RUTA - FIGURA I POZAFIGURA

Present Truth 1933, 82 (Dokończenie z Nam. 68 Ter. Pr.)

    (20) W sprawie Ruty nie ma nic napisane o jej zdjęciu trzewika i plunięciu w twarz krewnemu, który odmówił pojęcia jej w celu wzbudzenia nasienia Mahalonowi, jak to figura pokazuje (5 Ks. Moj. 25:9). że tak miało być uczynione. Tak nie było, ponieważ okoliczności były inne, a cała sprawa była załatwiona przez Booza zamiast Rutę, i to w jej nieobecności, gdy zaś w typie wdowa sama miała załatwić tę sprawę ze starszymi. Lecz w sprawie bliższego krewnego Ruty, w figurze i pozafigurze, trzewik był zzuty i pozafiguralne splunięcie nastąpiło. Śliny z ust ludu Bożego są dobrą rzeczą i są używane do przedstawienia Prawdy, ponieważ ich usta reprezentują mówcze narzędzie Boskie (Obj. 3:16; Jana 9:6, zobacz komentarz). Splunąć komuś w twarz reprezentuje używać mowy w sposób ujemny i hańbiący temu, w którego twarz ktoś napluje. Jeżeli to jest lud Boży, co czyni to symboliczne naplucie, ono reprezentuje używanie Prawdy w sposób ujemny i hańbiący względem danej osoby. Bo jak fakta tego dowodzą, to nie tylko pozafiguralny Booz dokonywał tego spluwania, lecz, na ile Młodociani Święci przychodzili do poznania Prawdy na czasie, to i oni to samo czynili dyrektorom i redaktorom Towarzystwa, a specjalnie ich naczelnemu wodzowi, zaś inni z ludu Bożego, chociaż nie są wyraźnie potrzebni przez "ten szczególny typ, jednakowoż są objęci przez starszych jako wodzów z ludu i innych biorących w tem udział, czynili i będą to czynić, tj. używać Prawdę na czasie, która posłuży na ujmę, wstyd i hańbę pozafiguralnemu najbliższemu krewnemu Boozowe przywołanie starszych i ludu, aby byli świadkami jego odkupu roli (w. 9), reprezentuje, że przez wszystkie artykuły marcowe Present Truth (Ter. Pr.) z roku 1920 to jest przez takie artykuły jak np.:"Przegląd o Starożytnych i Nowoczesnych Świętych" o "Młodocianych Świętych" i "Przeszkody do owocnej Pracy", nasz Pan zawezwał te dziesięć grup wodzów klas i wszystkich braci, aby byli świadkami, że On odebrał wszystkie prawa odnoszące się do Wielkiej Kompanji i Młodocianych Świętych od dyrektorów i redaktorów Towarzystwa i wyjawił ich zło i błędy wychodzące w Strażnicy, które są dowodem ich złego stanu i złych praktyk; Booz (w. 10) wzywając tych dziesięciu starszych, aby byli świadkami jego odkupu Ruty, w celu wzbudzenia nasienia Mahalonowi i aby tym sposobem zachować jego rodzinne dziedzictwo w Izraelu, reprezentuje jak nasz Pan w całym pierwszym, drugim i trzecim z powyżej wymienionych artykułów, mianowicie pierwszym, przyznał się do Swego pokrewieństwa z Młodocianymi Świętymi i że On przyjął tę klasę za Swoją własną, by tym sposobem mógł wzbudzić wiernych tymczasowo usprawiedliwionych jako specjalną klasę naonczas możliwą do wzbudzenia, tj. klasę Młodocianych Świętych, albowiem wszyscy inni z klasy Tymczasowo Usprawiedliwionych, gdyby nie poświęcili się, tem samem utraciliby swoje tymczasowe usprawiedliwienie. Starsi i wszyscy obecni przy bramie mówiący (w. 11): "Jesteśmy świadkami", reprezentują lud Boży w ogólności i dobrych wodzów, uznających Prawdy, które nasz Pan podał w tych trzech artykułach i Jego ostateczne uznanie Młodocianych Świętych i przyjęcie ich do łączności z Sobą w celu rozwinięcia więcej członków tej klasy. Dobre życzenia starszych i ludu (w. 11) dla Ruty i Booza, reprezentuje dobre życzenia ludu Bożego w ogólności i dobrych wodzów tych dziesięciu grup, aby Młodociani Święci byli owocnymi w pozyskiwaniu wielu członków z ich klasy i aby nasz Pan zdobył bogactwa i chwałę, a przytem obfity owoc Boskiej Prawdy w obecnym czasie. Życzenie (w. 12) aby dom Boozowy rozwinięty przez Rutę stał się jako dom Faresa, reprezentuje życzenie pozafigur, aby Młodociani Święci byli tą klasą książęcą, tak jak książęcym był figuralny dom Faresa.

POŁĄCZENIE SIĘ JEZUSA Z MŁODOCIANYMI ŚWIĘTYMI

    (21) Booz, biorąc sobie Rutę za żonę (w. 13), a przez nią zostawszy ojcem Obeda (służebny) reprezentuje połączenie się Pana naszego z Młodocianymi Świętymi, a przez nich rozwinięcie wielkiego mnóstwa nowych Młodocianych Świętych. Nie mamy wnioskować, że połączenie się Pana naszego z pozafiguralną Rutą dowodzi, że ona musi być figurą na Kościół, ponieważ tak jak Salomon w swoich Pieśniach, który przedstawia naszego Pana w Wieku Ewangelji, miał 60 królowych i 80 założnic, jako symboliczne żony (Pieśń Sal. 6:8, 9) to jednak Jego jedyną prawdziwą małżonką jest prawdziwy Kościół (w. 9). Niewiasty gratulując Noemi i chwaląc Panaza urodzenie dziecięcia i dostarczenie dobrego powinowatego, reprezentują wszystkie godne grupy ludu Bożego, życząc dobra dla utracjuszy koron, oraz chwaląc Boga za Jego wielkie dobrodziejstwa i Pana naszego, iż jest godnym pozafiguralnym krewnym, który otrzymał cześć w duchowym Izraelu za Jego udział w tej tranzakcji. Ich obwieszczenie (w. 15), że to dziecię będzie pomocą i żywicielem Noemi w starości jej, z powodu, że Ruta jej synowa jest daleko lepsza dla niej, aniżeli siedem synów, gdyby Noemi mogła jeszcze je mieć, reprezentuje lud Boży obwieszczający, że później pozyskani Młodociani Święci są i będą aż do końca pomocą i ostoją dla gorliwych utracjuszy koron, z powodu, że Młodociani Święci są bliscy pokrewieństwa tym utracjuszom koron - albowiem klasa pozafig. Ruty jest lepszą dla takowych, aniżeli wszystkie klas, któreby mogły jeszcze je rozwijać. Noemi, położywszy dziecię na łonie swoiem, będąc mu piastunką (w. 16), reprezentuje miłość i usługę dla tych wszystkich nowych Młodocianych Świętych ze strony utracjuszy koron. Niewiasty ogłaszając dziecię potomkiem pozatig. gorliwych utracjuszy koron (członków W. Grona) i dając mu imię Obed (służebny), reprezentują wszystkie grupy ludu Bożego, podające myśl, że nowi Młodociani Święci są potomstwem gorliwych utracjuszy koron, i że ta klasa będzie służebną tj. pozafiguralnymi Lewitami, lecz nie Kapłanami. Fakta obecnego paragrafu wypełniły się w roku 1920 i 1921. Genealogia (rodowód) podana w wierszach 17-22 nie jest częścią tej historii, chociaż jest z nią spokrewniona, przeto pomijajmy ją bez dalszych objaśnień. A, wiec nasze powyższe krótkie wytłumaczenie Księgi Rut, jest prawdziwem, zgodnem, rozumnem i naturalnem zastosowaniem historji podanej w tej księdze do bezspornych odnośnych faktów, przeto jako Prawda w tym przedmiocie, jest w biegunowem przeciwieństwie w naciągnionem, nierozumnem i niezgodnem zastosowaniu tej historii biblijnej do ruchu J.F. Rutherforda, jakie zostało podane przez niego w Strażnicy a przejrzane w Ter. Prawdzie w nr. 66. Nadmieniamy, że wyjaśnienie powyżej podane, nie było nam zrozumiałe aż dopiero po latach, po wypełnieniu się pozafigury; bo gdyśmy pisali te artykuły, przez które pozafiguralny Booz przemówił przez mowy Boozowe w roz. 3 i 4, to nie zdawaliśmy sobie wówczas sprawy z użytku, jaki Pan uczynił z nas i Teraźniejszej Prawdy, tak jak nasz Pastor nie wiedział o pozafiguralnych poczynaniach, do których on był użyty, aby je wykonać.

    (22) Niektórzy chcieliby wiedzieć, jak możemy pogodzić nasze wyrozumienie odnoszące się do Ruty jako typu na Młodocianych Świętych, z tem co Brat Russell pisał w komentarzu odnośnie Ks. Ruty 4:1. Odpowiadamy, że mvśl podana w komentarzu na ten tekst zdaje się być dodatkiem C.J. Woodwortha, przeciw czemu ostrzegaliśmy braci poprzednio w naszem piśmie. Zwracając się do E-173 (tom 5-ty) nie znajdujemy tam nic takiego, coby odnosiło się do Pana naszego, jako symbolicznego "zięcia Noemi, tvpu (?) na Ewę, aby mógł odkupić Rutę, typ na Kościół, i jej rolę, typ na świat", jak to komentarz podaje. Nigdzie w pismach Brata Russella nie znajdujemy takiej myśli , która przedstawiałaby się myślącemu, jako nie nadająca się, aby mogła być myślą naszego Pasterza. Nasz Pan nie mógł być symbolicznym zięciem Noemi; ponieważ Rut nie była córką ale synową Noemi. Ani też nie była Noemi pozafigurą Ewy, jako Chrystusowa rzekoma figuralna teściowa; ponieważ Ewa nie była figuralną teściową Jezusa. Ewa była faktyczną Jego matką, w tem znaczeniu, że Adam był Jego ojcem, co było wyrażone słowami Jezusa "Syn człowieczy"; zatem, co się tyczy Ewy, Jezus mógłby się nazywać synem niewiasty, (1 Ks. Moj. 3:15). Przeto Noemi nie była pozafigurą na Ewę. Komentarz omawiany powyżej jest produktem C.J. Woodworth'a, a nie Pastora Russell'a; a na ileśmy go krytykowali to wiemy, że takie pojmowanie jest skutkiem fantastycznego pojęcia C.J. Woodworth'a, który nie zważa na myśli Pastora Russella. Ustęp z Ks. Ruty 4:1-10, w tomie 3-ym str. 173 Jest podany na dowód pracy restytucyjnej Jezusa, a także zastosowanie nie jest przeciwne naszemu wyrozumieniu, że Ruta jest figurą na Młodocianych Świętych, ponieważ oni będą częścią tej odkupionej własności oswobodzonej w Tysiącleciu, chociaż wątpimy, czy nasz Pastor miał Młodocianych Świętych na myśli, gdy cytował ten ustęp. Ponieważ, iż on zacytował ten ustęp na dowód, że świat będzie oswobodzony przez symboliczne poślubienie klasy restytucyjnej z Jezusem, tj. uczyni Siebie jedno z wiernymi z klasy restytucyjnej (Izaj. 62:4, 5). A ten tekst z Izaj. 62:4, 5 dowodzi, że Kościół także jest częścią tego męża w tem symbolicznem poślubieniu.

    (23) Mamy wiele powodów dobrych do zaprzeczenia, że Ruta jest typem na Kościół. Ruta wcale nie pasuje jako typ na Kościół z powodu siedmiu silnych następujących dowodów: po pierwsze, kościół nie jest cudzoziemcem w symbolicznej ziemi Chananejskiej. Kościół jest przedstawiony przez zrodzonego w ziemi - tj. spłodzonego z Ducha. Ponadto Kościół nie zbierał już w pokłosiu, bo to jest wyłącznie pracą Wielkiego Grona (ubogiego) i Młodocianych Świętych (cudzoziemca). Kościół był odkupiony w zupełności zanim ostatnia część (1914-1916) pokłosia zaczęła się. Kościół był Dziewicą (Panną), która nigdy przedtem mężatką nie była. Kościół nie może być małżonką Jezusa przez lewirackie poślubienie, przeto, że jej Oblubieniec, Jezus nie może umrzeć. Nikt nigdy nie miał prawa poślubić Kościoła przed Jezusem.

 

PYTANIA BEREAŃSKIE

(20) Co Rut nie czyniła według wymagania 5 Ks. Moj. 25:9? Dlaczego nie? Co w tym wypadku było uczynione z pozafiguralnym krewnym? Co śliny reprezentują? Co reprezentuje i co znaczy prawdziwe plunięcie w twarz? Jak to było uczynione w pozafigurze? Co reprezentuje Boozowe zawołanie na starszych i na lud, żeby byli świadkami, że on zdjął krewnemu trzewik i że odkupił Rutę, ponieważ krewny odmówił to uczynić? Co przedstawia wzbudzenie nasienia Mahalonowi? Przez co nasz Pan to uczynił? Co reprezentuje, iż starsi i lud zgodzili się być świadkami i ich trzy dobre życzenia?

(21) Co reprezentuje, iż Booz wziął sobie Rut za żonę i jego stanie się przez nią ojcem Obeda? Co nie mamy wnioskować w pozafigurze z małżeństwa Boozowego i Ruty? Dlaczego nie? Co reprezentują gratulacje niewiast zasyłane Noemi, chwalenie Jehowę za urodzenie się Obeda i Booza, że jest dobrym powinowatym? Ich obwołanie, że Obed będzie pomocą i żywicielem Noemi w starości jej? Że Rut, która ją miłuje, jest lepsza dla niej, niż siedem synów? Co przedstawia, że Noemi położyła dziecko na łonie i służyła mu za piastunkę? Ogłoszenie dziecka potomkiem Noemi? Nazwanie go Obed? Dlaczego rodowód nie jest tu dalej omawiany? Co można właściwie powiedzieć o powyższem wytłumaczeniu Księgi Ruty w pozafigurze? Jak ono stoi w przeciwieństwie z Rutherfordowem zastosowaniem tej historji? Do którego czasu powyższe wyrozumienie Ks. Ruty nie było jasne? Czego nie był świadomy pisarz artykułów posiadających pozafiguralne przemówienia tego, co Booz mówił w trzecim i czwartym rozdziale wtedy, gdy one były pisane?

(22) Jak możemy pogodzić nasze wyrozumienie z komentarzem? Kto dał początek myśli wyrażonej w Komentarzu odnośnie Ks. Ruty 4:1? Co tom 5 str. 173 nie podaje nam co do tego komentarza? Gdzie jeszcze taka myśl nie znajduje się? Jakiego figuralnego pokrewieństwa nie miała Noemi do naszego Pana według myśli zawartej w komentarzu? Dlaczego rzeczywiste pokrewieństwo Jezusa nie dozwala na taką myśl? Czego przykładem jest ten kementarz? Jak jest wyjątek z Ks. Ruty 4:1-10 użyty w E-173? Co brat Russell miał na myśli, gdy cytował wyjątek z Ks. Ruty 4:1-10 w E-173? Co dowodzi także Izajasz 62:4, 5?

(23) Ile możemy dać silnych dowodów, że Rut nie jest typem na Kościół? Jak to jest pokazane przez to, że Rut była cudzo-ziemką w ziemi Chananejskiej? Przez Kościół jako zrodzony w pozafiguralnej ziemi Chananejskiej? Przez Rutę zbierającą w pokłosiu? Przez kompletne odkupienie Kościoła przed rozpoczęciem się ostatniej fazy pokłosia? Przez to, że Kościół ma pozostawać dziewicą nigdy przedtem nie poślubioną? Przez niemożliwość Kościoła być małżonką Jezusową przez lewirackie poślubienie? Przez to, że nikt nie miał poślubić Kościoła przed Jezusem?

--------------------------

        Dziś jasna chwila i ucisk dla ludzkości, mija stary świat;
                (1 Pio. 4:7; 2 Pio. 3:10, 11).

        Bo zaczyna rządzić Pan Miłości, On usunie grzechu ślad
                (1 Kor. 15:21-26; Psa. 110).

        A w miejsce błędu, walki i złości, zaprowadzi ład.
                (Izaj. 11:1-9; 25-6-9; Obj. 21:1-7).

        A Król nam rękę Swoją poda i zawiedzie tam.
                (Psa. 45:14-18; Obj. 3:21).

        Skąd żywota płynie czysta woda, wśród niebieskich bram
                (Jan 4:14; 7-38; Obj. 22:1-5).

        Gdzie słodka czeka nas nagroda, gdzie Bóg mieszka Sam.
                (2 Pio. 1:1-8; 1 Jan 3:1-3).

TP ’34, 29-31.

Wróć do Archiwum