LIST DO NASZYCH PIELGRZYMÓW I EWANGELISTÓW
(P. '50, 30)
MIELIŚMY zamiar wysłać poniższy list każdemu pielgrzymowi i ewangeliście z osobna, na skutek jednak nawału pracy biurowej, zadecydowaliśmy ogłosić go drukiem w naszych pismach, co zaoszczędzi nam wiele czasu i pracy a odniesie ten sam skutek. Ogłaszamy go także na korzyść wszystkich naszych czytelników. Wierzymy, że odczytanie tego listu dopomoże wszystkim przyjaciołom Prawdy dostrzec, jak piękne pokrewieństwo istnieje pomiędzy wydawcą a pielgrzymami i ewangelistami i wziąć pod uwagę prawdziwe wyrażenie ducha ożywiającego służbę. Niektórzy bracia nie dostrzegają tego i nie mają zupełnej znajomości miłego pokrewieństwa istniejącego na polu pracy pomiędzy nami a braćmi. Wierzymy także, iż to pomoże braciom zrozumieć, że pielgrzymi i ewangeliści wiernie stosują się do naszych wskazówek podawanych odnośnie pracy kolporterskiej i ochotniczej, przywilejów pracy w stosunku do obcych, błogosławieństw wypływających z czytania Manny przy śniadaniu oraz zainteresowania w rodzinnym uwielbianiu Boga itd. Nasze usiłowania, na korzyść drogiego "stada", nie wypływają z pobudek mających na celu ustanowienie rekordu lub okazanie ducha natrętnego, lecz są wyrazem pokornej miłości Mistrza w stosunku do prawdziwych "owiec", okazywanej bez narzucania się tym, którym Jego opatrzność powierzyła tę służbę.
DO PIELGRZYMÓW I EWANGELISTÓW ŚWIECKIEGO RUCHU MISYJNEGO "EPIFANIA"
Łaska i pokój niech Wam będzie w imieniu naszego Pana i Odkupiciela! Odkąd Pan dopuścił na nas tę chorobę, często pragnęliśmy zobaczyć się z Wami osobiście i wymienić kilka słów jak to bywało w przeszłości, gdy widywaliśmy wielu z Was, a ponieważ jest to niemożliwe korzystamy z tej sposobności i podajemy wiadomość nie wyrażoną ustnie i nie wymagają podróży. Chcielibyśmy przypomnieć Wam o pewnych sprawach, o których już nadmienialiśmy, a które zdaje się mogą być zapomniane przez niejednego z Was. W dodatku chcielibyśmy przedstawić pewne myśli, które mogą być dla Was nowe. Nasze doświadczenie w pracy i znajomość warunków stanowią podstawę do udzielenia następujących rad:
(1) W Waszej styczności z ludźmi poza Prawdą unikajcie, na ile to jest możliwe, wyrażeń niewłaściwych wypowiadanych przeciwko sługom duchownym chrześcijaństwa lub innym nie zgadzającym się z naszym zrozumieniem Biblii. Głoście Ewangelię! Niechaj jej potęga dokonuje dzieła. Wspominając o drugich wyrażajcie się możliwie sympatycznie, starając się raczej ustępować, niż potępiać, albowiem potępianie drugich nie jest naszym zadaniem. Przypomnijcie sobie, prosimy, wzmianki uczynione na ten temat w Tomach i Strażnicach brata Russella, aby swoje oświadczenia wyrażać raczej w tonie mniej ostrym i bez wyszczególniania. Ludzie są uprzedzeni do wielu naszych nauk. Doświadczenie pokazuje, że można ich pozyskać inaczej, a gdy w przyszłości zdobędą znajomość innych zarysów Prawdy, to i obecnie trudne i niezrozumiałe staną się jasne i łatwe.
(2) Przez zachętę i przykład możecie pomóc drogim braciom w kierunku wzmiankowanym i wiele uczynić dla sprawy Pańskiej. Prawda ucierpiała więcej z powodu braku umiejętności jej przyjaciół niżeli wypowiedzi jej wrogów.
PRACA DO JEDNOSTEK
(3) W dalszym ciągu mile pozdrawiajcie wszystkich braci od nas, czy to w Zborach, czy też jednostki w Prawdzie, gdziekolwiek się znajdują. Z miłością myślimy o Was wszystkich, nie tylko jako o przedstawicielach naszych, ale także jako o przedstawicielach Pana. Uważamy, że bracia więcej odniosą korzyści z usług pielgrzymów i ewangelistów, gdy będą zapatrywać się na tą sprawę w ten sposób. Często znajdziecie czas, poza zebraniami, na odwiedzanie kulawych, chromych, ślepych i chorych "owiec" w zanoszeniu im odrobiny pociechy, pomocy w zawiązywaniu ran lub zachęty do postępowania po dobrej drodze. Ufamy, że ta sposobność służby nie jest zaniedbywana, gdyż jest jedną z najważniejszych. Czasami zdarza się, że droga "owca" zostanie uwikłana i przestanie uczęszczać na zebrania. Do Waszej pracy pasterskiej należy zwracanie uwagi na takie jednostki i odszukanie ich, aby im pomóc, jeśli to jest możliwe, powrócić do społeczności braterskiej. Jeżeli nie będziecie mogli tego uczynić, zachęcajcie ich, ażeby pozostali wiernymi Panu bez względu na zewnętrzne warunki. Wielu z Was będzie miało okazję składać krótkie wizyty braciom w Prawdzie lub tym, którzy są przychylnie do niej nastawieni, a nie mają przywileju zebrań zborowych może dlatego, że są na odosobnieniu. Takich braci powinno zachęcać się do czynu, tj. do zainteresowania ich sąsiadów urządzeniem wykładów z rysunku Boskiego Planu Wieków i do zakładania Zborów, chociażby na zebraniu były tylko dwie lub trzy osoby. Jest to bardzo ważny rodzaj Waszej pracy, zasługujący na specjalną uwagę. Nie zapominajcie także o pracy w stosunku do braci będących w różnych grupach lewickich. Mamy im pomóc w przyjęciu nauk i zarządzeń Epifanii i to przy każdej nadarzającej się okazji. Zachęcajcie Zbory do urządzania zgromadzeń domowych [o rodzaju tych zgromadzeń zob. T.P. 1948, str. 29 i 1960, 67] gdziekolwiek i kiedykolwiek jest to możliwe. Chociaż w wyżej wymienionej Teraźniejszej Prawdzie jest nadmienione, że tylko ewangeliści powinni usługiwać na zgromadzeniach domowych, to jednak wierzymy, że byłoby właściwym, by przy sposobności pielgrzymi i posiłkowi pielgrzymi usługiwali także w takich zgromadzeniach. Starajcie się zdobywać nowych braci dla Prawdy przez wykłady z rysunku Planu Wieków itd. Wielu jeszcze członków Wielkiego Grona i Młodocianych Godnych jest w Babilonie, w stosunku, do których jesteśmy odpowiedzialni. Czy czynimy wszystko, co jest w naszej mocy, aby drugich zainteresować teraźniejszą Prawdą lub gazetkami? Tracimy wielkie błogosławieństwa zaniedbując te sposobności usługi.
(4) Od czasu do czasu bracia będą Was zapytywać jako przedstawicieli Świeckiego Ruchu Misyjnego "Epifania" o szczegóły dotyczące pracy kolporterskiej lub ochotniczej, gdyby jednak tego nie czynili, a Wy widzielibyście, że ta praca niedomaga, obowiązkiem Waszym i przywilejem jest zwrócić uwagę na ten rodzaj pracy Pańskiej i dowiedzieć się w jakich rozmiarach się rozwija. Dowiadujcie się w Zborach, gdzie znajduje się nadmiar utalentowanych braci i zachęcajcie Zbory do prowadzenia pracy pozamiejscowej w stosunku do ludzi nie będących w Prawdzie. Pamiętajcie, że nie występujecie w takich sytuacjach we własnym imieniu, ale jako przedstawiciele Ruchu. Przede wszystkim jednak pamiętajcie, że w obecnej pracy jesteście przedstawicielami Pana. Bądźcie więc ostrożni, aby Wasze rady były zachęcające i pomocne, a nie dawane niedbale.
(5) Podczas Waszych podróży, udając się do różnych domów braci, prosimy poinformujcie ich, że na naszą prośbę macie dowiadywać się czy Niebiańska Manna jest odczytywana przy śniadaniu, obiedzie, kolacji lub o innej porze dnia i czy jest lub nie jest praktykowane rodzinne uwielbianie Boga i składanie dziękczynienia przy stole przed jedzeniem. Zapewniajcie braci, że nasza troska wypływa z pobudek mających na celu ich dobro. Jesteśmy pewni, że modlitwa i rozmyślania o rzeczach duchowych są niezbędne dla rozwoju duchowego i obawiamy się, że wszyscy bracia, którzy pozwolą, aby interes, przyjemność lub co innego weszło między nich, a Pana, odłączą się od ducha Boskiej społeczności, do której Pan zachęca. Przypominajcie im także, przy okazji, o wielkim błogosławieństwie otrzymywanym na skutek czytania sześciu tomów Wykładów Pisma Św. corocznie - 10 lub 12 stron dziennie - w dodatku do literatury epifanicznej. Jesteśmy niedoskonałymi naczyniami, stopniowo więc Prawda z nas uchodzi, jeśli nie jesteśmy nią ciągle napełniani. Literatura epifaniczna nie tylko broni Prawdę Parousyjną, lecz także podaje postępującą Prawdę na okres Epifanii. Zachęcajcie braci, aby nie tylko sami badali literaturę epifaniczną, lecz ażeby także starali się zainteresować nią braci z innych grup lub przesyłali nam ich nazwiska i adresy zaznaczając, do jakiej grupy należą.
(6) Jeśli bracia życzą sobie usług pielgrzymów i ewangelistów, poinformujcie ich, ażeby zawiadomili nas o tym lub naszych przedstawicieli w innych krajach, jeśli czas na to pozwoli. Na podstawie tego będziemy wiedzieli co czynicie w sprawie specjalnych zebrań i da nam okazję potwierdzenia naznaczeń. Gdyby czas nie pozwalał na skomunikowanie się z Domem Biblijnym lub naszym Przedstawicielem, możecie usłużyć w zebraniu, informując nas później o rodzaju zebrania i okolicznościach mających z nim związek. Prosimy nie zapominajcie o informowaniu nas lub naszych przedstawicieli o wolnym czasie, jakim dysponujecie w celu usłużenia w specjalnych zebraniach. Pielgrzymi i ewangeliści na ogół nie mają prowadzić korespondencji z braćmi. Brat Russell mówił pielgrzymom, że ich odpowiedzialność w stosunku do braci zaczyna się od momentu ich przybycia do Zboru, w celu usługi, a kończy się z chwilą opuszczenia Zboru. Wyjątek stanowi korespondencja w sprawach ściśle osobistych lub dotycząca miejsca i godzin zebrań itd. Nasza choroba nie przeszkadza nam w załatwianiu spraw związanych z pracą Pańską. Inna sprawa: podczas zwyczajnej wizyty pielgrzyma lub ewangelisty, Zbór wyznacza czas, miejsce i rodzaj zebrania zob. E. tom 7, str. 287-288, lecz temat wykładu mówca zazwyczaj wybiera sam z wyjątkiem zebrań publicznych, do których temat obieramy my lub Zbór. Pielgrzymi i ewangeliści mogą polecić Zborowi pewien rodzaj zebrania, zwłaszcza, gdy jest ono jednym z nadmienionych na kartach wysyłanych Zborom.
(7) Za otrzymane od Was roczne sprawozdania dziękujemy. Zauważyliśmy, że wielu z Was nie podaje w rocznym sprawozdaniu usług wykonanych w Zborach, których jesteście członkami, np. iloma wykładami, zebraniami świadectw i badaniami usłużyliście, jako starsi lub diakoni Zborowi. Prosimy wszystkie rodzaje zebrań załączyć do sprawozdań, a nawet nieformalne (nieurzędowe) jeśli sobie tego życzycie. Wydaje mi się, że niektórzy mają trudności w odróżnieniu rozmaitych rodzajów zebrań podawanych na formularzach sprawozdawczych. Myślę, że byłoby na miejscu podanie różnicy pomiędzy zebraniami publicznymi, półpublicznymi i domowymi. Otóż zebrania publiczne są to zebrania prowadzone przede wszystkim na korzyść publiczności, ogłaszane szeroko przez ulotki, gazety i ustnie. Zebrania półpubliczne są to zebrania, na które publiczność jest zapraszana ustnie, jednak nie są szeroko ogłaszane. Większość naszych zebrań, to zebrania domowe (wykłady, badania bereańskie, zebrania świadectw i pytań), prowadzone na korzyść i dla zbudowania braci. Prosimy także wszystkich (Pielgrzymów i Ewangelistów) o przysłanie nam niedawnych zdjęć, z podaniem na odwrocie pełnego nazwiska i adresu, oraz daty mianowania i rodzaju służby (Pielgrzym, Pielgrzym posiłkowy lub Ewangelista).
Radujemy się z Wami drodzy bracia, że Pan uprzywilejował Was jeszcze przez jeden rok wykonywaniem pracy pielgrzymskiej i ewangelicznej. Służący ludowi Pańskiemu mają specjalną obietnicę, że Pańskie błogosławieństwo będzie z nimi. Możecie więc być pewni, że jeżeli nadal będziecie kontynuować pracę pielgrzymską lub ewangelistyczną, Pan udzieli Wam specjalnego błogosławieństwa i uczyni Was specjalnym błogosławieństwem. Modlimy się dla Was o łaskę, miłosierdzie i Prawdę od Pana w takiej mierze, w jakiej Wy staracie się być robotnikami bez nagany, dobrze "rozbierającymi Słowo Prawdy" i broniącymi lud Pański przed sidłami Przeciwnika zastawionymi na ich drodze. Na początku jeszcze jednego Nowego Roku, życzymy Wam, drodzy współpielgrzymi i ewangeliści, szczęścia Bożego i pomyślności w pracy. Niech Pańskie błogosławieństwo towarzysząc Wam, wzbogaca i nagradza Was, nie tylko w życiu przyszłym, lecz także w obecnym czasie, wielką miarą błogosławieństwa i jeżeli byłoby to dla Waszego dobra, aby Pan pozwolił Wam oglądać w pewnym stopniu owoc Waszej pracy.
Zasyłając Wam moją serdeczną chrześcijańską miłość z zapewnieniem o modlitwach, pozostaję,
Wasz
brat i sługa
PAWEŁ S.L. JOHNSON
(T.P. 1950, 46)
TP ’62, 12-14.