‚Dzieje Apostolskie spisane wierszem’
Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.
- Wstęp (rozdział 1 wersety 1-5)
Krótki wstęp - Wniebowstąpienie Jezusa (rozdział 1 wersety 6-14)
Fragment dotyczący wniebowzięcia Jezusa oraz wydarzeń tuż przed i tuż po tym wydarzeniu - Wybór Macieja (rozdział 1 wersety 15-26)
Fragment dotyczący końca Judasza oraz wyboru Macieja na jego miejsce (najwyraźniej nie uznanego przez Pana, jako, że w swoim czasie wybrał on Pawła na zwolnione miejsce wśród „Dwunastu”) - Zesłanie Ducha Świętego (rozdział 2 wersety 1-13)
Fragment dotyczący zesłania Ducha Świętego na uczniów w dniu Pięćdziesiątnicy i zainteresowania ewangelią wywołanego publicznością niektórych skutków tego niezwykłego zjawiska - Kazanie apostoła Piotra (rozdział 2 wersety 14-36)
Fragment dotyczący kazania apostoła Piotra, jakie wypowiedział on po zesłaniu Ducha Świętego – o tym co się stało i z jakiego powodu: ponieważ Jezus zmartwychwstał po swej ofiarniczej śmierci - Pierwsze nawrócenia (rozdział 2 wersety 37-41)
Fragment dotyczący opisu reakcji zgromadzonych na kazanie apostoła Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy, po tym gdy zobaczyli działanie darów Ducha Świętego - Życie pierwszych chrześcijan (rozdział 2 wersety 42-47)
Fragment dotyczący krótkiego okresu próby życia w „komunie” (który może będzie mógł mieć jakieś zastosowanie w Królestwie Bożym, ale póki ludzie są niedoskonali – nie…) i relacji z wielu nawróceń” - Uzdrowienie chorego (rozdział 3 wersety 1-11)
Fragment dotyczący daru wiary jaki miał apostoł Piotr, oraz relacji z uzdrowienia pewnego człowieka, wykorzystanego do przyciągnięcia uwagi obecnych do tego, co apostołowie mieli im do powiedzenia - Mowa Piotra w Portyku Salomona (rozdział 3 wersety 12-26)
Fragment dotyczący kazania św. Piotra, które wypowiedział do zebranych po zyskaniu ich uwagi przez uzdrowienie owego chorego (z poprzedniego odcinka), którego wszyscy znali i wiedzieli, że dotychczas był niepełnosprawny - Piotr i Jan przed Sanhedrynem (rozdział 4 wersety 1-22)
Fragment dotyczący przesłuchania apostołów przed Sanhedrynem w związku z zainteresowaniem jakie przyciągali tym co robili i mówili – i ich reakcji na zabranianie im głoszenia - Powrót do swoich (rozdział 4 wersety 23-31)
Fragment dotyczący wspólnej modlitwy po uwolnieniu apostołów z więzienia oraz kolejnego zesłania Ducha Świętego. - Wspólnota dóbr (rozdział 4 wersety 32-37)
Fragment dotyczący krótkiego okresu czasu, w którym próbowano życia we wspólnocie na komunistycznych zasadach – próbując chrześcijańską jedność rozciągnąć także na wspólnotę dóbr – co możliwe, że uda się w Królestwie Bożym, ale, jak historia pokazuje – niestety, na pewno nie wcześniej. - Ananiasz i Safira (rozdział 5 wersety 1-11)
Fragment dotyczący epizodu z Ananiaszem i Safirą, który pokazał z jednej strony m.in. samolubstwo, jakie czyniło nierealnym tą próbę wprowadzenia komunistycznego ustroju do życia wspólnoty wierzących, a z drugiej przypomniał im, że Bóg traktuje poważnie to, co oni deklarują i wykonują, i że nie można Go oszukać. - Cuda uczynione przez Apostołów (rozdział 5 wersety 12-16)
Krótki opis cudów jakie czynili Apostołowie w celu zwrócenia uwagi na ewangelię, oraz skutków jakie wywierały te manifestacje Bożej mocy - Piotr i Jan ponownie przed Radą (rozdział 5 wersety 17-33)
Fragment postawy apostołów, którzy po odważnym, publicznym głoszeniu zostali wtrąceni do więzienia, cudownie wyzwoleni przez anioła i ponownie przyprowadzono ich przed Radę, żeby im zakazać głosić – ale oni się na to stanowczo nie zgodzili… - Wystąpienie Gamaliela (rozdział 5 wersety 34-42)
Fragment dotyczący sposobu w jaki Gamaliel przemówił do rozumu swoich współbraci, oraz postawy apostołów w obliczu zakazu głoszenia Dobrej Nowiny o Chrystusie i Jego dziele. - Wybór siedmiu diakonów (rozdział 6 wersety 1-7)
Fragment dotyczący wyboru pomocników, którzy mieli zajmować się bardziej technicznymi częściami służby dla współbraci i sióstr, by inni mogli skupić się na bardziej duchowej części usługi. - Oskarżenie Szczepana (rozdział 6 wersety 8-15)
Fragment dotyczący działalności Szczepana, której moc i rozgłos doprowadziły go do bycia porwanym i niesłusznie oskarżonym. - Mowa Szczepana – część 1 (rozdział 7 wersety 1-16)
Początkowy fragment przemowy Szczepana, w której przypominał on dzieje Izraela – od Abrahama do śmierci (i pogrzebania) Jakuba. - Mowa Szczepana – część 2 (rozdział 7 wersety 17-37)
Środkowy fragment przemowy Szczepana, w której przypominał on dzieje Izraela – tym razem, skrótowy opis historii Mojżesza. - Mowa Szczepana – część 3 (rozdział 7 wersety 38-53)
Końcowy fragment przemowy Szczepana, w której przypominał on dalszą część historii Izraela – i zarzucił swym oskarżycielom, że prześladowali i zabili Jezusa, tak jak ich przodkowie czynili z prorokami. - Ukamienowanie Szczepana (rozdział 7 wersety 54-60)
Opis reakcji większości słuchaczy Szczepana.. - Prześladowanie i rozproszenie chrześcijan (rozdział 8 wersety 1-3)
Króciutki fragmencik odnośnie prześladowań ludu Bożego, jakie rozpoczęły się po śmierci Szczepana. - Działalność Filipa w Samarii (rozdział 8 wersety 4-8)
Króciutka relacja z działań ewangelizacyjnych Filipa w Samarii. - Szymon Czarnoksiężnik (rozdział 8 wersety 9-13)
Opis wprowadzający do historii kontekst – kim był Szymon Czarnoksiężnik? - Piotr i Jan w Samarii (rozdział 8 wersety 14-25)
Opis próby kupienia przez Szymona Czarnoksiężnika darów ducha świętego od apostołów. - Filip i dworzanin królowej Etiopii (rozdział 8 wersety 26-40)
Opis spotkania ewangelisty Filipa z poganinem zainteresowanym Bożą prawdą, któremu zostało wytłumaczone iż 53 rozdział Izajasza mówi proroczo o Jezusie. - Nawrócenie Saula (rozdział 9 wersety 1-19)
Opis historii nawrócenia Saula, który z prześladowcy chrześcijan sam stał się chrześcijaninem. - Saul w Jeruzalemie i Tarsie (rozdział 9 wersety 20-30)
Opis początku służby Saula jako głosiciela ewangelii Chrystusa, związaną z nim początkową nieufność uczniów Jezusa względem jego osoby i pierwsze zamachy na jego życie. - Piotr uzdrawia Eneasza, oraz Wskrzeszenie Tabity w Joppie (rozdział 9 wersety 31-43)
Opis dwóch, relatywnie krótkich, epizodów, ukazujących przedsmak tego co w przyszłości Jezus zrobi dla wszystkich ludzi – których będzie wzbudzał z martwych i leczył ze wszelkich chorób, jakie ich trapią. - Powołanie setnika Korneliusza (rozdział 10 wersety 1-23)
Pierwsza część historii związanej z powołaniem setnika Korneliusza, a konkretnie opis przygotowania Piotra do użycia przez niego drugiego z udzielonych mu kluczy – to jest otwarcia drogi do Wysokiego Powołania dla pogan. - Powołanie setnika Korneliusza cz.2 (rozdział 10 wersety 24-48)
Druga część historii związanej z powołaniem setnika Korneliusza, to jest dotarcie apostoła Piotra do Joppy i opis tamtejszych wydarzeń, włącznie z zesłaniem ducha świętego na pierwszych spośród pogan i odpowiedzią na towarzyszące temu wątpliwości. - Piotr wyjaśnia Zborowi w Jeruzalemie chrzest Korneliusza (rozdział 11 wersety 1-18)
Opis wyjaśnienia Zborowi w Jeruzalemie wątpliwości co do faktycznego początku działania łaski Bożej dla pogan. - Początki chrześcijaństwa w Antiochii Syryjskiej (rozdział 11 wersety 19-26)
Opis szybkiego rozwoju dzieła Prawdy, jakie wyniknęło z głosicielskiej pracy chrześcijan rozproszonych z powodu prześladowań po świadectwie Szczepana, oraz działalności Barnaby i Pawła. - Podróż Barnaby i Saula z kolektą do Jeruzalemu (rozdział 11 wersety 27-30)
Opis braterskiej pomocy udzielonej innemu zborowi w trudnej sytuacji życiowej. - Herod prześladuje chrześcijan oraz Piotr ucieka z więzienia (rozdział 12 wersety 1-19)
Historia uwięzienia Piotra i jego cudownego wyzwolenia z więzienia. - Śmierć Heroda Agryppy (rozdział 12 wersety 20-25)
Opis odebrania przez Boga życia królowi Agryppie w, jak mu się wydawało, szczytowym momencie jego potęgi i chwały. - Wysłanie Barnaby i Saula (rozdział 13 wersety 1-3)
Opis wyprawienia Barnaby i Saula do pracy jaką mieli wykonać z ramienia Zboru w Antiochii. - Barnaba i Saul na Cyprze (rozdział 13 wersety 4-12)
Opis nawrócenia prokonsula Sergiusza Pawła, w wyniku konfrontacji Pawła z czarnoksiężnikiem Elimasem. - Paweł przemawia do Żydów w Antiochii Pizydyjskiej (rozdział 13 wersety 13-43)
Relacja z kazania, jakie na zaproszenie przełożonych synagogi w Antiochii Pizydyjskiej, wygłosił apostoł Paweł.