ODOPOWIEDZI NA PYTANIA

    Pytanie: - Jak długo trwa nasz Dzień Pojednania?

    Odpowiedź: - Gdy Brat Russell pisał broszurkę p. t. "Cienie Przybytku" rozumiał, że dzień pojednania przedstawiał tylko Wiek Ewangelii. Lecz później zrozumiał (jak podane w książce Pytań i Odpowiedzi str. 26 i 27), że dzień pojednania przedstawiał nie tylko Wiek Ewangelii, ale i Wiek Tysiąclecia. Ostatni jego pogląd zasługuje widocznie aby mu dać pierwszeństwo. Właściwym jest mówić o Wieku Ewangelii, że jest pozafiguralnym Dniem Pojednania, nie tylko z tego powodu, że ofiary pojednania, tj.: te, które dokonają pojednania są ofiarowywane podczas Wieku Ewangelii, lecz również i dlatego, że podczas tego Wieku Kościół otrzymuje pojednanie t. zn., że Bóg i Kościół są pojednywani ze sobą przez ofiarę Jezusa (Rzym. 5:11). przez którą następuje zadowolenie sprawiedliwości za Kościół, oraz Kościół zadowolony bywa z dróg Bożych (Rzym 5:1-11). Lecz Wiek Tysiąclecia może być także nazwany Dniem Pojednania nie tylko z tego powodu, że zaraz na początku tegoż Wieku Sprawiedli-wość zostanie zadowolona - pojednana - ze światem na podstawie lepszych ofiar Wieku Ewangelii (Żyd. 9:23), lecz również dlatego, że posłuszni ze świata będą w ciągu tego tysiąca lat pojednywani z Bogiem, tj. iż będą zadowoleni z dróg Bożych. (Obj. 21:3). Przy końcu Tysiąclecia dzieło Pojednania odnośnie Boga i człowieka będzie dokonane, a wtedy pozafiguralny Dzień Pojednania skończy się. Odpowiadamy zatem na pytanie w ten sposób: Pozafiguralny Dzień Pojednania rozpocząć się z chrztem Jezusa w Jordanie w październiku w 29-tym roku naszej ery, i zakończy się w październiku w roku 2874, kiedy to Tron Kapłański zostanie opróżniony, a Królestwo oddane Ojcu. P. 1921, 78.

 

    Pytanie: - Jaka jest różnica pomiędzy ofiarą za grzech, a ofiarą za występek?

    Odpowiedź: - Ofiara za grzech była składana przez kapłana jako jego osobista ofiara za lud, albo przez niego za tych, którzy przez ich ofiarę za grzech chcieli wyrazić wiarę i ocenienie kapłańskiej osobistej ofiary złożonej za nich jako naród; podczas gdy ofiara za występek była składana przez ludzi dających wynagrodzenie za ich osobisty grzech. Pozafiguralnie, kapłańska osobista ofiara za lud jest pojednawczą ofiarą Jezusa i Kościoła podczas Wieku Ewangelii. Przynoszenie ofiary ludu za grzech przedstawia wiarę i ocenienie pojednawczej ofiary Chrystusa przez świat w Tysiącleciu; podczas gdy przyniesienie ofiary ludu za występek wyobraża sposób reformacyjny ludu Tysiąclecia, to znaczy ich pozbywanie się złych charakterystyk. Gdy zaś kapłan przynosił ofiarę za występek przedstawiał jednego z podkapłaństwa Ciała Chrystusowego pozbywającego się swych złych charakterystyk w czasie Wieku Ewangelii. P. 1925, 179.

TP ’36, 36.

Wróć do Archiwum