W pierwszej części niniejszego cyklu rozważyliśmy wersety Biblijne bez wątpienia odnoszące się do literalnych „niebios i ziemi, które teraz są” i uczyły o ich wiecznej trwałości. W dzisiejszym odcinku zaczniemy analizę drugiej grupy wersetów – równie jednoznacznie uczących, że (symboliczne) „niebiosa i ziemia, które teraz są”, przestaną istnieć.

Ewangelia Mateusza rozdział 24 werset 35 kontrastuje krótkotrwałość niebios i ziemi z trwałością Boskiego Słowa: „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”. Ponieważ Boskim Słowem jest prawda (ewangelia Jana rozdział 17 werset 17: „Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą”), kontrast z ewangelią Mateusza rozdziałem 24 wersetem 35 sugeruje, że niebiosa i ziemia tam wspomniane muszą być błędne, muszą być szatańskimi fałszywymi systemami i nauczycielami religijnymi oraz jego fałszywym porządkiem społecznym (więcej informacji na ten temat można znaleźć w naszej serii „Światy i wieki biblijne”). Tak więc kontrast zawarty w tym fragmencie dowodzi, że w wersecie tym chodzi o symboliczne niebiosa i ziemię. Tak rozumiany, nie przeczy on wyżej przytoczonym wersetom, uczącym o niezmienności literalnych niebios i ziemi.

Apokalipsa rozdział 20 werset 11 („Następnie zobaczyłem duży, biały tron i Tego, który na nim siedzi. Sprzed Jego oblicza uciekła ziemia i niebo, i nie znaleziono dla nich miejsca”) nie może dotyczyć literalnych niebios i ziemi, ponieważ gdyby to o nie tutaj chodziło, już dawno przeminęłyby one, jako że pozostają przed obliczem Pana od tysięcy lat. Najwyraźniej chodzi tutaj o symboliczne niebiosa. Oblicze Pana oznacza prawdę – Boskie Słowo (Apokalipsa rozdział 1 werset 16: „W prawicy swej trzymał siedem gwiazd. Z ust jego wychodził ostry miecz obosieczny. Oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym blasku”; 2 Koryntian rozdział 4 werset 6: „Bóg, który powiedział: ‚Z ciemności zajaśnieje światłość’, zajaśniał w naszych sercach, aby zabłysło poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Jezusa Chrystusa”). Tak więc według Apokalipsy rozdziału 20 wersetu 11 prawda Pana będzie świeciła tak jasno, że unicestwi zły porządek rzeczy szatana – jego fałszywe systemy religijne jako symboliczne niebiosa oraz jego samolubny, niesprawiedliwy i zepsuty układ społeczny jako symboliczną ziemię. Myśl taka z pewnością jest w harmonii z ewangelią Mateusza rozdziałem 24 wersetem 35, który przed chwilą rozważaliśmy, a także z rozumem. Wierzymy, że jej wypełnienie się należy do niedalekiej przyszłości.

„Pierwsze [poprzednie] niebo i pierwsza [poprzednia] ziemia” z Apokalipsy rozdziału 21 wersetu 1 to symboliczne niebiosa i ziemia obecnego złego świata, tak jak „nowe niebo i nowa ziemia” tego samego wersetu to Chrystus i wierny Kościół jako nowe władze duchowej kontroli (Daniela rozdział 12 werset 3: „Mądrzy będą jaśnieć jak blask nieba, a ci, którzy wielu prowadzili ku sprawiedliwości – jak gwiazdy po wieczne czasy”; ewangelia Mateusza rozdział 13 werset 43: „Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!”) oraz nowe społeczeństwo, jakie zbudują oni w oparciu o prawdę, sprawiedliwość i miłość. Stanie się to w trzecim, „przyszłym świecie”:

• 2 Piotra rozdział 3 werset 13: „Oczekujemy bowiem, zgodnie z Jego obietnicą, nowego nieba i nowej ziemi, gdzie zapanuje sprawiedliwość”;
• Izajasza rozdział 65 wersety 16-25: „(16) Kto życzy sobie błogosławieństwa na ziemi, niech życzy sobie błogosławieństwa od Boga wiernego, a kto przysięga na ziemi, na Boga wiernego niech składa swą przysięgę. Bo pójdą w niepamięć poprzednie udręki i będą zakryte przed moimi oczyma. (17) Bo oto Ja stwarzam nowe niebo i nową ziemię i poprzednich rzeczy nie będą już wspominać, nikomu na myśl już nie przyjdą. (18) Cieszcie się więc i radujcie na zawsze tym, co teraz tworzę, bo stwarzam Jerozolimę jako wesele i jej lud jako przyczynę radości. (19) Będę się cieszył z Jerozolimy i radował z mojego ludu. Nie będzie już w niej słychać płaczu ani głosów narzekania. (20) Nie będzie tam już niemowlęcia, żyjącego tylko kilka dni, ani też starca, który nie dożyłby sędziwego wieku. Będzie uchodził za młodzieńca, kto umrze jako stuletni, a kto by nie dożył stu lat, będzie uchodził za dotkniętego klątwą. (21) Zbudują domy i w nich zamieszkają, założą winnice i będą spożywać ich plony. (22) Nie będą budować, żeby ktoś inny zamieszkał, nie będą sadzić, by ktoś inny się żywił. Bo długowieczność mojego ludu będzie jak długowieczność drzewa i moi wybrani długo korzystać będą z tego, czego dokonają ich ręce. (23) Nie będą się trudzić na próżno ani rodzić dzieci, by żyły w strachu, bo są potomstwem błogosławionym przez PANA, a wraz z nimi ich dzieci. (24) Zanim więc zawołają, Ja odpowiem, gdy jeszcze będą mówili, Ja już wysłucham. (25) Wilk i jagnię będą paść się razem, lew jak wół będzie jadał słomę, a proch będzie pokarmem węża. Nie będą wyrządzać zła ani krzywdy na całej mojej świętej górze – mówi PAN”;
• Izajasza rozdział 66 wersety 22-24: „(22) Bo podobnie jak nowe niebo i nowa ziemia, które Ja stworzę, będą trwały przede Mną – wyrocznia PANA – tak też będzie trwało wasze potomstwo i wasze imię! (23) Co miesiąc w święto nowiu i co tydzień w szabat wszyscy ludzie będą przybywali, aby oddać Mi pokłon – mówi PAN. (24) A gdy będą wychodzić, będą oglądać zwłoki ludzi, którzy buntowali się przeciwko Mnie. Bo ich robak nie umrze, a ogień nie zgaśnie. I będą odrazą dla wszelkiego stworzenia”;
• Apokalipsa rozdział 21 wersety 2-5: „(2) I zobaczyłem, że z nieba od Boga zstępuje Miasto Święte, nowe Jeruzalem, gotowe jak oblubienica, która wystroiła się dla swojego męża. (3) Usłyszałem też potężny głos rozlegający się od tronu: ‚Oto mieszkanie Boga z ludźmi. On zamieszka z nimi i będą jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi. (4) On otrze z ich oczu każdą łzę i nie będzie już śmierci ani bólu, ani krzyku, ani cierpienia, bo pierwsze rzeczy przeminęły’. (5) Ten, który zasiadał na tronie, powiedział: ‚Oto wszystko czynię nowe’. I dodał: ‘Zapisz to, bo są to słowa wiarygodne i prawdziwe’”.