to od roku 1915 aż do jego śmierci, dlatego krótko przedtem sposobność do spłodzenia z ducha, które jest uprzedzane przez ożywione usprawiedliwienie, skończyło się, to jest, że brama symbolizująca wejście do ożywionego usprawiedliwienia została zamknięta (Ezek. 44:1, 2); to pokazuje, że żęcie, jako różniące się od zbierania kłosów, skończyło się przed 1915. (15) "Godzina żęcia" - żęcie w szerszym tego słowa znaczeniu, które obejmuje również dzieło zbierania kłosów - (Obj. 14:15, Diaglott; Mat. 24:36; 25:13) 1/24 część 1000 lat czyli 41 lat i osiem miesięcy - dowodzi, że 2 Maja 1916 całe żęcie zostało zakończone. (16) l Moj. 15:7-21 dowodzi przez lata zwierząt i ptaków, że żęcie włącznie z zbieraniem kłosów zostało ukompletowane 18 kwietnia 1916. Powyższe 16 dowodów były upublikowane w No. 4 i 5 Teraźniejszej angielskiego języka Prawdzie, i zostały P.B.I. wydawcom wysłane. Jednak mimo tych argumentów, których nigdy nie starali się odpowiedzieć, mówią, że nie ma dowodów na zakończenie dzieła żęcia i zbierania kłosów. Ich zatrzymywanie odpowiedzi na te argumenty, i ich twierdzenie, że nie ma dowodów na koniec żęcia i na pokłosie może zadowolnić ich zwolenników, lecz nigdy nie zadowolili logiczne umysły, które o tym wiedzą.
Teraz przedstawimy w krótkości 24 więcej Biblijnych dowodów, że żęcie i pokłosie przeszło. Większość tych punktów przedstawiliśmy w Angielskiej Teraźniejszej Prawdzie (P. 19. 191; P. 20. 92; 157-159). (17) Dzień z 2 Król. 2:3 - dzień 40 lat, od 1878 do 1918 - został wypełniony nie prędzej jak było przepowiedziane, że pozaobrazowy Eliasz i Elizeusz mieli być rozłączeni, dowodzi że żęcie zakończone, ponieważ wszyscy musieli być zżęci nim pozaobrazowy Eliasz tymczasowo znikł ze sceny zostawiając jego płaszcz pozaobrazowemu Elizeuszowi. (18) Godzina pokuszenia - 41 lat i 8 miesięcy według księżycowego czasu - od Wielkanocy 1878 do 6 grudnia 1919 przeminęła, jest dowodem, że żęcie skończyło się; ponieważ wszyscy musieli być zżęci, aby specjalne otrzymali próby w tym czasie. (19) Znaczne bardzo rozdzielenie społeczeństwa na dwie klasy - na konserwatywnych i Radykalnych - dowodzi, że dwa uderzenia Jordanu zostały dokonane, a to dowodzi, że żęcie musiało przedtem się zakończyć. (20) Czynności pozaobrazowego Jehu i Hazaela również dowodzą, że znajdujemy się w czasie po zgubieniu płaszcza pozaobrazowego Eliasza i żyjemy już po czasie żęcia. (21) Objawienie się niewiernego sługi (Mat. 24:45-47; 48-51) nastąpiło, i dlatego znajdujemy się po czasie żęcia (Ezech. 9:11) (22) Fakt, że zwolennicy Towarzystwa znów zawołali "Aleluja" (Obj. 19:3) i dołączyły się do nich inne grupy wielkiego Grona, dowodzi, że żyjemy po czasie żęcia. (23) Trzy grupy pozaobrazowych Lewitów w obrazie mężów Neftali, Azar i Manase będąc wprowadzeni do walki przeciwko pozaobrazowym Madyanitom, dowodzi, że żęcie skończyło się; ponieważ żęcie zakończyło się przed końcem pozaobrazowego Gedeona pierwszej walki; gdy zaś te trzy grupy weszli w walkę potem. (24) Objawienie się Młodocianych Świętych, pozaobrazowych mężów z Efraim (Sędz. 7:24-8:3) jest dalszem dowodem, że żęcie jest ukompletowane; ponieważ jako klasa nie mogła być znana przed zakończeniem żęcia. (25) Objawienie się Lewitów w ośmiu grupach pod złym dowództwem dowodzi ukompletowanie żęcia; ponieważ maluczkie stadko musiało być kompletnym przed ich zamanifestowaniem się jako rewolucjonistów w opozycji do maluczkiego stadka. (26) Oddział Nominalnego Kościoła z kozła Azazela, nad którym teraz czynność się odbywa, po, Najwyższego Kapłana czynnościach nad oddziałem kozła Azazela w Prawdzie pod złym dowództwem, rozumie się że żęcie, które skończyło się przed rozpoczęciem czynności nad częścią kozła Azazela w prawdzie, musiało się już przedtem skończyć. (27) Ponieważ wtóra walka pozaobrazowego Gedeona teraz odbywa się, żęcie, będąc ukompletowane przed końcem Gedeona pierwszej walki, musi być teraz skończone. (28) Ostami członek Najwyższego Kapłana Świata będąc spłodzony z ducha zaraz po przypisaniu zasługi za niego, (3 Moj. 16:16-19) uprzedzając czynność nad Kozłem Azazela, która, jak żeśmy pokazali, rozpoczęła się w wrześniu 1914, dowodzi, że żęcie w ścisłym tego słowa znaczeniu - nie zbieranie kłosów - było tedy ukompletowane. (29) Ostatnie nowe stworzenie gubiąc swoją koronę przed ostatnim spłodzonym z ducha, praca żęcia w ścisłem tego słowa znaczeniu, zakończyła się parę lat temu. (31) Świadectwo piramidy, że, pozaobrazowy Elizeusz miał się objawić 27 czerwca 1917 i wypełnienie się tego wypadku w tym samym dniu, dowodzi, że żęcie dawno przedtem zakończyło się. (32) Świadectwo piramidy, że pozaobrazowego Eliasza powtórne pokazanie się miało nastąpił 18 lipca. 1920, i że wypadek wypełnił się w tym dniu, dowodzi, że żęcie musiało być ukompletowane parę lat przedtem.
(33) Dzień przypowieści o groszu okresem 40 lat, dowodzi faktami, że jest okresem żęcia (P.' 19, 136-147) dlatego żęcie odłącznie od zbierania kłosów, które zakończyło się 18 kwietnia 1916, skończyło się w jesieni 1914. (34) Eliasza 40 dniowa podróż do góry Bożej (1. Król. 19:5-8) po drugim obudzeniu się i jedzeniu, wyobraża 40 lat żęcia - jak odrębne od pokłosia - i dosięga do czasu, gdy ostatni został spłodzony, i dlatego Pozaobrazowy Eliasz przyszedł zupełnie do pozaobrazowej Góry Bożej, do Królestwa Bożego w zarodku, które pokazuje koniec żęcia jako odrębny od zbierania kłosów. (35) Czterdzieści dni szpiegowania ziemi w 4. Mojżeszowej 13:1-25 wyobrażają czas od 1874-1914, w którym to czasie ci wszyscy, którzy później zostali podzieleni na maluczkie stadko i wielkie grono, jako całość, szukali swego dziedzictwa. Pierwsze dzieło przeciwko im, jako różniące się 2 grupy, rozpoczęło się z wypowiadaniem grzechów nad kozłem Azazela, 1914-1916. To dowodzi, że żęcie, jako różniące się od zbierania kłosów skończyło się w 1914. (36) Najwyższy Kapłan zaraz po przypisaniu zasługi na ostatniego członka do spłodzenia z ducha (3 Moj. 16:16-19) rozpoczął wyznawać grzechy nad kozłem Azazela, a to wyznawanie rozpoczęło się w jesieni 1914, żęcie więc jako odrębne od zbierania kłosów było zakończone i trwało 40 lat. (37) Godzina żęcia (Objaw. 14:15; Mat. 24:36; 25:13) rozpoczęta 12 września 1874 a kończąca się 2 Maja 1916, obejmując okres żęcia i pokłosia; nie tylko dowodzi, że wszystka pszenica została zebrana, lecz jest także w harmonii z myślą, że żęcie różniące się od pokłosia trwało 40 lat. (38) Fakt, że pokłosie było wykonane przez wielkie grono, przez "biednego" (Jambres, może ubogich, typ na wielkie grono) i przez młodocianych świętych "przychodniego" (przychodzień dla Maluczkiego Stadka, który jest przedstawiony w żeńcach w Izraelu) - 3 Moj. 19:9, 10 - gdy zaś Maluczkie Stadko wykonywało sąd zapisany, uderzało Jordan pierwszy raz walczyło w pierwszej walce pozaobrazowego Gedeona i wyznawało grzechy nad kozłem Azazela od jesieni 1914 do jesieni 1916, dowodzi, że żęcie różniące się od pokłosia trwało 40 lat, i że pokłosie trwało nie całkiem 2 lata (39) Godzina pokuszenia, rozpoczynająca się 16 kwietnia 1878 i kończąca się 6 grudnia 1919 w porównaniu z godziną żęcia, dowodzi, że pokłosie skończyło się w wiosnę 1916; a to jest w harmonii z myślą, że żęcie różniące się od pokłosia, skończyło się w 40 latach od jego rozpoczęcia. (40) Piramida podająca datę 16 września 1914 jako czas spłodzenia z ducha ostatniego członka, zgadza się z dowodami biblijnymi, że żęcie różniące się od pokłosia trwało 40 lat i skończyło się w wrześniu 1914.
Postępek wydawców, zapierających się takich silnych dowodów przypomina nam powieść, podług której 5 poważnych i mądrze wyglądających sów, siedzących w rzędzie na gałęzi na drzewie, pewnego wesołego dnia na wiosnę, przysłuchiwali się słowikowi; który wyśpiewywał piosenki do złotego słońca. Te poważne i mądrze wyglądające sowy przemówiły do szczęśliwego słowika: "Dlaczego śpiewasz tak wesoło?" A słowik odpowiedział: "Ponieważ to słońce jest tak piękne, a jego czyste promienia oświecają, ożywiają i pocieszają cały świat." Na to odpowiedziały owe poważne i mądrze wyglądające sowy: "nie możemy widzieć żadnych przyczyn, aby nam mogły udowodnić, że egzystuje słońce i że rzuca promienie!"
TP ’24, 78-80.