ODPOWIEDŹ NA NADESŁANE ZAPYTANIE
Pytanie: - Jeżeli śmierć Adamowa jest przekreślona w czasie, gdy się poświęcają Młodociani święci, a ponieważ mogą umrzeć z Chrystusem, więc dlaczego umierają?
Odpowiedz:-To pytanie jest oparte na błędnym zrozumieniu rodzaju usprawiedliwienia jakiem się cieszą Młodociani święci. Ktokolwiek w teraźniejszym czasie szczerze wyrabia w sobie "pokutę ku Bogu i wiarę w Pana naszego Jezusa Chrystusa" dostępuje tymczasowego usprawiedliwienia i to przed poświeceniem samego siebie Bogu, a gdy staje się Lewitą Wieku Ewangelii wchodzi Bramą na Dziedziniec. Takie byłoby zatem doświadczenie tego, kto później przez poświecenie staje się Młodocianym świętym, jakie dawniej bywało tych, którzy się później poświecili i stawali Kapłanami. Dlatego ten, kto stanie się jednym z klasy Młodocianych świętych otrzymuje tymczasowe usprawiedliwienie przed poświęceniem. Tymczasowe usprawiedliwienie nie znaczy aktualne przekreślenie wyroku Adamowego; ponieważ zasługa Chrystusowa nie jest przypisywana temu, co posiada tymczasowe usprawiedliwienie. To tylko oznacza, że, podczas gdy Pan nie przekreśla mu aktualnie wyroku Adamowego, to jednak traktuje go odtąd tak jakby ów wyrok był przekreślony i tak jakby zasługa Chrystusowa była mu przypisana. Wobec tego taki człowiek jest tylko w sposób przypisany tymczasowy, nie aktualny i wieczny, uwolniony od wyroku Adamowego. Ani nawet po jego poświęceniu nie następuje aktualne przekreślenie owego wyroku, co się jedynie zdarzało, gdy było pisywane na korzyść tych, którzy mieli być spłodzeni z ducha; raczej po jego poświęceniu, tymczasowe usprawiedliwienie trwa w dalszym ciągu i jest zapieczętowane czyli potwierdzone mu tak jak było w wypadku Abrahama, (Rzym. 4:11). A więc tak jak byli Starożytni święci tak są Młodociani święci aktualnie pod wyrokiem Adamowym, lecz tak jak Bóg traktował pierwszych tak traktuje i drugich, tj. tak jakoby nie byli pod owym wyrokiem, a gdy pozostaną wiernymi aż do śmierci, to umrą w łasce Boskiej bez względu, ze wyrok Adamowy nad nimi spoczywa (Żyd. 11:39). Wobec tego, ze wyrok Adamowy ciąży nad nimi, dlatego umierają; lecz ich śmierć jest przyjemna u Boga tak jak była Starożytnych świętych. (Żyd. 11:4-6, 13,16). Dzieje się to, dlatego, ze przez wiarę trwają w tymczasowym usprawiedliwieniu tak jak trwali Starożytni święci. Chociaż ich śmierć nie jest śmiercią ofiarniczą w tym samem znaczeniu co śmierć klasy Chrystusowej, oni są aktualnie wiernymi aż do śmierci, tak jak byli ich godni poprzednicy Starożytni święci; i dla tejże przyczyny tak jak Starożytni święci tak i oni otrzymają pod Nowem Przymierzem aktualne przekreślenie ich grzechów i natychmiast po obudzeniu ze śmierci ludzką doskonałość, a również dostąpią chwalebnego zaszczytu i służby książąt i Lewitów Tysiąclecia. Niech zatem radują się i chwalą Boga za taką błogosła-wioną nadzieje! I my radujemy się z nimi z tak chwalebnego widoku. P. 1923, 13
TP ’46, 20.