ZEBRANIA ZGROMADZENIA DOMOWEGO
UŻYCIE wyrażenia "Zgromadzenia Domowe" zostało zapoczątkowane wśród naszych braci brytyjskich (T.P.'48, str. 29, par. 3). Brat Johnson przyjął i zastosował to określenie oraz zachęcał do tego rodzaju zebrań, wyrażając nawet rozczarowanie, że bracia poza Anglią byli tak niechętni do urządzania takich zebrań (P '50, 11). Wierzymy, że Pan przez Posłannika Epifanii opatrznościowo ustanowił pracę Zgromadzeń Domowych, jako specjalny zarys pracy dobrych Lewitów po zabraniu Małego Stadka z ziemi. Dlatego my również gorąco zalecamy ich użytek dla oświeconych Epifanią sług Bożych.
Lecz dlaczego ta nowa forma pracy została wprowadzona w Anglii na tak małą skalę, a potem zalecana braciom szeroko na wiosnę 1948? Wierzymy, że Pan zarządził aby stało się tak w równoległości zalecenia Specjalnego Ślubu właśnie 40 lat przedtem, tj. na wiosnę 1908 (Watch Tower 4190, 4191, 4263). Brat Johnson pisał (P '50, 91): "Jest coś w równoległości przesiewania epifanicznego, co odpowiada Ślubowi". Pokrewieństwo Zgromadzenia Domowego do Ślubu jest wyjaśnione w P '48, 164. Obie te rzeczy nastąpiły i były ogólnie zalecane ludowi Pańskiemu na początku równoległych piątych przesiewań. Ślubowi sprzeciwiano się, źle przedstawiano i źle stosowano go; podobnie Zgromadzeniom Domowym sprzeciwiał się brytyjski przedstawiciel (odpowiadając E. C. Henningesowi w jego sprzeciwianiu się Ślubowi), opierając się wysiłkom brytyjskich braci w przeprowadzaniu zarządzeń brata Johnsona odnośnie Zgromadzeń Domowych, oraz przedstawiając ich źle bratu Johnsonowi w listach. I tak jak inni przyłączyli się, popierając E. C. Henningesa w jego nauczaniu przeciwko właściwemu zastosowaniu Przymierzy i ofiary za grzech oraz w jego sprzeciwianiu się Specjalnemu Ślubowi, tak samo teraz możemy spodziewać się, ze również inni będą popierali Cyrila Shuttlewortha w jego odnośnych naukach przeciwko właściwemu zastosowaniu Przymierzy i ofiary za grzech (jak to jest wyjaśnione w P '51, 93), oraz w jego postawie przeciwnej wobec usługi Zgromadzeń Domowych. Przeto możemy się spodziewać, że niektórzy szemrząc, będą się trzymali na uboczu i nie będą brali udziału, albo będą przeciwni usłudze Zgromadzeń Domowych, którą Posłannik Epifanii wprowadził i do której pobudzał wszystkich Epifanią oświeconych braci, aby brali w niej, jeśli to jest możliwe, udział.
Możemy zauważyć, że tak jak Specjalny Ślub został wprowadzony przez Posłannika Parousii jako coś nowego, tak samo usługa Zgromadzeń Domowych została wprowadzona przez Posłannika Epifanii jako coś nowego. Lecz ktoś może zapytać: dlaczego to nie zostało wprowadzone wcześniej? Jest oczywiste, że nie było to stosowane w okresie Parousji ani w tej części Epifanii, która cechowała się wyprowadzeniem Kozła Azazela do Bramy, lecz raczej jest to stosowane w tej części Epifanii, która cechuje się oczyszczaniem Lewitów wśród grup nie będących w Prawdzie Epifanii, ponieważ ci ostatni, znajdujący się w takowej, nie opuścili sfery Prawdy jako ich symbolicznego domu (P '48, 44). Zgromadzenia Domowe są szczególnie po to "aby przyprowadzić z powrotem braci do sfery Prawdy, jako ich domu". Tym sposobem Pan ustanowił tę usługę (która nie była stosowana w poprzednich czasach aż do roku 1948), jako stosującą się do końca Epifanii, a będącą środkiem do pomagania naszym drogim zbłąkanym braciom, by mogli wrócić do Prawdy parousyjnej, od której odeszli i stopniowo dojść do dalszego światła, tak jak Pan rozwinął je dla nas podczas Epifanii w zgodzie z Prawdą parousyjną. Coraz to więcej ten zarys, jak i inne zarysy naszej pracy, będzie się okazywał owocnym w miarę jak będziemy przeprowadzali to epifaniczne zarządzenie.
Powyższe wywody o pokrewieństwie Ślubu do przesiewania z lat 1908-1911 i o równoległości pokrewieństwa Zgromadzeń Domowych do przesiewania z lat 1948-1951, nie są pisane w tym celu by obawą napędzić braci do urządzania takich zebrań (ponieważ nie jest to sposób Pański), ale chcemy raczej w ten sposób podkreślić ważność tych zebrań. Piszemy również w tym celu, aby odpowiedzieć na liczne pytania domagające się wiecej szczegółów na temat, jak należy urządzać takie zebrania.
Wrażenie, jakie niektórzy wyciągają całkiem naturalnie z wyrażenia: Zgromadzenie Domowe jest takie, jak gdyby odnosiło się ono do miejsca gdzie zebranie Zgromadzenia Domowego odbywa się, tj. iż jest to zgromadzanie się braci w domu, jako różniące się od zgromadzania na sali publicznej lub w innym miejscu zebrań. Aczkolwiek urządzamy czasami zebrania Zgromadzenia Domowego w prywatnych domach, jak również w lokalach publicznych, to jednak nie używamy tego określenia w wymienionym znaczeniu. Określenia tego używamy raczej jako definicji rodzaju ewangelistycznych zebrań, które zbory mają urządzać wpośród swoich lub sąsiedztwa, i to w szczególnym celu. Wyrażenie: Zgromadzenie Domowe, bardzo jasno pokazuje cel takich zebrań.
Wyrażenie: Zgromadzenie Domowe nasuwa myśl, że są tacy, którzy opuścili sferę Prawdy będącą ich symbolicznym domem. Zebrania Zgromadzenia Domowego są głównie zamierzone w tym celu, aby sprowadzić takich braci napowrót do sfery Prawdy i Jej Ducha, jako ich symbolicznego domu, najpierw w formie Prawdy parousyjnej, a następnie w formie epifanicznej. Naszym celem w urządzaniu Zgromadzeń Domowych nie jest połączenie wszystkich grup Prawdy w jedną, ponieważ Bóg wskazał, że miało być 60 grup albo ruchów Lewitów tak w figurze jak i w pozafigurze. Mamy powiedziane, że "każda grupa będzie miała niewątpliwie swoją szczególną pracę po jej oczyszczeniu" (E. tom 9, 157; P '51, 125). Naszym celem jest raczej dopomożenie im w powrocie do sfery Prawdy najpierw w formie parousyjnej, a następnie w formie epifanicznej, będącej logicznym wynikiem formy parousyjnej, a to w tym celu by mogli być lepiej przysposobieni do szczególnej pracy jaką otrzymają w miarę ich oczyszczania się. Wynikiem Zgromadzeń Domowych może być to, że niektórzy z innych grup mogą uczestniczyć w naszych zebraniach regularnie i dopomagać w naszej pracy; lecz nie bądźmy rozczarowani, jeżeli oni tego nie będą czynić. Możemy raczej spodziewać się wzrostu liczby od tych, którzy są związani w Babilonie i świecie.
Lokalne zbory ludu Pańskiego, wiernie i z radością pozostające w sferze Prawdy i jej Duchu, które pragną wyciągnąć pomocną rękę do błądzących braci, dobrze uczynią urządzając zebrania Zgromadzenia Domowego, jako ewangelistyczną pracę, która powinna być wykonywana wśród swoich lub w sąsiedztwie. Urządzając takie zebrania (które nie powinny być mieszane z konwencjami - T.P. 1948, str. 30), lokalny zbór może opracować swój własny program (aczkolwiek jesteśmy gotowi na prośbę dopomóc w tym), zapraszając urzędowo mianowanych ewangelistów Świeckiego Ruchu Misyjnego "Epifania" do przemawiania. Ma się rozumieć, że pielgrzymi również mogą być zaproszeni do brania udziału w Zebraniach Zgromadzeń Domowych. Brat Johnson w T.P. 1950, 46, pisał jak następuje: "Nie zapominajcie również o pracy względem braci będących w różnych grupach. Mamy im dopomóc do przyjęcia nauk i zarządzeń parousyjnych oraz do zrozumienia nauk i zarządzeń epifanicznych i to wszędzie tam, gdzie nadarza się do tego sposobność. Zachęcajcie zbory do urządzania Zgromadzeń Domowych (o rodzaju tych zebrań zob. T.P. 1948, 29), gdziekolwiek i kiedykolwiek jest to możliwe. Chociaż w wyżej wymienionej Teraźniejszej Prawdzie jest powiedziane, że tylko ewangeliści powinni usługiwać na tego rodzaju zebraniach, to jednak wierzymy, że byłoby właściwym dla pielgrzymów i posiłkowych pielgrzymów, by także czynili to przy sposobności". On powiedział również, że gdy Zgromadzenie Domowe jest urządzane podczas wizyty pielgrzyma, to pielgrzym powinien mieć główną część w programie, aczkolwiek - na tyle na ile jest to stosowne - jeden lub więcej ewangelistów mogłoby być również zaproszonych do udziału w programie (P '50, 96; T.P. 1948, 29). Nie byłoby rozsądną rzeczą zapraszać za każdym razem tego samego lub tych samych mówców; jeżeli to jest możliwe, używajcie pielgrzymów i ewangelistów z sąsiednich okolic.
JAK PRZEPROWADZAĆ ZEBRANIA ZGROMADZENIA DOMOWEGO
Pomimo opozycji poprzedniego brytyjskiego przedstawiciela, nasz drogi pielgrzym brat Armstrong wraz z innymi wiernymi braćmi w Wielkiej Brytanii, osiągnął wyśmienite wyniki w usłudze Zgromadzeń Domowych. Pisze on na ten temat między innymi jak następuje: "Dom Zgromadzenia Domowego jest sferą Prawdy i jej Ducha. Te zbory, które już posiadają sale zebrań z większą ilością miejsc niż potrzebują, mogą zrobić zupełny użytek ze swej sali dla Zgromadzeń Domowych. Tam gdzie siedzenia i inne wygody są ograniczone byłoby korzystniej wynająć inną salę, o ile możliwe w centrum. Jest pożyteczne, o ile to możliwe, postarać się o ciepłe lub zimne napoje między zebraniami oraz zachęcić wszystkich do przyniesienia z sobą jedzenia. Zgromadzenie w czasie posiłku może być jednym z najkorzystniejszych zebrań, ponieważ ono może nastręczyć dobrą sposobność do dyskutowania w kwestiach Biblijnych. Usiłowanie dostarczenia bezpłatnych posiłków przy tych okazjach, nakładałoby zbyteczne ciężary na lokalny zbór i mogłoby odciągnąć go od ważniejszych usług.
Wybrawszy odpowiednie miejsce na zebrania, należy następnie opracować program, pociągający z punktu widzenia przedmiotów, które mają być przedstawione. Pamiętając, ze nasze zaproszenia powinny być wysłane do Badaczy Pisma Św. i że naszym celem jest taktowne przedstawienie Prawdy epifanicznej, dobierajmy przedmioty odpowiednie do tego celu. Oto kilka z nich, z dobrym skutkiem przedstawionych w Anglii: "Badanie Biblii - jego konieczność, cel i sposób", "Powrót naszego Pana - czy jest widzialny lub niewidzialny - czy już nastąpił?", "Czasy i Chwile", "Żniwa", "Prawda w roku 1916" (wykazanie licznych nie skończonych obrazów, gdy brat Russell został od nas zabrany, których różne grupy nie mogą uzupełnić)", "Do kogo pójdziemy"?, "Piramida - czy jest od Boga. czy od diabła"?, "Filadelfia i Laodycea, Parousja, Epifania i Apokalypsis", "Pytania uczniów z Mat. 24 i Łuk. 17", itd. Tematy te nasuną na myśl wiele innych. Dobrze jest rozpoczynać od przedmiotów parousyjnych, które powinny być przedyskutowane; powinno się założyć silny fundament na naukach brata Russella, unikając, na ile to możliwe, nazwiska brata Johnsona i prawdy epifanicznej, aby nie wzbudzić uprzedzenia.
Skoro wszystkie zarządzenia są uzupełnione, miejsce zebrania zapewnione, mówca lub mówcy zaproszeni, ich przedmioty ustalone i programy na kartkach zaproszeń wydrukowane, pozostaje nam tylko doręczyć je do rąk tych, których pragniemy zainteresować. Jest to często najtrudniejsza, lecz najniezbędniejsza część przygotowania pomyślnego zgromadzenia. Sekretarz zboru powinien postarać się i zachować nazwiska i adresy wszystkich braci z różnych grup, aby im wysłać zaproszenia. Sekretarzom zborowym poszczególnych grup, powinno się wysłać po kilka kart programowych. Wszyscy bracia winni pomagać w zdobywaniu nazwisk i adresów; dla osiągnięcia potrzebnych informacji powinniśmy przeglądać czasopisma i literaturę poszczególnych grup. Nie unikajmy grup. Bez aktualnej społeczności z nimi, możemy jednak interesować się ich działalnością, wydawnictwami i poglądami, mając zawsze na widoku otrzymanie od nich wzajemności, oraz poznanie ich szczególnych trudności. Kontakty te dopomogą często do wybrania dobrych przedmiotów dla zebrań Zgromadzenia Domowego. Czasami wiele nazwisk i adresów może być osiągniętych dzięki jednej lub kilku przypadkowym wizytom na ich zebraniach, konwencjach, itd.; a także przez odnotowywanie ich nazwisk i adresów z zapisków urodzinowych umieszczonych w Mannach, przez poproszenie przychylnego członka innego zboru aby współdziałał w dostarczaniu nazwisk i adresów wszystkich przyjaciół Prawdy, które byłby w stanie dostarczyć, przez użycie telefonu albo miejskiej książki adresów, gdy znane jest nazwisko, itd.). Wysyłajcie zaproszenia do wszystkich, którzy znajdują się w odległości, z której możliwe jest przybycie na zebranie. Na zaproszeniu (ewentualnie na pierwszej stronie składającego się zaproszenia) należy umieścić nazwę Ruchu, nazwę zboru, informację o czasie i miejscu zebrania, nazwiska mówców oraz tematy, na które będą przemawiać, adres sekretarza zboru, serdeczne powitanie dla wszystkich Badaczy Pisma Św. z umieszczeniem odpowiednich tekstów z Biblii, itd.
Doświadczenie pokazało, że Zgromadzenie Domowe urządzane co dwa miesiące jest na ogół dość częste, chociaż jedno zebranie w miesiącu dostarcza lepszej ciągłości i podtrzymuje wzbudzone zainteresowania. Jednak to ostatnie jest poważnym wysiłkiem dla lokalnego zboru w dostarczeniu materiału i wymaganego funduszu. W każdym wypadku doświadczenie jest najlepszym nauczycielem. Planowanie naprzód jest niezbędne. Dobrze jest zaplanować Zebrania Domowe dwanaście miesięcy naprzód, na dorocznym zebraniu interesowym. Pamiętajcie, że jest to przywilejem zborów urządzać takie zebrania. To jest ich praca rozszerzania Prawdy, a szczególnie pomocy dla braci w innych grupach, zaś wszystkie zarządzenia znajdują się w rękach zboru.
W tych wypadkach, gdy zebrania odbywają się dość często, zazwyczaj cały jeden dzień jest na takie zebranie wystarczający. W wielu jednak wypadkach lepiej jest urządzić dwa zebrania w niedzielę: po południu i wieczorem. Czasami zebranie urządzone w sobotę wieczorem daje dobre wyniki w stosunku do tych, którzy nie chcą opuszczać niedzielnych zebrań we własnych zborach. Lokalne warunki muszą tu decydować w danej sprawie. Tam gdzie Zgromadzenia Domowe odbywają się tylko przypadkowo, mogą być użyte dwa lub trzy dni, a program powinien w sobie zawierać jedno lub więcej zebrań świadectw. Zebrania te są bardzo pomocne, szczególnie wtedy, gdy bracia dają świadectwo o swych własnych doświadczeniach z Prawdą parousyjną i epifaniczną. Jest także wskazane urządzić zebranie publiczne, jako jedno z zebrań Zgromadzenia Domowego. Nasi bracia z innych grup skorzystaliby wtedy z przedstawianych prostszych Prawd, jak również z głębszych - dyskutowanych na innych zebraniach. Zbór w Hyde (Anglia) urządzał przez kilka lat jednodniowe zgromadzenia co dwa miesiące oraz doroczne dwudniowe zgromadzenie w sobotę i niedzielę najbliższą 31 października, jako Pamiątkowe Zgromadzenie Domowe dla brata Russella, na którym było dane specjalne świadectwo dotyczące "onego sługi" i jego nauk.
CZEGO NALEŻY UNIKAĆ PODCZAS ZGROMADZEŃ DOMOWYCH
Wszyscy czynimy błędy, lecz jesteśmy biednymi sługami Pana, jeżeli nie korzystamy z naszych doświadczeń i nie unikamy podobnych błędów w przyszłości. Nasze własne doświadczenia mogą być pomocne drugim, tak aby i oni mogli unikać naszych błędów. Najpierw i przede wszystkim nie udzielajmy zbyt silnego pokarmu; powinniśmy używać mleka epifanicznego. Prawdziwy ewangelista będzie usiłował zbliżyć się do umysłów słuchaczy przez proste i jasne, a jednak silne argumenty oraz dostarczy w swoim przedstawieniu jakiegokolwiek przedmiotu obfitych i popierających dowodów. Następnie unikajmy poruszania zbyt wielu przedmiotów w jednym przemówieniu. Nigdy nie używajmy wyrażeń ani nie poruszajmy kwestii, z którymi nasi słuchacze nie są dobrze zaznajomieni, lub które nie mogą być prosto wytłumaczone w toku mowy. Ewangelista powinien pamiętać także, aby nie dołamywać nadłamanej trzciny, ani nie zagaszać tlącego się lnu; bowiem celem Zgromadzeń Domowych nie jest wyprowadzanie Kozła do Bramy, ale raczej pozyskanie naszych braci z powrotem do Prawdy i okazanie im pomocy w oczyszczeniu się.
Szybko zdamy sobie sprawę z tego, że większość braci zarzuca Prawdzie epifanicznej, że stawia ich ona poza Wysokim Powołaniem. Przedmiot ten, chociaż jest jednym z najważniejszych dla nas do nauczania, wymaga jednak traktowania z taktem i w sposób sugestywny, w wyniku niezbędnego następstwa innych ogólnie przyjętych Prawd. Skompletowanie Chrystusa (Głowy i Ciała) w chwale, jest nawet jednym z trudniejszych przedmiotów do przedstawienia i udowodnienia ku zadowoleniu innych, oraz wymaga poważnej przygotowawczej podstawy epifanicznej zanim może być przyjęte. (Wierzymy, że jest to punkt, na który powinien być kładziony nacisk. Podczas gdy wśród oświeconych Epifanią braci powinniśmy przy każdej sposobności kontynuować głoszenie Prawdy o zamknięciu drzwi do Wysokiego Powołania, oraz o skompletowaniu Małżonki w chwale, to nie byłoby oczywiście rozsądne przedstawiać ten przedmiot zbyt radykalnie dla tych braci w Prawdzie, którzy nie posiadają znajomości pism epifanicznych. Muszą oni wpierw być przygotowani do zrozumienia tych Prawd epifanicznych, przez otrzymanie gruntu parousyjnego, np. przez nauczanie wykazane w tomach brata Russella odnośnie równoległości dyspensacji wskazujących, że Wysokie Powołanie zostało zamknięte w roku 1881 i miało się zakończyć w ostatecznym znaczeniu przed czasem ucisku. Oni powinni być stopniowo przyprowadzani do zrozumienia, w jaki sposób Pan użył brata Johnsona do ponownego potwierdzenia i opracowania tej Prawdy oraz innych Prawd będących na czasie w Epifanii Dopiero wtedy gdy uznają ten fakt, będą przygotowani do przyjęcia go jako ósmego księcia z Micheasza 5:5, jako ostatniego członka gwiezdnego i jako ostatniego członka Małego Stadka, który przeszedł poza Zasłonę).
Jedną z najsłabszych pozycji oponentów Prawdy epifanicznej jest to, że nie mają oni nikogo, kto przemawiałby do nich z autorytetem. Są oni zależni od komitetów, wydawców, oraz zespołów braci poddanych zmianom woli braci z roku na rok. Nie mają oni nikogo, kto dawałby im Prawdę na czasie i pokazywał postęp Boskiego Planu. Oni są bez członka gwiezdnego, jako Pańskiego Oka, Ust i Ręki. Jest to ich nieszczęśliwe stanowisko, które może im być wykazane z wielu punktów widzenia. (Chociaż od śmierci naszego drogiego brata Johnsona, nie mamy już między sobą członka gwiezdnego w ciele, to jednak mamy jego pisma, których inne grupy nie posiadają; a w dodatku mamy wśród nas tego, którego Pan postanowił i naznaczył przez Posłannika Epifanii, jako wodza Wielkiego Grona i klasy Młodocianych Godnych).
Na widok powinna być wystawiona literatura parousyjna i epifaniczna, lecz i tu należy znowu być przezornym i wiedzieć co wystawić. Każdy członek zboru może przyczynić się do powodzenia Zgromadzenia Domowego przez osobistą rozmowę z przybyszami, którzy biorą w nim udział. Upewniajcie się, aby żaden z nich nie opuścił waszego zebrania bez takich kontaktów.
Wreszcie nie mieszajcie Zgromadzeń Domowych z ogólnymi konwencjami. Te ostatnie są zwoływane tylko przez Opiekuna Wykonawczego Świeckiego Ruchu Misyjnego "Epifania" i są zgromadzeniami dla korzyści braci epifanicznych. Często dwa lub więcej zborów położonych w pobliżu, mogą z powodzeniem połączyć swe wysiłki w urządzaniu Zgromadzeń Domowych i wzajemnym ich popieraniu w duchu miłości i dobrej woli. Lecz nie zapraszajcie, ani się spodziewajcie tego, że inny zbór zaniecha swoje własne zebrania i przyłączy się do waszego wysiłku z wyjątkiem tego, gdy zostało to wspólnie postanowione.
Powyższe sugestie okażą się korzystne dla nas w naszych wysiłkach błogosławienia braci z innych grup. Wszyscy, którzy są w zgodzie z Prawdą epifaniczną oraz zarządzeniami epifanicznymi, tak jak są one podane przez Posłannika Epifanii, będą niewątpliwie czynnymi w usłudze Zgromadzeń Domowych na miarę ich zdolności, jak również w innych gałęziach służby, które on zarządził zachęcając wszystkich wiernych Panu do brania udziału w nich. Świecki Ruch Misyjny "Epifania" zawsze jest gotów przyjść z pomocą wszędzie tam, gdzie tylko jest to możliwe. Bądźmy wiernymi w tej służbie w miarę nadarzających się sposobności, radując się z jakichkolwiek prób, które mogą zaistnieć i z nastręczającego się przywileju, że możemy cierpieć dla sprawiedliwości, spoglądając na chwalebny wynik.
(P '51, 165; T.P. 1953, 28)
TP ’60, 67-70.