NIEWOLA I WYZWOLENIE IZRAELA
2 Moj. 1:6-7:13; 10:24-15:21; P. 1933, 72.
(Ciąg dalszy)
JAK już wykazaliśmy w poprzedniej części tego artykułu, że podróż Izraela do morza Czerwonego przedstawia podróżowanie klasy restytucyjnej drogą świętobliwości, i że ich doświadczenia przy morzu Czerwonym przedstawiają doświadczenia wiernej klasy restytucyjnej podczas Małego Okresu po Tysiącleciu (Obj. 20:7-9). Teraz wytłumaczymy w świetle rozdziału 14, z 2 Księgi Mojżeszowej te ostatnie doświadczenia. Jak Bóg dał rozporządzenie Mojżeszowi i gdzie Izrael ma rozłożyć się obozem przy morzu Czerwonym (w. 1, 2), tak Bóg rozkaże Chrystusowi (Głowie i Ciału), ażeby przygotowali klasę restytucyjną do ostatecznej próby. Izrael rozłożył się obozem naprzeciw morza Czerwonego, mając po jednej stronie Fihahirot, po drugiej Baalsefon, a Migdoł z tyłu. Fihahirot (miejsce sitowia) przedstawia tych ludzi po Tysiącleciu, którzy nie wyrobią w sobie doskonałych charakterów, i tak jak w 2Moj. 2:3, 4 przedstawiają Izraelitów, z którymi Jezus obcował gdy był chłopcem. Baalsefon (pan Północy) przedstawia szatana i jego upadłych aniołów, jako zwodzicieli ludzi odstępczych w ostatecznej próbie. Migdoł (wieża) przedstawia Chrystusa. Tym sposobem wszystkie czynniki połączone z ostateczną próbą są zobrazowane przez warunki zewnętrzne, jakie otaczały Izraela przy morzu Czerwonym. Obozowanie Izraela w takich otaczających go warunkach przedstawia wierną klasę restytucyjną, która będzie wystawiona na próbę wtórej śmierci, będąc po obu stronach otoczoną złymi aniołami i ludźmi, jako jej przeciwnikami, czyhającymi by ją usidlić; ona jednak będzie mieć za sobą na straży Chrystusa (Jezusa i Kościół), jako jej mocną wieżę. Napewno iż takie będą okoliczności ostatecznej próby, według opisu podanego w Obj. 20:7-10. W wier, 3, 4, Bóg daje powody figuralnego rozkazu: (1) Faraon wierzył, że Izraelici byli strwożeni i pobłądzili w bezdrożnej puszczy i byliby radzi by ich wydostać z tego stanu nawet kosztem powrotu do niewoli; (2) łagodność Boża pobudziła Faraona przeciw Izraelitom, że postanowił ich gonić i dostać napowrót za swoją własność; (3) Bóg dostąpiłby czci za wybawienie Izraela i pokonanie Faraona i jego wojska, i (4) Egipcjanie byliby zmuszeni uznać Boga w Jego naturze i charakterze, jako Jehowę, w Jego czynności z Izraelem i z nimi.
(2) Te cztery powody wystawienia Izraela na próbę przy morzu Czerwonym stosują się pozafiguralnie do Boskiego wystawienia wiernej klasy restytucyjnej na próbę w "Małym Okresie" po Tysiącleciu. Wierzenie Faraonowe, że Izraelici pobłądzili na puszczy i byli w procesie wyginięcia, i że chętnie przyjmą jego wybawienie, i zgodzą się zostać jego niewolnikami przedstawia wierzenie szatana, gdy on będzie uwolniony po Tysiącleciu, że wszyscy z klasy restytucyjnej wstrzymani zasadami dobrego królestwa, i tym sposobem zgubieni dla grzesznej wolności, z chęcią będą chcieli stać się niewolnikami grzechu, błędu i śmierci, gdyby ich uwolniono od wykonywania sprawiedliwości. Pierwszy powód na tę próbę wskazuje, że rodzaj ludzki wtedy będzie w stanie próby - fakt uznany nawet przez szatana. Drugi powód Boski na zarządzenie próby figuralnej wskazuje, że w pozafigurze zły kusiciel będzie obecny, który będzie tak śmiały z powodu dobroci Bożej, że odważy się na taką rzecz. Trzeci powód Boski na zarządzenie figuralnej próby zawiera w pozafigurze to, że ta próba się skończy na chwałę Bogu na wysokości, przez co będzie pokój na ziemi ludziom dobrej woli. Czwarty powód Boski na zarządzenie tej figuralnej próby obejmuje w pozafigurze, iż szatan, upadli aniołowie i odszczepieńcy z ludzi doświadczą ("poznają") w procesie ich niszczenia, że Bogiem jest Jehowa, tj. najwyższy i wieczny w Jego Osobie, i najwyższy i doskonały w Jego charakterze. Tym sposobem są dane w figurze cztery powody na Boskie zarządzenie ostatecznej próby podczas Małego Okresu. I te cztery powody usprawiedliwiają zarządzenie na ostateczną próbę. Rozłożenie się Izraela obozem według przepisanych warunków (w. 4) przedstawia przygotowania świata do ostatecznej próby.
(3) Jak Faraonowi dano znać o ucieczce Izraela z niewoli na wolność (w. 5), tak szatan będzie powiadomiony na początku Małego Okresu, że rodzaj ludzki został uwolniony z niewoli grzechu, błędu i śmierci na wolność dziatek Bożych, Szatan zauważy to potem, gdy mu będzie dozwolone powrócić na ziemię, a obserwując rodzaj ludzki, żyjący w doskonałych warunkach i w posłuszeństwie Prawdzie i Sprawiedliwości, które z Jego przewrotnego zapatrywania będzie uważał za niewolę ("strwożeni są, w ziemi, zawarła je puszcza" - w. 3). W w. 5 Faraon przedstawia, tak jak zawsze, szatana, lecz tu jego słudzy (urzędnicy) przedstawiają tylko upadłych aniołów. Faraon i słudzy jego, żałujący, że wygnali Izraela i pozwolili mu opuścić Egipt, przedstawiają szatana i upadłych aniołów rychło w Małym Okresie, którzy podczas obecnego ucisku zmienili swe myśli, odrzucając lud Boży i nie trzymając go w silnych karbach, jak to się obecnie dzieje, gdy królestwo szatana łamie się. Takie zmienienie swych myśli w figurze i w pozafigurze jest względnie obróceniem się przeciw Boskiemu figuralnemu i pozafiguralnemu Izraelowi (w. 5). Pytanie, "Cóżeśmy to uczynili, żeśmy wypuścili Izraela, aby nam nie służył?" - w. 6, znaczy tak w figurze jak i w pozafigurze, że zapytujący się zauważyli, że niemądrze uczynili w tym względzie. W figurze postanowiono, ażeby zmienić takie zdecydowane stanowisko, co również będzie miało pozafiguralne wypełnienie. Faraonowe przygotowanie wozów (w. 6), przedstawia przygotowanie organizacji przez szatana w Małym Okresie w celu ponownego podbicia rodzaju ludzkiego w poddaństwo jemu. Szatan był słynnym organizatorem, o czym świadczą zarządzenia jego królestwa. On nie pozostawi wyniku swych spraw na chybił trafił, ale uformuje liczne organizacje, które będą miały różne przystosowania w celu zaplątania różnych członków rodzaju ludzkiego i trzymania ich w jego sieciach. On powoli zastanowi się nad całą sytuacją, ażeby wiedzieć jak skutecznie zastosować swoje środki i sposoby do warunków, jakie istnieć będą w Małym Okresie. A gdy będzie miał dostateczne informacje o ogólnej sytuacji, wtedy dopiero pozakłada swoje organizacje jedną po drugiej. Z długości dwóch równoległych żniw, z których każde miało po pięć przesiewań, wnioskujemy, że ten Mały Okres po Tysiącleciu potrwa 40 lat, od 2874 do 2914 r. Ten czas jest pokazany w Piramidzie przez włączenie go do 1000 cali piramidowych (cal piramidowy jest 1/1000 cala mniejszy od cala brytyjskiego), a to jest pokazane w ten sposób: Podłoga w przejściu dolnym wchodzi do pokoju podziemnego i kończy się przy północnej jego ścianie; to wejście podłogi do pokoju podziemnego wskazuje na rok 1914. Mierząc długość od punktu gdzie podłoga przejścia dolnego kończy się w pokoju podziemnym przy jego północnej ścianie do końca ślepego przejścia, wynosi 1000 cali piramidowych* [* Według pomiarów podanych na rysunku str. 172 w powyżej wspomnianym dziele o Piramidzie: długość pokoju podziemnego od pomocnej do południowej jego ściany wynosi 319.932 cali; podłoga w ślepym przejściu jest położona niżej o 38,359 cali od podłogi w dolnym przejściu; długość ślepego przejścia wynosi 641.520 cali. Razem 999.811 cali piramidowych. Ślepe przejście ma 29 cali wysokości i 29 cali wysokości i 29 cali szerokości. - Przyp. tłum.], które przedstawiają 1000 lat, w których wtóra śmierć będzie operować, a w których to latach jest włączony i czas Małego Okresu od 2874-2914. To napewno przedstawia myśl, że do października 2914 r., wszyscy niegodni życia będą zupełnie objawieni, jako zasługujący na wtórą śmierć. (Zobacz angielskie dzieło, p. t. Great Pyramid Pasoagee - Przejścia Wielkiej Piramidy, tom 2-gi, drugie wydanie, str. 167-174, gdzie akuratne liczby są podane. Możliwie, że to także znaczy, że do tego czasu niegodni życia pomrą wtórą śmiercią, chociaż nierówne zakończenie ślepego przejścia, sięgające w najdalszym końcu dwa cale dalej, może znaczyć, że rok 2916 będzie rokiem, kiedy ostatni z klasy niegodnej pójdzie na wtórą śmierć, tj. kiedy Mały Okres przestanie zachodzić na następny Wiek, tak jak to miało miejsce 1000 lat przedtem, gdy Parousja przestała zachodzić na Epifanię.
Pięć Przesiewań W Małym Okresie
(4) Z równoległości Żniw możemy wywnioskować, że szatan wprowadzi pięć przesiewań, równających się w czasie i jakości pięciu przesiewaniom obydwóch Żniw z 1go listu do Kor. 10:1-4. Innymi słowy, od kwietnia, 2878 r. do czerwca 2881 r., będzie tam przesiewanie, równające się przesiewaniu przeciw okupowi od kwietnia 1878 r. do czerwca 1881 r. Od kwietnia, 2881 r. do października 2884, będzie operowało przesiewanie, równające się przesiewaniu niedowiarstwa od października, 1881 r. do października, 1884 r. Od października 2891 r. do października 2894, będzie przesiewanie, równające się przesiewaniu kombinacji od października 1891, do października, 1894 r. Od października 2901 r. do października, 2904, będzie przesiewanie, równające się przesiewaniu dążącemu do zaprowadzenia reformy od października 1901 r. do października 1904 r. A od lutego, 2908 r., do czerwca 2911, będzie tam przesiewanie, równające się przesiewaniu przeciwieństwa od lutego 1908 r. do czerwca 1911 r. Gdy weźmiemy pod uwagę, że w dwóch wojnach Dawida z Filistynami, ci ostatni przedstawiają w pierwszej wojnie przesiewaczy odrzucających okup, i ich zwolenników, a w drugiej wojnie przesiewaczy, odrzucających uczestnictwo Kościoła w ofierze za grzech, i ich zwolenników, to jesteśmy lepiej przygotowani do zauważenia tych pięć przesiewających klas, do których jest czyniona aluzja w czterech narodach wspomnianych ujemnie w 2Moj. 15:14, 15 - Filistynach, Edomczykach, Moabitach i Chananejczykach - będących w nieprzyjaźni z synami Izraelskimi i nieprzyjaźnie usposobionych do ich doświadczeń przy morzu Czerwonym. Te pięć przesiewań, rozumie się, będą o wiele przebieglejsze od nauk, ducha i czynów niż te z czasu Żęcia (1874-1914), ponieważ takie wielkie złudzenia i zło jakie były dokonane w pięciu przesiewaniach żniwa Wieku Ewangelii, możemy być pewni, nie zwiodłyby udoskonalonych ludzi. Przeto szatan użyje za przynętę do swoich ryb pewnych form więcej wyrafinowanych odnośnie zaprzeczania okupu, a także niedowiarstwa, kombinacji, reformy i przeciwieństwa, aniżeli w przesiewaniach parousyjnych, gdy będzie chciał zwieść klasę restytucyjną w Małym Okresie. On napewno zbada serca tych wszystkich, mając szczególnie na uwadze takich ludzi, których on pozna, iż są niewdzięcznikami najbardziej samolubnymi, których użyje za wodzów w przesiewaniach. Złożona reprezentacja najgorszego zła będzie bez wątpienia pozyskaną za wodzów i zwolenników w pierwszym przesiewaniu, następnie najgorsi za wodzów i ich zwolenników w drugim przesiewaniu, i t.d. aż pięć złożonych reprezentacyj zła będzie pozyskanych za wodzów i zwolenników w ten sposób. Tym sposobem pozafiguralny Faraon wezwie swój lud z sobą do ataku na lud Boży - w. 6.
(5) Że szatan będzie przygotowywał swoje organizacje, wozy (w. 6), to obejmuje w sobie dwie rzeczy: (1) że on uplanuje budowę każdej organizacji, i (2) że on będzie powodem iż budowa każdej z tych organizacji przyjdzie do skutku. Czynienie tego ostatniego będzie jednym z zarysów każdego, z pięciu przesiewań tego czasu; ponieważ przesiewacze i ich zwolennicy będą chcieli stowarzyszyć się razem organizacyjnie. A szatan nasunie myśl wodzom przyjęcia organizacji, jaką on uplanuje. W figurze 600 wozów było wziętych. Wyrażenie wozów wybornych znaczy wozów cenniejszych, ponieważ następne zdanie podaje: i wszystkie wozy (wojenne) Egipskie." Pozafigura potwierdza to tłumaczenie w sposób następujący: 600 jest liczbą dziesięćkrotną liczb 6 i 10. Sześć, jak wiemy, jest symbolem złego lub niedoskonałości, lecz tutaj jest symbolem złego, a nie niedoskonałości, ponieważ 6 jest połączona z 10, liczbą doskonałości natur niższych od Boskiej. Przeto 6 tutaj nie mogłoby znaczyć niedoskonałości, gdyż to sprzeciwiałoby się idei doskonałości objętej w liczbie 10. Dziesięciokrotność 6x10 nasuwa myśl, że więcej niż jedna z doskonałych natur jest włączona - rozmaite anielskie natury i ludzie. Przeto pozafiguralne znaczenie tych 600 wozów byłoby ogólną sumą złych organizacyj użytych przez doskonałe istoty niższe od istot natury Boskiej, tj., duchy niższe w ich naturach od duchów natury Boskiej, i przez ludzi. Doskonałość, rozumie się, nie byłaby w charakterze, lecz w uzdolnieniu umysłowym, ponieważ ani szatan, ani upadli aniołowie, ani odszczepieńcy z klasy restytucyjnej nie będą doskonali w charakterze, ale będą doskonali w zdolnościach umysłowych. Przeto liczba 600 w figurze nie oznacza liczby organizacyj w pozafigurze, lecz ich charakterystyki i ich członków, tzn., że będą złymi i że będą własnością i pod kierownictwem doskonałych duchów i ludzi. Więc nie wiemy ile takich organizacyj szatan sformuje dla jego celów w Małym Okresie, ani nie powinniśmy się tego domyślać, gdyż domyślanie pod tym względem byłoby bezowocne i szkodliwe. Jeśli pozostaniemy wiernymi, to we właściwym czasie będziemy to wiedzieli. Przełożeni, naznaczeni nad wozami Faraonowymi, przedstawiają upadłych aniołów niewidzialnych, mających pod swoim kierownictwem te organizacje i odstępców restytucyjnych widzialnych, mających pod sobą kierownictwo tych organizacyj.
(6) Jak dobroć Boska zatwardziła serce Faraonowe, nie przeszkadzając mu w robieniu przygotowań do gonienia i pochwycenia Izraelitów, usuwając przeszkody do takich przygotowań, o ile miały posłużyć do celów Boskich (w. 8), tak Boskie nie przeszkadzanie szatanowi w jego przygotowaniach do odzyskania kontroli nad rodzajem ludzkim, o ile by to posłużyło celowi Bożemu, tym silniej zatwardzi serce szatana w postanowieniu, by uczynić wysiłek do zdobycia kontroli nad rodzajem ludzkim. Przeto zatwardzenie serca w każdym wypadku nie ma być rozumiane, jakoby Bóg wpłynął wprost na ich serce przez nasuwanie i pobudzanie ich do złego, ale On to uczynił i uczyni przez dobroć Swoją w tej sprawie, jak powyżej wykazano. Bóg zezwoli bez żadnych przeszkód na tak wielką wolność szatanowi w jego ruchu, przygotowaniu, organizowaniu, pokuszeniu i pozyskiwaniu poparcia odszczepieńców, a jego powodzenie w tych kierunkach pobudzi go do coraz silniejszego postanowienia, ażeby pozyskać napowrót kontrolę nad rodzajem ludzkim. Zatwardzenie serca szatana zostanie dokonane z powodu zezwolenia Bożego i efektywnie przez wykonywanie złych ambicji. Tym to więc sposobem Bóg zatwardzi serce szatana i szatan zatwardzi swoje serce w podobny sposób, jak to uczynił Faraon, figura na szatana. Faraon w pogoni za Izraelem wyobraża jak szatan, operujący środkami i sposobami, będzie dokonywał kuszenia wiernej klasy restytucyjnej, ażeby przyłączyli się do jego pięciu przesiewających ruchów. Szatan nie pominie nikogo w tym pokuszeniu, ale rozpoczynając z najgorszymi osobami z pośród klasy restytucyjnej, a kończąc z najlepszymi z pośród nich, tym sposobem w każdym z tych przesiewających ruchów przedstawi je całej ludzkości, nasuwając pozornie słuszne myśli, które będą miały pozory sprawiedliwości, lecz które będą zawierały w sobie zarodki grzechu. Szatan przez ciągłe narzucanie się wiernym przez wewnętrzne i zewnętrzne nasuwania myśli do złego, jest pozafigurą Faraonowego gonienia za Izraelem. Należy zwrócić uwagę, że ostatnie zdanie w. 8, "Lecz synowie Izraelscy wyszli w ręce możnej," wyraża myśl jaką napotkaliśmy w tej historii przynajmniej po raz piąty.
(7) Chociaż w figurze (wiersz 9) o gonieniu jest mowa jako o jednym akcie, to należy pamiętać, że w pozafigurze jeden akt kuszenia jest rozłożony na wszystkie pięć przesiewań. A powód, dlaczego jeden akt w figurze może przeciągnąć się przez pięć przesiewań jest ten, ponieważ rzeczywista natura pracy szatana w każdym z pięciu przesiewań jest taka sama, tj. kuszenie do złego. Dogonienie ich (w. 9) przedstawia ten rodzaj pokuszenia, który silnie pochłania uwagę tych, którzy będą kuszeni. Jak to jest zobrazowane przez wszystkie konie, wozy, jezdnych i wojsko Faraonowe doganiające Izraelitów, co pokazuje, że atak pokuszenia przez wszystkie władze onego złośnika, będzie ostry; konie przedstawiają jego nauki, które będą ciągnąć jego organizacje (wozy), jezdni przedstawiają doktrynalnych wodzów, którzy będą prowadzić kierunek tych nauk i organizacyj, a wojsko przedstawia zwykłych odszczepieńców z pośród ludzi w Małym Okresie. (Zobacz objaśnienie tego wiersza w komentarzu.) Z faktu, że szatan poprowadzi odszczepieńców do ataku na Starożytnych Św. (miasto umiłowane, reprezentacyjnie) i Młodocianych św. (obóz świętych), jak to jest podane w Obj. 20:9, będzie to szczególnym grzechem, jaki oni popełnią z jego pobudek; rozumiemy, że głównym błędem doktrynalnym (koniem), jakiego on użyje do zwodzenia ludzkości, będzie myśl, że rodzaj ludzki powinien otrzymać królestwo przy pierwszym zachodzeniu końca Tysiąclecia na następny okres. Co jednak jest prawdą, gdyż ta obietnica będzie dana zwycięzcom Tysiąclecia, że przy końcu tysiąca lat oni odziedziczą królestwo ziemskie. (Mat. 25:34.) Szatan użyje tej doktryny w sposób oszukańczy, przez ignorowanie faktu, że tysiąc lat będzie kończyć się sposobem zachodzącym, tj. tak, jak rozpoczynały się sposobem zachodzącym w różnych okresach - 1874, 1898, 1881 i 1914, lecz on będzie poddawał kuszące myśli, że ono zakończyło się w 2874. Gdy dnie, tygodnie, miesiące i lata będą mijały po roku 2874, on z coraz większym naciskiem będzie nasuwał sercom ludzkim coś na podobieństwo tego, co następuje: "Tysiąc lat skończyło się w 2874 r., ale jak widzicie, Starożytni i Młodociani Św. nie dają wam królestwa, ale trzymają je dla siebie. Oni przywłaszczają sobie władzę, która się wam słusznie należy, ażeby panować nad wami. Oni jako uzurpatorzy, panujący nad dziedzictwem Bożym, starają się pozbawić was waszych praw dla ich własnego zysku. To nie może być wolą Pańską, który obiecał dać wam królestwo z końcem Tysiąclecia, tj. 2874 r. Musicie mieć wiarę w Jego obietnicę i domagać się oddania wam królestwa zgodnie z obietnicą Bożą." Zdaje się, iż takie będzie to szatańskie zwodzenie.
Przesiewacze i Przesiani w Tysiącleciu
(8) Szatan jakimś sposobem będzie dążyć w nasuwaniu tego kierunku myśli odnośnie doktryny i jej nadziei o oddaniu królestwa światu, łącząc ją z rozcieńczonymi formami o odrzuceniu okupu, niedowiarstwa, kombinacji, reformy i przeciwieństwa. Szczegółów, co do tego jak on to wszystko uczyni, nie wiemy ani nie potrzebujemy wiedzieć. Pomiędzy paździer. 2874 i kwietniem 2878 szatan tak pobudzi niektórych przez swoje sugestie, że pozyska ich jako wodzów w pierwszym przesianiu (odrzucenia okupu) w Małym Okresie, i ci staną się jego mówczymi narzędziami, którzy będą dawali ustne wyrażenie odnośnie jego odrzucenia okupu zastosowanego do jego perwersji o światowej nadziei królestwa. Przez taką agitację prowadzoną oczywiście sposobem bardzo łagodnym, która będzie raczej kwestią domagającą się rozważania, a nie bezpośrednią prośbą, będzie to zatem pierwsza reprezentacja odszczepieńców, nie będąca w serdecznej zgodzie z prawdą i sprawiedliwością, a która zostanie pozyskaną przez to pokuszenie. Możliwie ich myśl, że już jest czas, by królestwo według prawa należało do nich, połączona z niewdzięcznością za korzyści odebrane z okupu, będzie przez ten akt stanowić zaparcie się okupu (i możliwie to jest wszystko, co będzie objęte w ich nie uznawaniu okupu); a więc uczucie i akt, chociaż nie wyrażone słowami, będą stanowić przesiewanie zaparcia się okupu w Małym Okresie. Ile z ludzkości lub jaka jej proporcja będzie w owym czasie zebrana w pierwszym przesiewaniu, tego nie wiemy. Taki stan rzeczy będzie prawdopodobnie trwał od kwietnia 2878 do czerwca 2881, w którym to czasie odbędzie się pierwsze przesiewanie. Będą tam napewno faktyczne jeśli nie słowne zaprzeczenia czynione ze strony sprawiedliwych, by wiara w Boskie obietnice wymagała łagodnego żądania od Starożytnych i Młodocianych świętych by oddali królestwo światu. Lecz tym zaprzeczeniom nie będą wierzyć ale dawać posłuch diabłu, a przeciwstawienie się tym zaprzeczeniom może być formą, w której skażony pogląd o nadziei królestwa dla świata może być połączony z niedowiarstwem w drugim po tysiącletnim przesiewaniu. Jak szatańskie doktryny, organizacje, wodzowie i przesiewki były czynne w owym czasie w pierwszym przesiewaniu (nie uznawaniu okupu), tak też wzmocnieni będąc przez drugich, czynnymi będą w przesianiu niewiary w owym czasie. A z powoduj przesiewaczy, niektórzy co wytrwali mniej lub więcej skutecznie podczas pierwszego przesiewania, zostaną pozyskani podczas drugiego przesiewania. Ci zatem będą drugą najgorszą grupą tych, którzy w przyszłym Wieku zreformują się zewnętrznie lecz nie wewnętrznie. Możemy być pewni, że tak przesiewacze jak i ich przesiewki będą się starali o świętobliwe zachowywanie wszystkich form sprawiedliwości, dobroci i grzeczności, gdyż inaczej pobiliby swój własny cel to pomimo tego "postąpią oni w gorsze, jako zwodzący tak i zwiedzeni." Możliwie, iż do tego czasu przestaną podawania swych myśli w łagodnie nasuwającej się kwestii, a zamienią ją na łagodne twierdzenie odnośnie rzekomego uzurpatorstwa Starożytnych i Młodocianych świętych, radząc im by opuścili swe miejsca na korzyść świata, dowodząc, iż taka jest w tym wola Boża. To będzie postępowało podczas drugiego przesiewania (paździer. 2881 - paździer. 2884).
(9) Od paździer. 2884 do czerwca 2891 rzeczy posuwać się będą spokojnie wśród przesiewaczy i przesiewek, którzy będą coraz więcej przekonani o uzurpatorskiej naturze postępowania Starożytnych i Młodocianych świętych; następnie czynne będzie przesiewanie kombinacji przez około 3 lata (paździer. 2891 - paździer 2894), obracając się około skażonej myśli o królestwie, które niby to z prawa Bożego powinno należeć od roku 2874 do świata, ale które zostało przywłaszczone przez Starożytnych i Młodocianych świętych. W tym czasie rozpocznie się kampania agitacyjna, która będzie mniej łagodna od poprzednich dwóch agitacji, lecz jeszcze możliwie w zewnętrznej zgodzie z formami sprawiedliwości i grzeczności. W tym to przesianiu - kombinacji - szatan powiększy swoje organizacje i połączy je we większą kooperację jedną z drugą. Jak we figuralnym -przesiewaniu kombinacji o wiele więcej pomarło (24,000 - 4 Moj. 26:9) niż w którymkolwiek innym przesiewaniu w figurze, z tego należy wnosić, te trzecie po Tysiącleciu przesiewanie pozyska o wiele więcej przesiewek, niż którekolwiek inne przesiewanie w Małym Okresie. Tym sposobem wytworzy się trzecia grupa tych, którzy będąc złymi w sercu, zostaną pozyskani na stronę szatana. Od tego czasu będzie wielki wzrost pozafiguralnych koni, wozów, jezdnych i pieszych żołnierzy z pozafiguralnym Faraonem, który do tego czasu będzie miał coraz większą nadzieję (zdającego się) zwycięstwa. Możliwie iż do tego czasu agitacja dojdzie do ścisłego lecz łagodnego domagania się, ażeby Starożytni i Młodociani święci oddali władzę ludzkości. Potem znów będzie chwilowa cisza od paździer. 2894 do czerwca 2901, po której wkrótce nastąpi około trzyletni okres szatańskiej skażonej myśli o królestwie, które z Boskiego prawa należy do świata od roku 2874. To czwarte przesiewanie (paździer. 2901 - paździer. 2904) będzie połączone z reformą, przez którą nastąpi silny protest przeciw rzekomemu uzurpatorstwu Starożytnych i Młodocianych świętych, poczym nastąpi rozwinięta agitacja i silne domaganie się reformacji z ich czynu, ażeby rzekomo sprawiedliwość mogła zająć miejsce ich rzekomej uzurpacji. Taka agitacja, protest i żądania będą zawierały w sobie myśl, jakoby Starożytni i Młodociani św. aktualnie grzeszyli, a rzekomi reformatorzy przedstawią się jako przyjaciele i budowniczowie sprawiedliwości, a nieprzyjaciele i niszczyciele grzechu. Lecz prawda będzie po stronie drugiej; ci zaś rzekomi reformatorzy zostaną pokąsani, według figury, przez ogniste węże grzechu. (4 Moj. 21:4-6.) Podczas tego przesiewania, jak jego zacytowana figura wskazuje, szatan pozyska wiele przesiewek, a tym sposobem zostanie pozyskaną czwarta grupa tych, którzy podczas Tysiąclecia uczynili tylko zewnętrzną reformę, a nie reformę serca, tym więc sposobem oni wielce powiększą jego symboliczne konie, wozy, jezdnych i pieszych żołnierzy.
(10) Potem nastąpi okres stosunkowo spokojny, w którym to czasie szatan będzie skupiał swoje zdobycze. Będzie to okres raczej krótki: od paździer. 2904 - lutego 2908, a po tym czasie nastąpi piąte po Tysiącleciu przesiewanie - kontradykcji czyli przeciwieństwa (luty 2908 - czerwca 2911). Fałszywa idea szatana, że królestwo z prawa Bożego należy do ludzkości od roku 2874, poprowadzi do znacznego kontradycyjnego sporu, przez który piąta grupa tych, którzy tylko zewnętrznie zreformowali się podczas Tysiąclecia zostanie pozyskaną przez onego złośnika. W jakiejś pomniejszonej formie będzie ten przewrotny pogląd połączony z Ofiarami za grzech, Pośrednikiem i Przymierzami i napewno słowne ataki nastąpią przeciw Starożytnym i Młodocianym św. To przesiewanie będzie drugim co do największej liczby pozyskanych przesiewek w pozafigurze, tak jak było w figurze (4 Moj. 16:49). Z piątego przesiewania wynurzy się szatan z wieloma symbolicznymi końmi, wozami, jezdnymi i pieszymi żołnierzami, on widocznie przez piąte przesiewanie pozyska na swoją stronę ostatnią grupę tych, którzy nie będą czystego serca. Od tego czasu (czerwiec 2911) kres graniczny będzie wyraźnie zaznaczony pomiędzy tymi dwoma klasami ludzi, symbolicznymi owcami i kozłami: Ew. Mat.25:31-46. Dotąd szatan będzie prowadził naprzód stopniowo swoje przesiewki przez mniej lub więcej łagodne wyrażenia samolubnych słów, próśb, domagań, protestów i kontradykcji przeciw postępowaniu Starożytnych i Młodocianych świętych, z powodu że oni, jako "książęta w sądzie panować będą" (Iz. 32:1). Wszystko to, o ile się tyczy przesiewek, będzie czynione w tym mniemaniu, że królestwo z prawa Bożego już dawno do nich należy, lecz będzie to oszustwo szatana, w które oni uwierzą. Do tego czasu oni będą czynili wysiłki, by osiągnąć to, co im się zdawać będzie, że do nich należy, a czynić to będą rzekomo z wierności i posłuszeństwa Bogu. Tym sposobem będą gotowi w sercu do otwartego buntu przeciw rządom Starożytnych i Młodocianych św., szatan zaś, widząc ich gotowymi do czynu, pobudzi ich do ataku na nich. (Obj. 20:9.) Jak daleko ten atak postąpi w gwałcie - czy do bicia, zranienia lub zabicia książąt - postanowionych po całej ziemi, tego nie jesteśmy pewni, chociaż skłaniamy się do myśli, że pomordują książąt Tysiąclecia. Powód do takiej myśli jest następujący: Coś musiałoby niezwykłego nastąpić, ażeby odebrać życie Starożytnym i Młodocianym świętym, którzy wtedy będą mieli żywot doskonały, ponieważ muszą umrzeć, ażeby mogli otrzymać zmianę natury; a będąc w doskonałych warunkach Tysiąclecia i nie mając szczególnie trudnej służby do wykonania, przez którą mogliby zużyć swoje życie, dlatego musi coś niezwykłego nastąpić ażeby spowodować śmierć tak wielkiej liczby doskonałych istot, żyjących w doskonałych warunkach i blisko jeden drugiego. Tak, Bóg mógłby ich w cudowny sposób nagle uśmiercić, lecz o ile nam wiadomo, nic podobnego nie znajdujemy w Biblii, coby nasuwało podobną myśl. Ani Bóg tak nie postępował z innymi Jego sługami, by umierali we wielkich liczbach w tym samym czasie i w pobliżu jeden drugiego. Nie będąc dogmatykiem w tym przedmiocie, skłaniamy się do myśli, że źli ludzie przy końcu Małego okresu wymordują książąt, a jeżeli tak, to złym zostanie przez to udowodnione, że są grzesznikami i niewartymi życia. Lecz pomimo takiego wyniku rozumowania, niechaj nikt stanowczo nie twierdzi, że książęta Tysiąclecia będą wymordowani. Możemy co najwyżej mówić, że prawdopodobnie tak będzie. Możliwe, że źli ludzie zgrzeszą podczas buntu innym sposobem, a to byłoby dostatecznym, dowodem, by ich objawić jako grzeszników niegodnych życia.
(11) Zauważmy, że Faraon (w. 9) dogonił Izraelitów, gdy leżeli obozem przy morzu Czerwonym, naprzeciw Fihahirot, a przed Baalsefon. Ta sytuacja była już tak w figurze jak i pozafigurze wyjaśniona przy omawianiu wiersza 3; a nasze wyjaśnienie w. 9 w pozafigurze dowodzi, że było prawdziwe. W w. 10 jest opisany skutek następowania Faraonowego na synów Izraelskich. Zbliżanie się Faraona, Izraelici zauważyli przez odgłos kopyt końskich, turkot wozów i krzyk wojska jezdnego i pieszego, co wyobraża jak szatańskie formy doktrynalne, jego agitacje organizacyjne, oraz propaganda jego przesiewających wodzów i przesiewek, oznajmi wiernej klasie restytucyjnej o szatańskich wysiłkach kuszenia ich. To pozafiguralne zbliżanie się ma następować w każdym z pięciu przesiewań i w każdym z nich pokusy szatana oznajmią te cztery agencje. Podniesienie oczu przez synów izraelskich przedstawia skierowanie swej uwagi przez Wierną klasę restytucyjną w każdym z tych pięciu przesiewań na agitacje tu zobrazowane. Zobaczenie przez Izraelitów zbliżających się wojsk Faraonowych przedstawia wierną klasę restytucyjną, rozpoznającą poselstwa przesiewające podczas pięciu przesiewań, goniące za nimi, jako ostatnie wysiłki szatana by ich skusić do złego. Wielka bojaźń Izraelitów przedstawia bojaźń i roztargnienie serca, jakie wierni będą odczuwali pod srogimi pokuszeniami, jakie będą operowały podczas pięciu przesiewań. My, którzyśmy przeszli przynajmniej jedno, niektórzy z nas więcej niż jedno, pamiętamy w jak wielkiej bojaźni i roztargnieniu byliśmy podczas takiego lub takich przesiewań, możemy mieć dość jasne pojęcie o roztargnieniu i obawie, jaka ogarnie wiernych w Małym Okresie w czasie przechodzenia przez pięć przesiewań doświadczających serca. Nawiasowo możemy jeszcze nadmienić, że pięć przesiewań, jakie są zobrazowane w pięciu doświadczeniach Izraela na puszczy (1 Kor. 10:5-14), napewno odgrywają ważną rolę w planie Bożym. Przypominamy, że te przesiewania były lub będą czynne nie tylko w tych trzech żniwach i w Epifanii, ale także jedno przesiewanie operowało w każdej z pięciu epok Kościoła, jakie znajdowały się w okresie pomiędzy dwoma Żniwami Możliwie, iż one będą czynne w łagodnej formie w Tysiącleciu, i będą sposobem, przez który zostaną objawione "dzieci, które w stu latach umrą." (Iz. 65:20) Te przesiewania są, zdaje się, symbolicznie pokazane w Piramidzie, przez pięć rowków (obok czterech wstawek) w Przedpokoju zaraz ponad wejściem do przejścia prowadzącego do Pokoju Królewskiego, że jak wszyscy, którzy otrzymują Boską naturę, musieli przechodzić egzaminację przez te pięć prób, tak wszyscy, którzy osiągną życie na innych poziomach istot, będą musieli również przechodzić przez podobne próby. Wołania Izraela do Pana o pomoc (w. 10) przedstawiają wołania wiernej klasy restytucyjnej do Boga o pomoc wśród pokus Małego Okresu.
Doświadczenia Dla Wiernych w Czasie Próby
(12) Narzekania ludu Izraelskiego wyrażone do Mojżesza (w. 11 i 12), rozumiemy, że przedstawiają chwilowe dręczące obawy wiernej klasy restytucyjnej, że nie będzie mogła odnieść zwycięstwa; i dlatego życzyć sobie będzie, iż byłoby lepiej dla niej, gdyby była nigdy nie opuszczała imperium szatana, ale raczej pozostawała pod przekleństwem i śmiercią Adamową, aniżeli pod groźbą wtórej śmierci w Małym Okresie, Wypowiadanie tych narzekań do Mojżesza (w. 11, 12), przedstawia, że te obawy będą wypowiadane (nie słownie lecz w pantominie) do Chrystusa - Głowy i Ciała - jako pozaobrazowego Mojżesza od czasu wejścia Izraela w puszczę po opuszczeniu Etam (2 Moj. 13:18-20), aż do końca odśpiewania pieśni wybawienia. (2 Moj. 15:1-21.) Nasz Pan pamiętający na Swoje cierpienia w Getsemane i Kościół pamiętający na wiele cierpień przychodzących z obawy, że nie pokonają trudnych doświadczeń, nie będą stawiać zarzutów, obawiającej się klasie restytucyjnej, w podobny sposób jak Mojżesz nie stawiał zarzutów Izraelowi. Ale jak Mojżesz zachęcał Izraelitów, ażeby się nie bali, ale byli odważnymi w grożącym niebezpieczeństwie (w. 13), tak Chrystus i Kościół dadzą zachętę wiernej klasie restytucyjnej, ażeby się nie obawiała, ale była bardzo odważną wśród niebezpiecznych prób. Rozkaz wydany przez Mojżesza synom Izraelskim, by stali nic nie czyniąc, przedstawia rozkaz dany wiernej klasie restytucyjnej przez Chrystusa - Głowę i Ciało - ażeby nic nie czynili. Ta rada jest szczytem mądrości, którą można poznać po małym zastanowieniu nad przyszłymi warunkami. Naprzód trzeba nam pamiętać, że to będą wierni, którzy będą mieli właściwie wyrobiony charakter; jedyną zatem rzeczą, jaką będą musieli uczynić w takiej próbie, będzie to, by zachować spokój, być nieczynnym i nie poddawać się pokuszeniem. Przeto w ostatniej próbie pokuszenia każdego z nas jest tak, jak sprawa się miała z naszym Panem na krzyżu, że nie mamy nic czynić, jak tylko stać spokojnie w tym, do czego dobiegliśmy, oczekując na Pana.
(13) Lecz jak w figurze nieczynności towarzyszyło przestrzeganie dzieła wyswobodzenia Pańskiego (w. 13), tak w pozafigurze wiernym będzie rozkazane, ażeby dawali pozór na Pańskie dzieło wybawienia, a poza tym, żeby byli spokojni w tym, do czego dobiegli. Jak wybawienie Pańskie miało być dokonane w figuralnym onym dniu (które wam dziś okażę - w. 13), tak pozafiguralne wybawienie będzie wykonane dla wiernych w Małym Okresie. Mojżesz zapewnił Izraela, że Egipcjan, których oni widzieli w owym dniu, "więcej nie oglądają na wieki." Według przekładu angielskiego Dr. Younga, w tym miejscu jest podane: "więcej nie oglądacie aż do Wieku" - co należy rozumieć, aż do Wieku Tysiącletniego. To znaczy w pozafigurze, iż Chrystus zapewni wiernych podczas Małego Okresu, że oni nigdy więcej nie zobaczą, Egipcjan po zakończeniu Małego Okresu, albowiem zostaną wytraceni na wieki we wtórej śmierci. Wielką musiało być pociechą dla Izraela, gdy Mojżesz powiedział: "Jehowa będzie walczył za was, a wy milczeć będziecie" (w. 14), tzn. będziecie spokojni. Jak wielka musi być pociecha dla dziecka Bożego, gdy wie o tym, że Bóg walczy za niego, albowiem On jest po stronie wiernych! Umiłowani Bracia i Siostry, bądźmy przeto wierni Panu, bo tylko wtedy możemy być pewni, że Pan będzie walczył za nas. Zapewnienie Mojżeszowe znaczy w pozafigurze, że Jehowa podejmuje się dokonać nadzwyczajnej rzeczy przeciw szatanowi i jego sługom, i że to będzie dokonane dla wiernych podczas Małego Okresu, albowiem On w ich cichym zaufaniu i w posłusznym spokoju będzie ich siłą. A w tym będzie ich siła, gdy w cichości będą ignorowali wszystko, co szatan i jego słudzy będą czynili, mówili, lub nasuwali na myśl, i w tym właśnie okaże się ich bezpieczeństwo. W tejże doradzie Pan daje nam dobre prawidło odnośnie naszego zwycięstwa - ażebyśmy ignorowali kusiciela przez stawienie serc i umysłów naszych niedostępnymi na jego sugestie, przez ignorowanie lub nie zwracanie uwagi na jego pokusy.
(14) Zdanie w wier. 15 - "Cóż wołasz do mnie?" nie jest właściwie przełożone w naszej Biblii. W angielskim przekładzie Rotherhama, to zdanie jest podane w ten sposób: "O co chciałbyś wołać do mnie?" Innymi słowy: co ty byś chciał abym Ja uczynił? I bez czekania na jego prośbę, Bóg, który czytał pragnienie serca Mojżeszowego, rozkazał jemu uczynić to, co było potrzebne do osiągnięcia tego pragnienia, tj. wyswobodzenia Izraela. Powyższe zdanie pokazuje, że pytanie Boże nie było strofowaniem Mojżesza, a co możnaby wnosić z formy zdania podanego w naszej Biblii. I rozumie się, że trudnym byłoby do pojęcia, ażeby Bóg miał strofować klasę Chrystusową podczas Małego Okresu. Ale przeciwnie, pytanie Boże jest miłującą zachętą dla Mojżesza, ażeby wyraził swoje serdeczne pragnienie, jakie odczuwał względem wyswobodzenia Izraela. To znaczy w pozafigurze, że Jehowa zażąda od Klasy Chrystusowej, by wyraziła swoje serdecznie odczute pragnienie odnośnie wyswobodzenia wiernej klasy restytucyjnej. I bez czekania na tę serdeczną prośbę klasy Chrystusowej, Jehowa da rozporządzenie, by wydali rozkaz ludowi do ruszenia w dalszą podróż przez niebezpieczeństwa wtórej śmierci, które oni zwyciężą; tak samo jak było pokazane w figurze, iż Bóg nie czekając za przedstawieniem prośby Mojżeszowej za Izraelem, polecił jemu by rozkazał ludowi iść naprzód wśród niebezpieczeństw morza Czerwonego, które oni zwyciężyli.
(15) Rozkaz Boży dany Mojżeszowi by podniósł laskę swoją (w. 16) przedstawia rozkaz dany klasie Chrystusowej, ażeby użyła swojej władzy na korzyść wiernej klasy restytucyjnej. Rozkaz, jaki Bóg dał Mojżeszowi, by wyciągnął rękę swoją, przedstawia rozkaz Boży dany klasie Chrystusowej, żeby użyła swojej mocy na korzyść wiernej klasy restytucyjnej. Podniesienie laski i wyciągnięcie ręki na morze Czerwone przedstawia sferę, w której władza i moc klasy Chrystusowej będą wykonywane nad wtórą śmiercią i to w taki sposób, iż będą trzymać kontrolę nad jej czynnością lub nieczynnością, zależnie od woli Bożej. Mojżesz, rozdzielający morze dla protekcji Izraela (w. 16), przedstawia, że klasa Chrystusowa postawi wtórą śmierć w pewne warunki, w których nie będzie szkodziła, ale zabezpieczała pozafiguralnego Izraela podczas jego zetknięcia się z jej niebezpieczeństwem. Oznajmienie Boże dane Mojżeszowi, że synowie Izraelscy przejdą środkiem morza po suszy (w. 16), przedstawia oznajmienie Boże, jakie Bóg da klasie Chrystusowej względem wiernej klasy restytucyjnej, iż znajdzie się wpośród pozaobrazowego morza i przejdzie bezpiecznie przez niebezpieczeństwa wtórej śmierci. Jak Bóg rzekł, iż On sam zatwardzi serca Egipcjan, że wnijdą w rozdział wód, usiłując dogonić Izraelitów i widząc jak ci przeszli bezpiecznie przez morze (w. 17), podobnież Bóg będzie mówił, że Jego bezpieczne zachowanie wiernej klasy restytucyjnej wśród niebezpieczeństwa wtórej śmierci będzie powodem, iż niewierni myśleć będą, że oni mogą się oprzeć i ujść przed niebezpieczeństwami wtórej śmierci. Jak Bóg rzekł do Mojżesza, że on będzie uczczony, od Faraona, od jego wojska, wozów i jezdnych, tak Bóg powie klasie Chrystusowej, iż On zostanie uczczony od szatana, jego przesiewek, jego organizacji i jego reprezentantów jako fałszywych nauczycieli. Boskie oznajmienie, że Egipcjanie uznają Go jako Jehowę, gdy On będzie uwielbiony w Faraonie w jego wozach i jezdnych (w. 18), przedstawia Boskie oznajmienie klasie Chrystusowej, że jak szatan, jego organizacje i fałszywi nauczyciele zostaną pochwyceni przez środki i narzędzia, które będą powodem ich wtórej śmierci, tak też oni poznają sprawiedliwość i moc Jehowy, która ich pochwyci ażeby ich uśmiercić. I to przyczyni się ku chwale Bożej, ponieważ wykaże im ona wielką chwałę mocy i sprawiedliwości Bożej.
PYTANIA BERIAŃSKIE
(1) Co przedstawia podróż Izraela przez puszczę do morza Czerwonego? Co przedstawiają ich doświadczenia przy morzu Czerwonym? Co omawia 2 Moj. roz. 14, figuralnie i pozafiguralnie? Co morze Czerwone w tym obrazie przedstawia? Co przedstawia Boskie rozporządzenie dane Mojżeszowi, gdzie miał stanąć obozem przy morzu Czerwonym? Jak Izrael leżał obozem przy morzu Czerwonym odnośnie frontu, boków i tyłu? Co nazwa Fihahirot znaczy i przedstawia? Co Baalsefon znaczy i przedstawia? Co Migdoł znaczy i przedstawia? Co kombinacja tych miejscowości względem obozu Izraela przedstawia? Jak Obj, 20:7-9 potwierdza te myśli? Co Bóg daje w w. 3, 4? Jakie są te cztery powody?
(2) Jak te cztery powody stosują się w pozafigurze? Co obejmuje pozafiguralnie pierwszy z tych powodów? Drugi? Trzeci? Czwarty? Jak te cztery pozafiguralne powody stoją spokrewnione z rozumnym zarządzeniem ostatecznej próby? Co przedstawia położenie się Izraela obozem według przepisanych warunków?
(3) Co przedstawia powiadomienie Faraona o ucieczce Izraela z niewoli? Co przedstawia jego mówienie, że Izraelici "strwożeni są w ziemi, zawarła ich puszcza? Co Faraon i jego słudzy przedstawiają w w. 5? Co przedstawia ich żałowanie, że wypuścili Izraela? Co to obejmuje w figurze i pozafigurze? Co w figurze i pozafigurze obejmuje w sobie pytanie: "Cóżeśmy to uczynili itd."? Co (postanowiono uczynić w figurze i co w pozafigurze? Co przedstawia Faraonowe przygotowanie wozów? Co jest tego pozafigurą? Jakim organizatorem jest szatan? Dlaczego on utworzy organizację w Małym Okresie? Jaka będzie stosowność tych organizacyj? Co poprzedzi utworzenie organizacyj? Co wnioskujemy odnośnie Małego Okresu z długości równoległych Żniw? Które lata będą jego początkiem i końcem? Jak Piramida rzuca światło na rok 2914? Gdzie to jest podane w zbliżeniu, a gdzie w akuratnych wymiarach? Kto niewątpliwie będzie objawiony do roku 2914? Co możliwie symbolizuje nierówne zakończenie ślepego przejścia?
(4) Co możemy wnioskować z równoległości Żniw? Czym są okresy przesiewań Małego Okresu? Z czym każdy z nich się równa w czasie i wypadku? Co (oprócz równoległości) nasuwa myśli odnośnie pięciu przesiewań przytoczonych w figurze? Podaj dotyczące szczegóły. Jak te pięć przesiewań będą się różniły co do nauk, ducha i czynów w Żniwie Żydowskim i w Żniwie Wieku Ewangelii? Dlaczego ta różnica? Co szatan będzie się starał uczynić by mógł zwieść ludzi w Małym Okresie? Jakich ludzi będzie on miał szczególnie na uwadze? Dlaczego? Jak on postąpi z rozmaitymi grupami bezbożnych? Czego pozafigurą będzie to postąpienie?
(5) Jakie dwie rzeczy szczególnie obejmują szatanowe przygotowanie jego organizacyj? Co będzie jednym z zarysów każdego z pięciu przesiewań? Dlaczego? Jak bezbożni przyjdą do sformowania tych organizacyj? Ile wozów Faraon wziął ze sobą do ścigania Izraela? Dlaczego powinniśmy rozumieć, że wyrażanie wozy wyborne znaczy wozy cenniejsze? Co potwierdza to tłumaczenie? Z jakich dwóch liczb wielokrotnych składa się liczba 600? Go liczba 6 przedstawia? Co liczba 10? Dlaczego 6 nie symbolizuje tutaj niedoskonałości? Co jest przedstawione tu przez dziesięćkrotne pomnożenie liczb 6 i 10? Jakie jest pozafiguralne znaczenie 600 wozów? Do jakiej doskonałości tu się nie odnosi? Do jakiej się odnosi? Co więc te 600 wozów nie oznaczają w pozafigurze? Czego nie powinniśmy się domyślać? Dlaczego nie? Kiedy wierni dowiedzą się o tym? Kogo przedstawiają przełożeni nad wozami Faraonowymi? Jak się różnią pozafiguralni przełożeni?
(6) Co zatwardziło serce Faraona? Co zatwardzi serce szatana? Jak nie ma być rozumiane zatwardzanie serca w każdym wypadku? W jakich kierunkach Bóg nie przeszkodzi szatanowi lecz da mu wolność? Jaki skutek będzie to miało na szatana? Jak Bóg zatwardza serce szatana, a jak je szatan zatwardza? Co przedstawia pogoń Faraonowa za Izraelem? Jak szatan postąpi w kuszeniu całej ludzkości? Co będzie pozafigurą Faraonowego gonienia za Izaelem? Ile razy trafia się ostatnie zdanie w. 8?
(7) Przez ile przesiewań rozciąga się jeden akt kuszenia w Małym Okresie? Dlaczego jeden akt kuszenia rozciąga się przez wszystkie przesiewania? Co przedstawia Faraonowe dogonienie Izraela? Co jest zobrazowane przez wszystkie konie Faraonowe, wozy, jezdnych i wojsko? Co możemy wnioskować z ataku zwolenników szatana na miasto umiłowane i obóz świętych, jako szczególny grzech tego czasu? Jaka obietnica będzie w Tysiącleciu dana ludzkości aby zachęcić ich do zwycięstwa? Jakim sposobem szatan użyje tę doktrynę oszukańczo? Jakie myśli będzie on nasuwał sercom ludzkim, gdy czas będzie mijał?
(8) Z czyim szatan będzie chciał połączyć i tę doktrynę? Czy znamy szczegóły jak on to wszystko uczyni? Co jemu uda się uczynić pomiędzy paź.,2874 i kwietniem 2874? Co on uczyni z wodzów tak pozyskanych? Co wyniknie z agitowania tej sprawy jako łagodnej kwestii? Co możliwie stanowić będzie zapieranie się okupu? Ile, lub jaka proporcja bezbożnych z ludzkości będzie pozyskana przez przesiewanie, w którym zapierać będą się okupu? Jak długo będzie trwał ten stan rzeczy? Jakiego rodzaju zaprzeczenia będą możliwie poczynione z powodu toczącego się oskarżenia w pokuszeniu? Jak te zaprzeczenia, przyczynią się do przesiewania niedowiarstwa? Co z szatańskiego wytworu będzie czynne w pierwszym przesiewaniu? Jak te z drugiego przesiewania będą się z nim równały? Jaki będzie wynik tego? Co oni będą stanowić? Jakie formy obłudy będą okazywać wodzowie przesiewań i ich zwolennicy? Dlaczego? Na co zamienią łagodnie nasuwającą się kwestię w Małym Okresie?
(9) Jak sprawy pójdą pomiędzy paź. 2884 a czerwcem 2891? Co potemu będzie trwało przez około trzy lata? Co będzie głównym kierunkiem agitacji w tym przesiewaniu? Z jakim ruchem będzie połączone? Jaki będzie zewnętrzny charakter tej agitacji? Co szatan uczyni z jego organizacjami podczas przesiewania kombinacji? Według nguralnego porównania, czy wielka będzie liczba przesiewek w trzecim przesiewaniu? Co stanowić będą ci, co będą złymi w sercu? Co wielce się powiększy od tego czasu? Jak długo pomyślność złego oddziała na szatana? Do jakiego stopnia dojdzie ta agitacja? Co nastąpi pomiędzy paź. 2894 i czerwcem 2901? Dlaczego? Wkrótce potem co nastąpi? Do jakiego stopnia ta agitacja wtedy możliwie postąpi? Co będzie przedstawione za rzekomą pobudkę do takiego protestu i żądania? Jaka mysl będzie się zawierała w agitacji względem Starożytnych i Młodocianych św.? Która strona będzie aktualnie grzeszącą? Co to udowodnią? Co szatan pozyska w tym przesiewaniu?
(10) Co wtedy nastąpi? Na jak długo? Co szatan będzie wtedy czynił? Co nastąpi po tym spokojnym okresie? Na jaki czas? Jaki błąd będzie nadal głoszony? Co będzie połączone z przesiewaniem kontradycji sprzeciwiania? Około jakiego kierunku myśli? Co szatan pozyska w tym przesiewaniu? Ile w porównaniu? Jaka będzie liczba idących za szatanem i narzędzi przy końcu tego przelewania? Co będzie zaznaczone przy końca piątego przesiewania? Jakim sposobem szatan stopniowo powiększy grzeszne działalności tych, których pozyska od pierwszego do piątego przesiewania? Jakie będzie tych przesianych umysłowe usposobienie w sprawie, o którą będzie się rozchodziło pomiędzy nimi a Starożytnymi i Młodocianymi św.? W jakim kierunku do tego czasu oni będą ściśle zdecydowani? Pod jaką zwodniczą pretensją? Do czego to ich przygotuje? Do czego szatan ich pobudzi? Jakiego rodzaju atak może nastąpić, a do jakiej myśli się skłaniamy? Jaki jest powód do takiej myśli? Czy Bóg mógłby ich w cudowny sposób uśmiercić? Dlaczego nie przyjmujemy tej myśli? Jeżeli źli wykonają to zło, to co im będzie przez to udowodnione? Pomimo wyniku takiego rozumowania, co jednak nie należy stanowczo twierdzić? Jakim jeszcze sposobem mogliby oni być objawieni jako udowodnieni grzesznicy?
(11) Gdzie Faraon dogonił Izraelitów? Gdzie pozafigura tej sytuacji była wyjaśniona? Co nasze wyjaśnienie w. 9 udowodnia o tej pozafigurze? Co jest określone w w. 10? Jak jego przybliżanie się zauważyli Izraelici? Co będzie pozafigurą tegoż? W jakich rzeczach pozafiguralne zbliżanie się nastąpi? Jakie agencje rozgłoszą pokusy szatana w tych pięciu przesiewaniach? Co jest zobrazowane przez podniesienie oczu przez synów Izraelskich? Co przedstawia zobaczenie wojsk Faraonowych? Ich wielka obawa? Co daje możność pojęcia wielkiej bojaźni i roztargnienia wiernej klasy restytucyjnej ? Jakie nawiasowe uwagi są uczynione o tych pięciu przesiewaniach z punktu Biblii i Piramidy? Co przedstawiają wołania Izraelskie do Pana o ratunek?
(12) Co jest zobrazowane w narzekaniu Izraela do Mojżesza? Jak pozafiguralne narzekania będą uczynione? Do kogo? Od jakiego czasu Mojżesz był obrazem na Chrystusa - Głowę i Ciało - w tej opowieści? Co pomoże Jezusowi i Kościołowi nie stawianie zarzutów, lecz współczucie w tym narzekaniu? Co Mojżeszowe zachęcenie Izraelitów przedstawiało? Co przedstawia rozkaz Mojżesza dany Izraelitom żeby stał spokojnie? Jaką charakterystykę będzie miał pozafiguralny rozkaz? Dlaczego? Kiedy jest takie postępowanie konieczne, jakie będzie rozkazane pozafiguralnie? Jakie przykłady udowodniają to?
(13) Co było zobrazowane w Izraelowym przestrzeganiu dzieła wybawienia Pańskiego? Co jest zobrazowane w tym, że wybawienie Pańskie miało być dokonane w onym dniu? Co jest zobrazowane przez zapewnienie Mojżeszowe, że Izraelici nie oglądają więcej Egipcjan aż do wieku? Jak figuralne, i jak pozafiguralne wybawienie będzie dokonane? Co za wielką pociechę Mojżesz dał Izraelowi? Pozafiguralnie wiernej klasie restytucyjnej? Jaką dobrą radę nasuwa nam ta pozafigura w naszych pokuszeniach?
(14) Jakie mylne tłumaczenie jest podane w wier. 15? Jak Rotherham poprawnie tłumaczy to zdanie? Co to zdanie, poprawione w ten sposób, znaczy figuralnie? Pozafiguralnie? Czym było pytanie Boże w figurze i w pozafigurze, według mylnie podanej formy zdania w naszej Biblii? Czym było pytanie Boże w figurze i pozafigurze? Za czym Bóg nie czekał w figurze? Co to przedstawia? Co Bóg natomiast uczynił w figurze? Co to przedstawia?
(15) Co przedstawia rozkaz Boży dany Mojżeszowi, żeby podniósł laskę swoją? Żeby wyciągnął rękę swoją? Co jest zobrazowane przez to, że te akty były dokonane nad morzem Czerwonym? Co przedstawia Mojżeszowe rozdzielenie morza Czerwonego? Co przedstawia Boskie oznajmienie, że Izrael przejdzie przez morze suchą nogą? Co jest zobrazowane przez Boskie oznajmienie, że On zatwardzi serca Egipcjan, ażeby szli za Izraelem w morze? Co jest zobrazowane przez Boskie oznajmienie, że On będzie uczczony od Faraona i od wszystkiego wojska jego, jego wozów i jego jezdnych? Co jest zobrazowane przez Boskie oznajmienie, że Egipcjanie uznają Go jako Jehowę? W jakich czynach chwała Boża okaże się? Jak to przyczyni się ku chwale Bożej?
(ciąg dalszy nastąpi)
TP ’48, 22-28.