RÓŻNE BOSKIE PRZYMIERZA

(E. tom 15, roz. 11)

OGÓLNE WYJAŚNIENIA. PRZYMIERZE ADAMOWE. PRZYMIERZE NOEGO. PRZYMIERZE ABRAHAMOWE. PRZYMIERZE SARY. PRZYMIERZE ZWIĄZANE PRZYSIĘGĄ. PRZYMIERZE OFIARY. PRZYMIERZE DAWIDOWE. PRZYMIERZE ZAKONU. NOWE PRZYMIERZE.

    ROZWAŻANIA nad różnymi Boskimi przymierzami, rozpoczynamy od odpowiednich definicji i wyjaśnień. Słowo przymierze, odnoszące się do Boga, jest przez Biblię używane w trzech znaczeniach: (1) W znaczeniu obietnic obowiązujących albo jedną stronę - przymierze jednostronne czyli bezwarunkowe, albo obowiązujących różne strony, jednych względem drugich na pewnych warunkach - przymierze dwustronne, czyli warunkowe; (2) w znaczeniu podobnych obietnic ze wszystkimi odpowiednimi pouczeniami, instytucjami, zarządzeniami itd i (3) w znaczeniu tychże obietnic ze wszystkimi odpowiednimi pouczeniami, instytucjami, zarządzeniami itd., oraz sługami, którzy usługują poddanym przymierzu tych obietnic, z wszelkimi stosownymi pouczeniami, instytucjami, zarządzeniami itd. Z tego co było podane powyżej można zauważyć, że w każdym następnym znaczeniu tego słowa, zawiera się to wszystko co było w poprzednim znaczeniu, a w dodatku coś więcej. Możemy zatem mówić o pierwszym z tych znaczeń, jako o przymierzu w wąskim znaczeniu tego słowa, o drugim jako o przymierzu w szerszym znaczeniu, a o trzecim, jako o przymierzu w najszerszym znaczeniu. Wszystkie te znaczenia są biblijne. Do niektórych Bożych przymierzy były dołączone różne zastrzeżenia, które nie nakładają zobowiązań na poddanych przymierzom, ale są zarządzeniami, które oni mają przywilej używać, ażeby zapewnić sobie pozostawanie w błogosławieństwach wypływających z przymierzy. Na przykład do przymierza Sary jest dołączony Orędownik, Kapłan, Prorok i Król, którego dziełem jest przyprowadzanie Ciała Nasienia do tego stanu, w którym mogłoby otrzymywać i trwać w błogosławieństwach wypływających z tego przymierza; jednakowoż odnośne obowiązki tego Orędownika, Kapłana, Proroka i Króla, względem Ciała Nasienia nie są obowiązkami tego Ciała, lecz stanowią dla niego (Ciała) przywilej korzystania z błogosławieństw, które sprowadza dla nich Ten, który wspomniane urzędy zajmuje. Do starego przymierza Zakonu były dołączone: pośrednictwo, kapłaństwo, prorokowanie i królewskość wraz z odpowiednimi funkcjami, które nie były częściami przymierza obowiązującymi ludzi do wykonywania obowiązków tych urzędów, ponieważ nie były one w rzeczywistości częściami układu pomiędzy Bogiem a Izraelem, ale były zarządzeniami zmierzającymi do tego, by przymierze pomyślnie działało dla Boga i ludu. Z tego to powodu wiele pozafigur mających łączność z tymi szczegółami, które zostały dołączone do przymierza Zakonu, należy do Wieku Ewangelii tzn. do Chrystusa i Kościoła, gdy zaś te szczegóły z przymierza Zakonu, które obowiązywały ludzi, są figurami na pewne szczegóły w Nowym Przymierzu, które należą do Wieku Tysiąclecia. To samo zjawisko ukazuje się w niektórych szczegółach dołączonych do Nowego Przymierza a mianowicie: jest tam Pośrednik, Najwyższy Kapłan, Prorok, Król i Sędzia dołączony do Nowego Przymierza; nie znaczy to jednak, aby to miało obowiązywać ludzi do pełnienia obowiązków Tego, który te urzędy będzie zajmował, ale jedynie w tym celu, aby pomyślnie działało dla Boga i ludzi. Ażeby nie popaść w zamieszanie odnośnie przymierzy, musimy zatrzymać w pamięci zasadę.

    (Ciąg dalszy nastąpi)

TP ’62, 24.

Wróć do Archiwum