MOJŻESZ I AARON WIEKU EWANGELII JAKO ODBIORCA I DAWCA PRAWDY
4 Moj. 7:89-8:4. P. 1930, 81. - Dokończenie
(5) W tym kawałku symbolizmu mieszczą się ważne prawdy. Nie tylko, że on wyobraża wielkiego Jehowę, lecz także Jego charakter. I nie tylko to, ale Glos wychodzący z reprezentacji Bożej, otoczonej symbolami jego czterech głównych przymiotów, nasuwa myśl, że słowa i czyny Boże są wyrażone, lub dokonane zgodnie z Jego charakterem i przynoszą owoce godne takowegoż. Symbol ten także nasuwa myśl, że nasz Pan, jako Wykonawca Jehowy, nie mówi ani dokonuje nic, tylko to, co jest zgodne z charakterem i rozkazami Jehowy. On także naucza o Jego poddaniu się Jehowie we wszystkich rzeczach przeważnie, co do otrzymania informacji, zarządzeń i dzieł na wykonanie Planu Bożego. On dowodzi, że Bóg jest Źródłem Planu, jego zarządzeń i dzieł, jak również dowodzi, że Jezus jest Jego Wykonawcą. On sugestjonuje, że ani Ojciec, ani Syn nie czynią, lub mówią coś sprzecznego z charakterem Bożym. Wierność naszego Pana w Jego urzędowej pracy jest także włączona w symbol zawsze wiernego przychodzenia Mojżeszowego do Boga po kierownictwo i sposób wykonania Jego woli, o której dowiadywał się przez słyszenie Głosu. Tak jak w figurze Mojżesz był bardzo zaszczycony przez przywilej swego urzędu, który pozwalał mu wchodzić w obecność Bożą w każdej potrzebie; tak też w poza figurze nasz Pan jest wysoce zaszczycony w jego przynależnym, pozafiguralnym przywileju. Oczywiście Ojciec wysoce zaszczycił i wywyższył Swego Syna w tym zarysie Jego urzędu, jako Odbiorcę i Rozdawcę Prawdy dla Planu Bożego i ludu. Te fakty powinny dać nam bardzo wielką ufność w naszego Pana jako Wykonawcę Bożego, prowadząc nas do niebieskiego Chanaanu. W wspólnych rozmowach Boga z Mojżeszem w sprawach osobistych i celów Bożych dla Izraela. itd., co za wzniosłą figurę mamy w roz-mowie i współdziałaniu Ojca ze Synem we wszystkich ich osobistych interesach odnośnie Planu Bożego i ludu!
(6) Powyżej podane uwagi kończą nasze badanie 4 Ks. Moj. 7. drugi z najdłuższych rozdziałów z Biblji. Nie ma wątpliwości, że ten rozdział z punktu zapatrywania na jego pozafiguralne nauki, jest bardzo znamienny. T nasze długociągnące się badanie go powinno powiększyć w naszych sercach i umysłach nasze ocenienie Boga, Którego mądrość przewidziała te dwanaście przedniejszych ruchów Maluczkiego Stadka pomiędzy dwoma żniwami i łączność wodzów utracjuszy koron z tymi ruchami i z ich przynależnemi naukami. Opis w wierszu 89 nadaje się jako zakończenie tego zadziwiającego rozdziału, gdyż on wskazuje nam pozafiguralnie jak nasz Pan otrzymał od Ojca nauki, któremi członkowie Maluczkiego Stadka, jako wodzowie, zapoczątkowali te dwanaście ruchów, i jak On także otrzymał od Ojca te przynależne naprawiające, zbijające i etyczne nauki, które On dał wodzom utracjuszy koron za ich wykonaną służbę przyjemną Bogu, w łączności z szafarskiemi naukami tych dwunastu ruchów. Ponadto, gdy się rozumie pozafigurę 4 Ks. Moj. 8:1-4. to można zauważyć, że te wiersze powinny być w tym samym rozdziale z 4 Ks. Moj. 7:89; ponieważ z punktu zapatrywania na figurę kapłańską, 4 Ks. Moj. 8:1-4 pokazuje jak biblijna informacja, którą Bóg daje naszemu Panu. jako Swemu Wykonawcy w Świątnicy Najświętszej jest dawana kapłaństwu. Przeto, 4 Ks. Moj. 7:89 i 4 Ks. Moj. 8:1-4 będąc logicznie połączone powinny być w tym samym rozdziale. Z tego powodu omawiamy je razem w tym samym artykule. Co się tyczy samych tych wierszy, pozafiguralna różnica pomiędzy niemi jest następująca: 4 Ks. Moj. 7:89 pokazuje jak nasz Pan otrzymuje wszystką informację, którą potrzebuje do Swego urzędu, jako Wykonawca Boży; gdy zaś 4 Ks. Moj. 8:1-4 pokazuje jak On udziela kapłaństwu tyle z tej informacji ile zawiera się w Biblji, Niektóre "rzeczy tajemne" co nie są objawione w Biblji stanowią część z tej informacji, którą Jehowa daje naszemu Panu. On nie oznajmia tychże kapłaństwu. Takie "rzeczy tajemne" są dla Jego wyłącznego przewodnictwa, jak to Bóg zapewnia nas w 4 Ks. Moj. 29:29.
(7) 4 Ks. Moj. 8:1 mówi nam o osobnym poselstwie, które według metody objawiania podanej nam w 4 Ks. Moj. 7:89. Bóg dał Mojżeszowi; a wiersz 2 mówi nam o zawartości tego poselstwa. Było to zlecenie odnośnie miejsca, gdzie Aaron miał stać, gdy zapalał siedem lamp świecznika. Według tłumaczenia tych wierszy w naszej Biblji ten fakt nie daje się zauważyć. Co prawda to przetłumaczenie wierszu 2 i 3 jest nie do zrozumienia i bez znaczenia. A.R.V., t. j. amerykańskie poprawione tłumaczenie oddaje to o wiele lepiej: "Gdy zapalisz lampy, siedem lamp świecić będzie na front świecznika. I uczynił tak Aaron; zapalił lampy jego, aby dawały światło na front świecznika. To zlecenie było dane. żeby Aaron tak stał podczas zapalania świecznika, ażeby swym cieniem nie zacieniał przestrzeni pomiędzy pierwszą zasłoną, a świecznikiem; ponieważ to była przestrzeń na froncie świecznika. Przeto przy zapalaniu świecznika Aaron miał stać pomiędzy świecznikiem a drugą zasłoną, t.j., za świecznikiem. To zlecenie było dane we figurze na to, że, jeżeliby który z podkapłaństwa wchodził do Świątnicy, gdy Aaron zapalał świecznik to miałby jasny widok przestrzeni pomiędzy pierwszą za słoną a świecznikiem. Pierwsza rzecz, na którąby spojrzał po wnijściu z pod pierwszej zasłony byłby świecznik i ten podkapłan byłby w stanie stać przed świecznikiem bez ja kiejkolwiek zasłaniającej go rzeczy pomiędzy. To zlecenie było również dane na to, aby pokazać, że świecznik dostawał swoje światło z Miejsca Najświętszego, ku któremu arcykapłan stał. Oprócz tego, ono było dane, ażeby arcykapłan znajdował się cośkolwiek w cieniu, poza świecznikiem, o ile się tyczyło kapłana wchodzącego do Świątnic i stojącego przed świecznikiem. Z tego można zauważyć że nietylko arcykapłan dostarczał wszystką oliwę do świecznika i wyłącznie oczyszczał knoty i polerował świecznik (3 Ks. Moj. 24:2-4), ale także iż on sam był jedynym, który go zapalał. Wszystkie te rzeczy są figuralne.
AARON WIEKU EWANGELJI JAKO DAWCA PRAWDY
(8) Zastanowimy się teraz naci pozafigurą. Wskazaliśmy na główny zarys tej pozafigury w tej części tytułu obecnego artykułu, który brzmi jak następuje: "... Aaron Wieku Ewangelji, jako... Dawca Prawdy". Nieco wyjaśnienia uczyni to jasnem. Nasz Pan Sam tłumaczy, że świecznik przedstawia cały Kościół, siedem ich będąc użytych na przedstawienie całego Kościoła w jego siedmiu okresach. (Obj. 1:20.) Podkapłani także reprezentują Kościół. (1 Piotra 2:5, 9.) Te dwa fakty sprawiają zagadnienie nie kilku braciom, którzy myślą, że powyższe dwie pozafigury są sprzeczne jedna z drugą. Co następuje pogodzi i pojedna to, co zdaje się być sprzecznością: Świecznik dający światło kapłanowi w Świątnicy przedstawia Kościół w jego czynności sprawiania aby światło oświecało - nauczając braci Prawdy; podczas gdy to że kapłan widział światło świecznika reprezentuje jak bracia są oświecani (otrzymują Prawdę) od braci, którzy nauczają Prawdy. Więc kiedykolwiek nauczamy których z naszych braci biblijnej Prawdy, to w tej czynności jesteśmy przedstawieni w świeczniku wydającym światło; i kiedykolwiek jesteśmy oświeceni odnośnie jakiejś prawdy biblijnej przez naszych braci, to W takiej czynności jesteśmy przedstawieni przez kapłana widzącego światło świecznika. Knoty w świeczniku reprezentują człowieczeństwo braci w ich czynności oświecania braci. Obcinanie knotów przez arcykapłana reprezentuje naszego Pana uwalniając nas, w naszej czynności oświecania jeden drugiego, z grzechu, błędu, samolubstwa i światowości, przez nauczanie i ćwiczenie nas. Tak jak oczyszczone knoty dawały jaśniejsze i trwalsze światło, tak my nauczamy Prawdy jaśniej i mocniej, i tern więcej skuteczniej takie nauczania i ćwiczenia przyjmujemy od naszego Arcykapłana. Skutek tego jest. że lepiej oświecamy jeden drugiego. To było pierwszą pracą arcykapłana przy świeczniku.
(9) Praca napełniania świecznika olejem była drugą czynnością przy szykowaniu świecznika, który to obowiązek był zlecony jedynie arcykapłanowi. Wiemy z poprzednich opisów w naszem piśmie, że olej w tej łączności przedstawia ducha wyrozumienia Prawdy. (Ew. Mat. 25:3, 4, 8-10.) To określenie obejmuje dwie rzeczy: (1) Prawdę i (2) właściwe wyrozumienie takowej. Te dwie rzeczy nasz Arcykapłan daje nam w naszej czynności nauczania i wyrozumienia Prawdy. (1 Kor. 1:30.) Węgiel chemiczny zawarty w tym oleju przedstawiałby Prawdę, a te części oleju, zawierające ten węgiel przedstawiałyby ducha wyrozumienia, który zawiera Prawdę. Palenie węgla chemicznego, zawartego w tym oleju spowodowało światło w Świątnicy. To reprezentuje, że dziełem Prawdy jest świecić i dawać oświecenie. Tym sposobem nasz Pan wlał ten pozafiguraly olej - Prawdę i wyrozumienie jej - w nasze serca i umysły, a my przez nauczanie Prawdy jeden drugiego podtrzymujemy im światło, które daje im wniknąć w duchowe rzeczy. Pod nieco innym użytkiem tej ogólnej figury świecznika, pewne odróżniające się szczegóły są nam przedstawione u Zach. 4:2, 3, 10-13, nie tak symbolizowane w 4 Ks. Moj. 8:1-4. W obydwóch ustępach świecznik reprezentuje Kościół. W 4 Ks. Moj. 8 nasz Pan jest przedstawiony przez Aarona, gdy zaś u Zach. 4 On jest przedstawiony przez czaszę w którą wpływa oliwa i przez te dwie rurki łączące czaszę z drzewami oliwnemi, czasza reprezentuje Go, jako depozytorjum (miejsce przechowywania) Prawdy i jej wyrozumienia dla Kościoła, a te dwie rurki przedstawiają Go w Jego umysłowych władzach, przez które Prawda jest wciągana w Jego umysł ze Starego i Nowego Testamentu, pozafigur tych dwóch drzew oliwnych. (Ooj. 11:3-12.) W obydwóch ustępach te siedem ramieni świecznika reprezentują te siedem okresów jednego Kościoła; a te siedem rurek reprezentują specjalne ustne narzędzia Pańskie do Kościoła, t. j. tych siedem aniołów siedmiu kościołów. (Obj. 1:20.) Te siedem posłańców są nazwani (Zach. 4:10) oczami Pańskiemi, ponieważ Pan widzi niemi za Kościół. Drzewo oliwne po prawej stronie świecznika reprezentuje Nowy Testament, a to po lewej reprezentuje Stary Testament. Ustęp u Zacharyjasza pokazuje, że nasz Pan jest depozytorjum Prawdy Kościoła i jej wyrozumienia, wciąganej do Niego (Czaszy) przez umysłowe władze (dwie rurki) ze Starego i Nowego Testamentu (dwóch drzew oliwnych) i dawana przez Niego Kościołowi przez siedem złożonych posłańców (siedem rurek), jedna z nich na każdy z siedmiu okresów Kościoła. Otóż serja symbolów połączona z uporządkowaniem świecznika przez Aarona, o ile się tyczy oliwy, pokazuje, że według zarządzenia Bożego, nasz Pan jest przechowalnią i rozdawcą Prawdy Kościołowi.
(10) Trzecia rzecz połączona z zaopatrzeniem świecznika była, trzymanie go dobrze w wypolerowanym stanie. Tego również dokonywał arcykapłan, co można wnioskować z tego, że jemu był powierzony dozór świecznika. To reprezentowałoby naszego Pana przez Ducha Bożego, Słowo i opatrzność, ćwicząc, wzmacniając, zrównoważając i udoskonalając braci w ich czynności oświecania Prawdą jeden drugiego i podczas ich zajęcia w takiej czynności. Otóż, gdy oni są zajęci w pomaganiu jeden drugiemu we wyrozumieniu Prawdy, On tak zastosowuje Swoje nauki, Ducha i opatrzności do nich, ażeby uzdolnić tych, którzy są wierni w takiem nauczaniu swych braci, do wzrostu w każdem dobrem słowie i pracy i ażeby stali się wzmocnieni, zrównoważeni i udoskonaleni w tychże. - 1 Kor. 1:30; Do Żyd. 13:20, 21.
(11) Jeszcze jedną wyłączną czynnością arcykapłana było zapalić świecznik. To jest widoczne z 3 Ks. Moj. 24:2-4 i 4 Ks. 8:1-4. To przyprowadza nas do specjalnego zastanowienia się nad pozafigurami 4 Ks. Moj. 8:1-4. Zapalenie świecznika przez Aarona reprezentuje naszego Pana, potemu gdy On dał nam potrzebne oświecenie do tego, podawając nas w okoliczności, w których mamy sposobność oświecić naszych braci i pobudzając nas przez Swego Ducha, Słowo i opatrzności, aby im dać takie oświecenie. Że nikt jak tylko arcykapłan miał prawo zapalić świecznik to reprezentuje ten fakt, że nikt inny jak tylko nasz Pan ma siebie, lub drugich stawiać w okoliczności, w których oni mogą mieć sposobności oświecania braci i pobudzić ich do takiej czynności.
To pokazuje zło usiłowania "wystawić" siebie jako (mniemanego) oświeciciela braci i zło kogokolwiek, z wyjątkiem jasno objawionej woli Bożej, w usiłowaniu "wystawić" i popierać drugiego jako (mniemanego) oświeciciela braci. To również znaczy, że jest złą rzeczą nawet prywatnie usiłować, aby stać się, lub pomagać drugim stać się (mniemanymi) oświecicielami braci, z wyjątkiem objawionej woli Bożej, wskazującej na taką czynność. Najwięcej opłakane zła z powodu tak szeroko teraz rozpowszechnionego błędu wśród ludu Bożego są spowodowane przez ignorowanie pod tym względem przywileju, należącego do naszego Arcykapłana. Światło będąc skierowane, aby świeciło przed świecznik - pomiędzy świecznikiem, a pierwszą zasłoną - reprezentuje fakty, że wszystko oświecenie braci od Boga upoważnione wychodzi z Kościoła i że jest dane tylko tym, którzy chodzą pokornie, w cichości, rzetelności i święcie oddają się Kościołowi w jego działalności jako upoważniony od Boga oświeciciel braci pod przewodnictwem Chrystusa. Takie usposobienie jest reprezentowane przez stojenie kapłana przed świecznikiem. Jego zobaczenie najpierw światła, gdy wchodził z pod pierwszej zasłony reprezentuje fakt. że pierwszy przywilej nowo-spłodzonych nowych stworzeń jest widzieć Prawdę. Jego widzenie, że ono wychodzi z świecznika reprezentuje fakt, że on rozumie, że on dostaje Prawdę od swych braci.
(12) Niezaświecenie lamp z frontu przez Arcykapłana reprezentuje fakt, że osobista widzialna posługa naszego Pana bez ludzkiej istoty jako narzędzie, nie jest dana nam w naszem oświeceniu. Cień, jaki arcykapłan byłby czynił kapłanowi, wchodzącemu ku świecznikowi, gdyby był stał z frontu świecznika, gdy go zapalał, reprezentuje fakt, że gdyby nasz Pan nauczał nas widzialnie, bez narzędzia ludzkiego, to ono miałoby oślepiający zamiast oświecający skutek na nas. Stojenie kapłana z tyłu świecznika, gdy w doglądaniu zapalał go, reprezentuje ukrywanie się naszego Pana za Jego mówczemi narzędziami, gdy nas naucza, dając nam światło, nie bezpośrednio, ale przez drugich. Że On jest duchową istotą podczas udzielania tego światła jest przedstawione przez stanie arcykapłana poczęści w cieniu, co się tyczy wchodzącego kapłana, podczas jego szykowania świecznika. Ponadto, to miejsce było zajęte przez arcykapłana w celu reprezentowania faktu, że zaświecenie lamp wyszło ze strony Śwriątnicy Najświętszej - z nieba, a więc wskazywało na Boga, jako ostateczne źródło światła, które oświeca kapłanów. Tym sposobem Aaron Wieku Ewangelji. jako Dawca Prawdy jest przedstawiony nam z wielu punktów zapatrywania w tej figurze.
URIM I TUMMIM
(13) Jest jeszcze jedna arcykapłańska figura, która reprezentuje naszego Arcykapłana, jako Bożego Dawcę Prawdy Kościołowi. Mamy na myśli czynność arcykapłana w otrzymaniu ód Boga odpowiedzi na pytania Izraela przez Urim i Tummim. Już dawniej wyjaśniliśmy, że Urim (światłości) reprezentuje nauki Pisma św. a że Tummim (doskonałości) reprezentuje cztery wielkie przymioty Boże : moc. mądrość, sprawiedliwość, i miłość. Od czasu jak daliśmy to wyjaśnienie. Pan dał nam trochę więcej światła na tę figurę i pozafigurę. Co stanowiło figuralny Urim i Tummim było dotąd zagadnieniem. Następnie podane ustępy są wszystkie, w których trafia sie wyrażenie Urim i Tummim: 2 Moj. 28:30; 3 Moj. 8:8; 4 Moj. 27:21 ; 5 Moj. 33:8; 1 Sam. 28:6: Ezdra 2:63; Neh. 7:65. Można zauważyć, że napierśnik był tak nazwany zanim te 12 drogocennych kamieni były umieszczone weń, tak, nawet zanim miejsca były przygotowane, w które to kamienie miały być wsadzone. (2 Moj. 28:15-17.) On był także nazwany takowym zanim Urim i Tummim były mu dane. (2 Moj. 28:30.) Jest mówione o nich, że będą na sercu (piersiach) Aaronowych (2 Moj. 28:30), tak jak imiona pokoleń, wyrzeźbione na tych drogocennych kamieniach, o których iest napisane, że będą na jego sercu (piersiach). (2 Moj. 28:29.) Oprócz tego, jak nasuwa nam badanie ofiar książąt Wieku Ewangelji, te dwanaście szafarskich doktryn miały połączone ze sobą nauki etyczne (obyczajowe), które równają się tym dwunastu kamieniom, na których te imiona, co są figurami nauk i charakterystyk, dwanaście pokoleń były wyrzeźbione. (2 Moj. 28:21.) Właściwe przetłumaczenie odnośnych części 2 Moj. 28:30 i 3 Moj. 8:8 jest jak następuje: "Dasz napierśnikowi sądu Urim i Tummim (dasz mu urząd działania jako taki) i "dał napierśnikowi Urim i Tummim (dał mu urząd działania jako taki)". Te fakty połączone z pozafig. znaczeniem Urim (nauki) i Tummim (przymioty) zdają się utożsamiać Urim i Tummim z tymi kamieniami odnośnie ich świateł (Urim) i odnośnie samych siebie w ich pięknościach (doskonałościach - Tummim). Jesteśmy skłonieni do myślenia, że Urim były światła, któremi te drogocenne kamienie świeciły, gdy były w świetle Świątnicy Najświętszej, a że Tummim były to drogocenne kamienie w ich pięknościach doskonale widzianych przez to samo światło. Możliwe, że odpowiedzi tak były dawane przez światło świecące w jednym kierunku, a odpowiedzi nie przez światło świecące w innym kierunku - w górę, lub na prawo na tak, nadół lub na lewo na nie; lecz Biblja nic nie mówi o tem.
(14) Chociaż nie można akuratnie dowieść natury tych rzeczy, to jednak wiemy, że to jest faktem, że nasz arcykapłan w odpowiadaniu na pytania przez pozafiguralny Urim i Tummim daje Swoje odpowiedzi przez i według nauk Biblji i jej od Boga danych głównych zalet. Przeto pozafigura Urim i Tummim jest jasna. Tern pierwszem są doktryny biblijne, a tern drugiem są główne zalety. Tych zalet jest dwanaście i one są trzykrotnem wypracowaniem tych czterech przymiotów Bożych, które są zobrazowane, jako takie przez te cztery kąty proste napierśnika i cztery rzędy figuralnych kamieni. (2 Moj. 28:17.) Więc figuralnemu kapłanowi przez harmonijność figuralnych świateł, świecących w ich pięknościach z tych dwunastu kamieni w napierśniku było dane zrozumienie odpowiedzi Bożych na jego pytania dla Izraela. To jest figurą na naszego Pana, otrzymując odpowiedzi od Boga na pytania duchowego Izraela przez harmonijne zestawienie doktryn biblijnych i tych dwunastu głównych zalet, jakie Biblja naucza. W tern mamy jeszcze jedną figurę tego, jak nasz Aaron jest nam Rozdawcą Prawdy Bożej. Trzeba tu dodać, że tak jak widzieliśmy w wypadku z siedmioma rurkami, tak z odpowiedziami przez pozafiguralny Urim i Tummim, nasz Pan dał Swoje odpowiedzi zwykle przez tych. co są symbolizowani przez te siedem gwiazd. O jak te fakty powinny Go wywyższyć w naszem ocenieniu! O jak te fakty powinny nas uzdrowić od pychy, która szuka chwały od człowieka, jako mniemanego oryginatora ("oryginalni myśliciele") Prawdy. Naszym najwyższym przywilejem w tej łączności jest, aby być częściami tego świecznika, który przyświeca zapożyczonem światłem co ktoś inny - t. j. nasz Wielki Arcykapłan - zapalił. Przeto chwała jest Pańska, a nie nasza.
(15) W 4 Moj. 8:4 mamy krótki opis o sposobie zrobienia świecznika. Jego złoto reprezentuje boskość Kościoła, jako nowych stworzeń i nosicieli światła braciom. Że on był z ciągnionego (kutego) złota reprezentuje kształtowanie serca i umysłu w piękne i pożyteczne zalety i osiągnięcia w nosicielach światła przez Ducha, Słowo i opatrzności Boże. a przeważnie przez te ostatnie w przykrych doświadczeniach. Wyrażenie, "i słupiec jego, i kwiaty jego," jak nasz Pastor to wyjaśnił, reprezentuje, że Kościół, jako nosiciel światła do braci jest cały piękny w myśli i charakterze i owocny w dobrych uczynkach. Według tego wzoru Bóg zamierzył mieć Kościół zbudowany, ("na ten kształt, jaki był Pan (Jehowa) ukazał Mojżeszowi"), ponieważ wszyscy, którzyśmy z Kościoła "czynem Jego jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie ku uczynkom dobrym, które przedtem Bóg zgotował, abyśmy w nich chodzili." (do Efez. 2:10.) Z tern zastanowieniem możemy właściwie zakończyć nasze badanie o Mojżeszu i Aaronie Wieku Ewangelji - Jako Odbiorcy i Dawcy Prawdy. Lekcje tego badania naprawdę były głębokie, jasne, odświerzające i budujące. Niema wątpliwości, że one są zamierzone w celu powiększenia naszej miłości i poszanowania dla Boga i Chrystusa, i naszego ocenienia wielkich przywilejów, jakie one nam dają, jako odbiorcom i rozdawcom Prawdy. a to dlatego, że Bóg jest Źródłem, a Jezus jest Narzędziem tych przywilejów, jak to figuralne badanie dowodzi. "Chwalmy Boga, od którego wszystkie błogosławieństwa wypływają ... i zawsze w Jego Synie radujmy się!"
BEREAŃSKIE PYTANIA DO POWYŻSZEGO PRZEDMIOTU
(5) Jaki jest charakter symbolizmu 4 Ks. Moj. 7:89? Co za trzy główne rzeczy są w nim reprezentowane względem Boga? Co za dwie rzeczy są w nim reprezentowane odnośnie naszego Pana? Co ten symbolizm reprezentuje odnośnie ich stosunków co do Planu, jego zarządzeń i dzieł? Co on zaprzecza o Ojcu i Synie? Jaką zaletę on sugescjonuje w naszym Panu? Jaki stopień zaszczytu dla Niego on sugestjonuje? Co za wrażenie powinny te fakty wywrzeć na nas? Co jest główną myślą tego badania?
(6) Jaki jest pozafiguralny charakter 4 Ks. Moj. 7? Co jego badanie powinno w nas powiększyć? Dla jakich faktów? Jak powinniśmy zcharakteryzować w 89? Dlaczego? Jak 4 Ks. Moj. 7:89 i 8:1-4 są sprokrewnione? Czyją częścią powinny one być? Jaka jest pozafiguralna różnica pomiędzy nimi? Jak różnica pomiędzy rzeczami tajemnemi a rzeczami objawionemi jest pokazana w nich?
(7) Do czego odnosi się 4 Ks. Moj. 8:1? Co było polecone Aaronowi w w. 2? Dlaczego to nie jest jasne w naszej Biblji? Gdzie to jest jasne? Jak brzmi jasne przetłumaczenie? Po pierwsze dlaczego to zlecenie dane? Co za przestrzeń była na froncie świecznika? Po drugie dlaczego miał Aaron stać poza świecznikiem, gdy go szykował? Dlaczego po trzecie? Po czwarte? Po piąte? Co za cztery rzeczy w szykowaniu świecznika były wyłącznie zleceniem Aaronowem? Jaki jest charakter tych wszystkich rzeczy?
(8) Gdzie jest dany główny zarys tej pozafigury 4 Ks. Moj. 8:1-3? Co świecznik reprezentuje? Jak to jest udowodnione? Kogo reprezentuje pcdkapłan? Co za odróżnienie harmonizuje zdającą się sprzeczność pomiędzy tymi dwoma pozafigurami? Co za przykład wyjaśnia to? Co knoty przedstawiają? Co reprezentuje obcinanie knotów przez arcykapłana? Co reprezentuje jaśniejsze i trwalsze światło oczyszczonych lamp? Jaki jest skutek tego w pozafigurze?
(9) Co było drugą czynnością arcykapłana w szykowaniu świecznika? Co olej w tej figurze reprezentuje? Jak to jest udowodnione? Co za dwie rzeczy to obejmuje? Co nasz Arcykapłan ma do czynienia z nimi? Co węgiel chemiczny w tym oleju reprezentuje, a co te części oleju reprezentują, co zawierają go? Co palenie węgla chemicznego, zawartego w tym oleju reprezentuje? Jak to się dzieję w pozafigurze? Jakie są różnice w poglądach 4 Moj. 8:1-4, a Zach. 4:2, 3, 10-13? Co te dwa drzewa oliwne reprezentują? Jakie są niektóre podobieństwa w tych ustępach? Jaka jest różnica pomiędzy temi siedmioma rurkami, a siedmioma oczami? Co drzewo oliwne po prawnej stronie reprezentuje? Po lewej? Co w skróceniu jest pozafigurą ustępu Zach.? Ustępu 4 Moj?
(10) Co było trzecią rzeczą połączoną z zaopatrzaniem świecznika? Czyją wyłączną pracą to było? Co za cztery czynności naszego Pana odnośnie niosących światło to reprezentuje? Jak on to czyni? W łączności z czem on te rzeczy czyni?
(11) Co było czwartą wyłączną arcykapłańską czynnością przy7 świeczniku? Co jest dowodem tego? Co reprezentuje zapalanie świecznika przez Aarona? Co to reprezentuje, że to była wyłącznie arcykapłańską czynność? Co za dwa zła to potępia? Jaki jest skutek niezważanla na to? Co za dwie rzeczy są reprezentowane przez światło świecące na front świecznika? Jakim sposobem kapłan reprezentuje tę drugą z tych rzeczy? Co reprezentuje zobaczenie najpierw światła, gdy wchodził? Co reprezentuje jego widzenie, że to światło wychodzi z świecznika?
(12) Co przedstawia fakt, że arcykapłan niezapalał świecznika z frontu? Co by reprezentowała jego cień, gdyby on tam stał? Co reprezentuje jego stanie za świecznikiem, gdy go zapalał? Co przedstawia jego stanie poczęści w cieniu? Co jeszcze było reprezentowane przez stanie w tej pozycji?
(13) Jaka jeszcze arcykapłańską figura jest spokrewniona z naszym przedmiotem? Co reprezentują Urim i Tummim? Na jakie pytanie nie było dotąd odpowiedzi? Które ustępy odnoszą się do nich? Jakie zastanowienia zdają się łączyć je z drogccennemi kamieniami w napierśniku i z ich światłami? Czem one były przypuszczająco? Jak odpowiedzi tak i nie możliwie były dawane?
(14) Chociaż nie można ich tożsamości przedstawić, co jednak daje się dowieść o ich pozafigurach? Jak dowodzimy naturę ich pozafigur? Co one są? Ile zalet stanowi Tum-mim? Jak one są spokrewnione z czteremi wielkiemi przymiotami Bożymi? Jaka figura to wskazuje? Jak figuralny arcykapłan zrozumiał odpowiedź Bożą przez Urim i Tummim? Czego to jest figurą? Co ta figura objawia? Przez kogo nasz Pan zwykle daje odpowiedzi Boże na nasze pytania? Co za trzy skutki powinny te zastanowienia sprawić w nas?
(15) Co podaje w. 4? Co reprezentuje złoto świecznika? Że on był kuty? Wyrażenie, "i słupiec jego, i kwiaty jego"? Na co Bóg stworzył Kościół jako pozafiguralny świecznik? Jaki był charakter tego badania? Jakiemi są jego zamierzone cele? Dlaczego? Do czego to powinno nas doprowadzić?
TP ’37, 9-12.