ZMIANA POGLĄDU BRATA RUSSELLA
(P `71, 75, 76)
NIEKTÓRZY wodzowie (włączając wodzów Brzasku) niejednokrotnie zwracają uwagę na artykuł br. Russella zawarty w Strażnicy z 1 września 1916 r., a zatytułowany "Żniwo Jeszcze Nie Skończone" i usiłują zbić oraz odwrócić uwagę od licznych dowodów z Pisma Św., faktów i rozumu, które są podawane od czasu do czasu na łamach Teraźniejszej Prawdy wykazujących, że żęcie Żniwa Małego Stadka skończyło się w jesieni 1914 r. a pokłosie w 1916 r. Czynią oni to również celem usprawiedliwienia swego twierdzenia, że żęcie Żniwa Małego Stadka postępuje nadal (jedno stulecie po jego rozpoczęciu się w r. 1874!) i że br. Russell nauczał, iż ono będzie trwało przez wiele jeszcze lat.
Oni szczególnie wskazują na oświadczenie br. Russella zawarte (1) w Z 5950, par. 1 i 2 (jest to art. powyżej wspomniany), że "praca żniwa idzie wspaniale; nie jest skończona w żaden sposób ... Z początku byliśmy skłonni do mniemania, że żniwo właściwie skończyło się w paźdz. 1914 r. i że praca dokonywana odtąd była pokłosiem; ale fakty zdaje się nie potwierdzają tego. ... Oczywiście jest to raczej częścią regularnego żniwa"; a do tego oświadczenia podają oni (2) zawarte w Z 5951, szp. 1 u góry (czyli oświadczenie z tego samego art. zawarte przy końcu par. 15), iż "możemy się spodziewać, że także wielu będzie jeszcze zebranych do niebiańskiego Gumna i nie wiemy o czasie tego ograniczenia".
Po uczynieniu oświadczenia (1), br. Russell zwraca uwagę na pozafiguralne uderzenie Jordanu i mówi (przy końcu par. 3): " My tylko podajemy nasze domniemanie - że wielka praca jest przed nami i że my nie możemy widzieć, jak mogłaby być dokonana w mniej niż trzech latach". Następnie br. Russell wykazuje (par. 4), że po tej wielkiej pracy nastąpi rozdzielenie pozafig. Eliasza i Elizeusza - klasy Małego Stadka od klasy Wielkiego Grona. A jeszcze nieco później nastąpi "przemiana" klasy Eliasza. Jednak nic nie jest powiedziane o żęciu Żniwa, że ono będzie trwało przez wiele jeszcze lat.
Co do (2) oświadczenia br. Russella powyżej podanego, on jasno odnosi się nie do żęcia (pierwszego procesu Żniwa) Małego Stadka, ale do gromadzenia do Gumna (do ostatniego procesu Żniwa). Chociaż gumno (spichlerz) Żniwa Żydowskiego było stanem spłodzenia z Ducha, to jednak gumno Żniwa Ewangelicznego bardzo się różni, mianowicie przedstawia ono stan narodzenia z Ducha Małego Stadka. Brat Russell pokazuje to, np. w Z 5049, szp. 2 u góry (art. "Boskie Pole Pszenicy"), jak następuje: "To gromadzenie do niebiańskiego gumna jest gdzie indziej przedstawione jako będące zmianą ze stanu ziemskiego do stanu niebiańskiego, a co będzie dokonane dla klasy Oblubienicy przy końcu żniwa przez pierwsze zmartwychwstanie. Zobacz również P `41, 45, 50. Brata Russella oświadczenie: "Nie wiemy o czasie tego ograniczenia" odnosi się więc oczywiście do gromadzenia do gumna ostatnich członków Małego Stadka, do stanu narodzenia z Ducha do Boskiej natury.
Wynika z tego, że nie ma nic w artykule "Żniwo Jeszcze Nie Skończone", co by pokazywało, iż br. Russell nauczał, że żęcie Małego Stadka będzie trwało przez wiele jeszcze lat. Ale, jak zauważono w (1) oświadczeniu powyżej podanym, br. Russell zmienił swój pogląd na właściwe zamknięcie Żniwa w paźdz. 1914 r. W tym więc artykule, w par. 2 (Z 5950) podaje on dwa powody, dla których zmienił swoje zdanie co do zamknięcia Żniwa.
Pierwszym z nich było to, że za dużo ludzi przychodziło do Prawdy i widocznie zostali odłączeni na służbę Panu, by stanowiło to pokłosie. Pan dla bardzo mądrych powodów nie dał mu zrozumieć, że ci ludzie nie byli przyszłymi członkami Małego Stadka, ale prawie we wszystkich wypadkach byli oni pozafiguralnym Lotem (utratnikami koron) i jego dwoma pozafiguralnymi córkami (Młodocianymi Godnymi i tymczasowo usprawiedliwionymi z wiary) uciekającymi z pozafiguralnej Sodomy w Ameryce przed zaczęciem się tam jej niszczenia (Łuk. 17:28-30).
Drugim powodem było to, że br. Russell spodziewał się uderzenia Jordanu (on nie mógł zrozumieć, jak to uderzenie mogłoby być dokonane w mniej niż trzech latach) i podał myśl, że w ciągu tego czasu niektórzy będą przyprowadzeni do Pana w poświęceniu i do znajomości Prawdy. Poprzednio jednak nauczał on, że pierwsze uderzenie Jordanu było już w toku działania. Na przykład Z 5846, szp. 2, par. 1 (art. "Figuralne Doświadczenia Eliasza i Elizeusza", par. 16) pisał on: "Może się nasunąć pytanie w waszych umysłach - czy uważasz, że to [uderzenie Jordanu] jeszcze nie nastąpiło? Uważamy, że to dotychczas zupełnie [nasze podkreślenie] nie wypełniło się. Czy nie uważasz, że Foto-Drama Stworzenia ma w tym udział? Być może. Czy będzie coś więcej? Nie wiemy. Raczej uważamy, że jest jeszcze coś więcej. Stanowczo jednak tego nie oświadczamy". Wierzymy, jak to wykazano gdzie indziej, że właściwy pogląd w zgodzie z punktem widzenia dopiero co wyrażonym jest ten, że Pierwsze Uderzenie Jordanu było dokonane od jesieni 1914 r. do jesieni 1916 r. (T.P. `35, 83- 86). Drugie Uderzenie Jordanu dokonane przez pozafiguralnego Elizeusza, czyli Wielkie Grono w Towarzystwie Strażnicy nastąpiło później, od około 1 paźdz. 1917 r. do około 1 maja 1918 r. (T.P. `35, 94).
Kiedy br. Russell mówi w Z 5950, szp. 2, par. 4 (art. "Żniwo Jeszcze Nie Skończone", par. 10), że "trzy i pół roku służby Jezusa było więcej [nasze podkreślenie] czasem przygotowania Apostołów na narzędzia do żęcia i do zaostrzonego przygotowania sierpa Prawdy do późniejszej pracy, która rozpoczęła się [nasze podkreślenie] w Zielone Świątki", to oczywiście mówi on prawdę. Ale te same słowa, których on używa, dowodzą, że chociaż praca przed Zielonymi Świątkami była głównie ("więcej") taką pracą, to jednak nie była ona taką wyłącznie, ale była ona na mniejszą skalę drugą pracą, tzn. pracą żęcia, tak jak to zacytowane przez niego teksty Pisma Św. i fakty dowodzą.
W par. 8 u dołu tego samego art., br. Russell oświadcza: "Nie widzimy więc powodu do kwestionowania daty października 1874 roku, jako początku czasu żniwa i równoległości czasu, kiedy Jezus rozpoczął swoją służbę w czasie żniwa Wieku Żydowskiego". Br. Russell mówi (w tym samym par.), że "od tego czasu [od 1874] nowa pieśń [poselstwa Żniwa] była na ustach ludu Pańskiego, jakiej się nauczyli o Jego dobroci przez Boski Plan Wieków". Pokazuje więc on, że lud Pański wykonywał pracę Żniwa począwszy od r. 1874.
Ale zauważmy sofizmat, jaki niektórzy używają, aby uniknąć jasnej nauki br. Russella tu podanej, że poselstwo Żniwa zaczęto ogłaszać od czasu końca 1335 dni - od 1874 r. Oni twierdzą, że rok 1874 był datą zaznaczającą początek czasu Żniwa, ale nie pracę Żniwa. Fakt, że "od tego czasu [od 1874 r.] nowa pieśń była na ustach ludu Pańskiego", tzn. począwszy od r. 1874 ogłaszali oni poselstwo Żniwa, dowodzi, że od r. 1874 wykonywali oni pracę Żniwa. Czym bowiem była praca Żniwa? Tylko śpiewaniem nowej pieśni (Obj. 15:2-4), ogłaszaniem poselstwa Żniwa. Przeto zastosowana tu różnica jest sofizmatem - ona sprzeciwia się podanej przez br. Russella dacie (1874 r.) i temu, co było czynione począwszy od tej daty. Kiedy nadchodzi dla Boga czas do wykonania czegoś, to On wykonuje to natychmiast, tak jak jest to wyraźnie pokazane w tym wypadku w Obj. 14:15: "Zapuść sierp twój a żnij, gdyż tobie przyszła godzina, abyś żął [wykonywał pracę Żniwa], ponieważ się dostało żniwo ziemi".
Jeżeli zaś ktoś podkreśla oświadczenie br. Russella o zmartwychwstaniu Jezusa "przed rozpoczęciem zbierania Kościoła" (art. "Żniwo Jeszcze Nie Skończone", par., 13) jako dowód, że żęcie zaczęło się w Zielone Świątki 33 r. po Chr., a zatem że zbieranie Kościoła zaczęło się w r. 1878, to podajemy na to w odpowiedzi dwie rzeczy: (1) Ponieważ artykuł znajdujący się pod rozwagą zaprzecza jakimkolwiek równoległościom Dyspensacji pomiędzy pracą względem prawdziwych Izraelitów w Żniwie Żydowskim a duchowymi Izraelitami w Żniwie Ewangelicznym po 16 Nisan 33 r. a 1878 r., więc br. Russell nie mógł mieć na myśli tej uwagi, której można by użyć celem udowodnienia, że Żniwo Ewangeliczne zaczęło się w Zielone Świątki 1878 r. (2) Ma się rozumieć, że zbieranie Kościoła nie mogło się rozpocząć przed Zielonymi Świątkami, ponieważ to samo słowo (zbierać) oznacza gromadzenie Nowych Stworzeń jako Kościoła, którego nikt nie był członkiem aż dopiero w Zielone Świątki. Ale żęcie prawdziwych Izraelitów rozpoczynające się z naszym Panem, pierwszym ziarnem pszenicy (Jana 12:24) i postępujące naprzód z Apostołami, 70 uczniami i innymi, aż do zgromadzenia co najmniej 500 uczni (1 Kor. 15:6) trwało od paźdz. 29 r. po Chr. do Zielonych Świątek bez członkostwa Nowych Stworzeń, z wyjątkiem naszego Pana Jezusa Chrystusa jako Nowego Stworzenia. Brat Russell słusznie zaprzecza, by Równoległości Dyspensacyjne działały względem rzeczywistego Izraela Cielesnego po r. 33 i względem rzeczywistego Izraela Duchowego po r. 1878. Chociaż równoległości te nie działały już potem, to jednak Równoległości Żniw działały od r. 29 do 69 i od r. 1874 do 1914. Zaniechanie zauważenia różnicy pomiędzy tymi dwoma rodzajami równoległości jest przyczyną powyżej zbitego zamieszania w tej sprawie.
Artykuł br. Russella pod rozwagą nie odrzuca roku 1874 jako daty rozpoczęcia się żęcia. On potwierdza ją jako taką datę. Tak samo on nie zaprzecza paźdz. 29 r. po Chr. jako dacie początku żęcia Żniwa Żydowskiego, To, co artykuł ten zaprzecza jest, że Żniwo Żydowskie skończyło się 69 r. po Chr., a Żniwo Ewangeliczne w r. 1914 (br. Russell pokazał, że nie mógł widzieć, "jak mogłaby być dokonana wielka praca w mniej niż trzech latach"). Innymi słowy, artykuł ten odrzuca 40-letnie trwanie żęcia. W tym odrzuceniu nasz Pastor - gdy był już chorym, osłabionym i umierającym człowiekiem - zaniechał prawdę, którą gdy był przy lepszym zdrowiu i w wyniku tego przy lepszej sile intelektualnej dowiódł, że była prawdziwą na podstawie Pisma Św. i faktów, a co również dowiedli bracia Edgarowie. Fakt, że to odrzucenie nastąpiło po roku 1914, w którym to czasie Prawda rozwijająca Małe Stadko była zupełnie uwolniona od błędu (3 Moj. 12:2,4; T.P. `32, 27, par. 3), dowodzi, że było to pomyłką, ponieważ te dwie objęte prawdy są prawdami rozwijającymi Małe Stadko. Z tego powodu trzymamy się stosownych przedstawień brata Russella nauczanych przez niego wiernie przed paźdz. 1914 r. (jak również po tej dacie aż do kilku tygodni przed jego śmiercią).
TP ’72, 79-81.