ŻNIWO WIEKU EWANGELII WE FIGURZE I POZAFIGURZE
(4 Ks. Moj. 31:1-54; z ang. P. P. '36,68-78)
(Ciąg dalszy)
(27) Wskazówki Eleazara dane we w. 24 także znajdują swoje pozafigury w Arcykapłańskich wskazówkach Jezusa, danych podczas Parousji. Pozafiguralnemi szatami są zalety i oficjalne władze Wiernych. Tak jak nieczystość figuralnych szat wymaga wyprania ich we wodzie, tak też pozafiguralne szaty muszą być wyprane w pozafiguralnej wodzie z ich nieczystości ciała i ducha. Jakakolwiek wada jest przyczepiona do naszych zalet to ona musi być wyprana wodą Słowa; a wszelka nieczystość ciała i ducha, trzymająca się naszych oficjalnych władz, jako kapłanów, bezwzględnie czyśmy, jako tacy, mieli urząd w miejscowym, lub powszechnym Kościele, lub nie, musi być wymyta wodą Słowa, to figurą pokazuje, że działo się podczas Parousji. Jeżeli to nie było uczynione, to nie możemy wnijść do królestwa. Jeżeli to było uczynione, pozostaliśmy kapłanami, to wnijdziemy do królestwa - czyli do obozu (w. 24). Upranie szat dnia siódmego jest figurą na fakt, że pozafiguralne upranie tyczyło się nas odnośnie naszego stanu poświęcenia, jako odmiennego od naszego stanu usprawiedliwienia. Pozafigura w. 24 tak zrozumiana znalazła swoje faktyczne wypełnienie w tych wielu napomnieniach, które nasz Arcykapłan, jako taki, zarządził, aby były nam dane przez pisma onego Sługi, przez wykłady pielgrzymów, nauki starszych i rozmowy, napomnienia i świadectwa innych braci.
POZAFIGURY 4 KS. MOJ. FAKTYCZNE
(28) Będzie to na dobrem miejscu dać tu ogólną uwagę odnośnie 4 Ks. Moj. 31:1-24, t. j. o faktyczności ich pozafiguralnego wypełnienia się, gdy są zrozumiane, jako stosujące się do Parousji z punktu operacji wojennej. W drugim paragrafie obecnego artykułu we wrześniowym numerze mówiliśmy, że 4 Ks. Moj. 31:1-24, 48-54, jest typem na czas Parousji pod figurą wojenną. Nasze badanie 4 Ks. Moj. 31:1-24 dowodzi, że dotycząca część tego zdania jest prawdą; ponieważ znaleźliśmy faktyczne pozafigury na każdy szczegół tych 24 wierszy. Przedstawione figury nie są naciągane, wystrugane, torturowane, lecz bardzo naturalnie zgadzają się ze znanemi naukami biblijnemi, danemi w innem miejscu i podają myśli, które ich figury nasuwają. Można także zauważyć, że wszystkie główne kierunki i czynności Parousji jak one wchodzą we figurę wojny są jasno przedstawione; mianowicie: dotyczący zarys czasowy (w. 2), powód na pozafiguralną wojnę (w. 2, 3), pozafiguralne przygotowanie, liczby i wyprawa żołnierzy z ich komendantem (w. 4-6), pozafiguralne walczenie (w. 7, 8), pozafiguralne łupy i spustoszenia tej wojny (w. 9, 10), powrót pozafiguralnych zwycięzców z ich pojmanymi (w. 11, 12), pozafiguralny Wykonawca, Mówcze Narzędzie, Wódz i Arcykapłan i główni bracia spotykając się z wracającem się wojskiem i ich pojmanymi (w. 13), niezadowolenie naszego Pana z pielgrzymów i posiłkowych pielgrzymów z powodu ich przywabienia niegodnych (w. 14-16), Jego wymaganie, ażeby niegodni byli odcięci z pomiędzy ludu Bożego przez kontrowersje Parousyjne (w. 17), a zachowanie godnych pośród nich (w. 18), Jego napomnienie do oczyszczenia się z wad, połączonych z ich usprawiedliwieniem i poświęceniem, uważanych z pewnych punktów (w. 19, 20), Jego wskazanie tych dwóch sposobów, przez które oczyszczenie się wykonuje i przyczynę na różnicę pomiędzy nimi (w. 20-23), i rzeczy, które potrzebują oczyszczenia w stanie poświęcenia (w. 24). Każdy obeznany z Parousją, według zapatrywania z punktu wojennego, poznaje, że w powyżej nadmienionych szczegółach jest zupełna harmonja pomiędzy figurą, a głównymi wypadkami parousyjnemi z punktu zapatrywania wojennego, jako pozafigury. Fakta dowodzą właściwość pozafigury przedstawionej; i więcej faktów potwierdzające to samo okaże się, gdy pozafigury w. 48-54 będą przedstawione. Przeto możemy z ufnością powiedzieć, że właściwe pozafigury odnośnych wierszy były podane.
(29) Jak już było powiedziane w owym paragrafie w poprzedniej części tego artykułu, w. 25-47 podają nam główne epifaniczne wypadki zobrazowane w podziale zdobyczy, jako przedstawiający podział ludu Bożego na Maluczkie Stadko i Wielkie Grono. Teraz przystąpimy do badania w. 25-47. Jako źródło Prawdy i jako Ten, Który polecił wykonanie planu Bożego i szafarstwo Prawdy Jezusowi, jako Swemu Wykonawcy, Mówczemu Narzędziu i Wodzowi pozafiguralnego Izraela, Bóg jest zobrazowany przez Swoją czynność we w. 25: "Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:" Jego rozkazanie Mojżeszowi, a przez niego Eleazarowi i przedniejszym z ojców ludu, aby policzyli zdobycze (zebrali sumę ich), tak z ludzi jak i z bydła, reprezentuje rozkazanie Boże Jezusowi, jako Wykonawcy Bożemu, Mówczemu Narzędziu i Wodzowi pozafiguralnego Izraela, a przez Niego, jako takiego, pozafiguralnemu Eleazarowi i przedniejszym ojcom zgromadzenia, aby określili pozafiguralną zdobycz. Gdy kiedykolwiek w biblijnych typach i symbolach liczenie osób, lub rzeczy jest wymagane, lub uczynione, to znaczy, że ich pozafigury mają być określone, lub są określone. To jest jasne z Ps. 48:13 - "Otoczcie Syon, . . . policzcie wieże jego." Syonem, rozumie się, jest Kościół. Polecenie, aby go otoczyć, jeżeli mówione do nowych stworzeń, to znaczy umysłowe, a nie fizyczne otoczenie. To przeto znaczy rozmyślać o nim. Jego mury są jego wieżami, któremi są Prawda i zarządzenia Prawdy. Jego wieżami są jego główne nauki, np., te dziesięć głównych biblijnych doktryn. Policzyć jego wieże, znaczy określić jego główne doktryny. A więc policzyć w symbolach biblijnych, znaczy określić, wytłumaczyć, pokazać czem dotyczące rzeczy są, według wyrozumienia tego, który je tłumaczy.
OKREŚLENIE KORZYŚCI ŻNIWA
(30) Przeto zlecenie w. 26 pozafiguralnie znaczy, że określenie zdobyczy, wziętych w czasie żęcia, ma być dane. Tę zdobycz stanowiły pozafiguralne panny (z ludzi), czyli poświęcone nowe stworzenia, i rzeczy, mające łączność z ich i innych usprawiedliwionem człowieczeństwem (z bydła). Więc zlecenie było dane od Pana, ażeby je określić. Mojżeszowe liczenie zdobyczy reprezentuje naszego Pana, jako Wykonawcę Bożego, Mówcze Narzędzie i Wodza pozafiguralnego Izraela, dającego określenie pozafiguralnej zdobyczy, t. j., pozafiguralnych panien i rzeczy, tyczących się ich usprawiedliwienia i innych. Eleazarowe liczenie zdobyczy reprezentuje nietylko Jezusa, lecz Jezusa, jako Głowę, i Kościoła, jako Ciało, t. j. Arcykapłana Świata, dającego określenie pozafiguralnej zdobyczy, t. j. nowych stworzeń i rzeczy mających łączność z ich usprawiedliwieniem i innych; ponieważ w sprawach dotyczących czynności względem Wielkiego Grona w jego odłączeniu się od Maluczkiego Stadka, Arcykapłan Świata, a nie tylko Arcykapłan Kościoła, funkcjonuje według figury dnia pojednania. O ile się tyczy cierpień Wielkiego Grona, to one są za dobrowolne grzechy świata, a o ile się tyczy cierpień Kościoła z Jezusem, to one są za Adamowy grzech świata. Jest to z powodu dwojakiej natury grzechów świata, że w pozafigurze Arcykapłan Świata, a nie tylko Arcykapłan Kościoła, funkcjonuje względem Wielkiego Grona, jako Kozła Azazela. Liczenie zdobyczy przedniejszych ojców ludu reprezentuje wodzów utracjuszy koron, w czasie Epifanji między ludem w Prawdzie, dających określenie pozafiguralnych panien i rzeczy dotyczących się ich usprawiedliwienia i innych. Ten fakt dalej potwierdza fakt, że Eleazar tutaj reprezentuje Arcykapłana Świata; ponieważ inaczej, to Maluczkie Stadko nie miałoby udziału w tem określaniu, a natomiast wodzowie Wielkiego Grona mieliby.
(31) Jezus, jako Wykonawca, Mówcze Narzędzie i Wódz, dał to określenie stosownemi dziełami, najpierw od 20 września, 1914 r. do 30 paź., 1916 r. przez onego Sługę, a od tego czasu przez posłańca Epifanicznego. Zgodnie z tem, nasz Pastor, podczas tych przeszło dwóch lat, miał dużo do mówienia i wykonania względem Maluczkiego Stadka i Wielkiego Grona w ich wspólnych czynnościach i względem ich przewidzianego rozdzielenia się. I od tego czasu posłaniec Epifaniczny był czynny w nauczaniu i działaniu pod temi samemi względami. Jezus i Kościół, jako Arcykapłan Kościoła, dał to określenie tak dalece, jak ono dotyczy ich pracy przyprowadzenia braci z Wielkiego Grona do powiększającej się jedności z Panem: (1) około linii działania z Kozłem Azazela, co jest początkiem przyprowadzenia jego członków w taką jedność, i (2) około linii działania z pozafiguralnymi Lewitami w ich oczyszczaniu się i poświęceniu, która to praca ma być przeważnie w przyszłości. Tak jak widzieliśmy, że w obrazie na Wiek Ewangelii przedniejszymi z ludu byli wodzowie z utracjuszy koron Wieku Ewangelii, tak podczas miniaturowych Wieków Ewangelij w Epifanii ich wodzowie z utracjuszy koron są pozafiguralnymi przedniejszymi z ludu. Ci też dają określenie tego co oni myślą jest pozafiguralną zdobyczą, t. j., nowych stworzeń i rzeczy dotyczących ich usprawiedliwienia i innych. Lecz ich określenie, tak jak określenie wodzów z utracjuszy koron W Wieku Ewangelii, jest mniej więcej nieakuratne, szczególnie co się tyczy ich twierdzeń, że ci, których oni prowadzą są Maluczkiem Stadkiem. Ich określenie w swoim czasie będzie poprawione. Fakty, któreśmy spostrzegli od 1914 roku dowodzą, że rzeczy przedstawione powyżej, jako pozafigury liczenia zdobyczy z wojny Izraela z Madyjanitami, wypełniały się, co potwierdza nasze wyrozumienie, jako prawdziwe.
(32) We w. 27-47 mamy określoną specjalną pracę Epifaniczną rozdzielania Maluczkiego Stadka od Wielkiego Grona. To jest przedstawione w rozdzieleniu zdobyczy na dwie części czyli połowy, dając jedną część żołnierzom, a drugą część zgromadzeniu (w. 27). (1) Ta seperacja nietylko jest pokazana przez fakt, że wszystkie panny, które były figurą na nowe stworzenia, były podzielone na dwie grupy, które wiemy, iż pozafiguralnie są Maluczkiem Stadkiem, lecz także przez kilka innych faktów: (2) Jedna część była dana walczącym, którzy reprezentują Maluczkie Stadko. (3) Ażeby pokazać, że te panny reprezentują Maluczkie Stadko, przedstawicielki z nich (jedna z 500) były dane Eleazarowi, jako ofiara podnoszenia (w. 29), pokazując, że w pozafigurze one reprezentują całe Maluczkie Stadko jako ofiara podnoszenia, ponieważ te panny w figurze są jako przedstawicielki całej połowy dziewic, (4) Potem, co się tyczy drugiej połowy dziewic, to one były dane zgromadzeniu i to pokazuje, że one reprezentują Wielkie Grono, które służy nie Bogu i ołtarzowi, jak to czyni Maluczkie Stadko (Ezech. 44:15, 16), lecz ludowi (Ezech. 44:10-14). (5) Znowu, ta jedna z pięćdziesięciu, która była dana z części ludu Lewitom (w. 30) pokazuje, że, ponieważ takowe były przedstawicielkami całej połowy, danej zgromadzeniu, więc ta cała połowa reprezentuje Wielkie Grono. (6) Potem, fakt, że taka sama stosowna proporcja, jaka była dana ołtarzowi z części wojujących, i jaka była dana Lewitom z części zgromadzenia, była dana kapłanom z dziesięcin Lewitów (4 Moj. 18:26-28) ; ponieważ z dziesięcin ludu ofiarowanych Lewitom jedna-dziesiąta część była dana kapłanom, tym sposobem dając Lewitom dziesięć razy tyle, co dano kapłanom, tak jak jedna z pięćdziesięciu jest dziesięć razy tyle, co jedna z pięciu set. Tak jak we w. 29 Eleazar jest figurą na Chrystusa, Głowę i Ciało, tak w 4 Moj. 18:28 Aaron przedstawia Chrystusa, Głowę i Ciało. (7) Ponadto symboliczne znaczenia tych liczb obydwóch połów zdobyczy dowodzą te same linje myśli. Ten punkt określimy szczegółowo troszeczkę później w naszej dyskusji, (w następnym numerze). Chcemy zaznaczyć jednak, że te równe połowy, na które zdobycz była podzielona, nie reprezentują równej liczby w tych dwóch pozafiguralnych grupach, tak jak równa liczba mądrych i głupich panien Mat. 25:1-12 nie przedstawia, że w pozafigurze będzie tyle mądrych panien, co i głupich.
(33) Ponieważ połowa dziewic reprezentuje Maluczkie Stadko, jako nowe stworzenia, a druga połowa Wielkie Grono, jako nowe stworzenia, co przedstawia bydło i owce? Odpowiadamy: owce reprezentują człowieczeństwo tych nowych stworzeń z punktu tymczasowego usprawiedliwienia, a bydło reprezentuje człowieczeństwo tych nowych stworzeń z punktu ożywionego usprawiedliwienia. Co tedy osły reprezentują? Takie prawdziwe nauki i książki, zawierające prawdziwe nauki, jakie Maluczkie Stadko pozyskało, jako zdobycz od pozafiguralnych Madyjanitów. Że osły reprezentują prawdziwe nauki i książki, zawierające takie nauki, jest widoczne z pozafigury wjazdu naszego Pana do Jeruzalemu na oślicy i jej oślątku i z tego, że królowie izraelscy jeździli raczej na osłach niż na koniach, które, gdy przeciwstawione z osłami, reprezentują fałszywe nauki; lecz gdy nie ma takiego kontrastu to one reprezentują nauki, bez względu na to, czy prawdziwe, czy fałszywe. Fakty pozafigury wykażą to: Nie wszystko we wyznaniach jest fałszywe. Oprócz dwunastu szafarskich doktryn, które zdobyliśmy w Parousji od pozafiguralnych Madyjanitów, zdobyliśmy także inne prawdziwe nauki z ich wyznań, poplamione jednak błędami, towarzyszącemi im, np., pewne przymioty istoty Boskiej i charakteru i pewne etyczne, napominające i prorocze nauki. Te po części są zobrazowane w osłach, które Izrael zabrał Madyjanitom. Dalej, mamy rozmaite książki, które zawierają mniej lub więcej prawd, zakrytych rozumie się, któreśmy zdobyli od pozafiguralnych Madyjanitów podczas Parousji, mianowicie, (1) rozmaite recenzje, tłumaczenia i nakłady greckiej i hebrajskiej Biblii, oraz greckie i hebrajskie słowniki, konkordanse i gramatyki; (2) komentarze biblijne, wstępy, harmonie, skorowidze; (3) historie biblijne i kościelne, biografie, geografie, starożytności; (4) doktrynalne, etyczne i apologetyczne dzieła, encyklopedie i słowniki, dające pomoc mniej więcej około tych czterech linii powyżej wymienionych. Te wszystkie, wśród wielu błędów, zawierają symboliczne kawały szczerego złota i srebra. Tak Maluczkie Stadko, jak i Wielkie Grono ma takowe zdobycze podczas swego rozdzielenia jedno od drugiego. Z tego widzimy, że to, co było powyżej przedstawione, jako pozafiguralna zdobycz z ludzi i bydła, było aktualnie zabrane podczas Parousii i teraz w Epifanii i bywa dzielone według Słowa i faktów.
OKREŚLENIE LICZBOWE
(34) Powyżej wspomnieliśmy fakt, że symboliczne znaczenie pewnych liczb biblijnych, mających łączność z cyframi napotykanymi w obydwóch podziałach zdobyczy dowodzi, że liczby dane wojującym i oddane Eleazarowi na ofiarę podnoszenia i liczby dane zgromadzeniu i przez nie dane Lewitom, wykazuje, że pogląd na pozafiguralny podział, tak jakżeśmy go wytłumaczyli, jest właściwy. Wszyscy jesteśmy obznajomieni z faktem, że liczba 7 i jej wielokrotne oznaczają rzeczy Boskie, a przeto między innemi rzeczami, Boga. Jesteśmy także obznajomieni z faktem, że liczba 12 i jej wielokrotne oznaczają Maluczkie Stadko i rzeczy, tyczące się go, co było wykazane w poprzedniej części obecnego artykułu. Jesteśmy też obznajmieni z faktem, ze liczba 10 i jej wielokrotne oznaczają natury niższe od Boskiej, przeto między innemi, Wielkie Grono. Zatem te 10,000 Ps. 91:7 i 5 Ks. Moj. 32:30 są Wielkiem Gronem. Że symbolicznemi znaczeniami tych liczb obliczamy liczby dane w łączności z podwójnem podziałem zdobyczy wspomnianej we w. 32-46. Będziemy dzielili przez 7, 12 i 10 sumy rozmaitej zdobyczy.
(35) Tam było zabranych
675,000
owiec (w. 32)
72.000
wołów (w. 33)
61.000
osłów (w. 34)
32.000
dziewic (w. 35)
7)
840,000 suma zdobyczy.
12)
120,000
10)
10,000
10)
1,000
10)
100
1
Co symbolizm tych dzielników uczy? Uczy to: Bóg (7) w oddzielaniu Maluczkiego Stadka (12) od Wielkiego Grona (10) podzielił to ostatnie na trzy (10, 10, 10) powszechne oddziały, równające się trzem grupom lewickim: Gersonitom (10), Merarytom (10) i Kaatytom (10), nie pozostawiając żadnego z jednego oddziału w drugim, (1) nie będąc liczbą żadnego. To zgadza się z myślami tyczącemi się obu klas wybranych.
(36) Połowa zwierząt i ludzi była dana wojującym. Połowa z 840,000 jest 420,000, którą podzielimy przez 7, 12 i 10, dzieląc przez 7 najpierw, potem przez 12 zanim dzielimy przez 10, gdyż ta seria cyfr oznacza tą część, która jest figurą na Maluczkie Stadko.
7)
420,000
12)
60,000
10)
5,000
10)
500
10)
50
5
Co uczy symbolizm tych dzielników? Uczy to: Bóg (7) w oddzielaniu Maluczkiego Stadka (12) od Wielkiego Grona w jego trzech grupach (10, 10, 10) nie pozostawił ani jednego (5 nie równa się liczbie 10, ani jest jej wielokrotną) członka Wielkiego Grona w Maluczkiem Stadku. To pasuje stanowi, jaki się tyczy Maluczkiego Stadka
(37) Ta druga połowa zdobyczy, co była dana zgromadzeniu, także wynosi 420,000 jednostek z bydła i ludzi. Ponieważ to się tyczy Wielkiego Grona, dlatego będziemy dzielili przez nasze trzy dotyczące liczby według porządku: 7, 10, 12.
7)
420,000
10)
60,000
10)
6,000
10)
600
12)
60
5
Czego uczy symbolizm tych dzielników? Uczy tego: Bóg (7) w rozłączaniu tych trzech (10, 10, 10) grup Wielkiego Grona od Maluczkiego Stadka (12) nie pozostawił między nimi żadnego członka Maluczkiego Stadka (5 nie równa się liczbie 12, ani jest jej wielokrotną). To pasuje sprawie, jaka się tyczy Wielkiego Grona.
(38)
Według w. 37-40, część, jaka dostała się Panu z tych zwierząt i istot, reprezentujących
sprawy Maluczkiego Stadka, wynosiła:
675 owiec (w. 37)
72
woły (w. 38)
61
osłów (w. 59)
32
dziewic (w. 40)
840 suma.
Tę sumę podzielimy przez 7 i 12 i 10, według porządku danego, ponieważ one się tyczą spraw Maluczkiego Stadka.
7)
840
12)
120
10)
10
1
Co znaczy symbolizm tych dzielników ? Znaczy to : Bóg (7) w rozłączaniu Maluczkiego Stadka (12) od Wielkiego Grona (10) nie pozostawił żadnego członka Wielkiego Grona (1 nie jest 10, lub wielokrotną tegoż) w nim. To pasuje faktom odnośnie Maluczkiego Stadka.
(39) Lewici, dostając dziesięć razy więcej z każdego gatunku zwierząt i z ludzi niż kapłani (w. 28, 30), dostali
6,750
owiec
720
wołów
610
osłów
320
dziewic
8,400 suma.
Tę sumę odnoszącą się do Wielkiego Grona, podzielimy przez 7, 10, i 12, według porządku podanego, tym sposobem:
7)
8,400
10)
1,200
10)
120
12)
12
1
Co znaczy symbolizm tych dzielników? Bóg (7) w roz-łączaniu Wielkiego Grona (10) od Maluczkiego Stadka (12) wstawił Wielkie Grono (10) w takie położenie, że nie pozostało w nim żadnego członka Maluczkiego Stadka, (1 nie jest 10, ani wielokrotną tegoż). To pasuje faktom odnośnie Wielkiego Grona tak, jak my je znamy.
(40) Ponieważ 420,000 pojedynczych części było dane wojującym, a 840 z tego było dane kapłaństwu, przeto wojującym zostało się 419,160, (420,000-840=419, 160). Ta ostatnia liczba ma pewne znaczenie, co można zauważyć z podzielenia jej przez 7, 12 i 10, według porządku danego, gdyż ona tyczy się spraw Maluczkiego Stadka. W ten sposób:
7)
419,160
12)
59,880
10)
4,990
499
Co znaczy symbolizm tych dzielników? Znaczy to: Bóg (7) w odłączaniu Maluczkiego Stadka (12) od Wielkiego Grona (10) nie pozostawił w poprzednim żadnego członka Wielkiego Grona (499 nie równa się liczbie 10, ani też jest wielokrotną jej). To zgadza się z faktami tyczącemi się Maluczkiego Stadka.
(41) Ponieważ 420,000 było dane zgromadzeniu, z których zgromadzenie dało Lewitom 8,400, to pozostawiło w rękach zgromadzenia 411,600 stworzeń, (420,000-8,400-411,600). Ta ostatnia liczba także ma znaczenie, co można widzieć z podzielenia jej przez 7, 10 i 12, według porządku danego, ponieważ ona tyczy się spraw Wielkiego Grona. W ten sposób:
7)
411,600
10)
58,800
10)
5,880
12)
588
49
Co oznacza symbolizm tych dzielników ? Oznacza to: Bóg (7) w odłączaniu Wielkiego Grona (10) od Maluczkiego Stadka pozostawił Wielkie Grono w takim stanie, że nie pozostał ani jeden członek Maluczkiego Stadka (49 nie równa się liczbie 12 ani też jest jej wielokrotną ) w nim. Ponieważ 49, ostatni iloraz tegoż rachunku, jest kwadratem 7 (7x7=49), przeto nasuwa nam myśl, że Bóg (7) przez tą pracę objawił Siebie jako nieskończenie doskonałym (7x7=49). Zauważyć można, że powyżej wypracowaliśmy 7 różnych rachunków, w których pozafiguralne liczbowanie było symbolizowane. Jeden z tych siedmiu tyczył się obu klas, trzy tyczyły się jednej, a trzy tyczyły się drugiej klasy. Ta siedmiorakość jest także smboliczna, oznajmiając, że Bóg był sprawcą w tem wszystkiem.
ROZWIĄZANIE FAKTÓW
(42) To nasuwa pytanie, czy te symboliczne znaczenia dzielników tych rozmaitych liczb mogłyby być przypadkowemi ? Samo wstawienie tego pytania nasuwa niemożliwość, ażeby to było przypadkowem wyjaśnieniem takiego zjawiska; ponieważ z punktu możliwości sprawa przeciwko przypadkowi jest jakoby jeden przeciwko niepojętej liczbie, gdyż w tej sprawie mieści się wiele możliwości, co następujące pokaże: gdybyśmy mieli ograniczyć możliwość, co do 7 jako równającej się możliwości którejkolwiek z cyfr pomiędzy 1 a 7, chociaż bylibyśmy usprawiedliwieni położyć tę możliwość pomiędzy cyfrę 1 i jakąkolwiek liczbę wiele wyższą niż 7, ile dotycząca dzielna wynosi, gdyż byłoby tak możliwem, aby którakolwiek taka liczba była użyta, jako dzielnik jak 7. To samo tyczyłoby się liczby 12 i 10, każda wzięta osobno, najpierw poprzednia, jako pierwszy dzielnik, potem ostatnia, będąc pierwszym dzielnikiem. Potem te rezul-taty musiałyby być połączone jeden z drugim. Następnie ten złożony rezultat musiałby być złożony razem ze złożonym rezultatem drugiego rachunku możliwości. Potem ten rezultat musiałby być połączony ze złożoną możliwością trzeciego rachunku, i tak dalej, aż przeszedłby przez wszystkie siedem. Ostatnia liczba byłaby jako jeden w porównaniu do niepojętej wielkiej liczby, co rozumie się zmniejszyłoby teorję, iż to było przypadkowem, do proporcji największej niedorzeczności. Przeto ta rzecz nie da się wytłumaczyć teorją przypadku.
(43) Jakim sposobem przeto stało się to, iż te liczby uczą takowego znaczenia? Odpowiadamy: Bóg jest największym z matematyków; i On, widząc jakie myśli On życzył Sobie symbolizować przez te siedem dotyczących rachunków, rozporządził sprawy tak, ażeby było tylko tyle jednostek w każdej liczbie zdobyczy w każdym z siedmiu rachunków. Wyliczenie takiego złożonego rachunku byłoby ponad zdolność umysłu, brakującemu wszechwiedzy. Przeto sprawa, którą tu badamy dowodzi, iż Bóg jest wszechwiedzący i że ta cała powieść jest natchniona od Boga, jak również, że cała Biblia jest natchniona, której ta powieść jest częścią. Zapewnie Bóg użył aniołów, ażeby akuratnie liczba tych czworakich zdobyczy została zabrana. Widzieliśmy odnośnie faktu, że każdy żołnierz Madyański był zabity (w. 7) i zobaczymy odnośnie faktu, że żaden z Izraelskich żołnierzy nie był zabity (w. 49), że aniołowie musieli wtrącić się przeciwko Madyanitom, a po stronie Izraelitów. Podobnież w staraniu się o akuratną liczbę z każdej z czworakich zdobyczy, oni musieli za rozkazaniem Bożym dać baczenie, ażeby właściwa liczba czworakiej zdobyczy była reprezentowana w zdobyczy. Innemi słowy ta walka wynikła z przyczyny cudu, a całkowita liczba czworakiej zdobyczy i suma każdej z nich osobno była wynikiem cudu. Trzecia rzecz wchodzi w tę sprawę: Jedynie nauki Epifaniczne, ze wszystkich nauk popieranych wśród rozmaitych grup ludu Bożego, twierdzą, że praca Epifaniczna jest taka, która ma do czynienia, między innemi rzeczami, z rozdzieleniem pomiędzy Maluczkiem Stadkiem, a Wielkiem Gronem; a tu jest figura, której fakty dowodzą, iż dzieli Żniwo na dwa okresy, zaliczając zbieranie do Parousji, a podział do Epifanii, co dowodzi, że ruch Epifanii jest ruchem kapłańskim obecnie. Właściwie możemy powiedzieć: "Ach święci Pańscy! niezłomny grunt macie dla wiary waszej w danem Bożem Słowie."
BEREAŃSKIE PYTANIA DO POWYŻSZEGO
(27) W czem znajdują swoje pozafigury wskazówki Eleazara dane we w. 24? Czem są pozafiguralne szaty? Co znaczy ich oczyszczenie? Co musi być uczynione z takiemi szatami? Pod jakiemi dwiema względami? W jakim czasie wskazuje ta figura, że pozafigura się wypełniła? Co wynika z nieuczynienia tego? Co z pomyślnego wykonania i pozostania w tym stanie? Co reprezentuje upranie szat dnia siódmego? Jak wypełniła się pozafigura w. 24?
(28) Jaka jest tutaj stosowna uwaga? Jaka uwaga była dana w 2-gim paragrafie odnośnie 4 Ks. Moj. 31:1-24, 48-54? Co nasze badanie w. 1-24 dowodzi na tym punkcie? Dlaczego? Jakiego charakteru nie są, a jakiego są, przedstawione tutaj pozafigury? Jakie rzeczy parousyjne są jasno przedstawione we figurze? Jaki pozafiguralny zarys jest przedstawiony we w. 2? We w. 2, 3? W. 4-6? W. 7, 8? W. 9, 10? W. 11, 12? W. 13? W. 14-16? W. 17? W. 18? W. 19, 20? W. 20-23? W. 24? Co zauważy każdy obznajomiony z dotyczącemi sprawami? Co udowodniają odnośne fakty? Gdzie znajdziemy więcej faktów potwierdzających to samo? Co możemy z ufnością powiedzieć odnośnie naszego badania?
(29) Co było powiedziane w 2 paragrafie w poprzedniej części tego artykułu odnośnie w. 25-47? Kto jest źródłem Prawdy i wykonawcą planu Bożego? Pod czyje szafarstwo On je polecił? Jak to jest pokazane we figurze? Co reprezentuje Jego rozkazanie Mojżeszowi, a przez niego Eleazarowi i przedniejszym ojcom z ludu, aby policzyli zdobycz? Co reprezentuje zebranie sumy czyli liczenie w Biblji? Jakie ustępy udowodniają to? Wyjaśnij szczegóły Ps. 48:12 na dowód tego? Jaką konkluzję wyciągamy z tego ustępu?
(30) Co przeto znaczy zlecenie w. 26 pozafiguralnie? Z czego się składa pozafiguralna zdobycz? Jakie zlecenie było dane od Pana odnośnie zdobyczy? Co reprezentuje Mojżeszowe liczenie zdobyczy? Liczenie jej przez Eleazara? Dlaczego mówimy, że Głowa i Ciało jest reprezentowane tutaj przez Eleazara? Co reprezentuje liczenie zdobyczy przez przedniejszych ojców ludu? Co ten fakt dalej potwierdza?
(31) Jako pozafigura Mojżesza, jak Jezus zaczął dawać to określenie? Kiedy? Odtąd jak On dawał je? Z czego zdaje sprawę początek tego określenia? Z czego zdaje sprawę ciąg dalszy tegoż? Jak Głowa i Ciało, jako Arcykapłan świata, dokonuje to liczenie? Jakie porównanie wodzów utracjuszy koron pomaga wyświetlić sprawy na tym punkcie? Co dawają epifaniczni wodzowie utracjuszy koron? Jaki jest charakter tegoż? Co z tym będzie uczynione w swoim czasie? Co udowodniają fakty zauważone od r. 1914? Co to potwierdza?
(32) Co jest określone figuralnie we w. 27-47? Jak to jest przedstawione? Jakie inne dwa fakty to potwierdzają? Jakie inne dwa fakty udowodniają to odnośnie Maluczkiego Stadka? Jakie inne dwa podobne fakty udowodniają to odnośnie Wielkiego Grona? Z punktu porównawczej proporcji, jaki inny fakt udowodnią to odnośnie obydwóch klas? Zacytuj i wyjaśnij 4 Ks. Moj. 18:26-28, jako dowód na ten ostatni punkt? Jak Eleazar i Aaron figurują w tym porównaniu? Jaki jeszcze punkt potwierdza to? Co będzie uczynione z tym punktem później? Jaki punkt jest w harmonii z tem?
33) Co reprezentuje bydło i owce? Co osły reprezentują? Jaki pierwszy fakt dowodzi, że osły reprezentują te rzeczy? Jaki drugi fakt? Gdy osły i konie są użyte w przeciwstawieniu jedne z drugimi w symbolach, to co każde reprezentują? A gdy nie są w przeciwstawieniu? Co pozafiguralne fakty wykażą odnośnie osłów? Co we wyznaniach jest szczególnie prawdą? Jakie inne rzeczy są w nich prawdą? Na ogół jaki jest charakter wyznań? Co jest figurą na prawdy we wyznaniach? Co jeszcze te osły reprezentują? Jakie mamy przykłady tych prawd czy osłów pod czterema nagłówkami? Jakie dzieła zawierają pomoce około tych czterech linii razem? Co one zawierają wśród błędów? Jakie dwie klasy, według figury, dostały takie symboliczne osły? Co więc przynależne fakty pokazują?
(34) Co było powiedziane powyżej? Co oznacza liczba 7 i jej wielokrotne? Liczba 12 i jej wielokrotne? Gdzie to było pokazane? Co liczba 10 oznacza i jej wielokrotne? Zacytuj i wytłumacz przytoczone ustępy na dowód. Jaki użytek będzie uczyniony z tych symbolicznych liczb?
(35) Ile owiec było zdobytych? Wołów? Osłów? Dziewic? Ile wynosi całkowita liczba tych? Jaki jest ten podział? Jaki jest symbolizm uczynionych podziałów odnośnie tej całości? Z czem zgadza się ta symboliczna mowa?
(36) Ile z całkowitej liczby było dane wojującym? Ile to było w liczbie? W jakim porządku powinno się dzielić tę liczbę przez 7, 12 i 10? Dlaczego w takim porządku tę część zdobyczy? Jaki jest ten podział? Co tu uczy symbolizm tych dzielników? Czemu to pasuje?
(37) Ile wynosiła liczba zdobyczy, danej zgromadzeniu? W jakim porządku ma 7, 10 i 12 dzielić ją? Dlaczego? Jaki jest ten podział? Czego tu uczy symbolizm tych dzielników? Czemu to pasuje?
(38) Ile dostało się Panu z tej zdobyczy, według w. 37-40, i jaka była jej suma? W jakim porządku dzielimy tę sumę przez 7, 12 i 10? Dlaczego? Co znaczy symbolizm tych dzielników? Dlaczego? Czemu to pasuje?
(39) Ile z każdego gatunku zdobyczy, w porównaniu z częścią, jaka dostała się Panu, było dane Lewitom? Ile z każdego gatunku było i ile wynosiła suma? W jakim porządku podzielimy tę całość przez 7, 10 i 12? Dlaczego? Co tu uczy symbolizm tych dzielników? Czemu to pasuje?
(40) Ile pojedynczych części pozostało w rękach wojujących? Co jest dziwnego odnośnie tej liczby pozostałej? W jakim porządku jest ta liczba dzielona przez 7, 12 i 10? Dlaczego? Co znaczy symbolizm tych dzielników? Z czem to się zgadza?
(41) Ile zdobyczy pozostało się zgromadzeniu? Co jest dziwnem odnośnie tej liczby pozostałej? W jakim porządku jest ona dzielona przez , 10 i 12? Co oznacza symbolizm tych dzielników? Co mamy powiedzieć o pozostałości, 49? Ile rachunków było wypracowanych powyżej? Co symbolizuje ta liczba?
(42) Jakie pytanie to nasuwa? Jaką odpowiedź to pytanie powinno otrzymać? Dlaczego? W jaki sposób ta możliwość będzie obliczona? Do których innych liczb ta uwaga się stosuje? Co musiałoby być uczynione z rezultatem tych wszystkich? Co wtedy musiałoby być uczynione z tym złożonym rezultatem i podobnemi złożonemi rezultatami drugiego rachunku? Z tym złożonym rezultatem i podobnie złożonym rezultatem trzeciego rachunku? Itd? Jaki był ostatni rezultat? Dlaczego zmniejszyłoby to twierdzenie, iż to było przypadkowem? Co wynika z tego?
(43) Jak więc to się stało, że te liczby uczą takowych znaczeń? Co za zaleta jedynie mogłaby wypracować tak wielce obejmującą sprawę? Co dowodzi ta sprawa, którą badamy? Przez kogo Bóg zdziałał te skutki? Jakie jeszcze dwie rzeczy w historii 4 Ks. Moj. 31 nasuwają myśl o cudownem wtrąceniu się aniołów? Jaka trzecia rzecz w tem opisie nasuwa myśl o cudzie? Jak więc można w streszczeniu określić te skutki? Jaka trzecia rzecz wchodzi w tę sprawę? Jak to jest udowodnione? Co to dowodzi? Co możemy z właściwością powiedzieć?
(Dokończenie nastąpi)
TP ’38, 11-16.