METODY BEREAŃSKIE

    NA POCZĄTKU Żniwa Wieku Ewangelii "ów wierny i roztropny sługa" wprowadził dla szczególnego błogosławienia badaczy Pisma Świętego bereańskie metody badania Biblii (zob. Z 1866-1868; 1900; 4009; 4562; 4589; 4717; 4886; 5069; 5070; 5143; 5705; Księga Pytań polskie wydanie 776, 777; 785; F 396; porównaj z P 39, 142, 143; 45, 62; T. P. 1960, 21, 22). One okazały się pożyteczne tak dla nauczycieli jak i dla uczni w zborowym bereańskim badaniu Biblii, jak również w osobistym badaniu. Skuteczne badanie jest to, w którym i zarówno nauczyciel jak i uczniowie biorą czynny udział; a najlepsze lekcje są te, które są przygotowane przez wszystkich biorących udział w zborze.

    Starszy, który idzie do zboru nie przygotowany, spodziewając się nagłego natchnienia w celu nadrobienia straty spowodowanej swoim niedbalstwem i żeby mógł "jak najprędzej zakończyć lekcję", dostaje się pod Boską niełaskę i w różny sposób szkodzi sobie i zborowi. Tak samo bracia, którzy uprzednio nie przygotują się do lekcji, otrzymają stosunkowo mało korzyści i wyrządzają sobie krzywdę oraz temu, który prowadzi badanie. Ideałem, jaki Pan trzyma przed nauczycielami i uczniami, jest przygotowanie się do badania lekcja (2 Tym. 2:15). Lekcja dobrze przygotowana zarówno przez nauczyciela jak i uczni jest pożyteczna dla głowy i serca oraz otrzymuje Pańskie uznanie. Te rozważania pobudzają nas do udzielenia pewnych sugestii odnoszących się do przygotowania lekcji dla zebrań zborowych i do przedstawienia takowej przez starszego (lub zdolnego diakona) oraz udziału zborowego w lekcji.

OGÓLNE I SPECJALNE PYTANIA

    Dla lepszego wyjaśnienia pragniemy wykazać różnicę między dwoma seriami pytań. Pierwszą z nich będziemy nazywać ogólnymi pytaniami, a drugą specjalnymi pytaniami. Przez ogólne pytania rozumiemy te pytania, które są oparte na głównych myślach paragrafu, szczególnie pytania wydrukowane w tomach lub oddzielnie, jako "Bereańskie Pytania"; i zaś przez specjalne pytania rozumiemy te pytania, które starszy przygotował na podstawie ogólnych pytań. Nie było wcale myślą br. Russella, ażeby pytania znajdujące się w tomach lub oddzielnie w książeczkach zatytułowanych "Bereańskie Pytania" miały stanowić jedyne pytania stawiane przez starszych w badaniu. Jego myślą było raczej, ażeby te ogólne pytania były używane, jako pytania nasienne, z których inne pytania mogłyby wyrastać na polu umysłowym starszych. Te więc ogólne pytania powinny być podstawą do serii innych pytań, tj. do specjalnych pytań, które starsi budują jako nadbudowę na podstawie ogólnych pytań.

    (Ciąg dalszy nastąpi)

TP ’66, 48.

Wróć do Archiwum