MOJŻESZ I AARON WIEKU EWANGELJI JAKO ODBIORCA I DAWCA PRAWDY
4 Moj. 7:89-8:4. P. 1980, 87.
POMIĘDZY opisem o ofiarach Książąt, a opisem o poświęceniu Lewitów nasz Pan podał dwie rzeczy, które wskazują nam. jak Bóg objawiał Swoją wolę Mojżeszowi (4 Ks. Moj. 7:89) i jak On zarządził, aby Aaron zapalał świecznik. (4 Ks. Moj. 8:1-4.) Wiersz 89 mówi nam, że Mojżesz wchodził do Świątnicy Najświętszej kiedykolwiek pragnął informacji od Boga i że Bóg mówił do niego słyszanym głosem z pomiędzy Cherubinów nad ubłagalnia, t. j., z chwały podobieństwa, która Go reprezentowała. Ten opis pokazuje nam, że Bóg nie mówił do Mojżesza tak, jak mówił z arcykapłanem - za pośrednictwem Urim i Tummim. (4 Ks. Moj. 27:21; 1 Sam. 28:6.) Ani też mówił do Mojżesza przez sny, widzenia, zagadnienia, lub podobieństwa, jak to czynił z prorokami; ale rozmawiał z nim twarzą w twarz. (4 Ks. Moj. 12:6-8.) Z tego widzimy, że Bóg i Mojżesz rozmawiali z sobą słyszanym głosem. (2 Ks. Moj. 25 :22.) Było to podczas tychże, i przez te rozmowy, że Bóg objawiał Swoją wolę i słowo Mojżeszowi dla Izraela. Opis w. 89 będąc częścią Prawa Zakonu, był, tak jak każda inna część połączona z Prawem Zakonu, figurą przyszłych dóbr. (Do Żyd. 10:1.) Mojżesz między innemi rzeczami, był figurą na Chrystusa. (Żyd. 11:26; 1 Kor. 10:2.) Jako wódz Izraela, w przeciwieństwie do Aarona jako arcykapłana, na Wiek Ewangelji, on jest figurą na naszego Pana, jako wykonawcę Bożego, prowadząc duchowego Izraela do pozafiguralnego Chanaanu. Taki jest jego figuralny użytek w 4 Ks. Moj. 7:89; gdyż tutaj on okazuje się jako wódz Izraela, działając jako wykonawca Boży, w przeciwieństwie do Aarona, jako arcykapłana, o którym w tej łączności jest mowa jako o takim.
(2) Przebywanie Mojżesza w Świątnicy Najświętszej, o czem nam mówi w. 89, reprezentuje naszego Pana w Jego stanie narodzenia się z ducha w niebie. (Do Żyd. 9:24.) Przebywanie Mojżesza w Świątnicy Najświętszej w celu zapytania się o woli, albo słowie Bożem odnośnie Izraela w jego rozmaitych stosunkach, reprezentuje naszego Pana w Jego otrzymaniu od Ojca, cokolwiek było Jego wolą, lub myślą w łączności z każdą sprawą ludu Bożego. To znaczy, że nasz Pan otrzymuje od Ojca wszystką Prawdę i dzieła do Planu Jehowy, i wykonuje takowe. To jest jeszcze Prawdą o Nim, jak było za Jego dni w ciele, że cokolwiek On nam objawi, lub dla nas uczyni, nie jest wynalezione przez Niego, lecz jest Mu udzielone od Ojca. (Jana 14:10; 5:12; 7:16.) Pan nie chełpi się z tego. jak wielu to czyni, jakoby On był oryginatorem Swoich myśli i czynów. Tak jak Mojżesz zawsze miał dostęp do Świątnicy Najświętszej i otrzymywał posłuch od Pana kiedykolwiek było koniecznem dla Jego urzędowej pracy, jako Wykonawcy Bożego, tak też nasz Pan może zawsze przystąpić do Ojca na każde wymaganie Swego urzędu, jako Wykonawca Boży Wieku Ewangelji. Tak jak głos Boży zawsze odpowiedział Mojżeszowi przy takich okazjach, tak Ojciec zawsze mówi do Syna w pozafigurze. Tak jak Mojżesz zawsze dawał odpowiedzi Pańskie drugim, kiedykolwiek to było na czasie im dać, tak też Pan w pozafigurze czyni z odpowiedziami Jehowy. Czasami Mojżeszowi była dana informacja wyłącznie dla jego potrzeby; np., gdy on poprosił, aby widzieć Boga (2 Ks. Moj. 33:18-34:9), gdy instrukcje były mu dane jak ma postąpić z Korem, Datanem i Abironem (4 Ks. Moj. 16:5-33), itd. W takich wypadkach on czynił to co mu było powiedziane, bez tłumaczenia swoich czynności Izraelowi, Lewitom, lub kapłanom. Tak też nasz Ojciec niebieski wskazuje naszemu Panu, aby uczynił niektóre rzeczy w wykonywaniu Jego Planu, nie dawając nam żadnej wiadomości o nich. Często niektóre rzeczy nigdy nie były wyjaśnione tym, co obserwowali fakty. Ale wszystkie rzeczy zawarte w typach, proroctwach i zagadnieniach Pisma Świętego będą nam wiadome zanim Epifanja się skończy. Otóż widzimy, że nasz Pan w Jego urzędowaniu jako pozafiguralny Mojżesz, jako Wykonawca Boży Wieku Ewangelji otrzymał od Ojca Niebieskiego wszystką Prawdę, którą nam objawił i wszystkie dzieła, które dokonał w wykonywaniu Planu Bożego. To jest jedna wielka prawda, której uczymy się z 4 Ks. Moj. 7:89.
(3) Bardzo wiele znaczącą jest typologja odnośnie rozmowy Boga z Mojżeszem. Napisane jest, że Głos mówił z ponad ubłagalni Arki i z pomiędzy cherubinów. Nasz Pastor słusznie nauczał, że ubłagalnia reprezentuje sprawiedliwość. Jest to bardzo widoczne z faktu, że przebłagająca krew była pokropiona na niej, t. j. sprawiedliwość przebłagano, co też koniecznie powinno było być uczynione, gdyż sprawiedliwość była niezadowoloną z tego aby pozwolić żyć grzesznikowi, i tylko wtedy mogła pozwolić mu żyć, jeżeliby przebłaganie było dokonane za niego, czego krew na ubłagalni dokonała. Jest to także widoczne z faktu, że nasz Pan w Jego ludzkiej doskonałości - sprawiedliwości - jest nazwany ubłagalnią (nie '"ubłaganiem") - w liście do Rzym. 3:25. Ponadto w tej łączności Jego (ludzka) wierność - sprawiedliwość - jest pokazana, że jest tą rzeczą, co sprawuje przebłaganie - Jego doskonała sprawiedliwość zadowolniła sprawiedliwość; i ona jest także nazwana sprawiedliwością Bożą, ponieważ Bóg ją dostarczył i ponieważ z zasady ona jest taką samą jak sprawiedliwość Boża. Te dwa Cherubiny zacieniające ubłagalnią są także nadmienione. Nasz Pastor dobrze określił ich jako moc i miłość Boża. Symbolizm ich ócz zwróconych na ubłagalnię, pokropioną krwią, i ich skrzydeł rozpostartych nasuwa tą myśl, ponieważ skoro tylko i wtedy tylko, skoro moc i miłość rozpoznają, że sprawiedliwość jest zadowolona z nimi, mogą pomódz i spieszą, aby uwolnić tych co zostali pojednani. Pozatem to jest widoczne z nazwy, Cherubinowie chwały, jaką św. Paweł daje im w liście do Żyd. 9:5. W Biblji słowo chwała ma, między innemi, bardzo nadające się znaczenie na ten kierunek myśli; ponieważ ono odnosi się do doskonałości charakteru. Gdy mówimy o chwale Bożej, to nie mamy rozumieć przez to literalne światło lub świetność, lecz duchową świetność Jego świętego charakteru. (4 Ks. Moj. 14:21; Ps. 96:3; Iz. 40:5; 60:1 ! do Rzym. 3:23; 1 Kor. 11:7; Do Tytusa 2:13.) Słowo chwała jest częstokroć użyte w znaczeniu charakteru na podobieństwo Boże. (Do Rzym. 2:7, 10; 5:2; 2 Kor. 3:18; 1 Piotra 1:7; 4:14.) Te zastanowienia dowodzą, że wyrażenie "cherubinowie chwały", odnosi się do dwóch przedniejszych przymiotów Bożych. A te dwa przedniejsze przymioty Boże, które oczekują i działają po dokonaniu ubłagania, rozumie się są, moc i miłość. Gdy wkrótce pokażemy jak mądrość Boża jest symbolizowana w łączności z arką, to ufamy, że dowód przekonywujący będzie dany na to, że te dwa cherubiny reprezentują moc i miłość.
SZEKINAH
(4) Czwarta rzecz, która była ponad skrzynią arki - ubłagalnia i dwa cherubiny są trzy z tych czterech - była Szekinah, słowo hebrajskie niebiblijnie znaczące, to, które przebywa, użyte do określenia chwały, jako reprezentacji Boga przebywającej pomiędzy cherubinami. (4 Ks. Moj. 12:8; 1 Sam. 4:4; 2 Sam. 6:2; Ps. 99:1.) Niektórzy błędnie mniemają, że ta chwała reprezentuje mądrość. Lecz częstokroć Biblja mówi o Bogu jako przebywającym pomiędzy cherubinami i to wyrażenie widocznie odnosi się do tej chwały jako reprezentacji "w podobieństwach Pana." (4 Ks. Moj. 12:8.) Przeto ona nie reprezentuje mądrości. Nie mamy przecież rozumieć, że Bóg w swojem ciele przebywał pomiędzy cherubinami; gdyż Jego ciało było w niebie. Widocznie wyrażenie, "w podobieństwach Pana", znaczy "w reprezentacjach Pana". Tak więc chwała pomiędzy cherubinami, a ponad ubłagalnią była reprezentacją Boga. Ten użytek mowy jest bardzo podobny mowie połączonej z okazaniem się naszego Pana Saulowi z Tarsu blisko Damaszku. Saul rzeczywiście nie widział uwielbionego ciała naszego Pana, które "nikt z ludzi nie widział, ani widzieć może," (1 Tym. 6:15); ale on zobaczył widzenie, reprezentację. - (Dz. Ap. 26:19) tegoż w chwale, która świecąc się, oślepiły go zanim jego oczy mogły przeniknąć ją do ciała, z którego ona wychodziła, i które ona reprezentowała. Więc nie mamy rozumieć, że Szekinah było Bogiem; raczej, że ono było reprezentacją Boga. Ale jeżeli Szekinah nie reprezentuje mądrości, czy mądrość nie jest reprezentowana w łączności z górną częścią arki, gdzie sprawiedliwość, moc i miłość, jak to dopiero widzieliśmy, są reprezentowane? Odpowiadamy, Tak. Światło, które świeciło z chwalebnego Szekinah reprezentuje mądrość. (Ps. 80:1; 97:11 ; Jana 1:9; porównaj z 1 Kor. 1:30.) Przeto widzimy, że ponad skrzynią arki, która reprezentuje Chrystusa, Bóg jest reprezentowany w Szekinah i Jego cztery przymioty są reprezentowane w ubłagalni, cherubinach i świetle świecącem z Szekinah. Można zauważyć, że w. 89 pokazuje, że Głos Boży mówiący do Mojżesza wychodził z Szekinah - "mówiącego do siebie z ubłagalni... między dwoma Cheruby." Rzeczy wyrażone przez ten Głos także reprezentują mądrość - gdy mądrość Boża sama się wyraża do naszego Pana w mowie, jako prawdziwa mądrość.
(Dokończenie w następnym numerze)
BEREAŃSKIE PYTANIA DO POWYŻSZEGO PRZEDMIOTU
(1) Co za opisy są umieszczone pomiędzy opisami o ofiarach książąt, a o poświęceniu Lewitów? O czem mówi 4 Moj. 7:89? W czem się różnił sposób Boży dawania objawień Mojżeszowi od dawania ich arcykapłanom i prorokom? Co wnioskujemy z tego co Bóg i Mojżesz czynili wspólnie z sobą? Co się działo podczas tych rozmów? Jakim jest opis 4 Ks. Moj. 7:89? Oprócz w innych wypadkach, jakim sposobem Mojżesz był figurą Chrystusa? Jak on był figurą na Niego W 4 Ks. Moj. 7:89?
(2) Kogo i jak reprezentuje Mojżesz w miejscu Najświętszem? Co reprezentuje jego szukanie tam informacji? Jaki jest stosunek naszego Pana do Jego nauk i dzieł? Co reprezentuje dostęp Mojżesza do miejsca najświętszego w każdej potrzebie jego urzędu? Co reprezentuje fakt, że Bóg zawsze odpowiadał Mojżeszowi? Co to reprezentuje, że Mojżesz dawał odpowiedzi Pańskie drugim, gdy to było na czasie? Jaką jeszcze informację Mojżesz czasami otrzymywał? Co to reprezentowało? Jakie czyny Chrystusowe będą zupełnie wyjaśnione Wiernym w Epifanji? Co ten opis naucza odnośnie Źródła wszystkich czynów i nauk naszego Pana?
(3) Skąd wychodził głos mówiący do Mojżesza? Co reprezentuje ubłagalnia? Co za dwie rzeczy to dowodzą? Co te dwa Cherubiny reprezentują? Co za dwie rzeczy to udowodniają? Co słowo chwała, w zastosowaniu do Boga, znaczy? Które wiersze to dowodzą? Jak one to udowodniają? Jak my możemy udowodnić z Pisma Św., że to słowo znaczy charakter na podobieństwo Boże w nas? Co wynika z tych zastanowień odnośnie znaczenia wyrażenia cherubinowie chwały? Co potwierdza ten dowód?
(4) Co za cztery rzeczy znajdowały się ponad skrzynią arki? Co było Szekinah? Gdzie nie znajduje się to słowo? Co ono znaczy? Jaki związek ono miało z Bogiem? Jak to dowodzi Pismo Św.? Co błędnie mniemano, że ono reprezentuje? Co dowodzi, że ono reprezentuje Boga? W jakim znaczeniu nie było ono Bogiem? Co za wypadek jest bardzo podobny temu? Jak jest mądrość reprezentowana w łączności z powierzchnią arki? Jak Bóg i Jego główne przymioty są reprezentowane ponad skrzynią arki. Co ta skrzynia reprezentuje? Z czego ten Głos wychodził? Jaki jest dowód tego? Co jeszcze reprezentuje mądrość?
TP ’36, 85-86.