ROK POTOPU - FIGURA I POZAFIGURA
MOŻEMY sobie przypomnieć, że w roku 1906 brat Hemery napisał list do brata Russella o pozafigurze roku potopowego i że ten list został opublikowany w Strażnicy (Z. 06, 111). Było to myślą brata Hemery'ego, że rok potopu wyobrażał jeden rok w pozafigurze, od października 1914 do października 1915, jako rok w którym czasie ucisk miał się rozpocząć, postępować i zakończyć. Choć to jest prawda, że Wielki Ucisk rozpoczął się w 1914, to jednak fakty dowodzą, że się jeszcze nie zakończył. Dlatego też rok potopowy nie mógł wyobrażać jeden tylko rok na pozafigurę, jak brat Hemery twierdził. Pismo Św., tak jak je nasz Pastor tłumaczył, podaje nam jasno dwie różniące się części typów łącznie z doświadczeniami Noego: (1) dni przed potopem (Mat. 24:37-39; Łuk. 17:26, 27) wyobrażając okres przed uciskiem w jego różnych stopniach i (2) dni potopu wyobrażając okres, w którym niektórzy bywają wyswobodzeni od zniszczenia, w które inni wpadają (1 Piotr 3:20, 21.) W 4 tomie nasz Pastor wielce wyszczególnia pozaobraz tych dni przed potopem, i dlatego my już nie potrzebujemy tu tego powtarzać, ale damy szczegóły o pozafigurze roku potopowego.
Możemy pamiętać o tym, że nasz brat Russell wyjaśnił, iż Arka wyobraża "Chrystusa i Moc Jego, która rozmnoży i ustanowi nowe społeczeństwo" (I Tom. 397.) Chrystus i władza rozmnażająca i odnawiająca społeczeństwo są zsumowaniem przymierza Abrahamowego, które, jak wszyscy wiemy, zostało uczynione w Kwietniu 2045 lat przed Chryst. czyli 2044 - 3/4 lat przed pierwszym Styczniem pierwszego roku po Chrystusie. Dlatego byłoby to w harmonii z wyjaśnieniem brata Russella o pozafigurze arki, że jest ona przymierzem Abrahama, zupełność rady Pańskiej, której głównym zarysem było nasienie Abrahamowe, Chrystus, i którego chwalebne dzieło mocy odnowienia i odbudowania miało być dziełem błogosławienia wszystkich narodów ziemi. (Gal. 3:8, 16, 29). Może być również zauważone, że do arki weszły 4 pary ludzi, jak również czyste i nieczyste zwierzęta. Wiemy, że są 4 klasy wybranych, którzy w tym życiu otrzymują dobrą sławę przez wiarę w przymierze Abrahamowe: (1) Chrystus, Głowa i Ciało. (2) Starożytni Święci, (3) Wielkie Grono, i (4) Młodociani Świeci. Noe bezwątpliwie wyobraża Pana Naszego, który jest dziedzicem sprawiedliwości, która przychodzi do nas przez wiarę. (Żyd. 11:7.) Rozumiemy, że te klasy były przedstawione w ich porządku, Noe i jego żona, Sem i jego żona, Jafet i jego żona i Ham i jego żona, mężowie oprócz Noego przedstawiają wodzów ich klas a żony resztę klas. Rozumiemy, że zwierzęta w arce wyobrażają niewybranych, którzy ostatecznie będą zbawieni. Czyste zwierzęta reprezentują Żydów, jako w typie pokazani czyści, którzy będą zbawieni i tymczasowo usprawiedliwionych, czystych, którzy również będą zbawieni. Nieczyste zwierzęta rozumiemy, że wyobrażają tych z obecnego nieczystego świata, którzy będą zbawieni: gdy zaś ci którzy zginęli w potopie, rozumiemy, że wyobrażają ruchy i systemy Szatańskiego Królestwa i klasę wtórej śmierci. Tak jak w typie czyste i nieczyste zwierzęta mieli swoje oddzielne miejsca w arce od Noego i jego familii, tak w pozaobrazie Żydzi i z wiary usprawiedliwieni (tymczasowo) z jednej strony i zbawieni z reszty ludzkości z drugiej strony, stoją w zupełnie innym pokrewieństwie do przymierza Abrahamowego od pozaobrazowego Noego i Jego rodziny. Że te zwierzęta były wprowadzone do arki, znaczy że ich pozaobrazy miały być włączone w przymierzu Abrahamowym. Jak arka w typie była narzędziem do zbawienia od potopu, tak też i Boski wieczny cel - Przymierze Abrahamowe - jest narzędziem zbawienia od zniszczenia. Te ogólne wzmianki przygotują nas lepiej do zobaczenia pozaobrazowego roku potopu.
Oprócz tych Starożytnych Świętych, którzy żyli przed przymierzem, lecz od Boga zostali uznani, że należą do Przymierza, pierwsi z nich, którzy aktualnie weszli do pozaobrazowej arki - Przymierza - byli Abraham i Sara. Dlatego do pozaobrazowej arki, pierwsi, którzy weszli, byli Starożytni Święci jako klasa w osobach Abrahama i Sary w roku 2045 przed Chrystusem. Ostatni z wszystkich Wybranych Klas, którzy wejdą do pozaobrazowej arki, będą Młodociani Święci. Ci jako klasa zaczęli wstępować do pozaobrazowej arki w roku 1881, gdy ogólne powołanie zakończyło się, czego wynikiem przewyżka poświęconych stała się inną klasą od drugich. Tak więc pomiędzy Kwietniem 2045 przed Chrystusem a październikiem 1881 po Chrystusie cztery wybrane klasy aktualnie, a reszta z nich jako mający dział weszli do przymierza; i dlatego ten okres wierzymy, że jest pozaobrazowym rokiem potopu, na tej zasadzie, że typy w ich zarysach czasu dają nam początki pozaobrazów. To będzie nam więcej jasnym, gdy będziemy zastanawiać się nad rokiem potopu, że był przestępnym księżycowym rokiem z dodatkiem do niego 10 dni (1 Moj. 7:11; 8:14) to jest, że był zwyczajnym rokiem i miał akuratnie 365 dni. Księżycowy rok potopu był przestępnym rokiem. Dlatego powinniśmy zastanowić się na pozafigurę, że czas od Kwietnia 2045 przed Chrystusem do października 1881 po Chrystusie, był symbolicznym rokiem składającym się z 365 symbolicznych dni. Było to właściwie 3925 1/2 lat od Przymierza aż do października, 1881. Ten więc czas byłby pozaobrazowym rokiem potopu. Jeden dzień z takiego roku byłby 1/365 z 3925 i pół roku, czyli 10, 7547945 lat. (10 3/4 lat). Z punktu zapatrywania na taki rok z takich dni podajemy poniżej tabelę, wskazująca akuratne okresy i lata przed i po Chrystusie, które były pokazane w typie w różnych potopowych dniach podanych w 1 Moj. 7 i 8 zaczynając rachunki od daty Przymierza Abrahamowego, w kwietniu 2045 przed Chrystusem.
Dni
- Lata -
Data
1 Moj. 7:12 - 40 - 430.19178080
- Lipiec 1615
przed Chr.
1 Moj. 8:4 - 107 -
1150.76301364 - Kwiec.
464 " "
1 Moj. 8:3 - 3 -
32.26438356 -
Lipiec 432 " "
1 Moj. 8:5 - 70 -
752.83561640 -
Maj 322 po "
1 Moj. 8:6 - 40 -
430.19178080 - Lipiec
752 " "
1 Moj. 8:10 - 7 -
75.28356164 - Paźdz.
827 " "
1 Moj. 8:12 - 7 -
75.28356164 - Luty
903 " "
1 Moj. 8:13 - 35 - 376.41780820
- Lipiec 1279
" "
1 Moj. 8:14 - 56 - 602.26849312
- Paźdz. 1881 " "
____________________________
365 - 3925.49999980
W tej tabeli daliśmy akuratny czas od końca każdego okresu roku potopowego do końca następnego okresu podany w dniach i latach na figurę i pozafigurę, jako też daty przed i po Chrystusie, jak każdy pozaobrazowy okres się kończył. W każdym wypadku musimy pamiętać o tem, że podana data pokazuje koniec tyczącego się pozabrazowego dnia. Każdy pozaobrazowy dzień rozpoczął się 10.7547945 lat (około 10 3/4 lat) przed jego zakończeniem się. Dlatego pozaobrazowe wypadki mogą być znalezione w okresie 10.7347945 lat przed powyższymi datami. Cała liczba zliczonych lat 3925, 49999980 - jest decymalnie (w decymalnych ułamkach) odrobinkę tylko mniejszą od powyżej podanej liczby 3925.50. Taka małą różnicę otrzymaliśmy dlatego, ponieważ nie chcieliśmy za długich liczb wstawiać aż do osiem miejsc (siódmego decymału) wiedząc, że byłoby to tylko różnicą o parę sekundów, takim krótkim byłby ten okres, że nie uczyniłby żadnych zmian w naszych obrachowaniach. Jak w typie koniec każdego okresu dni szczególnie wzmiankowanych przyniósł pewne ulgi z zeszłych strat, i był obietnicą dalszych ulg, tak też w pozafigurze koniec każdego okresu pozaobrazowych dni, w typie wzmiankowanych, przyniósł ulgi od przeszłych doświadczeń dla tych w pozaobrazowej arce, i był obietnicą dalszych ulg. Uczyniwszy ogólne wzmianki, przystąpimy teraz do niektórych szczegółów.
Pierwszy okres potopu - lanie wody - trwał 40 dni; a na tej teorii, że dzień wyobrażał 10.7547945 lat symbolicznego roku z 3925.50 lat, te 40 lat wyobrażałyby 430.19178080+ lat. (około 430 lat i 2 1/2, miesiąca). Z kwietniem 2043 przed Chryst. jako początek, 430.19178080 lat później przyprowadzi nas do lipca 1615 przed Chrystusem do końca czterdziestego pozaobrazowego dnia. Ten pozaobrazowy dzień zaczął się 10.7547945 lat przedtem. Jaki ważny wypadek wypełnił się między październikiem 1626 przed Chr. a lipcem 1615 przed Chrystusem? Odpowiadamy, że Przymierze Zakonu było tedy uczynione z Izraelem, akuratnie 430 lat po przymierzu Abrahamowym, w kwietniu 1615 przed Chr. Podczas tych 430.19178080 lat wszyscy poza przymierzem - pozaobrazowej arce - cierpieli z braku schronienia; a tylko ci w arce mieli protekcję od potopu i od nawałności wód. Przez wstąpienie w Przymierze Zakonu wierni Izraela otrzymali dodatnie błogosławieństwa - choć nie były całkiem dla nich - choć żaden z nich nie mógł otrzymać życia przez Zakon. Jak symbolizowane przez do góry wstępującym przechodzić w Piramidzie, oni przez wstąpienie w przymierze zakonu zostali podniesieni w wielu rzeczach ponad tych, którzy nie byli tak ułaskawieni. Tak więc podczas tego symbolizowanego okresu - w poza obrazowym 40 dniu - ulga od przeszłych niewygód i obietnica przyszłej ulgi była dana znajdującym się w pozaobrazowej arce. Wszyscy jesteśmy dobrze zapoznani z historią pierwszych 40 symbolicznych dni pozaobrazowego roku potopowego, abyśmy widzieli klęski nad tymi, którzy nie byli i błogosławieństwa dla tych. którzy znajdowali się w pozaobrazowej arce, i poznali ulgę, która przyszła przy końcu tych 40 dni, kiedy Izrael został wyswobodzony z niewoli Egipskiej i kiedy otrzymał błogosławieństwa przez dane Przymierze Zakonu.
Pięć aktualnych księżycowych miesięcy, jeżeli zaczynają się jak potop się zaczął, od daty drugiego księ-życowego miesiąca, (1 Moj. 7:11) składają się akuratnie z 147 dni, a nie z 150 dni, jak P.B.I. wydawcy i dyrektorzy twierdzą. Dlatego te 5 miesięcy potopu skończyły się 107 dni po 40 dniowym laniu wód. 107 typowych dni, każdy po 10.7547945 (10 3/4) lat, symbolizują 1150.76301 - 364 lat (1150 3/4 lat), a liczba tych lat od lipca 1615 przed Chr. przyprowadziłaby nas do kwietnia 464 przed Chr. co byłoby końcem 107 - go pozaobrazowego dnia. Dlatego ten pozaobrazowy dzień zaczął się 10.7547945 lat (10 3/4 lat) przed lipcem 475 przed Chrystusem. W typie może być zauważone, że arka spoczęła na górach Ararat przy końcu piątego miesiąca, (1 Moj. 8:4) Zdarzenie między 475 do 464 grzęd Chr. byłoby pozaobrazem arki spoczywającej na górach Ararat. Jakiem było to zdarzenie? Odpowiadamy, że w 468 przed Chr. cesarstwo Persyjskie przez pozwolenie swego Króla Artaksesa dało Ezdraszowi (Ezd. 7:1-28) pomoc prawdziwemu ludowi Bożemu i ich nadziejom - Przymierzu - i dopomogło szczególnie na linii religijnej według Słowa Bożego. Choć przedtem to cesarstwo ułaskawiało Izraela względem powrotu i budowania jego świątyni, ono nie uczyniło tak wielkiej pomocy (ulgi) dla Izraela religijnych potrzeb, jak to uczyniło łącznie z poleceniem Ezdraszowym. Tu pozaobrazowa arka, Przymierze Abrahamowe, spoczywała - była podtrzymywana przez Królestwo (górę), które składało się z wielu królestw (wierzchołków). Z ta łącznością możemy nadmienić, że jeżylibyśmy mieli przyjąć chronologię P.B.I. dla polecenia Ezdraszowego w 457 przed Chrystusem, nasza data 464 przed Chrystusem byłaby siedem lat za rychła dla polecenia Ezdraszowego; a gdybyśmy przyjęli ich teorię pierwszych pięć miesięcy będących długości 150 dni, to nie trafiłoby wcale na datę polecenia Ezdraszowego. Nie moglibyśmy nawet żadnego innego ważnego wypadku do ich daty zastosować, do pozaobrazu spoczęcia arki na górach Ararat. Ten typ jest podobny do piramidy, i jest dodatnim silnym dowodem, że nasza chronologia jest biblijna.
Następny w typie wzmiankowany okres - początek upadania wód - zakończył się 150 dnia po rozpoczęciu potopu (1 Moj. 8:3) lub trzy dni po spoczęciu arki na Ararat. Te trzy dni wyobrażają 32.26438356 lat (około 32 lat i 3 1/2 miesiąca) i skończyły się w lipcu 432 - przed Chrystusem. Według tego ostatnie trzy pozaobrazowe dni zaczęły się w październiku 443 przed Chrystusem. Co działo się w tym okresie od października 443 przed Chrystusem do lipca 432 przed Chr.? W Izraelu Nehemiasz w październiku 443 przed Chrystusem zakończył pierwsze dwanaście lat swego reformatorskiego i broniącego dzieła dla Izraela; i udając się w krótką podróż do Persji, wnet powrócił i dokończył swej reformatorskiej działalności względem Izraela (Neh. 13:6-31) Ta reformacja uwolniła Izraela od wiele złego, które przedtem miedzy nimi się znajdowało, i tak silnie umocniło ich w ich nadzwyczajnym pokrewieństwie Przymierza - w Przymierzu Abrahamowym i Mojżeszowym - że ochroniło ich od demoralizacyjnych skutków z strony pogan. Przez setki lat od tego czasu Izrael radował się pokojem i pewnością z powodu usunięcia postępków poganizmu z pośrodku ich, i Izrael pozostawał wolnym od zaraz pogaństwa. Rzeczywiście, że przekleństwa zmniejszały się dla nich.
OKAZANIE SIĘ WIERZCHÓW GÓR
Następny okres w typie (1 Moj. 8:5) trwał 70 dni, a w ostatnim jego dniu pokazały się wierzchołki gór. Poza obrazowe 70 dni trwały 752, 83561640 lat (około 752 lat i 10 miesięcy) kończąc się w Maju 322 po Chrystusie, a jego ostatni symboliczny dzień rozpoczął się w sierpniu 311 po Chrystusie. Co działo się między sierpniem 311 po Chrystusie a majem 322 po Chrystusie stosownie do okazania się gór przy potopie? Odpowiadamy, że podczas tych lat, to jest w 313 po Chrystusie ostatnie pogańskie prześladowania skończyły się i trwały 10 lat (Obj. 2:10). Konstantyn dał różne religijne wolności prawdziwym i nieprawdziwym Chrześcijanom; i te wolności były przez obie strony chrześcijan jak najlepiej używane. Podczas tego czasu 318 po Chr. Arius rozpoczął swoje owocne dzieło dla Prawdy; i w ten sposób wolność religijna została po pierwszy raz ogłoszoną, przez ziemskie mocne Królestwa, na wschodniej i na zachodniej części Rzymskiego Państwa które w tym czasie składało się z dwóch autorytetycznych Królestw, złączonych w jedno Państwo (1 Moj. 8:5). Z pewnością musimy powiedzieć, że jeżeli Cesarstwo udzieliło takich religijnych wolności chrześcijanom, było to znakiem upadania przekleństwa (wód) co się tyczy Przymierza Abrahamowego i tych wszystkich, którzy byli w pokrewieństwie z nim.
Następny okres w typie zakończył się po 40 dniach po poprzednim okresie, a przy ostatnim dniu tych 40 dni wypuszczono kruka i gołębicę, z których tylko gołębica powróciła wieczorem do Noego. (1 Moj. 8:6-9). Te 40 dni wyobrażają 430.19178080 lat (około 430 lat i dwa miesiące) i przyprowadzają nas do lipca 752 po Chrystusie a ich ostatni symboliczny dzień zaczął się w październiku 741 po Chrystusie. Co działo się podczas tego okresu stosownie do wysłania kruka i gołębicy? Wiele razy żeśmy widzieli (P. 20. 37 par. 2, 3, 4, 5. P. 21, 55 par. 1, 2, 3 i w Polskiej Teraźniejszej Prawdzie Eliasz - Figura i Pozafigura) że kruk jest użyty do przedstawienia sekciarstwa. Z drugiej strony gołębica wyobraża ducha Świętego, a mianowicie Prawdę i Miłość (Mat. 3:16). Rozumiemy, że kruk w tych wierszach wyobraża Papieskie sekciarstwo, mianowicie w czasie, gdy było zaniesione do Niemiec i do Francji przez Bonifacyusza jako przedstawiciela Papieża Zachariasza. który panował od 741-752 po Chrystusie co było akuratnie w 40 pozaobrazowym dniu z 1 Moj. 8:6. Choć przedtem do roku 741 po Chrystusie Bonifacyusz starał się przemienić niemieckich pogan na chrześcijan, to jednak mianowicie po śmierci Karola Martela, 741 po Chrys. Bonifacyusz zamiast nawrócić pogan do chrześcijaństwa, starał się nawrócone Niemcy i Francję pod wpływ papieża dostać, i bezustannie czynił to przez 10 lat, romanizując te kraje, wyganiając tych wszystkich, którzy nie chcieli poddawać się pod organizację, nauki i obrządki Rzymu. Jeżeli kiedykolwiek żył jaki sekciarz, to takim był napewno Bonifacyusz, którego Rzymianie nazywają Apostołem Niemców. Możemy być pewni, że ta sekciarska czynność nie przyprowadziła żadnego z ich naśladowców i ich czynów do przymierza Abrahamowego (kruk nie powrócił do arki). Lecz walczył aż do końca w różny sposób, dobry i zły, z każdym kto nie chciał być poddany do zromanizowania jego irlandzkiej, brytyjskiej, francuskiej lub niemieckiej formy chrześcijaństwa - jego praca, mianowicie w Francji i Niemczech, od 741-752 po Chr. spowodowała więcej jak jakiekolwiek inne rzeczy do uniżenia się tych krajów pod nogi przypuszczalnego zastępcy Św. Piotra.
Lecz co stosuje się do gołębicy, która była wypuszczona tego samego czasu jak kruk przez Noego? Odpowiadamy, że w tym samym czasie został prowadzony antyrzymski ruch przez Franciszka nazwanego Adalberta (Wojciecha), z Szkocji przez Clementa, i w Irlandii przez Virgiliusa, to jest podczas tego 40 pozaobrazowego dnia. Ci sprzeciwiali się czczeniu aniołów, świętych i relikwii, pielgrzymowaniu i spowiedzi, twierdzili, że kapłaństwo wyobrażało tych, co byli poświęceni, i że powinno się chwalić Boga w duchu i prawdzie, co sprzeciwiało się Rzymskiemu formalizmowi. Odrzucili również przykazania Rzymskiego Kościoła, ważność uchwał Synodów i nauki Ojców Rzymskiego Kościoła, jako też celibat rzymskiego kapłaństwa. Opierali się na naukach Pisma Św. o nadzieji dla zmarłych pogan i o wyborze "maluczkiego stadka", jako Pańską oblubienicę. Nauki te były przez tych trzech i ich naśladowców jasno i z miłością przedstawiane, a czynność ich była podług Ducha Św. i dlatego właściwie była symbolizowana przez gołębicę. Bonifacyusz wydał na nich przekleństwo i uwięzienie przez władze cywilne, i eklezjastyczne przekleństwo zesłał na nich w Soissons, we Francji. Lecz w krótkim czasie odzyskali oni wolność. Potem Bonifacyusz prześladował ich przed papieżem Zachariaszem i pozyskał na nich przekleństwo, i to jeszcze w Luterańskim Konsilu (Radzie) w 745 po Chr. Przez wiele lat byli prześladowani a przed rokiem 752 po Chr. zostali zupełnie zatłumieni i ruch ich zakończył się (gołębica nie znalazła spoczynku stopie nogi swojej - 1 Moj. 8:9). Tak pozaobrazowy Noe wyciągnął swoją moc i wycofał swój ruch, bo to było za wcześnie z powodu takich okoliczności w tym czasie.
Siedem dni później, w typie, Noe wypuścił tę samą gołębicę, a w wieczór powróciła z listkiem oliwnym, którego wydzióbała z drzewa oliwnego. Te siedem dni wyobrażają 75.28356164 lat (około 75 lat i 3 1/2 miesiąca) które zakończyły się w październiku 827 po Chr. a siódmy symboliczny dzień rozpoczął się w 816 po Chr. Jaki ruch przeważający w Prawdzie i miłości był czynnym od 816-827 roku? Odpowiadamy, ruch Antypapieskiej Absolucji i ruch przeciwko bałwochwalstwu papieskiemu, prowadzony przez Claudiusa z Turynu "pierwszego protestanckiego reformatora" i przez Agobarda z Lyons. Główne zarysy tego ruchu zostały przez nas już wyjaśnione w Prawdzie, w artykule - Eliasz figura i pozafigura - do którego artykułu odnosimy naszych drogich czytelników do odświeżenia myśli. Ten ruch udzielił więcej obietnicy, aniżeli ten przedtem, i wydał więcej Prawdy i lepsze powodzenie dla tego ruchu niż dla przeszłego, a to było pokazane przez wyrwany listek oliwny w dziobie gołębicy - dziób wyobraża wyznawanie. - To dało naszemu Panu - Pozaobrazowemu Noemu - upewnienie, że wody przekleństwa coraz więcej upadały, dla Pańskich celów.
Siedem dni później Noe wypuścił gołębicę trzeci raz, która już więcej nie powróciła. (1 Moj. 8:12). Te siedem dni wyobrażają 75.28356164 lat (około 75 lat i 3 1/2 miesiąca) które skończyły się w lutym 903 po Chr. a siódmy z tych siedmiu pozaobrazowych dni, zaczął się w Maju 892 roku. Co działo się między 892-903 stosownie do wysłania gołębicy trzeci raz, która nie powróciła? Odpowiadamy że w tym czasie Alfred Wielki, Król Anglii był szczególnie czynnym w sprawach chrześcijaństwa, w prawie, w porządku i w edukacji. Alfred był jednym z najszlachetniejszych z panujących królów, i jednym z najlepszych ludzi jacykolwiek żyli. Dla swego ludu był on prawdziwym Dawidem i był po prawdziwie chrześcijańsku wychowany, a mianowicie przez edukacyjne i religijne dzieła, które on w Anglii w rząd wprowadził, pozafigura gołębicy była w nim uznana. On osobiście i przez innych przetłumaczył ważne książki z łacińskiego na angielski język, ażeby lud jego posiadał najlepszą literaturę. Pozakładał szkoły i kolegia dla ludu; i dążył do tego, aby prawdziwe chrześcijańskie zasady były dane jego ludowi; między innymi rzeczami on przetłumaczył Psalmy na angielski język i był jednym z pierwszych z okresu ciemnych wieków, aby podać znaczne części słowa Bożego w żyjący język europejskiego narodu. W jego szlachetnym życiu i w jego ruchu około linii religijnych i edukacyjnych, które on wprowadził, możemy widzieć ducha gołębicy, Ducha Świętego Prawdy i Miłości. A ten ruch, który tedy się rozpoczął jeszcze do dzisiejszego dnia mniej i więcej egzystuje, to znaczy, że gołębica nie powróciła trzeci raz do arki.
Następna data wzmiankowana w typie jest pierwszy dzień pierwszego miesiąca w 601 roku Noego. (1 Moj. 8:13). Ta data przyszła 35 dni po tej przeszłej dacie a te 35 dni wyobrażają 376.41780850 lat (około 376 lat i 5 miesięcy). Pozaobrazowe 35 dni skończyły się w lipcu 1279, a 35 dzień zaczął się w Październiku 1268 po Chr. Jakie stosowne do typu wypadki odbyły się w poza obrazie tego okresu od 1368 do 1279? Podczas tego czasu gorliwość dla antysaraceńskich Krzyżaków umarła i Louis IX z Francji w 1269, otrzymał dla Francuskiego Kościoła wiele cennych przywilei od Papiestwa, co dało Francuzom więcej wolności jak jakiemu innemu Katolickiemu Kościołowi innych krajów. Zachęcano do Krzyżactwa w innych krajach między chrześcijańskimi królami ze strony papieży, ażeby wyrwać świętą ziemię z rak królów mahometańskich: Papieże obiecywali za to zupełny odpust Krzyżakom, którzy by mogli zdobyć Święty Grób Pana Jezusa z Jerozolimy z rąk niewierzących Mahometanów. Papież Urban II na Radzie w Clermont we Francji 1095 A. D. poruszył Francję do pierwszego Krzyżactwa i przez to rozpoczął ruch, który wnet rozpowszechnił się po całym chrześcijaństwie. i który trwał blisko 200 lat, wciągając w śmierć miliony ludzi, którzy pod sztandarem Krzyża walczyli bronią cielesną, myśląc, że z Saraceńczykami walczyli dla Pana. Wszystkich razem siedem takich armii krzyżackich zorganizowano przeciwko poganom. Ostatnią z tych walk zorganizowano i prowadzono przez Louisa IX z Francji w roku 1270. Pół jego armii i on sam zostali zarażeni, końcem czego było ostatnie anty-Saraceńskie Krzyżactwo. Wszystkie wysiłki papieży do wzbudzenia takich napadów zakończyły się z upadkiem. Królowie i ludzie dosyć się nimi nasycili, a Acre, ostatnia chrześcijańska forteca w Palestynie, została wzięta przez Saraceńczyków w roku 1291. Może by być pewni, że Krzyżactwo było przekleństwem a ich koniec, - wyschniecie wód - było błogosławieństwem dla ludzkości, było ulgą od niektórych klęsk Adamowego przekleństwa.
Krzyżactwa skończyły się akuratnie 25 lat przedtem nim Bóg przez Filipa Pięknego z Francji w roku 1295 po Chr. przez parę stuleci zaczął działać, przez co stopniowo przez władców cywilnych, religijnych i politycznych reformatorów i świeckich nauczycieli i uczonych wysuszył zarysy przekleństwa, które znajdowały się w Papiestwie, które działało przeciwko Przymierzu i ludowi Bożemu; i gdy październik 1881 był osiągnięty, ten proces osuszania był tak kompletnym, że jako ustne narzędzie Boże nominalny Kościół od tego czasu nie jest wcale używany od Boga, katolickie i wszystkie protestanckie sekty. Jest to ten okres pokazany w typie w tych ostatnich 56 dniach roku potopowego. Ten okres 56 lat wyobraża 602.26849312 lat (około 602 lata i 3 1/2 miesiące) które skończyły się w październiku 1881 roku. Ostatni z tych pozaobrazowych 56 lat zaczął się w Styczniu 1871. Podczas tego pozaobrazowego dnia (od 1871-1881) Pan nasz przyszedł, wzbudzając zaśniętych Świętych, odrzucając Babilon, kończąc ogólne powołanie, i rozpoczął rozwijać klasę Młodocianych Świętych, którzy z Boskiego punktu zapatrywania byli przewidziani, jako biorący udział w pozaobrazowej arce z wszystkimi innymi klasami od początku pozaobrazowego roku Potopu. Wyjście z arki wyobraża wejście tych różnych klas w takie warunki, gdzie nie będą więcej potrzebowali Przymierza Abrahamowego, to jest do wiecznych warunków błogosławionego stanu - poza granicę okresu niedoskonałości - pokazane przez Boska obietnicę tęczy, że już nie będzie więcej przekleństwa; i dane, gdy ofiary Boskie będą wiecznie Jemu przyjemnymi. gdy będą nowe niebiosa i nowa ziemia. (1 Moj. 8:15-22). Niech będzie chwała Bogu naszemu za udzielone światło względem roku potopowego.
TP ’24, 86-89.