ZACIEMNIANIE SIĘ PRAWEGO OKA NA FILADELFJĘ I LAODYCJĘ
(P. 1929, 20)
W Angielskiej Strażnicy z 15. paźdz, i 1 list. 1928, w polskiej z 1. i 15. grudnia 1928, prezydent towarzystwa odrzucił jego dawniejszy i prawdziwy, od brata Russla otrzymany pogląd, którego nawet VII-mem tomem rozszerzał, że Kościołem Filadelfii był formacyjny Kościół, a Kościołem Laodycji, Kościół w żniwie; a teraz w powyżej podanych Strażnicach twierdzi, że Kościół Filadelfji był od 1874 do 1918, i że od 1918 i 1919 znajdujemy się w okresie Laodyceńskim. Nie będziemy w tym artykule jego wszystkich niedorzeczności egzaminować, lecz damy tylko pewne dowody na to, że okres Laodycji był okresem żniwa od 1874 do 1954 - pierwsze 40 lat Porauzja będąc czasem żęcia - a drugie 40 lat Epifanja będąc okresem pozostałych procesów żniwa. Jak logika stanowiska J.F. Rutherforda tego wymaga, twierdzi on, że Laodycja nie prędzej zaczęła się, aż w 1918 i 1919, choć w artykułach powyżej nadmienionych Strażnic także twierdzi, że żęcie zaczęło się w 1874. Zatrzymuje on więc jego błędny pogląd tylko do czasu, aż jego pielgrzymi stopniowo dostaną się pod wpływ jego zwolenników, a potem "bezpiecznie" będzie mógł jawnie ten błąd w Strażnicy rozszerzać. Na dowód jego postępków odnosimy naszych czytelników do danych faktów w następnym artykule. Że Biblia uczy, iż żęcie jest wyłącznie rzeczą dla Laodycji, widzimy z następującego: Siedmiu Aniołów siedmiu zborów są zapoznani z siedmioma aniołami stojącymi przed Bogiem z siedmioma trąbami; i w czasie trąbienia siódmego Anioła - Laodycejskiego - żęcie pszenicy i kąkolu odbywa się. (Obj. 11:15; 14:14-20). Dlatego Filadelfja uprzedza czas żęcia. Z tym przedstawieniem jesteśmy gotowi do dania trzech ogólnych linji dowodów, że Filadelfia skończyła się, a Laodycja zaczęła się w 1874. To zbije zupełnie niedorzeczności i błędy artykułów owych Strażnic.
DOWODY PRZEZ PORÓWNANIE I KONTRAST
1. Najprzód damy pewne porównające i przeciw temu stojące dowody, że brata Russla pogląd na te dwa Kościoły jest prawdziwy, na podstawie porównania (Obj. 3:7-13 i 14; 21:1). Nazwiska stosują się do tych dwóch charakterów dwóch (w wierszach 7, 14) okresów i sprzeciwiają się przewrotnościom J.F. Rutherforda. Okres Reformacji był nadzwyczajnym okresem braterskiej miłości (Filadelfja) jak może być z następujących faktów zauważone. Protestańscy bracia przyjęli i podtrzymywali, aż potrzeba tego przeminęła, 1,000,000 hugenotów, których dla ich wiary wypędzono z Francji, 30,000 Salzburgerczyków wygnanych z Austrii, j bardzo wiele różnych innych braci wypędzonych z innych katolickich krajów. Służyli i bronili, często z wielką ryzyką, samozaparciem, cierpieniem, utratą ich życia itp. ich prześladowanych braci. Przez zaparcie samych siebie rozszerzali reformacyjne prawdy, tłumaczyli, wydawali i rozszerzali Biblię, aby dopomódz ich braciom do Prawdy, rozszerzali te świadczenia o Królestwie do wszystkich narodów, aby pociągnąć wiernych do Pana. Metodyści bracia pozbyli się, z wyjątkiem koniecznych rzeczy, wszystkich majątków na korzyść ich braci. Bracia w ruchu Millera kładli pieniądze na Kościelne ołtarze i stoły dla biednych i będących w potrzebie braci, itd., itd. Z wszystkich okresów historii Kościoła, okres Reformacji był nadzwyczajnie czasem braterskiej miłości (Filadelfji). Lecz od 1874, a mianowicie od 1878 aż do 1914, była Parouzja, zarysy Laodycji - agitacje o sprawiedliwość, mściwość dla ludu - w wołaniu o ulgę od złego; wyjawienie złoczyńców w Kościele, Rządach, Arystokracji i Kapitalizmie: karanie błądzicieli wyjawianiem ich błędów, odebranie władzy mówczego narzędzia od nominalnego Kościoła, odebranie od nominalnego Kościoła Boskich przywilejów, używań, władz itd. i oddanie go całkowicie szatańskim wpływom; potem z 1914 zaczęły się Epifaniczne zarysy Laodycji - fizyczne karanie złoczyńców wojną światową, pierwszą fizyczną karą dla chrześcijaństwa jako pomstą nad ludźmi, a po tej uldze przyjdą inne zarysy gniewu, które nie prędzej się skończą, aż epifanijna część Laodycji się skończy. Tak więc fakta dowodzą właściwych nazw, jak brat Russell nauczał.
Urzędowa, praca naszego Pana, określona w 7 i 14 wierszach, zgadza się zupełnie z danym określeniem przez br. Russla i sprzeciwia się onemu J.F. Rutherforda. Wiersz 7 nazywa Go Świętym i prawdziwym, ponieważ w czasie reformacji Pan srogo strofował Rzym za jego nieświęte praktyki i błędy, i pocieszał protestantów w ich świętem życiu i prawdziwych naukach. Potem używał Jego władzy (klucz Dawidowy) jako miłośnik Kościoła - Dawid - do otworzenia Biblii, którą Rzym miał pod zamkiem i kluczem (symbolizowane przez Lutra znalezienie zamkniętej na zamek i przywiązanej do łańcucha Biblii w klasztorze) i "otworzył" - wyjaśnił Prawdę (Łuk. 24:32, 37) tak jak "zamknął"- zbił papieskie nauki - których nikt nie mógł otworzyć - w obronie wyjaśnić.
Z drugiej strony opis (w. 14) Jego dziel Laodycyjskich także zgadza się z Jego urzędową działalnością od 1874 aż dotąd i w ciągu dalszym trwać będzie do końca Epifanii. On jest ten "Amen," który w Jego wtórej obecności przyszedł do amen - sprawdzić - na dzieje Kościoła i świata, Boski wieczny cel wypełnić. Od 1874 dawał On wierne świadectwo dla Prawdy - świadek wierny i prawdziwy - i był przeciwko wszystkim błędom między nominalnym i prawdziwym ludem Bożem, co w okresie Filadelfji było tylko na małej skale, to jest dla niektórych prawd i przeciw niektórym błędom. Najważniejsza Prawda podczas Laodycji na trójcę i Jego równość z Bogiem, była ta, że jest On "początkiem stworzenia Bożego." Zobacz V tom wykł. P. Św. i różne artykuły Strażnic. Tak więc widzimy, że urzędowy opis Chrystusa stosuje się prawdziwie do tych dwóch okresów, jak nasz brat Russell nauczał, i sprzeciwia się błędnym podaniom prezydenta towarzystwa. I znów zaleta udzielona Filadelfijskiemu Kościołowi (Obj. 3:8, 10) i srogie napomnienia dla Laodyceńskiego Kościoła (wiersze 15, 17) dowodzą podanie br. Russla, a zbijają J.F. Rutherforda. Podczas Reformacji protestanckie denominacje były zacnemi niewiastami. (Ps. 45:10) O ich pracy nauczania Prawdy, zbijania błędów na naukę i życie, o ich stanowisku dla sprawiedliwości, względem ich tłumaczenia i rozszerzania Biblji, ich pracy misjonarskiej i ewangielistycznej, ich pracy miłosierdzia, Pan mógł właśnie mówić "Znam uczynki twoje," - "żeś zachował Słowa Moje" - i "nie zaparłeś się Imienia Mego." I z powodu ich oddania się strasznym prześladowaniom i nadzwyczajnym cierpieniom - większych nawet od owych Smyrnejskiego Kościoła - Nasz Pan mógł dobrze powiedzieć: "żeś dotrzymał słowa cierpliwości Mojej." Lecz takiej pochwały nie mógł Pan dać od 1874, a mianowicie od 1878, gdy Kościół nominalny został "wypluty" z ust. Dlatego Filadelfja nie mogła zacząć się w 1874 i trwać do 1918. Z drugiej zaś strony nagana za ich letność (w. 15) za ich chełpliwość (w. 17) za ignorancyę ich właściwego stanowiska (w. 17) za ich biedę, mizerność, ubogość, ślepość i nagość (w. 17) prawdziwie stosuje się do czasu od 1874 i 1878. Pamiętajmy o tem, że Pan czasem adresuje Jego prawdziwy, czasem Jego nominalny, a czasem oba Kościoły i lud w nich.
Dalej Rzymska hierarchia i jej stronnicy - wyznaniowi symboliczni Żydzi, lecz rzeczywiście synagoga szatana, zgromadzenie, które szatan uczynił - która miała początek w okresie Smyrny, (Obj. 2:9) byli szczególnymi nieprzyjaciółmi Filadelfijskiego Kościoła (Obj. 3:9) co jest prawdą względem Reformacyjnych protestanckich Kościołów; lecz nie jest prawdą o nich od 1874, ponieważ od tego czasu protestanckie Kościoły i Rzym zaczęły być "zwijane jako Księgi" - niebiosa - w większej i mniejszej przyjaźni. Dlatego koniec Filadelfji był w 1874. Filadelfja była także zachowana od godziny pokuszenia, a nie w godzinie tegoż, jak artykuły J.F. Rutherforda błędnie twierdzą. Godzina pokuszenia (w. 10) zaczęła się w 1878 z pierwszem z sześciu przesiewań żniwa, gdy zaś Laodecja nie była zachowana od niej (w. 18) lecz wstąpiła w nią. Dlatego nie było już Filadelfijskiego Kościoła w 1878 i potem, a Laodycja egzystowała już przed 1878, i dlatego nie mogła zacząć się w 1918 lub 1919. Dalej wtóre przyjście naszego Pana w 1874 (nie zmyślone przyjście do Kościoła w 1918, którego nikt nie przepowiedział przed 1918, jak to powinno być; lecz idea ta zaczęła być głoszoną kilka lat po 1918, gdy zaś przepowiedź na wtóra obecność Pana wypełniła się w okresie Filadelfji przed 1874, jak wiersz 11 uczy, było ogłoszone w okresie Filadelfji, że miało być w bliskiej przyszłości (w. 11) lecz oświadczone jako obecne w okresie Laodycji (w. 20). Dlatego Filadelfja skończyła się, a Laodycja zaczęła się w 1874. Filadelfji nie obiecano specyalnych uczt prawdy, lecz wielkich uczt obiecano wiernym Laodycji (w. 20) co obiecał Jezus, że miało być przy Jego powrocie (Łuk. 12:37) w 1874. W Filadelfji nie było pukania przez prorockie Słowa, że wtóre przyjście naszego Pana nastąpiło; lecz było takie pukanie od 1875, jak Laodyceński okres postępował, (w. 20). Filadelfijski Kościół nie otrzymał nagany do pokuty, ponieważ Kościół Reformacyjny był wierny jego powierzeniu aż do końca; lecz upadły stan Laodycji, od 1878 w sześciu przesiewaniach, wymagał wiele wołania do pokuty. - w. 9. Otwarte drzwi do Reformacyjnego Kościoła były dla wszystkich (w. 7 i 8) ; lecz drzwi do Laodycji były tylko dla jednostek, (w. 20) co znów wstawia Filadelfję i Laodycję tak jak nasz brat Russell je wstawił, i dlatego zbija nowy pogląd, ponieważ ogólne powołanie skończyło się rychło w prawdziwej Laodycji, 1878-1881. Nie była potrzeba szczególnej maści na oczy Filadelfji do osiągnięcia reformacyjnych Prawd, które miljony niepoświęconych otrzymali; lecz w Laodycji od 1874 była potrzeba takiej maści do otrzymania Prawd żniwa, których stosunkowo mało otrzymało (w. 18). Filadelfja nie była biedną, mizerną, ubogą, ślepą i nagą, jak Laodycja od 1878, lecz miała bogactwa, korony, (w. 11). Filadelfja była mówczem narzędziem Pańskim do końca jej karyery, gdy zaś w 1878 nominalny Kościół został wypluty, dlatego w 1878 Filadelfja nie egzystowała, ponieważ Laodycja była tedy jako mówcze narzędzie odrzucona. (w.16). Zwyciężcom Filadelfji była obiecana nadzieja nieba i stania się częścią uwielbionej Świątyni, i jako część Oblubienicy Chrystusowej i córki Jehowy, miała przywilej otrzymania rodzinnego imienia, Korony (w. 12) co było szczególną na warunkach nagrodą dla ich wszystkich (w. 11) podczas okresu reformacji. To było rzeczywiście nadzieją dla całego reformacyjnego Kościoła, gdy zaś nie do wszystkich poświęconych Laodycji (zauważcie różnicę między ogólnem a szczególnemi powołaniami) były dane obietnice Królestwa, i współ dziedzictwo z Chrystusem (w. 21) i Boskiej natury (złoto w ogniu doświadczone; w. 18). Dlatego wnioskujemy, że porównanie i kontrast między Filadelfją i Laodycją podane w Piśmie Św. w Obj. 3:7-13 i 14:21 dowodzą, że Filadelfją był reformacyjny Kościół, którego karyera skończyła się w 1874, a Laodycją był Kościół w żniwie, począwszy od 1874 i trwać będzie jeszcze kilka lat, do 1954; wierzymy, że tak Biblia uczy.
DOWÓD PRZEZ PROROCZĄ CHRONOLOGIĘ
II. Prorocza chronologia dowodzi, że Laodycja zaczęła się w 1874; a nie w 1918 lub 1919, i dlatego Filadelfja skończyła się w 1874. W krótkości damy chronologiczne dowody na właściwy czas tych 2-ch Kościołów.
(1) Jeżeli Filadelfja miała by trwać tylko od 1874 do 1918, jej okres czasu byłby 43 1/2 lat. Lecz ponieważ każda z trąb Objawienia stosuje się w czasie do swojego Kościoła, posłaniec każdego Kościoła należał do swojej trąby, dlatego posłaniec Filadelfji musiał trąbić przynajmniej 391 lat i 15 dni (Obj. 9:13-15) ; dlatego zaczął trąbić setki lat przed 1874. Gdy po symbolicznem trzęsieniu ziemi napiszemy wyjaśnienie Objawienia, damy dowody, że Filadelfja zaczęła się około 25 lat przed ogłoszeniem Lutra 95 tez 31. października 1517. Nasz dowód pokaże, że druga biada, ta pod szóstą trąbą, trwała aż do kilka lat przed 1874. Cośmy teraz podali jest jednak wystarczającem aby dowieść, że Filadelfja zaczęła się setki lat przed 1874, i że od tego czasu Laodycja się zaczęła.
(2) 390 dni ponoszenia grzechów Izraela (grzechy Katolicyzmu były noszone 390 lat przez wiernych, różniące się od protestantów, których grzechy były noszone 40 lat - 1874-1914 - przez wiernych (Ezech. 4:4-6) wyobrażają zupełny okres drugiej biady Obj. 10:12 itd. z wyjątkiem ostatniego roku i 15 dni, a to było całkowicie w okresie Filadelfji, i skończyło się przed zaczęciem się 40 lat oblężenia protestantyzmu w 1874. Dlatego Filadelfia skończyła się, a Laodycja zaczęła się w 1874.
(3) 6000 lat od upadku Adama skończyło się w 1874, a tysiąclecie zaczęło się żniwem Wieku Ewangelii; żniwo będąc przejściowem wiekiem Ewangelii i tysiąclecia (Mat. 13:40) a żniwo należy do Laodycji (Obj. 11:15; 14:14-20). Dlatego Laodycja musiała się zacząć w 1874, a Filadelfja w tym czasie się skończyła.
(4) 1335 dni Daniela (Dan. 12:12) skończyły się w 1874, jako dowód wtórego Przyjścia Pana, i Jezus oświadczył się, że miał przyjść w tym czasie z poselstwem i pracą żniwa, co należy do Laodycji. - Łuk. 12:37; Mat. 13:40-43; 24:30, 31; Obj. 14:14-20; Ps. 50:4-6.
(5) Równoległe dyspensacje pokazują, że jak żęcie Wieku Żydowskiego było końcem żydowskiego wieku, pierwszym okresem Kościoła - Efezów - tak samo żęcie Wieku Ewangelii musi być w równoległym czasie wieku Ewangelji - 1874-1914 i dlatego jest końcem, (Mat. 13:40) Laodycją, czyli ostatnim okresem Kościoła.
(6) Pozaobrazowy cykl jubileuszowy wskazujący 1874 jako zaczęcie l000lecia i przejściowego wieku, musiał przedstawić Laodycję, ostatni okres Kościoła, ponieważ w takim przejściu jako końcu wieku, nie mogło być dwóch okresów Kościoła na żniwo, bo sprzeciwiało by się typowi żydowskiego żniwa. Dlatego Filadelfja skończyła się w 1874, gdy Laodycja się zaczęła; a wielki cykiel od ostatniego jubileusza przed spustoszeniem ziemi przyprowadza nas do 1874 jako początku 1000 lecia.
(7) 51 jubileuszowych cykli (po 49 lat, ponieważ wszystkie 70 jubileusze były trzymane w czasie spustoszenia, i żaden potem nie mógł być powtarzany przy końcu każdych 49 lat z pozostałych 51 cykli - 2. Kron. 36:21) skończyło się w 1874, a ich koniec pokazuje obecność Wielkiego Naprawiciela, którego pierwszem dziełem przy Jego powrocie było żęcie pokazane pod (4) dlatego wtenczas Laodycja się zaczęła, a Filadelfja skończyła sie.
DOWÓD PRZEZ ZNAKI CHRONOLOGICZNYCH PROROCTW
III. W krótkości damy teraz niektóre prorockie znaki czasów na dowód, że żęcie należało do okresu Laodycji i dlatego nie mogła zacząć się w 1914, i z tej przyczyny Filadelfja nie mogła trwać jeszcze dłużej do 1918. Że Laodycja jest okresem żęcia, powtarzamy, że jest to widocznem z faktu, że jej anioł, on siódmy, był aniołem z siódmą trąbą, a pod tą trąba było żęcie. - Obj. 11:15; 14:14-20.
(1) Ponieważ kąkol zaczął być palony w 1914, żęcie musiało 40 lat przed 1914 uprzedzić palenie według równoległości dyspensacji. (Mat. 13:40-43; Obj. 14:14-20) Dlatego Laodycja zaczęła się w 1874.
(2) Czas ucisku, który zaczął się wojną światową w 1914, miał zająć żeńcę i zakończyć jego czynności (Amos 9:13), lecz żeńca musiał zacząć swe dzieło nim został zatrzymany wiele lat przed 1914; a że przychodzili nowi członkowie do Chrystusa podczas Laodycji (Obj. 3:18, 20, 21) Laodycja musiała być podczas żęcia; i musiała zacząć się 40 lat przed 1914.
(3) Wszyscy wybrani mieli być poświęceni - "zabici" (Obj. 6:11) przed zaczęciem gniewu - czasem ucisku - a ponieważ gniew zacząl się w 1914, żęcie musiało tedy być zakończone i dlatego żęcie okresu Laodycji musiało się wiele lat przedtem zacząć.
(4) Wszyscy wybrani byli popieczętowani na czołach w każdym kraju przed wejściem takowego w wojnę, dlatego ostatni z wybranych został zżęty w Europie w 1914 a ostatni w pokłosiu w Ameryce w 1916, kiedy Ameryka została wciągnięta w wojnę z Niemcami. Dlatego Laodycja zaczęła się - 40 lat - przed 1914. - Obj. 7:1-3.
(5) Stosując dwanaście godzin dnia w przypowieści o groszu do 40 lat czasu żęcia - do Parozji - a następne dwanaście godzin nocy do reszty czasu żniwa - do 40 lat Epifanji - pięć wezwań żniwa skończyły się w czerwcu 1911, pierwsze zaczęło się w 1874; dlatego Laodycja zaczęła się w 1874, a Filadelfja już tedy przeszła, ponieważ żęcie jest pod siódmą trąbą, którą trąbi posłaniec Laodyceński -. Obj. 11:15; 14:14-16.
(6) Północ przypowieści o dziesięciu pannach była w kwietniu 1877, gdy ogólna proklamacja Obecności Chrystusa się zaczęła, a początek tej nocy w październiku 1799 i dlatego noc musi skończyć się w październiku 1954 z końcem Epifanji (od 1799 do 1954 jest 155 lat, a połowa z tego jest 77 1/2 lat, i przypada na 1877) lecz to także dowodzi, że gdy w kwietniu 1877 stał się krzyk: "Oto oblubieniec," żęcie już postępowało; dlatego Filadelfji już być nie mogło; ponieważ żęcie zachodzi pod siódmą trąbę Laodyceńskiego posłańca. - Obj. 11:15; 14:14-20.
(7) Pięć przesiewań 1. Kor. 10:5-14, pokazane przez Izraela 40 lat pokuszenia na puszczy, w pozafigurze wypełniły się przy końcach Żydowskiego i Ewangelijnego Wieku, co przez następujące zastanowienia dowodzą być pierwszem i ostatniem okresem Kościoła - Efezją i Laodycją. Żyd. 3:7-4:11 także pokazuje, że te Izraela doświadczenia złego na puszczy były także typem na doświadczenia Wieku Ewangelii między żniwami, ponieważ fakta pokazują, że te pięć przesiewań wypełniły się w wieku Ewangelii na większej skale od przesiewań obu żniw, po jednym przesiewaniu w każdej z tych pięciu epok między Efezją a Laodycją. (1) W czasie Smyrneńskiego Kościoła były przesiewania względem nauk o trójcy, nieśmiertelności duszy i wiecznych mękach, i tu większe przesiewanie przeciwko okupowi odbyło się, ponieważ te nauki zapierały okupowi. To stosuje się do pierwszego przesiewania w żniwie, 1878-1881. (2) Przez odrzucenie prawdziwego celu na wiek Ewangelji (wybierania Kościoła na tysiącletnie nawrócenie świata) i przez przyjęcie fałszywego, aby nawrócić świat i panować nad nim 1000 lat przed powrotem Chrystusa, zamiast prawdziwego został fałszywy Boski Plan wprowadzony - i to większe przesiewanie - bałwochwalstwo - odbyło się właśnie w okresie Pergameńskim, ponieważ ta nauka była niewiarą (bałwochwalstwem) w Boski Plan dla Kościoła i świata. To stosuje się do drugiego przesiewania w żniwie, 1881-1884. (3) Główną opoką otrącenia w czasie okresu Tyjatyrskiego było pozaobrazowej Jezabeli nieświęte połączenie się (wszeteczeństwo) z Królami ziemi (chrześcijaństwa) - Obj. 2:20-23 - To było kombinacją (wszeteczeństwem) przesiewaniem na większej skale, większem pozaobrazem typu nieprawnego łączenia się Izraelitów z Moabitskiemi i Madyjańskiemi niewiastami w Baal - Fegor (4. Moj. 25.) To stosuje się do trzeciego przesiewania w żniwie, 1881-1894. (4) Reforma Katolickiego Kościoła w głowie i członkach była głównem złem przesiewania okresu Sardji, przez silne i złe wysiłki jednostek, władców, uniwersytetów i trzech ogólnych konsiljów (zjazdów) do zreformowania chrześcijaństwa - w 14 i 15 stuleciu. Dlatego było to czwartem przesiewaniem wieku Ewangelii i stosuje się do czwartego przesiewania w żniwie, 1901-1904. (5) Wielkie spory między protestanckiemi reformatorami a katolikami i innemi nieprzyjaciółmi, przez następny okres, aż do czasu po ruchu Millera, było wielkiem pozaobrazem Wieku Ewangelii Korego, Datana, Abirama i 250 lewitów, którzy sprzeciwiali się Mojżeszowi i Aaronowi, i stosuje się do piątego przesiewania w żniwie, 1908-1911, i dowodzi, że podczas tej wielkiej pozafigury przesiewania Filadelfja musiała egzystować i dlatego musiała zakończyć się nim pierwsze przesiewanie w żniwie Wieku Ewangelji w 1878 zaczęło się. Dlatego Laodycja musiała zacząć się przed 1878 (aby dać Prawdę wiernym przed 1878, dla ich użycia w obronie, w przesiewaniu od 1878-1881). Wielu z nas przypomina sobie, jak danie ślubu Kościołowi przez Pana, który użył do tego brata Russla, było pozaobrazem typu 4. Moj. 15:37-41, i przyczyną piątego przesiewania w 1908. W wieku Ewangelii był również dany ślub na większej skale, gdy Pan przez Jana Wessla, głównego członka Filadelfijskiej gwiazdy dał cztery główne zasady dla Reformacji, które były pomocą dla protestantów do ostania się w sporze z papistami: 1) że Biblia jest jedynem źródłem i regułą dla wiary i życia; 2) że Jezus jest jedyną Głową Kościoła; 3) że Usprawiedliwienie przychodzi tylko przez wiarę; i 4) że poświęceni wierzący są tylko kapłaństwem. Gdy Luter długo po śmierci Wessla i rychło w jego pracy reformacji najprzód przeczytał dzieła Wessla, powiedział: "gdybym czytał Wessla przed reformacją, moi nieprzyjaciele napewno by mówili, że otrzymałem te nauki od Wessla; ponieważ są one tak zgodne z moimi."
Powyższe siedem dowodów z proroczych znaków, do których jeżeli by była tego potrzeba, wiele innych można by dodać, pokazują, że Filadelfja była przed 1874 i że wtenczas Laodycja się zaczęła. Artykuły J.F. Rutherforda w powyżej podanych Strażnicach na te okresy są tak słabe, że odpowiedzieliśmy na nie nie tylko pośrednio, dowodząc, że Filadelfja skończyła się a Laodycja zaczęła się w 1874; i aby także zaoszczędzić wiele drogiego czasu i druku. Takie błędne poglądy można właściwie nazwać pijaństwem i zaciemnianiem się prawego oka. W swoich artykułach mówi on, że żniwo zaczęło się w 1874; lecz podanie brata Wise (zobacz w następującym artykule) i logika stanowiska pokazują, że czeka on tylko do czasu z bojaźni, że otrzyma za wiele antagonizmu względem jego stanowiska, że żniwo zaczęło się w 1918 lub 1919. Jako sługa Azazela wypełnia on więc jego służbę zwodzenia innych, którzy pójdą za nim w jego błędy w głębszą pustynię dla stracenia ich cielesnych umysłów. Oby ich nowe stworzenia były zbawione w tym dniu; i niech Pan wyrwie od owych złudzeń tych, którzy są Jemu wierni. A Jego wierność daje nam pewną gwarancję, że to dla wiernych uczyni!
TP ’29, 36-39.