ODPOWIEDZI NA PYTANIA
Pytanie: Jaka się myśl zawiera w wyrażeniu ofiara spokojna i dlaczego jest tak nazwaną?
Odpowiedź: Ofiary spokojne były w figurze składane przez tych tylko, którzy byli w pokoju z Bogiem. A to wyobraża, że poświęcamy się dopiero wtedy, gdy przez tymczasowe usprawiedliwienie otrzymaliśmy pokój z Bogiem. Tak też będzie w Wieku Tysiąclecia, ofiary spokojne będą składane dopiero wtedy, gdy ludzie rozpoznają, że mają pokój z Bogiem przez ofiarę Chrystusa raz za wszystkich złożoną, a zastosowaną za nich. Otóż dlatego te ofiary były nazwane ofiarami spokojnymi ponieważ wskazywały, że ofiarodawcy weszli poprzednio w stan pokoju z Bogiem. P. 1925, 179
Pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy ofiarą za grzech, a ofiarą za występki?
Odpowiedź: Ofiara za grzech była składana przez kapłana jako jego osobista ofiara za lud, albo przez niego za tych, którzy przez ich ofiarę za grzech chcieli wyrazić wiarę i ocenienie kapłańskiej osobistej ofiary złożonej za nich, jako naród; podczas, gdy ofiara za występek była składana przez ludzi dających wynagrodzenie za ich osobisty grzech. Pozafiguralnie, kapłańska osobista ofiara za lud jest pojednawczą ofiara Jezusa i Kościoła podczas Wieku Ewangelii. Przynoszenie ofiary ludu za grzech przedstawia wiarę i ocenienie pojednawczej ofiary Chrystusa przez świat w Tysiącleciu; podczas gdy przyniesienie ofiary ludu za występek wyobraża sposób reformacyjny ludu Tysiąclecia, to znaczy ich pozbywanie się złych charakterystyk. Gdy zaś kapłan przynosił ofiarę za występek przedstawiał jednego z podkapłaństwa Ciała Chrystusowego pozbywającego się swych złych charakterystyk w czasie Wieku Ewangelii. P. 1925, 179.
TP ’37, 48.