CO ZNACZY TO WSZYSTKO?
"Czy nie możecie znamion tych czasów rozeznać?" - Mat. 16:3
AŻEBY można lepiej zrozumieć, nasz przedmiot wymaga tu pewnego wyjaśnienia. Mianowicie jest to prawdą w słowach "to wszystko" i odnosi się to do zdarzeń między Pańskim ludem od śmierci naszego drogiego brata Russela. Jakie więc mają znaczenia te nadzwyczajne wypadki między ludem w prawdzie od śmierci brata Russella? To jest właśnie myślą, którą włączamy w powziętą kwestję, jako nasz przedmiot. To znaczy, że ważne rzeczy działy się między Pańskim ludem od pójścia brata Russela poza drugą zasłoną, a powyższy tekst na nasz przedmiot wyobraża, że te rzeczy mają być uznawane, jako znaki czasów, na które powinniśmy zwrócić naszą uwagę, nasze wyrozumienie i naszą odpowiedzialność. Gdybyśmy nie uznawali tych wypadków za bardzo ważne i za całkiem różniące się od innych wypadków między ludem Bożym, nie pokazalibyśmy zdolności do zauważenia znaków czasów. A wyrozumienie takowych okaże się pomocą z wielu punktów zapatrywania. mianowicie z punktu pomagania nam do powzięcia inteligentnego i od Boga gwarantującego stanowiska ku tym rzeczom i wynikających skutków z takowych.
2) Nie można temu absolutnie zaprzeczyć, że nadzwyczajne rzeczy odbyły się od czasu, gdy brat Russell nas opuścił. Gdy był między nami w ciele, pokój był między nami. Byliśmy w tym czasie złączonym ludem. Miłowaliśmy ten sam stół Prawdy; wyrabialiśmy jednakowego Ducha społeczności; służyliśmy tej samej Prawdzie tymi samymi ogólnymi sposobami. Były to rzeczywiście radosne dni uczty, społeczności, wzrastania i służby. Wszyscy mieliśmy jeden węzeł pokoju, tego samego ducha jedności, te same nadzieje wielkiego powołania, tę samą pracę służby, tego samego Pana, tę samą wiarę, ten sam chrzest i tego samego Boga Ojca; a wszystko to było radością dla serc naszych. Lecz w wielu tych względach nastąpiły zmiany i już nie jesteśmy więcej złączonym ludem i w wielu wypadkach nie wierzymy narówno w te same rzeczy, jak przedtem. Niektórzy z nas odrzucili niektóre dawniejsze prawdy, a na miejsce ich przyjęli nieharmonijne. Tak samo wiele z naszych dawniejszych praktyk niektórzy z nas usunęli, a na ich miejsce inne wprowadzili. Niektórzy z nas uczynili rewolucję przeciwko wielu naukom i zarządzeniom, jakie nasz Pan dał nam przez "wiernego sługę." Wodzowie między nami, prawdziwi i fałszywi, porozdzielali nas; i dlatego widzimy, jak wiele rzeczy wypełniło się między nami, które muszą mieć wielką ważność.
3) Dla niektórych te rzeczy mają ogólną ważność z powodu nadzwyczajnych wypadków, lecz nie mogą oni widzieć żadnego specjalnego Biblijnego w nich znaczenia. Lecz drodzy Bracia i Siostry, możemy być pewni, że te wypadki, które są większymi nad dawniejsze, które były wskazane w Biblji, muszą również i one być pokazane w Biblji. I dlatego wierzymy z dowodów, że i te wypadki są biblijnie wskazane. Ponieważ niektóre z tych wypadków należą do najważniejszych zdarzeń jakiegokolwiek okresu czasu między Pańskim ludem, nie byłoby właściwą i według Biblji harmonijną rzeczą, gdyby one nie były wskazane w Piśmie Świętem. Czy nie przypominamy sobie Pańskiego upewnienia, że wszystkie rzeczy Jego Planu objawia Swemu ludowi przez Jego Słowo? (Amos 3:7). Dlatego powinniśmy spodziewać się Biblijnych proroctw lub typów odnoszących się do tych właśnie wypadków. Jeżeli serca nasze są pragnącemi, pokornemi, szczeremi i świętemi (poświęconemi), otrzymamy Biblijne wyjaśnienie tych właśnie ostatnich wypadków. Wierzymy, że między innemi rzeczami znajdują się mianowicie trzy linje myśli, które wypełniają się w tych ważnych wypadkach między Pańskim ludem od czasu, gdy "wierny sługa" nas opuścił. Dopatrzmy się więc, drodzy bracia i Siostry, aby przy Pańskiej pomocy dowiedzieć się o tych trzech rzeczach.
4) Pierwszym z tych wielkich biblijnie wzmiankowanych wypadków jest rozdzielenie ludu Bożego w 1917 roku na dwa główne podziały: 1) na zwolenników Towarzystwa pod obecnym zarządem i 2) na innych nie pod obecnym zarządem towarzystwa. To rozdzielenie w pozaobrazie zgadza się we wszystkich szczegółach z typem rozdzielenia się między Elijaszem a Elizeuszem. Zauważmy to dobrze. Przypomnijmy sobie co nasz brat Russell wskazał, że przyjście Elijasza i Elizeusza razem do Jordanu wyobraża trzymających swe korony i innych z ludu Pańskiego w Prawdzie, przychodzącego w 1914 roku do ludzi chrześcijaństwa (Jordanu), aby ich osądzić w gniew wielkiego ucisku. Uderzenie Jordanu przez Elijasza wyobraża, że trzymający swe korony strofowali chrześcijaństwo od października 1914 do listopada 1916 za jego wielkie grzechy, które doprowadziły do światowej wojny; gdy zaś Elizeusza bezczynność, czyli nieuderzanie z Elijaszem, lecz tylko jego chodzenie i obecność z nim, wyobraża poświęconych, nienależących do maluczkiego stadka, którzy albo wcale lub też tylko chwilowo brali udział w strofowaniu grzechów chrześcijaństwa, którzy tylko sympatyzowali z pozaobrazowym Elijaszem w jego pracy. Przejście proroków przez Jordan sucho, wyobraża, że obie klasy zostały nieuszkodzone. Te wypadki odbyły się od jesieni 1914 do jesieni 1916. Rozmawianie i chodzenie Elijasza i Elizeusza po przejściu Jordanu, aż zostali rozdzieleni, wyobraża spokojną społeczność wszystkich poświęconych w Słowie, pracy i Duchu Pańskim, aż rozdzielenie nastąpiło. I jak spokojna społeczność i rozmowa Elijasza i Elizeusza została rozerwana przy ich rozdzieleniu, tak też i miła społeczność w Słowie, usługiwaniu i Duchu Pańskim między trzymającymi swe korony, a innymi poświęconymi braćmi, z punktu zapatrywania na mówcze narzędzie do świata, została rozerwana przez rozdzielenie, jakie przyszło między lud Pański w lecie 1917 roku. Drodzy bracia i siostry, nie zapominajmy o tem, że nasz drogi brat Russell przepowiedział o tych rzeczach w styczniu 1916, że od tego czasu za trochę więcej niż rok można spodziewać się rozdzielenia, a z wypełnionych faktów widzimy, że rzeczywiście nastąpiło to po roku i pół. - Z. '16, 39, Kol. 2; par. 2.
5) Że to podanie jest prawdziwem, tego fakta jasno dowodzą. Wszyscy musimy przyznać, że znajdowała się spokojna społeczność w Kościele w ogólności zaraz po pierwszym rozdzieleniu Jordanu do lata 1917 roku. Wszyscy musimy przyznać, że ta spokojna społeczność została rozerwana w lecie 1917 przez największe rozdzielenie, jakiekolwiek zdarzyło się między Pańskim poświęconym ludem. Wszyscy musimy jeszcze przyznać, że rozdzielenie podzieliło lud Pański na dwie klasy: 1) na zwolenników pod obecnym zarządem towarzystwa i 2) na niezwolenników i nieobrońców teraźniejszego zarządu towarzystwa. Dlatego też złamanie społeczności między ludem Bożym i rozdzielenie go na dwie klasy po pozaobrazowem pierwszem uderzeniu Jordanu musi być długo spodziewanym i przepowiedzianym rozdzieleniem pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza, ponieważ nie mogło być żadnego złamania harmonji między nimi, aż po pierwszem uderzeniu Jordanu, a złamanie potem musiało być ich rozdzieleniem. Do tego wszystkie przedtem nadmienione i potem następujące wypadki zgadzają się harmonijnie, pozaobraz z obrazem. Powyżej pokazaliśmy hamonję w wypadkach obrazu i pozaobrazu przed rozdzieleniem. Przypatrzmy się teraz w krótkości towarzyszącym i następującym wypadkom. Najprzód zegzaminujmy towarzyszące wypadki.
6) Tak jak oba prorocy szli w zgodzie rozmawiając, aż wóz ognisty i konie nadeszły i ich rozdzieliły, tak też Maluczkie Stadko, jako Boskie mówcze narzędzie do świata, i reszta poświęconego ludu szli i rozmawiali razem w miłej społeczności, aż pozaobrazowy ognisty wóz i konie wjechały między nich i rozdzieliły ich. W symbolach Biblji wozy wyobrażają organizację. (Zobacz Bereański Komentarz na 2 Moj 14:9; Iz. 31:1 itd.). Wóz Izraelski trafnie wyobraża najważniejszą organizację między ludem Pańskim - Watch Tower Bible and Tract Society - Towarzystwo Strażnicy, które zawsze było większem nad Peoples Pulpit Association (Towarzystwo Kazalnicy Ludowej) i nad International Bible Students Association (Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Św.), jako organizacje. Ognistość wozu wyobraża próby, w które Towarzystwo, składające się z Zarządu i jego urzędników, się dostało, z powodu prezydenta Towarzystwa, który sobie przywłaszczył autorytet nad zarządem, a mianowicie, że mieszał się w nie swoje rzeczy nad naszą pracą, jako specjalny przedstawiciel zarządu w Brytanji, i że nas, jako specjalnego przedstawiciela zarządu, bez żadnego autorytetu lub wiedzy zarządu od naszego stanowiska odwołał. Te przywłaszczenia sobie do władzy i inne przywłaszczające postępki prezydenta towarzystwa pobudziły większość zarządu do wysiłków, aby usunąć jego władze, jako takiego i jego przywłaszczone kontrolerstwo. Ten postępek większości zarządu dał sposobność prezydentowi wyrzucić tych czterech dyrektorów. Te wypadki były wielką próbą dla towarzystwa, składającego się z zarządu i jego urzędników i dlatego jest pozaobrazowym ognistym wozem. Konie w symbolach Biblji wyobrażają nauki świeckie lub religijne. (Zobacz Komentarz na Iz. 31:1; Objaw. 6:2; 19:14 itd.). Przypuszczalnie prawne, lecz rzeczywiście nieprawne nauki, które prezydent towarzystwa twierdził, że on był zmuszony wyrzucić tych czterech dyrektorów (którzy chcieli zakończyć jego nieświęte ambicje i przywłaszczenie do władzy), a na ich miejsce innych fałszywych czterech umieścić, jest wyobrażone przez konie - nauki; a ognistość ich wyobraża przechodzących ogniste próby. Jeźdźce, to obecny zarząd - prezydent towarzystwa i jego specjalny reprezentant i sekretarz skarbnik. Ci urzędnicy wszczepili te właśnie nieprawne doktryny w taki sposób, aby srogo doświadczyć zarząd, jako organizację, przed całym Kościołem, dzieląc go na dwie części - na tych po stronie większości pierwotnego prawdziwego zarządu i na tych po stronie obecnego zarządu. Nie możemy temu zaprzeczyć, że ta kombinacja rzeczy - nieprawne doktryny ciężko doświadczonego zarządu - przez pędzącą władzę teraźniejszego zarządu była uczyniona, aby rozdzielić Kościół do zmuszenia braci, aby zadecydowali, czy są za lub przeciw teraźniejszemu zarządowi, i aby zakończyć spokojną społeczność, współdziałalność i miłość między Maluczkiem Stadkiem a resztą poświęconych w prawdzie. Od tego czasu to rozłączenie postępowało, około 10,000 będąc po jednej i około 30,000 do 40.000 po drugiej stronie, a to niewątpliwie jest pozaobrazem rozdzielenia między Elijaszem i Elizeuszem.
BYŁ TO JEDYNY CZAS DO ROZŁĄCZENIA
7) Jeżeli rozłączenie 1917, które nastąpiło po pierwszem uderzeniu Jordanu i po miłej społeczności ludu Pańskiego po uderzeniu, nie jest rozłączeniem pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza, jak więc może być jeszcze jedno rozłączenie pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza, jeżeli Kościół już teraz jest tak mocno podzielony? Jedynie możebne miejsce do zobaczenia rozłączenia, coby wskazywało w pozafigurze Elijasza i Elizeusza, jest, gdzie je włożymy. Wszystkie fakta są z tem zgodne i nie mogą w żaden sposób być inaczej zastosowane. Jest to kompletnością tej zgody typu z pozaobrazem z punktu zapatrywania na powyższe podanie, złączone z potrzebnemi z niego wychodzącemi wnioskami, że zwolennicy Towarzystwa są Wielkiem Gronem - że zmusili Strażnicę do porzucenia poglądu naszego brata Russella na typ Elijasza i Elizeusza, a na to miejsce wynaleźli dwa inne błędy. Tak samo P.B.I. towarzystwo (Pastorjalna Biblijna Instytucja) odrzucając brata Russella nauki na te typy, również błędnie naucza, widząc, że już nie może być żadnego rozdzielenia pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza, a nie chcąc przyjąć wypełnione fakty tego pozaobrazu, utracili całkiem wiarę na te rzeczy i twierdzą, że typ nie ma żadnego wypełnienia się w pozaobrazie. Tak więc twierdzenie tych dwóch grup, będących w wielkich błędach, że odrzucili brata Russella te i mnóstwo innych prawdziwych nauk, jeszcze więcej potwierdza prawdziwość powyższego wypełnienia się proroctwa.
8) Gdy patrzymy na wypadki wśród i zaraz następujące po rozłączeniu ludu Pańskiego w 1917, możemy znów zauważyć stosowność naszego wyrozumienia zaraz po rozdzieleniu Elijasza i Elizeusza. Elizeusza wołanie: "Ojcze mój, Ojcze mój," wyobraża Towarzystwa uznanie zadziwienia i żalu przy dyskusji, że tak wydatni bracia, jak wodzowie klasy Elijasza i ich obrońcy, mogli być odłączeni od nich i obwinieni, że chcą zniszczyć towarzystwo. Elizeusza wołanie: "Wozie Izraelski," wyobraża, jak zwolennicy towarzystwa uznali, dziwili się i żal im było i prowadzili takie dyskusje i agitacje dla towarzystwa, ich przypuszczalnego przewodu, że się znajdowało w takich próbach i przypuszczalnem niebezpieczeństwie. Elizeusza wołanie "i jazdo (jeźdźce) jego," wyobraża, jak zwolennicy towarzystwa uznawali ich wodzów, jak zadziwieni i żałośni byli i jak bronili i agitowali za obecnym zarządem. Tak więc możemy widzieć, że rzeczywiście zwolennicy towarzystwa, pozaobrazowy Elizeusz, uczynili takie trzykrotnie wołanie w pozafigurze.
9) Można zauważyć, że przed wyrażeniem swego trzykrotnego wołania jest powiedziane, że Elizeusz "widział." (Co Elizeusz widząc - 2 Król. 2:12). W hebrajskim nie jest podane, że widział. A w A.V., poprawnem tłumaczeniu jest podane "uznał," to znaczy, że Elizeusz uznał (widział) Elijasza, ponieważ przed rozdzieleniem Elijasz powiedział Elizeuszowi na jakich warunkach będzie mógł się stać jego następcą (2 Król 2:10, 12). To pokazuje fakt, że klasa Elizeusza uznawała klasę Elijasza, jako Pańskie mówcze narzędzie do świata aż do czasu rozłączenia. A wyrażenie "i nie widział go więcej" (wiersz 12) wskazuje na fakt, że Elizeusz po rozłączeniu już nie uznawał Elijasza, jak przedtem, i wyobraża fakt, że pozaobrazowy Elizeusz nie uznaje już więcej pozaobrazowego Elijasza tak, jak przedtem. Jak wyraźnie to się spełniło. Wierni już nie są poważani przez zwolenników towarzystwa. W miejsce tego zwolennicy towarzystwa wprowadzili przestrogę przeciwko wiernej klasie Elijasza "Unikajcie takowych."
10) Elizeusz rozdarłszy szaty swoje na dwie części, wyobraża gwałt w dwoistość umysłu (Jakub 1:8) uczyniona cnotom charakteru zwolennikom towarzystwa z powodu złego, które popełnili w rozdzieleniu, ponieważ mocno zgwałcili prawdę i sprawiedliwość przez ich postępek przy rozdzieleniu. Spadnięcie płaszcza z Elijasza wyobraża puszczenie władzy, jako Boskie mówcze narzędzie do świata przez wiernych. To spełniło się przez ich przedstawicieli - pięciu dyrektorów - puszczając ich władzę kontrolerstwa nad różnemi ajencjami i finansami, przez które praca była wykonywana, wypuszczając to z ich rąk z powodu narzucania się ze strony chwytających do władzy. Wzięcie płaszcza przez Elizeusza wyobraża zwolenników towarzystwa biorących kontrolę nad pracą. Powrót Elizeusza do Jordanu wyobraża zwrócenie uwagi zwolenników towarzystwa do publicznej pracy przeciwko osądzonemu na gniew ucisku chrześcijaństwu. Jego stanie przy Jordanie wyobraża jego przygotowanie się i gotowość do pracy ku ludowi; a jego uderzenie Jordanu wyobraża strofowanie chrześcijaństwa za jego grzechy, przez VII tom, wykłady, rozmowy i gazetki o upadku Babilonu. Te czyny weszły w ruch około jesieni 1917 i tak następowały po rozdzieleniu, które było w lecie tego samego roku. Tak więc widzimy wypadki przed, wśród i po rozdzieleniu, które zgadzają się całkowicie ze sobą a typem, jak można się było tego spodziewać między typem i pozaobrazem.
11) Jest to bardzo łatwo dla nas zobaczyć, kto jest pozaobrazowym Elizeuszem. Jak w typie Elizeusz posiadał płaszcz po rozdzieleniu, tak też w pozafigurze ta klasa musi być pozaobrazowym Elizeuszem, która posiada płaszcz pozaobrazowy po rozłączeniu. Płaszcz wyobraża władzę, jako mówcze narzędzie do świata. Te władze były te rzeczy (literatura prawdy) ajencje (rodzina Betel, pielgrzymi, kolporterzy, ochotnicy itd.) i finanse, przez które można było wykonać pracę. Kto więc miał, posiadał i kontrolował tymi władzami po rozdzieleniu? Niewątpliwie ci, którzy pozostali z towarzystwem i którzy przez ich przedstawicieli - "obecny zarząd" - nowy zarząd itd. prowadzili pracę. Dlatego ci muszą być pozaobrazowym Elizeuszem.
12) Powtarzamy: Doskonała zgodność między typem i naszem wyrozumieniem pozaobrazu zmusiła prezydenta towarzystwa (aby ujść od wniosku, że on prowadził Wielkie Grono) do odrzucenia poglądu naszego brata Russella na Elijasza i Elizeusza, ponieważ nasze powyższe wyrozumienie wykazuje rzeczywiste wypełnienie się pozaobrazu około tych linji, które nasz brat Russell przepowiedział, że miały się wypełnić. Tak samo zmusiło to P.B.I. towarzystwo (aby ujść od wniosku, że Pan używał nas, jako specjalnego przedstawiciela pozaobrazowej klasy Elijasza przy rozdzieleniu, i udzielił nam prawdy względem wypełnienia się proroctwa o rozdzieleniu Elijasza i Elizeusza, że prezydent towarzystwa był specjalnym przedstawicielem klasy Elizeusza przy rozdzieleniu i który miał dać błąd na ten przedmiot) porzucić wiarę na obrazowy charakter rozdzielenia Elijasza i Elizeusza. Te dwa fakty dowodzą prawdziwości powyżej od nas podanego pozaobrazowego wypełnienia się. O tem pisaliśmy w pierwszym numerze Polskiej Teraźniejszej Prawdy, do której naszych drogich czytelników odnosimy. To wyrozumienie daje rzeczywiście biblijne, rozumne i faktyczne wyjaśnienie rozdzielenia między ludem Pańskim podczas 1917. Drodzy Bracia i Siostry, czy nie możecie znamion tych czasów rozeznać?
REWOLUCJA
13) Druga część znakomitych wypadków oddziałała od czasu pójścia naszego brata Russella za drugą zasłonę: 1) rewolucja przeciwko Pańskim naukom i zarządzeniom danym przez "onego sługę" była uczyniona ze strony różnych wodzów, którzy przez ich obrońców byli podpierani; i 2) ustawiczne sprzeciwianie się tym rewolucjom przez tych, którzy byli wierni tym naukom i zarządzeniom, odciągając dlatego społeczność Kapłańską od nich. Nie można temu zaprzeczyć, że: 1) rewolucja przeciwko naukom i zarządzeniom Pańskim danym przez "wiernego sługę" została przez pewnych wodzów i wielu ich obrońców uczyniona, i 2) że wierni sprzeciwiali się temu, aż wycofali społeczność kapłańską od nich. Ta rewolucja zaczęła się w Brytanji przez braci Shearn i Crawford, chcąc naszego brata Russella zarządzenia w przybytku i Betel tam wywrócić. W tej rewolucji otrzymali pomoc od ich obrońców. Temu sprzeciwialiśmy się stale, aż ich upartość przyczyniła się do wycofania naszej Kapłańskiej społeczności od nich. W Ameryce teraźniejszy zarząd spiskował, aby wszelkie władze brata Russella, pomimo przeciwności czarteru i testamentu, oddać prezydentowi towarzystwa. Temu spiskowi sprzeciwiła się tak zwana "opozycja." Konspiratorzy przestawali na swoim, przez wyrzucenie większości zarządu, odbierając nam sposobność do służby, wyganiając nas i innych z Betel i oczerniając nas w najgorszy sposób fałszywie przed całym Kościołem przez ich rozszerzanie "przesiewań żniwa" i po konwencjach, przez pielgrzymów i korespondencje po całym świecie. Trochę później bracia po stronie braci Sturgeon i Ritchie zazdrośliwie uczynili rewolucje przeciwko nam, że sprzeciwialiśmy się rewolucjonistom i że Pan udzielił nam prawdy względem pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza.
14) W 1918 przez różne czyny podobne do owych "obecnego zarządu" towarzystwa, które działy się w rocznicę po ostatnich, P.B.I. towarzystwo uczyniło rewolucję przeciwko zarządzeniom Pańskim względem pokarmu na czasie i chciało podrobić korporację w Kościele do prowadzenia pracy. Tym rzeczom my i nasi obrońcy sprzeciwialiśmy się ustawicznie, aż wycofaliśmy społeczność Kapłańską od P.B.I. zarządu i ich obrońców. Później bracia w "Standfast" rozpoczęli swą rewolucję przez przyjęcie rewolucji towarzystwa do wielkanocy 1918, zniechęcając dalszą pracę z wyjątkiem "pocieszania braci," walcząc przeciwko pracy Epifanicznej. Potem Olsoniści z ich fałszywemi naukami na Objawienie itd. przez ich wodzów, którzy nie byli postanowionymi pielgrzymami przez "onego sługę," powzięli nauczanie ogólnego Kościoła i atakowali pracę Epifanji, rewolucję, której sprzeciwialiśmy się, aż później również musieliśmy Kapłańską społeczność i od nich odebrać. Ostatecznie ci po stronie brata Hirsh uczynili rewolucję przeciwko pewnym zarządzeniom do uczenia i ćwiczenia przezornych starszych, udzielonych przez naszego Pastora, przeciwko uwięzionemu głosowaniu w Kościele spłodzonych z Ducha członków Kościoła i przeciwko niektórym Epifanicznym zarządzeniom względem traktowania Lewitów. Tu także wierni sprzeciwili się, aż społeczność Kapłańską odciągnęli od nich.
15) W dwóch uprzedzających paragrafach początki rewolucji w ośmiu grupach są podane. Lecz rewolucjoniści nie ograniczali się jedynie do tych wspomnianych rewolucyj, ale jeszcze więcej postąpili w zło. Wydawcy Strażnicy, a mianowicie ich wódz, prezydent towarzystwa, zaczął usuwać różne nauki Brata Russella, a na ich miejsce błędne wprowadzać, np. na Elijasza i Elizeusza, na przypisane usprawiedliwienie, na Młodocianych Świętych, na różne przypowieści, na jubileusze itd., itd., itd., aż literalne setki błędów były przedstawione, a setki tłumaczeń i nauk brata Russella zostały odrzucone. Tak bardzo zmienili jego zarządzenie względem prowadzenia pracy, że już nie można wcale nic zauważyć, coby miało jeszcze być pozostankiem od brata Russella. P.B.I. dodali również ich rewolucje. Przyjęli czarter, który sprzeciwia się przykładowemu czarterowi dla kontrolujących korporacyj między ludem prawdy. Na kwestjach doktrynalnych odstąpili w głównych częściach od Objawienia i Daniela, a na całą chronologję przyjęli poglądy nominalnego Kościoła przeciwko takowym brata Russella, którego nie uznają już za "onego sługę." Podobnie inni oprócz powyżej wspomnianych rewolucjonistów, dodali jeszcze więcej błędów do ich rewolucji.
16) W każdym wypadku my i nasi obrońcy sprzeciwialiśmy się takim rewolucjom. Artykuły Teraźniejszej Prawdy wyjawiają błędy doktryn i zło w praktyce. W każdym wypadku uzdolnił nas Pan do zbicia tych błędnych doktryn i do strofowania błądzicieli. Tak stanowczo broniliśmy prawdy i jej zarządzenia, zbijając ich błędy i ich zarządzenia, że nawet nasi rewolucyjni bracia musieli przyznać, że silnie i ustawicznie bronimy nauk i zarządzeń naszego brata Russella. Nasz postępek w tym względzie został fałszywie przedstawiony przez rewolucjonistów, którzy najprzód chcieli nam zarzucić na nasze bronienie prawdy. Jednak odpowiedź nasza tak kompletnie pobiła ich niewłaściwie odpowiedzi, że całkiem przestali nam odpowiadać, twierdząc, że chcą być po stronie pokoju i nie chcą nic mieć do czynienia z kontrowersją i przez to chcą pokazać ich cichość w przeciwieństwie, jak oni mówią, do naszego spornego ducha. Czy nasz Pan lub brat Russell i inni wierni słudzy Prawdy milczeli, gdy ich przedstawienia były atakowane i błędy wprowadzane? (Micheasz 5:5, 6). Zapewne, że i oni działali w ten sam sposób pod podobnemi okolicznościami, a nie jak rewolucjoniści.
17) Lecz jakie jest znaczenie tych rewolucyj i naszego stałego sprzeciwiania się? Jakie wrażenie uczyniły te rzeczy na lud Pański? Odpowiadamy, że takie rewolucje stosują się do Kozła Azazela, chcącego wyrwać się sile najwyższego Kapłana, a sprzeciwiania tym rewolucjom stosują się do ciągnięcia Kozła Azazela przez Najwyższego Kapłana od drzwi przybytku do bramy dziedzińca. Ten przedmiot określiliśmy w szczegółach w 16 numerze Polskiej Teraźniejszej Prawdy. Tu określamy tylko ogólnie, że grzech wielkiego grona jest rewolucją, można zauważyć z Psalmu 107:10, 11, i wyjaśnimy ten cały Psalm: Wiersze 1-9 stosują się do Maluczkiego Stadka; 10-16 do Wielkiego Grona; 17-22 do Cielesnego Izraela podczas i przy końcu wieku Ewangelji; 23-32 do świata podczas i przy końcu wielkiego ucisku ; 33-38 do warunków Tysiąclecia i ludzi; 39-42 do złych i dobrych podczas krótkiego czasu przy końcu Tysiąclecia; a 43 wiersz pokazuje, że ktokolwiek zrozumie ten Psalm, będzie rozumiał Boski Plan dla rodzaju ludzkiego. Wiersze 10-16 odnoszą się do Wielkiego Grona i teraz wyjaśnimy wiersze 10, 11, jak następuje: "Którzy siedzą w ciemności (w błędach, w które Pan dozwala, aby Wielkie Grono wpadło, będąc w rękach Azazela) i w cieniu śmierci (w niebezpieczeństwie wtórej śmierci, do której ich samowola może łatwo doprowadzić) ściśnieni będąc nędzą (szatańską pokusą - 1 Piotra 5:8, 9) i żelazem (silnemi węzłami samolubstwa, światowości i grzechu); przeto, że byli odpornymi (rewolucjonistami) wyrokom (naukom) Bożym, a pogardzili (znieważyli, nie uznawali za ceniące i dlatego zaniedbali) radą Najwyższego." (Boski Plan składa się z różnych prawd, faktów i zarządzeń, którego odrzucenie w jakiejkolwiek części jest wzgardzeniem przeciwko całemu Boskiemu Planu. - Jakób 2:10. Zapewne, że usunięcie zarządzeń dla pracy Pańskiej, danych przez "onego sługę," jest wzgardzeniem rady Pańskiej, Planu Jego).
18) Ten powyższy ustęp omawia o Wielkiem Gronie. Obwinia ich 1) o rewolucję przeciwko naukom Pańskim i 2) o wzgardzenie Jego zarządzeń. Ten ustęp wyraźnie mówi, że odrzuceniem różnych nauk i zarządzeń Pańskich jest grzechem - mianowicie objawionym grzechem Wielkiego Grona. Rewolucja objawia ich za takowych. Podług tego ustępu, wtenczas tylko możemy wiedzieć, czy Nowe Stworzenie jest z Wielkiego Grona, jeżeli czyni rewolucję przeciwko naukom i zarządzeniom Pańskim. Innymi dowodami nie możemy wiedzieć, czy utracili ich korony, oprócz innych grzechów, jak rewolucja, ponieważ nie możemy sądzić, jaki stopień innego złego doprowadza do utracenia korony; lecz jeżeli nowe stworzenia czynią rewolucję przeciwko Pańskim naukom i zarządzeniom, jesteśmy (z powodu ich rewolucji) poinformowani od Pana, że tacy utracili swe korony i przez to są Wielkiem Gronem. Psalm 107:10, 11 podaje nam tę informację od Pana. My ich nie sądzimy. Bóg, przez ich postępki, sądzi ich; w tych ustępach Pisma Św., przez ich rewolucję objawia ich wiernym, jako lewitów - członków Wielkiego Grona. Powtórzymy jeszcze raz: My ich nie sądzimy, jeżeli z powodu ich rewolucji mówimy, że są członkami Wielkiego Grona. My tylko opowiadamy Boski sąd nam udzielony, który przez ich rewolucję został nam objawiony. Nasz brat Russell nauczał, że po rozdzieleniu pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza i przed opuszczeniem klasy Elijasza świat, wierni mieli wiedzieć, którzyby byli Wielkiem Gronem, jak następujące (Z. '16, 264, par. 1) podanie dowodzi: "Będzie to po uderzeniu Jordanu, po rozdzieleniu ludzi przez poselstwo Prawdy i płaszcz władzy Elijasza - że rozdzielenie Kościoła w dwie klasy odbędzie się. Potem klasa Elijasza będzie jasno zamanifestowaną, jako różniąca się i odłączona od klasy Wielkiego Grona. Pamiętajmy o tem, że rozdzielenie odbędzie się przez wóz ognisty, będą to bardzo ciężkie doświadczenia, które wybrana klasa chętnie przyjmie i im się podda; gdy zaś klasa Elizeusza będzie schraniać się od prześladowań, choć nie całkiem się schraniać będzie od grzechu lub od odrzucenia Pana. Później wielki wicher (prawdopodobnie anarchja) przyprowadzi przemianę klasy Elijasza."
19) Powtarzajmy, aż myśl będzie pojęta: Ich rewolucja przeciwko Boskim naukom i zarządzeniom objawia tracicieli koron, jako takich wiernym i oświeconym z Maluczkiego Stadka. Potrzeba tej wiedzy wiernym jest dlatego im dana, aby wiedzieli, którzy utracili korony i aby mogli im służyć; ponieważ bez tej wiedzy wierni nie mogliby inteligentnie prowadzić człowieczeństwo Kozła Azazela od drzwi przybytku do bramy dziedzińca i oddać ich przeznaczonemu człowiekowi, aby poszli w ręce Azazela. (3 Moj. 16:20-22). Jak mogliby bez tej wiedzy uznawać ich jako niebędących w świętem miejscu, lecz jako pozaobrazowych lewitów na dziedzińcu, których z ich Głową, Panem, poświęcają ich do pracy Lewickiej? (4 Moj. 8:13 porównaj 8:5-26). Synowie Aarona byliby ślepi - to nie dałoby im przywileju być Kapłanami w usługiwaniu do poświęcenia lewitów (3 Moj. 21:16-24) - jeżeliby nie widzieli lewitów, jako takowych, których z Aaronem oczyszczali i poświęcali do służby lewickiej. Tak samo w pozaobrazie, podczas oczyszczania i poświęcania się Wielkiego Grona, jako pozaobrazowych lewitów, nietylko Najwyższy Kapłan, Jezus, ale i podkapłani oczyszczają i poświęcają Wielkie Grono, jako lewitów, i dlatego podkapłani byliby duchowo ślepymi do tej służby, gdyby nie mogli tego zauważyć i nie byliby zdolni do służby, jeżeliby nie mogli widzieć, kto jest Wielkiem Gronem. Drodzy bracia i siostry, dajcie już spokój temu niewłaściwemu posądzaniu, że my niewłaściwie sądzimy, jeżeli opowiadamy Boski objawiony sąd, że Wielkie Grono jest rewolucjonistą z nowych stworzeń.
ODWIĄZANIE KOZŁA AZAZELA
20) W krótkości zobaczymy obraz Kozła Azazela (3 Moj. 16:20-22) i zauważmy zgodność typu z pozaobrazem. Że Kozieł Azazela (przekręciciela) był przywiązany do drzwi przybytku, pokazane jest w hebrajskim słowie "postawić" (3 Moj. 16:7), to znaczy na jednym miejscu pozostawić. Żaden Kozieł, widząc, jak Najwyższy Kapłan zabijał innego Kozła i jak wchodził i wychodził z miejsca Najświętszego przynajmniej dwa razy, nie stałby spokojnie wśród takich otoczeń około godziny czasu, jeżeliby nie był przywiązany. Według świadectwa piramidy, ostatni członek klasy Kozła Pańskiego został położony na ołtarz 16 września 1914. Krótko potem Najwyższy Kapłan świata, Jezus, i wierny Kościół zaczęli wyznawać grzechy chrześcijaństwa, które słyszało Wielkie Grono. To wyznawanie jest jeszcze innym obrazem czynów, które stanowiły Elijasza uderzenie Jordanu, pozaobrazowego Gedeona pierwszą walkę i wiązanie przez świętych królów i szlachtę. (Ps. 149:5-9). Jest to pewną rzeczą, że od Fort Worth Konwencji (18-20 września, 1914) aż do listopada 1916 wielki nacisk był kładziony na wyznawanie grzechów chrześcijaństwa, które sprowadziły światową wojnę. Sama wojna była sposobnością do takich czynności. To było czynione przez naszego brata Russella kazania w gazetach, przez jego i pielgrzymów wykłady, przez kolporterów specjalizujących sprzedaż IV tomu, i przez ochotników rozpowszechniających stosowne wypustki, takie, jak Uciśnienie Narodów, Warunki przez ludzi nie do uleczenia, Dlaczego finanse drżą, Wyświęcanie na Księży Kleru jest oszustwem, Świat w ogniu itd. Wielkie Grono nie działało w tej pracy aż do końca. Słyszeli tylko, jak ta praca była wykonana, tak, jak Kozieł Azazela słyszał Aarona wyznawającego grzechy nad nim.
21) Jak w typie, następujący krok był odwiązaniem Kozła Azazela, tak też pozaobrazowy Kozieł Azazela był rozwiązany, czyli otrzymał więcej wolności. To działo się przez dwie rzeczy: 1) że Najwyższy Kapłan świata - Głowa i Ciało - dozwolił na rozszerzanie takich błędów na brata Russella władze, jako "sługa," które przyczyniły się ze strony wielu braci Wielkiego Grona do znieważenia jego autorytetu jako "onego sługi" i z tej przyczyny starali się usunąć jego zarządzenia dla prowadzenia pracy, i 2) że Głowa Najwyższego Kapłana świata usunęła przez śmierć brata Russella od silnej kontroli pracy. Te dwie rzeczy dały niespokojnemu rewolucyjnemu pozaobrazowemu Kozłowi sposobność do rewolucji, których przedtem nie mieli. Ten popęd do wolności - samowoli-zaczął się w Anglji, gdzie pierwszy wymieniony odwiązujący czyn rozpoczął się już około roku przed śmiercią brata Russella, czego wynikiem były czynione wysiłki, aby brat Russell zrzekł się swego kontrolerstwa w Londyńskim przybytku i Betel. Zupełna wiedza naszego Pana o tem, a częściowa wiedza brata Russella, doprowadziły do wyboru mnie, jako podkapłana w ciele, że brat Russell przed śmiercią postanowił mnie do późniejszego załatwienia tych rzeczy w Anglji, abym był specjalnym przedstawicielem w działaniu pod nadzorem naszej Głowy przeciwko rewolucjonistom. Dlatego, gdy nasz drogi brat Russell umarł, brytyjska część Kozła Azazela wzięła krok do wolności. Dowiedzieli się, że linka, która była przy nich, była w rękach ciągnących ich z pod nóg! Pan nasz Jezus prze-zemnie i moich obrońców stanowczo i zwycięsko sprzeciwił się ich rewolucjom, prowadził Kozła do bramy i z powodu ich upartości odebrał społeczność Kapłańską od rewolucjonistów - oddał Kozła przeznaczonemu człowiekowi - nieprzyjaznym stosunkom.
22) Po naszym powrocie do Ameryki zauważyliśmy, że "obecny zarząd" postąpił daleko w błąd względem władz onego sługi odnośnie regulowania pracy przez jego zarządzenia, czarter i testament, że absolutnie nie zważał zarząd na te rzeczy - wzgardził radą Najwyższego, zaprzestał posługi dla gazet, to jest ogłoszenia kazań, przemienił pracę Anglofonów i Pastorjalską, odebrał kontrolę od zarządu, udzielił prezydentowi towarzystwa wszystkich władz kontrolerstwa pracy brata Russella itd., itd., który też już w tym czasie odrzucał tymczasowe usprawiedliwienie w mowach przed rodziną Betel, choć nie jeszcze w Strażnicach. Widząc te rzeczy, mocno stałem przeciwko temu i pobudziłem pięciu z siedmiu dyrektorów, aby sprzeciwili się takiej rewolucji i aby z powrotem przyjęli naszego brata Russella zarządzenia i nauki w pracy. To doprowadziło Kozła Azazela w Ameryce pod kierownictwem "obecnego zarządu" do szarpania się. Te szarpania były następujące: oddalenie nas ze służby, wyrzucenie czterech dyrektorów, wyrzucenie nas i innych braci z Betel, fałszywe przedstawianie tego przed rodziną Betel, ogłoszenie kłamliwego "przesiewania żniwa," agitacja przy konwencjach, przez pielgrzymów, przez rozmowy i korespondencje, ażeby przechylić Kościół na ich stronę dla ich pomocy. Najwyższy Kapłan świata pociągnął za pozaobrazową linkę, odpowiedział na to przez artykuły "Światłość po ciemności," "Przegląd Przesiewań żniwa," Fakta dla akcjonarjuszy itd. Upartość obecnego zarządu i jego obrońców przyczyniła się do wyciągnięcia Kapłańskiej społeczności od nich, oddając ich przeznaczonemu człowiekowi, aby przyszli do Azazela.
23) W zasadzie te same rzeczy były czynione przez braci po stronie braci Sturgeon, Ritchie, P.B.I., Olson, Hirsh i w Standfast. Powtórzone ataki naszego Pana przez Teraźniejszą Prawdę odnośnie błędów w Strażnicy, odnośnie błędów głoszonych w Zwiastunie P.B.I towarzystwa, odnośnie głoszenia błędów przez Olsona Standfastów, Towarzystwo Elijasza itd., są to ciągnięcia przez Najwyższego Kapłana świata Kozła Azazela łącznie z każdą formą rewolucji. Kapłaństwo stało ustawicznie przeciwko takim rewolucjom. Drodzy bracia i siostry, nie czynimy tego z żadnej gorzkości, lecz z prawdziwego oddania się i gorliwości dla prawdy i sprawiedliwości. I dlaczego? Ponieważ Szatan stara się przez tych rewolucjonistów zniszczyć Prawdę i jej zarządzenia, ażeby przez to mógł zniszczyć Boski lud i Plan. Wiedząc o jego celach, jako oświecony i wierny sługa Prawdy i ludu Pańskiego, będąc do tego upoważnieni od Pana, staliśmy przeciwko postępkowi tych rewolucjonistów i postanowiliśmy przez łaskę Pana sprzeciwić się im do ostateczności, aż się poddadzą, a ci z tych, którzy jeszcze zatrzymają Ducha Świętego, uczynią to w dalekiej przyszłości, ponieważ Pan dał nam usta i mądrość, że nikt z naszych przeciwników nie może się nam sprzeciwić. Starali się nam sprzeciwić, lecz byli zmuszeni zaprzestać. I dlaczego? Ponieważ Pańska Prawda jest silniejszą od błędów Azazela. Nasze zwycięstwo nie pochodzi z naszych własnych zdolności, lecz jedynie z powodu Pańskiego działania i jest to dziwnem w oczach naszych. Wyjaśniliśmy biblijnie drugą część wypadków między ludem Pańskim od śmierci brata Russella. "Czy nie możecie znamion tych czasów rozeznać?"
GRUPY LEWITÓW
24) Przychodzimy teraz do trzeciej części wypadków między ludem Pańskim od śmierci brata Russella : podział Wielkiego Grona na grupy. Te podziały stosują się w pozaobrazie do podziałów lewitów. Brat Russell powiedział nam, że w końcu Wieku, po zakończeniu żęcia, lewici objawią się w ich różnych grupach. Rozdzielanie możemy zauważyć przed naszemi oczami. W obrazie znajdowały się trzy ogólne klasy lewitów: Koaci, Meraryci i Gersonici (4 Moj. 3:17). Można zauważyć, że Koaci nie mieli wozów (4 Moj. 7:9) tak samo Kapłani nie mieli, gdy zaś Meraryci mieli cztery (4 Moj. 7:8), a Gersonici dwa wozy. (4 Moj. 7:7). Dowiedzieliśmy się, że wozy wyobrażają organizacje. Kapłani nie mieli ani nie mają ziemskich organizacyj dla prowadzenia ich pracy. I możemy zauważyć, że wielu z rewolucjonistów nie będą również posługiwać się organizacjami do prowadzenia ich pracy. Ci niezorganizowani rewolucjoniści są pozaobrazowymi Koatami.
25) Znajdują się dwie grupy zorganizowanych rewolucjonistów: 1) tacy, którzy starali się i osiągnęli kontrolę nad naszego brata Russella korporacjami; te korporacje były przedtem nieme, nieczynne, ponieważ te korporacje podczas jego życia były wszystkie kontrolowane przez niego, i 2) tacy, którzy chcieli, lecz nie osiągnęli kontroli nad naszego brata Russella organizacjami, ale swoje własne założyli. Pierwsi stosują się do Merarytów, ostatni do Gersonitów. Tak widzimy, że między rewolucyjnemi nowemi stworzeniami znajdują się trzy ogólne grupy, pokazując w pozaobrazie Koatów, Merarytów i Gersonów.
26) Lecz te trzy ogólne grupy lewitów zostały podzielone na ośm poddywizji: dwie z nich Gersonici z Lobnitów i Semitów, cztery z nich Koaci z Amramitów, Izaaritów, Hebronitów i Husyjelitów, i dwie z nich Meraryci z Nahelitów i Muzytów (4 Moj. 3:17-20). Stosownie do tego powinniśmy dopatrzyć się, czy nie znajduje się ośm poddywizji między temi trzema ogólnemi grupami pozaobrazowych lewitów; i rzeczywiście znajduje się. Powyżej pokazaliśmy, że niektórzy z pozaobrazowych lewitów, którzy nie wierzą, aby organizacje kontrolowały ich pracę, są pozaobrazowymi Koatami. Ci pozaobrazowi Koaci składają się z czterech poddywizji, pozaobrazem na cztery podziały Koatów. Sturgeon'iści są pozaobrazowymi Husyjelitami; Ritchie'iści pozaobrazowymi Hebronitami; Olson'iści pozaobrazowymi Izaaritami i Hirsh'iści pozaobrazowymi Amramitami. Żadni z tych jako pozaobrazowi Koaci nie używają organizacji do kontrolowania ich pracy. Powyżej widzieliśmy, że Meraryci wyobrażają tych, którzy osiągnęli kontrolę nad brata Russella organizacjami, a te były trzy pozaobrazowe wozy: 1) Watch Tower Bible and Tract Society (Towarzystwo Strażnicy), 2) People's Pulpit Association (Towarzystwo Kazalnicy Ludowej) i 3) Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Św. Zwolennicy Towarzystwa otrzymali kontrolę nad tymi przy rozdzieleniu pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza w 1917. Rok później zwolennicy towarzystwa rozdzielili się na dwie części: 1) na tych, którzy przyjęli militarne nieporozumienie wodzów towarzystwa po ich uwięzieniu przez ich pozostanie z towarzystwem i 2) na tych, którzy nie uznawali ich i odciągnęli się od towarzystwa - Standfasty. Ostatni uformowali organizację, jako Komitet, który działał krótki czas, później rozwiązał się i uformowano na miejsce tego tak zwane Elijah Voice Society (Towarzystwo Głosu Elijasza) dla Standfastów. Zwolennicy towarzystwa stosują się pozaobrazowo do Naheli Merarytów, a Standfasty do Muzytów Merarytów; a cztery powyżej nadmienione organizacje stosują się pozaobrazowo do czterech wozów danym Merarytom. Powyżej nadmieniliśmy, że ci rewolucjoniści, którzy wierzą w organizacje do kontrolowania ich pracy, lecz nie otrzymali kontroli nad brata Russella organizacjami, są pozaobrazowymi Giersonitami. W Anglji ruch Shearn Crawford'ów próbował, lecz nie otrzymał kontroli nad I.B.S.A. (Międzynarodowem Stowarzyszeniem Badaczy Pisma Św.); a w Ameryce ci, którzy najprzód mieli czynność jako Fort Pitt Komitet, a później jako P.B.I. (Pastorjalna Biblijna Instytucja) chcieli, lecz nie otrzymali kontroli nad temi trzema organizacjami brata Russella. Te dwie grupy sformowały więc swoje własne organizacje 1) pierwsza Studentów Biblijnych Komitet - B.S.C. i 2) ostatnia Pastorjalną Biblijną Instytucję - P.B.I. Pierwsi stosują się do Lobnitów Gersonitów, a ostatni do Semeitów Gersonitów. Tak więc możemy widzieć, jak główne dywizje i poddywizje rewolucjonistów stosują się, jako pozaobrazy do głównych podziałów i poddywizji lewitów. A więc znajdujemy właśnie to, czego się można było spodziewać, że lewici rozwijają się w całości w ich głównych podziałach i poddywizjach. To właśnie dowodzi prawdziwości naszych poglądów na te wypadki. "Czy nie możecie znamion tych czasów w tych wielu rzeczach rozeznać?"
27) Lecz ktośby mógł nam zarzucić i powiedzieć, że choć są trzy główne podziały, to jednak jest więcej niż ośm poddywizji między rewolucjonistami. Do tego możemy odpowiedzieć i dodać, że według typu można jeszcze więcej się spodziewać, ponieważ trzech Synów Lewiego przez ich ośm synów mieli wiele dzieci, a ci także mieli dzieci, aż w lewickiej geneologji zostało 60 głów familji spisanych. Te są typem na 60 dywizji, w które te 8 poddywizji rozwiną się w czasie, gdy lewici będą wszyscy podzieleni w ich dywizjach. 60 słupów na dziedzińcu wyobrażają to samo. Tak więc widzimy w poddywizjach, jak pozaobraz będzie składał się z 60 razem dywizji. Lecz to nie jest jeszcze ukompletowane, lecz w swoim czasie będzie; a że widzimy, jak stopniowo rozwija się do ukompletowania, powinniśmy naszą wiarę przez to jeszcze więcej wzmocnić, że powyższe podanie jest prawdziwem. "Czy nie możecie znamion czasów w tych rzeczach rozeznać?"
28) Tych trzech znaków czasów można było się spodziewać zaraz po zakończeniu żęcia. W Teraźniejszej Prawdzie daliśmy około 50 dowodów, że żęcie skończyło się około października 1914, a pokłosie w kwietniu 1916. Dlatego te rzeczy teraz są na miejscu. Nie mogą być biblijnie, rozumnie i faktycznie z innego punktu zapatrywania wyjaśnione, co jest dowodem, że inne wyjaśnienia upadają, ponieważ nie mają żadnej podstawy faktów, rozumowania i Pisma Św. Te wypadki dlatego dowodzą rozłączenia pozaobrazowego Elijasza i Elizeusza, prowadzenia Kozła Azazela do bramy i do przeznaczonego człowieka przez Najwyższego Kapłana świata i podzielenia lewitów w ich grupy, dywizje i poddywizje. To jest głosem znaków czasów, z którym zgadzają się wszystkie Pisma.
29) Jeżeli powyższe podania są prawdziwe, jak Biblja, fakta i rozumowanie dowodzą, praca wydawcy tego Pisma ma zupełnie inny charakter od tego, jakiego przedstawiali ci, których Biblja, rozumowanie i fakta dowodzą, że są rewolucjonistami. Przedstawili go jako obłąkanego, ambitnego, samolubnego, oszukańczego i fałszywego chwyciciela do władzy. Lecz jeżeli powyższe podania są prawdziwe, to te obwinienia są wielkim fałszem, a jego praca i wysiłki między Pańskim ludem przeciwko rewolucjonistom od śmierci brata Russella są od Boga poświęconemi, prowadzonemi i wspierającemi. To jest, nasza opozycja przeciwko rewolucjonizmu brytyjskich zarządców, obecnego zarządu P.B.I. itd. była autoryzowaną przez Pana, prowadzoną przez Pana i popieraną przez Pana, który dla Jego obfitej łaski, mimo naszych słabości i omyłek, używa nas w Jego pracy do zachęty naszych współkapłanów, aby i oni sprzeciwiali się rewolucji Kozła Azazela, przez którego szatan chce obalić prawdę i zarządzenia Pańskie, które Pan udzielił dla prowadzenia pracy prawdy. A jeżeli to jest prawdą, to rewolucjoniści, których staraliśmy się z początku w miłujący i prywatny sposób od ich złego odwrócić i którym jeszcze więcej sprzeciwialiśmy się, gdy powiększyli ich dobrowolną rewolucję, to tacy powinni być odrzuceni od Pańskiego ludu. Wypadki i Biblja dowodzą, że oni właśnie byli ambitnymi, samolubnymi, oszukańczymi i fałszywymi chwycicielami do władzy, którzy schwyceni będąc przy złych uczynkach, krzyczeli za nami, jak za złodziejem, aby odwrócić uwagę od własnych złych uczynków i nauk.
30) Mówili o nas, że mamy gorzkość, lecz niech dowodzą choć jednem miejscem naszego Pisma, czy tak jest. Nasza wyraźność i czystość wyjawienia złego była potrzebną dla celów epifanicznych, które oni fałszywie przedstawili, jako gorzkość. Niektórzy z nich obwiniali nas, że zdradziliśmy ich przed urzędnikami, gdy zaś broniliśmy ich, gdy zapytania były nam dane od urzędników. Niektórzy z nich obwinili nas, że jesteśmy klasą Judasza, gdy zaś my wiernie służyliśmy i służymy braciom w ustawicznej samoofierze i utracie praw ludzkich. Niektórzy z nich publicznie oświadczyli się, że jesteśmy klasą wtórej śmierci, gdy zaś nasze trzymanie się Prawdy i służenie jej dowodzą przeciwnie. Obmówili nasz osobisty charakter w różny sposób fałszywy. Ich przekręcenie różnych prawd i zarządzeń i ich przedstawianie błędów i złych zarządzeń dowodzi, że w znacznej mierze odpadli od Pana, gdy zaś nasze trzymanie się i bronienie prawdy i jej zarządzeń, złączone z postępującem światłem na czasie dla podtrzymania braci i nasza z zaparcia samych siebie służba dla Pana, Prawdy i braci wśród tak silnych prześladowań, dowodzą, że Pan uznał nasz ogólny postępek, a nie uznaje ich ogólne postępki. Drodzy i umiłowani bracia i siostry w Panu, zegzaminujcie nasze nauki, naszą służbę i życie, jakie są w postępkach i prawdzie, zakrywając nieuniknione słabości naszego glinianego naczynia, a dowiecie się, że są w harmonji z innymi Boskimi lojalnymi sługami. Nie wielu z was jesteście w stanie zegzaminować nasze życie oprócz tego, co widzicie w naszych Pismach; lecz jesteście w stanie zegzaminować choć nasze nauki. Jeżeli je pokornie, szczerze, pragnąco i świętobliwie zegzaminujecie, dowiecie się, że są w harmonji, na podstawie z temi samemi, które Bóg nam dał przez "onego wiernego i roztropnego sługę." Z punktu zapatrywania na to i na te straszne błędy i odrzucenia prawd ze strony naszych przeciwników, "czy możecie znaki tych czasów rozeznać?" jako świadczące o naszych naukach i pracy, że one są udzielone w Prawdzie i Duchu Bożym i że rewolucje przeciwko Boskim naukom i zarządzeniom ze strony naszych oczernicieli pochodzą od Azazela - szatana - i są czynione w jego duchu?
TP ’25, 82-89.