NIE BĘDZIESZ ZNOSIŁ FAŁSZYWEGO ŚWIADECTWA
(Przedruk z num. 21 Ter. Prawdy).
WIĘCEJ niż raz zauważyliśmy ten fakt, że jeżeli brat Rutherford chce przedstawić jaki nowy pogląd, to albo twierdzi, że nasz brat Russell był w wątpliwości względem tego przedmiotu, choć nie był, lub że zmienił swoją opinię, lub nauczał tak i owak. choć w rzeczywistości tak nie nauczał. Według jego złej praktyki twierdzi, że nasz brat Russell zmienił swoją opinię na Poczytalne usprawiedliwienie, i że w końcu myślał, podług brata Rutherforda, że nie ma poczytalnego usprawiedliwienia. Brat Rutherford mówił nam o tych samych rzeczach w lecie 1917 roku w Betel. Oprócz tego w gazecie "New Era Enterprise" z 23 marca, 1920, dawniej wychodzącej pod nazwą "St. Paul Enterprise" jest podane względem niego, oprócz innych rzeczy br. Rutherford głosił w St. Louis, jak następuje: "Poczytalne usprawiedliwienie jest niemożebne. Poczytalne znaczy próbne (właściwie znaczy tymczasowe dla pewnych celów doświadczenia). Pastor Russell z początku myślał, że było poczytalne (tymczasowe) usprawiedliwienie; lecz po pilniejszem zbadaniu tej sprawy, zmienił swoją myśl". Od tego czasu gdy to ogłosił czekaliśmy trzy miesiące, myśląc, że Strażnica poprawi błędne podanie, lecz niestety zamiast tego, Strażnica z 1-go czerwca. 1920. odważnie odrzuca Poczytalne usprawiedliwienie i omawia Pisma brata Russella na ten przedmiot zwodniczo, ażeby tylko uczynić wrażenie, choć ich łączność jest w sobie przeciwną, że brat Russell nie uczył o poczytalnem usprawiedliwieniu; Jesteśmy zadowoleni z powyższych faktów, że podanie w gazecie Enterprise jego mowy w St. Louis na tym punkcie było takim. Wiemy stanowczo, że nasz brat Russell nigdy nie porzucił Poczytalnego usprawiedliwienia. A to twierdzenie brata Rutherforda, że brat Russell je porzucił, zmusza nas do ogłoszenia przeciwnego listu:
"W gazecie "New Era Enterprise" z 23 marca, 1920 znajduje się sprawozdanie br. Rutherforda wykładu, którego udzielił 1 marca na konwencji w St. Louis, gdzie znajduje się następujące podanie: "W chwili, gdy Jehowa przyjmuje ciebie pod tymi warunkami jesteś usprawiedliwionym, spłodzonym. Usprawiedliwienie nie jest postępującem dziełem. Jest to rzeczą natychmiastową. Jesteś natychmiast przyjęty jako ofiara. Poczytalne usprawiedliwiedliwienie jest niemożebnem. Poczytalne znaczy próbne. - Pastor Russell z początku myślał, że jest poczytalne usprawiedliwienie, lecz po ściślejszem zbadaniu tej sprawy zmienił swoją myśl na to."
"Z punktu zapatrywania na zaparcie br. Rutherforda jasno utwierdzonych doktryn danych nam od Pana przez "wiernego sługę" nie dziwi mnie to wcale, jeżeli zostaje zaślepiony na Poczytalne usprawiedliwienie. Nic też niezwyczajnego gdy widzimy, jak stara się podtrzymać jego stanowisko przez okłamywanie naszego drogiego brata Russella, starając się go w ten sam błąd wciągnąć. Niestety, dla wielu z szczerych owiec Pańskich, którzy tak łatwo dawają się zachwiać każdym wiatrem błędu! I właśnie dlatego proszę zwrócić uwagę do następujących podań z pióra (i ust) wiernego sługi krótko przed opuszczeniem nas, z nadzieją, że te rzeczy będą korzyścią dla ciebie, ażeby wzruszyć tych drogich z owiec Pańskich, którzy śpią pod urokiem tego nowo wynalezionego "przewodu", który tak mocno sprzeciwia się i odrzuca nauki przawdziwego przewodu. - Łuk. 12:42.
"W Strażnicy z 15 września, 1916 na stronie 281 brat Russell podaje swój ostatni artykuł na Usprawiedliwienie, gdzie mówi: (Kol. 1, par. 5) Określamy osobę, która postępuje (przedstawione przez postępowanie od bramy dziedzińca do drzwi przybytku) będąc poczytalnie usprawiedliwioną; to znaczy, że postępuje właściwie, czyniąc co jest w stanie, aby osiągnąć (ożywione) usprawiedliwienie".
Czy brat Rutherford odnosi się do 15 września, 1916 jako czasu, gdy brat Russell (był jeszcze w umysłowym stanie, w którym) tedy z początku myślał, że było poczytalne usprawiedliwienie? Jeżeli tak. to niech nam powie, kiedy brat Russell później po zbadaniu sprawy zmienił swą myśl, widząc, że 15 września było tylko parę tygodni przed jego śmiercią? Jak więc strasznie przekręca brata Russella, może jeszcze być widziane z komentarza na ten sam artykuł Strażnicy, kilka dni przed jego śmiercią jak to jest podane w Książce Pytań "Co mówił Pastor Russell (What Pastor Russell said) na str. 418 jako odpowiedź na następujące pytanie:
"Porównując artykuły na usprawiedliwinie w VI tomie. Cieniach Przybytku i Strażnicy z 15 września, 1916: Czy harmonizują się? Czy brat Russell zmienił swoje poglądy na usprawiedliwienie? Odpowiedź: Brat Russell nie zmienił swych poglądów na usprawiedliwienie. Usprawiedliwienie jest, zawsze było i zawsze będzie usprawiedliwieniem a Brat Russell nie mógł by zmienić usprawiedliwienia ani dla siebie ani dla kogokolwiek! (w ciągu dalszym na resztę tego pytania odpowiada i pokazuje, jak osoba musi być najprzód na dziedzińcu, postępować naprzód do drzwi (zasłony) przybytku i poświęcić się, zanim jej usprawiedliwienie zostaje przez przypisaną zasługę Chrystusową ożywione).
"Komu
mamy teraz wierzyć, bratu Russellowi, który krótko przed jego śmiercią powiedział,
że nie zmienił swych poglądów na usprawiedliwienie, czy bratu Rutherfordowi,
choć brat Russell chodził w świetle i z tej przyczyny mógł
coraz więcej widzieć szczegóły odnośnie poczytalnego i ożywionego usprawiedliwienia,
nigdy nie przestał wierzyć w poczytalne usprawiedliwienie, jak brat Rutherford
twierdzi.
"Na brata Russella ostatniem zebraniu pytań w Los Angeles, jak podane w sprawozdaniu konwencyjnem z 1916 na str. 306, 9 pytanie, mówi: "Dziedziniec pokazuje, co my nazywamy Poczytalne Usprawiedliwienie". Na następującej stronie, kol. 1, par. 1 mówi: "Postęp poczytalnego usprawiedliwienia może być dla niektórych bardzo powolnem. Wszystkie te różne stopnie mające łączność z poczytalnem usprawiedliwieniem stają się dosyć jasne; ponieważ Boski czas nadszedł, aby stały się wyraźnemi". - Potem w 4 paragrafie w odpowiedzi do pytania 11 mówi: "Ci przybliżają się do (ożywionego) usprawiedliwienia. Te stopnie poczytalnego usprawiedliwienia na dziedzińcu prowadzą ich tylko do miejsca ożywionego usprawiedliwienia".
"Te i wiele tym podobnym podań w jego ostatnich dniach z nami, powinne przekonać każdego szukającego Prawdę z otwarym umysłem, bez żadnej wątpliwości, że brat Russell nigdy nie zaparł się nauki poczytalnego usprawiedliwienia, lecz trzymał się jej wiernie aż do końca. Zaparcie się tej nauki byłoby zaparciem i pomieszaniem wielu Pism i odrzuceniem ważnych zarysów na Cienie Przybytku. Jak mógłby kto ocenić miedziany ołtarz, umyć się w umywalni i być przywiązanym do drzwi Przybytku dla poświęcenia, aby potem mógł ożywić jego usprawiedliwienie, jeżeli by nie był najprzód na dziedzińcu, na miejscu Poczytalnego usprawiedliwienia? (Zobacz Cienie Przybytku). Możeby być pewni, że Miedziany Ołtarz i Umywalnia nie były brane do obozu, ażeby ci, którzy nie byli poczytalnie usprawiedliwieni mogli być przygotowani do uczynienia ofiarowania! Jaką konfuzję przynosi brata Rutherforda zaparcie się nauki o poczytalnem usprawiedliwieniu dla tych, którzy nie-podejrzliwie ją przyjmują! "Do zakonu raczej i do świadectwa, a jeżeli nie mówią według słowa tego, to dlatego, że nie mają światłości w sobie". "I jeżeli ślepy prowadzi ślepego, oba w dół wpadają". Lecz jaką z tego pociechę widzimy że wybrani (Maluczkie Stadko) zostaną przez to objawieni i nie będą zwiedzeni! Niech Pan w ciągu dalszym używa Ciebie dla tej błogosławionej pracy wyzwolenia Maluczkiego Stadka od sideł łowczych i chorobliwej zarazy! Twój brat w Panu. R.G. Jolly."
Do powyższych podań naszego drogiego brata Russella nauk na poczytalne usprawiedliwienie możemy jeszcze dodać przedmowę, zawierającą sie w VI tomie i napisaną Igo października 1916. w miesiącu jego śmierci, ażeby oprócz innych rzeczy wyjaśnić przedmiot poczytalnego i o żywionego usprawiedliwienia. Przed 1909 "wierny sługa" nie widział Poczytalnego Usprawiedliwienia działającego podczas Wieku Ewangelji. Dlatego gdy VI tom został w 1903 wydany, nie widział różnicy między temi dwoma formami usprawiedliwienia Wieku Ewangelji. Jak powiedział, że napisał Przedmowy do tomów, z wyjątkiem tomu pierwszego, ażeby lepiej tam znajdujące się rzeczy wyjaśnić. Było to w tym celu jego myśli odnośnie VI tomu, że napisał (Przedmowa III par. 1-3) jak następuje, aby wyjaśnić przedmiot o usprawiedliwieniu: "Przedmiot na usprawiedliwienie nie zmienił się, lecz rozszerzył i wyjaśnił się. Gdyby ten tom był dziś pisany, autor uczynił by małe poprawki w języku, lecz rzeczywiście nie zmieniłby znaczenia i zastosowania odnośnie usprawiedliwienia.
"Teraz możemy widzieć, że usprawiedliwienie do życia jest jedną rzeczą, a usprawiedliwienie do większego i mniejszego przyjacielstwa z Bogiem jest jeszcze inną rzeczą. Naprzykład Abraham i wierni przed zesłaniem Ducha Świętego byli usprawiedliwieni do przyjacielstwa z Bogiem i do pewnego stopnia mieli łączność z Nim w modlitwach itd., lecz nie mogli prędzej mieć całkowitego usprawiedliwienia, aż krew Pojednania była wylana, przedstawiona i przyjęta przez Boską Sprawiedliwość Ojca. Tak samo grzesznik, przychodzący dziś do Boga, może być w drodze do usprawiedliwienia, mając więcej łaski Bożej jak przedtem, będąc grzesznikiem.
"Mówiliśmy raz o grzeszniku w tym stanie, będąc potem usprawiedliwionym, ponieważ uwierzył w Jezusa jako jego Odkupiciela i postępował do całkowitego ofiarowania się. Teraz widzimy, że choć stan grzesznika podobny do Starożytnych Świętych, może być nazwany poczytalnem usprawiedliwieniem, to nie doszedłby do zupełnego kompletnego (ożywionego) usprawiedliwienia od grzechu, aż grzesznik by się zupełnie przedstawił do ofiarowania się naszemu Najwyższemu Kapłanowi, Jezusowi i zostałby w Imieniu Ojca przez Niego przyjęty. Potem, pod pokryciem przypisanej zasługi ofiary Chrystusa. grzesznik byłby przyjętym przez Ojca pod szatą Chrystusową, i spłodzonym z Ducha Świętego".
To oskarżenie fałszywego świadectwa na brata Rutherforda jak powyżej podane, jest zupełnie udowodnione. Pozwólmy sobie uczynić jeszcze pewne wzmianki i potem sugestję odnośnie jego powyżej podanych urzędowych postępków. Dać nieprawdziwe świadectwo jest pod wszystkimi okolicznościami złą rzeczą; lecz przeciwko lepszej wiedzy przeistoczyć mowę Jezusa do Swego Kościoła, którą wyraził i wyjaśnił przez Jego specjalne oko, usta i rękę, to jest przez "wiernego sługę'', ażeby jeszcze większą fałszywą doktrynę przeciwną do wyraźnych nauk Jezusa przedstawić jest bardzo wielkim grzechem przeciwko Duchowi Świętemu, który działał przez "wiernego sługę". Taki postępek musi być obrzydliwością dla wiernego ludu Bożego i specjalną naganą od Boga i Jezusa. Taki postępek ze strony brata Rutherforda - mimo wszelkich mu udzielonych informacji przeciwko jego błędom - między innemi rzeczami nasze i innych zwrócenie mu uwagi w Betel w 1917 i które rzeczy z czytania przedmowy do VI tomu itd. są mu wiadome - to wszystko dowodzi wielki stopień umyślnego i dobrowolnego postępowania z jego strony i objawia opłakany stopień zepsucia jego charakteru. Dlatego z punktu widzenia na jego "moralne braki" w dawaniu fałszy-wego świadectwa i z punktu zapatrywania się na jego fałszywe nauki - przeciwko posługiwaniu Jezusowemu przez rękę "onego wiernego sługi" na poczytalne usprawiedliwienie - my, jako sługi Pana, Prawdy i Braci, protestujemy przed Bogiem, Jezusem i Kościołem, który jest ciałem Jego, przeciwko bratu Rutherfordowi, żeby bracia pozbawili go dalszej kontroli, urzędu, zarządcy, nauczyciela lub jakiegokolwiek urzędowego stanowiska w Towarzystwie; i w imieniu Boga i Chrystusa prosimy zarząd Towarzystwa, ażeby pozbawił go wszelkiego autorytetu kontrolerstwa, wykonawcy i zarządcy - od usługi pielgrzyma i jakiejkolwiek formy usług w Towarzystwie; i akcyonarjusze niech usuną go przez głosowanie od Dyrektora Towarzystwa; niech jakich trzech członków zarządu wniosą skargę przeciwko niemu jako wydawcy przed sądem zarządu Towarzystwa; i niech zarząd sądny uwolni go od komitetu wydawczego Strażnicy, tak jak radzi testament "onego sługi". Upewniamy tych drogich braci i sióstr, że takie ich postąpienie z nim jest koniecznie potrzebnem dla sprawy Pańskiej, Prawdy i dla Braci; i przestrzegamy także tych braci, że zaniedbanie gorliwości w wprowadzeniu w czyn powyżej podanej sugestji, uczyni ich do tego stopnia winnymi i uczestnikami powyżej podanych i udowodnionych wielkich grzechów brata Rutherforda; a gdy tego nie uczynią, to będziemy zmuszeni powziąść ważniejsze kroki, które przyczynią się do zastanowienia nad powyższą sugestją. Gdy do czasu wydania naszego następnego numeru Teraźniejszej Prawdy nie usłyszymy, że zarząd dyrektorów i zarząd Sądu wypełnił powyższa prośbę, poweźmiemy krok, który w swoim czasie przyczyni się do zastanowienia naszej sugestji. Drodzy bracia i siostry, brat Rutherford jako zły człowiek i fałszywy nauczyciel, postąpił już sobie dalej, jak powinno mu być dozwolone postąpić.
TP ’29, 87-89.