ELIJASZ I ELIZEUSZ - KAPŁANI I LEWICI

    WIELU z drogich braci, pytali się nas o sharmonizowanie naszej myśli, że rozłączenie pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza odbyło się. z naszą nauką, że rozłączenie maluczkiego stadka i wielkiego Grona nie jest jeszcze ukompletowane. Wierząc, że te pytania pokazują, że są od Pana, podajemy następującą odpowiedź: W Piśmie Świętem Bóg daje różne poglądy tej samej ogólnej działalności z różnych punktów zapatrywania, przez różniące się typy; naprzykład, Rachab jest typem na wielkie Grono z jednego punktu zapatrywania Lot z innego, Heli z trzeciego, głupie panny z czwartego, Elizeusz z piątego itd. (Zobacz angielską Teraźniejszą Prawdę 1 tom strona 174, ostatni paragraf). Jeżeli ta zasada będzie trzymana w naszych umysłach, harmonja między temi dwoma podaniami stanie się widoczną. Rozłączenie Elijasza i Elizeusza nie wyobraża rozłączenia maluczkiego stadka i wielkiego grona z wszystkich punktów zapatrywania: i dlatego nie wyobraża rozłączenie każdej osoby tych dwóch klas. Elijasz więc wyobraża maluczkie stadko jako klasę w jej urzędzie jako Boskie mówcze narzędzie do Nominalnego Duchowego Izraela, a Elizeusz, gdy jeszcze był razem z Elijaszem, wyobraża wielkie grono jako klasę w prospekcie, a po rozłączeniu, jako aktualnego zastępcę w urzędzie jako Boskie ustne narzędzie ku nominalnemu Duchowemu Izraelowi: możemy spodziewać się, że pozaobraz ich rozłączenia pokaże, nie jak każda jednostka będzie czynną w separacyi, lecz w jaki sposób jako klasa, wielkie grono miało otrzymać płaszcz, władzę stać się Boskiem mówczem narzędziem do Nominalnego duchowego Izraela, łącznie z rozłączeniem tych dwóch klas. Ponieważ klasy są nadmienione, a nie wszystkie jednostki każdej klasy, w powyżej nadmienionym urzędzie, nie możemy spodziewać się, ażeby każda jednostka maluczkiego stadka miała być od każdej jednostki wielkiego grona rozłączona, choć pozaobrazowe rozłączenie Elijasza i Elizeusza odbyło się. Tego, czego żeśmy się spodziewali i to cośmy widzieli w pozaobrazie, były następujące rzeczy: (1) maluczkie stadko jako takie utraciło kontrolę nad publiczną pracą; (2) wielkie grono jako takie otrzymało tę kontrolę; (3) klasowa separacja tych dwóch klas odbyła się; (4) indywidualna separacya wielu jednostek z obu klas była; (5) serdeczne nieuznanie postępku wodzów wielkiego grona przez wielu jednostek maluczkiego stadka, którzy jeszcze się odspółeczności wodzów towarzystwa i pracy nie odłączyli, to jest tylko wewnętrzna seperacya, była; (6) obłąkani (zabłąkani) z strony wielu członków maluczkiego stadka stopniowo zaczęli wyrozumiewać okoliczności i wypadki, gdy takowe zostały im Biblijnie wytłumaczone; i (7) ostatecznie a mianowicie wypełnienie się rzeczy w każdej z tych klas w wszystkich szczegółach podanych w typie. Widzieliśmy każdą z tych rzeczy. Dlatego wiemy, że pozaobraz rozłączenia Elijasza i Elizeusza wypełnił się i to przed naszemi oczami.

    W innych typach Pan daje nam inne aspekta rozłączenia między maluczkiem stadkiem i wielkiem gronem. Najwyższy kapłan świata (Jezus z członkami Ciała) prowadzący pozaobrazowego kozła wypuszczalnego, jest jednem z nich; inny jest poświęcenie Lewitów (4 Moj. 8:5-26 i ogólny opis ich i ich pracy jako różniąca się od pracy kapłanów. (4 Moj. 3; 4; 1-9). W pierwszym aspekcie Najwyższy Kapłan Świata jest wyobrażony jako sprzeciwiający się błędom doktryn i praktyk w klasie kozła wypuszczalnego, to jest sprzeciwiający się rewolucji tej klasy, - i przez takie sprzeciwianie zmusza ją do rąk przeznaczonego człowieka. Tylko ci, którzy wierny biorą udział w tej pracy, nie chwilowo, lecz kompletnie, są częściami Najwyższego Kapłana Świata. Ktokolwiek by nie ukompletował tej pracy, nie jest częścią skończonego obrazu. Pozaobraz Najwyższego Kapłana prowadzącego kozła wypuszczalnego nie jest jeszcze ukompletowanem, lecz jest już w procesie działania od początku stycznia 1917, biorąc początek w Brytanii. Niektórzy członkowie Najwyższego Kapłana nie rozpoczęli jeszcze ich udziału w pracy prowadzenia kozła wypuszczalnego. Ostatecznie wszyscy z nich okażą się być działalnymi w tej pracy, aż będzie ukompletowana. Typ Lewitów, który pokazuje więcej szczególny aspekt pozaobrazu, choć nie indywidualnie, jest również teraz w procesie wypełnienia się: lecz nie jest jeszcze ukompletowanem. Gdy będzie ukompletowanem, każdy indywidualny Lewita będzie znajdować się w swoim miejscu, i każdy indywidualny kapłan będzie również znajdować się w swoim miejscu, i każdy z nich będzie za takowe indywidualności uznany. Dlatego teraz nie możemy stanowczo w każdym wypadku twierdzić, kto jest pozaobrazowym kapłanem, a kto pozaobrazowym Lewitą. Jednakowoż każde nowe stworzenie, które jest rewolucyonistą (przeciw Prawdzie Parousyi i Pańskim zarządzeniom podanym przez wiernego sługę) lub gorliwem obrońcą lub podporą tych rewolucyonistów, jest Lewitą: ponieważ kapłani nie są ani wielbicielami ani całującymi Baala. - 1 Król. 19:18.

TP ’25, 14-15.

Wróć do Archiwum