Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

1. Wstęp (rozdział 1 wersety 1-5)
   Krótki wstęp
2. Wniebowstąpienie Jezusa (rozdział 1 wersety 6-14)
   Fragment dotyczący wniebowzięcia Jezusa oraz wydarzeń tuż przed i tuż po tym wydarzeniu
3. Wybór Macieja (rozdział 1 wersety 15-26)
   Fragment dotyczący końca Judasza oraz wyboru Macieja na jego miejsce (najwyraźniej nie uznanego przez Pana, jako, że w swoim czasie wybrał on Pawła na zwolnione miejsce wśród „Dwunastu”)
4. Zesłanie Ducha Świętego (rozdział 2 wersety 1-13)
   Fragment dotyczący zesłania Ducha Świętego na uczniów w dniu Pięćdziesiątnicy i zainteresowania ewangelią wywołanego publicznością niektórych skutków tego niezwykłego zjawiska
5. Kazanie apostoła Piotra (rozdział 2 wersety 14-36)
   Fragment dotyczący kazania apostoła Piotra, jakie wypowiedział on po zesłaniu Ducha Świętego – o tym co się stało i z jakiego powodu: ponieważ Jezus zmartwychwstał po swej ofiarniczej śmierci
6. Pierwsze nawrócenia (rozdział 2 wersety 37-41)
   Fragment dotyczący opisu reakcji zgromadzonych na kazanie apostoła Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy, po tym gdy zobaczyli działanie darów Ducha Świętego
7. Życie pierwszych chrześcijan (rozdział 2 wersety 42-47)
   Fragment dotyczący krótkiego okresu próby życia w „komunie” (który może będzie mógł mieć jakieś zastosowanie w Królestwie Bożym, ale póki ludzie są niedoskonali – nie…) i relacji z wielu nawróceń”
8. Uzdrowienie chorego (rozdział 3 wersety 1-11)
   Fragment dotyczący daru wiary jaki miał apostoł Piotr, oraz relacji z uzdrowienia pewnego człowieka, wykorzystanego do przyciągnięcia uwagi obecnych do tego, co apostołowie mieli im do powiedzenia
9. Mowa Piotra w Portyku Salomona (rozdział 3 wersety 12-26)
   Fragment dotyczący kazania św. Piotra, które wypowiedział do zebranych po zyskaniu ich uwagi przez uzdrowienie owego chorego (z poprzedniego odcinka), którego wszyscy znali i wiedzieli, że dotychczas był niepełnosprawny
10. Piotr i Jan przed Sanhedrynem (rozdział 4 wersety 1-22)
    Fragment dotyczący przesłuchania apostołów przed Sanhedrynem w związku z zainteresowaniem jakie przyciągali tym co robili i mówili – i ich reakcji na zabranianie im głoszenia
11. Powrót do swoich (rozdział 4 wersety 23-31)
    Fragment dotyczący wspólnej modlitwy po uwolnieniu apostołów z więzienia oraz kolejnego zesłania Ducha Świętego.
12. Wspólnota dóbr (rozdział 4 wersety 32-37)
    Fragment dotyczący krótkiego okresu czasu, w którym próbowano życia we wspólnocie na komunistycznych zasadach – próbując chrześcijańską jedność rozciągnąć także na wspólnotę dóbr – co możliwe, że uda się w Królestwie Bożym, ale, jak historia pokazuje – niestety, na pewno nie wcześniej.
13. Ananiasz i Safira (rozdział 5 wersety 1-11)
    Fragment dotyczący epizodu z Ananiaszem i Safirą, który pokazał z jednej strony m.in. samolubstwo, jakie czyniło nierealnym tą próbę wprowadzenia komunistycznego ustroju do życia wspólnoty wierzących, a z drugiej przypomniał im, że Bóg traktuje poważnie to, co oni deklarują i wykonują, i że nie można Go oszukać.
14. Cuda uczynione przez Apostołów (rozdział 5 wersety 12-16)
    Krótki opis cudów jakie czynili Apostołowie w celu zwrócenia uwagi na ewangelię, oraz skutków jakie wywierały te manifestacje Bożej mocy
15. Piotr i Jan ponownie przed Radą (rozdział 5 wersety 17-33)
    Fragment postawy apostołów, którzy po odważnym, publicznym głoszeniu zostali wtrąceni do więzienia, cudownie wyzwoleni przez anioła i ponownie przyprowadzono ich przed Radę, żeby im zakazać głosić – ale oni się na to stanowczo nie zgodzili…
16. Wystąpienie Gamaliela (rozdział 5 wersety 34-42)
    Fragment dotyczący sposobu w jaki Gamaliel przemówił do rozumu swoich współbraci, oraz postawy apostołów w obliczu zakazu głoszenia Dobrej Nowiny o Chrystusie i Jego dziele.
17. Wybór siedmiu diakonów (rozdział 6 wersety 1-7)
    Fragment dotyczący wyboru pomocników, którzy mieli zajmować się bardziej technicznymi częściami służby dla współbraci i sióstr, by inni mogli skupić się na bardziej duchowej części usługi.
18. Oskarżenie Szczepana (rozdział 6 wersety 8-15)
    Fragment dotyczący działalności Szczepana, której moc i rozgłos doprowadziły go do bycia porwanym i niesłusznie oskarżonym.
19. Mowa Szczepana – część 1 (rozdział 7 wersety 1-16)
    Początkowy fragment przemowy Szczepana, w której przypominał on dzieje Izraela – od Abrahama do śmierci (i pogrzebania) Jakuba.
20. Mowa Szczepana – część 2 (rozdział 7 wersety 17-37)
    Środkowy fragment przemowy Szczepana, w której przypominał on dzieje Izraela – tym razem, skrótowy opis historii Mojżesza.
21. Mowa Szczepana – część 3 (rozdział 7 wersety 38-53)
    Końcowy fragment przemowy Szczepana, w której przypominał on dalszą część historii Izraela – i zarzucił swym oskarżycielom, że prześladowali i zabili Jezusa, tak jak ich przodkowie czynili z prorokami.
22. Ukamienowanie Szczepana (rozdział 7 wersety 54-60)
    Opis reakcji większości słuchaczy Szczepana..
23. Prześladowanie i rozproszenie chrześcijan (rozdział 8 wersety 1-3)
    Króciutki fragmencik odnośnie prześladowań ludu Bożego, jakie rozpoczęły się po śmierci Szczepana.
24. Działalność Filipa w Samarii (rozdział 8 wersety 4-8)
    Króciutka relacja z działań ewangelizacyjnych Filipa w Samarii.
25. Szymon Czarnoksiężnik (rozdział 8 wersety 9-13)
    Opis wprowadzający do historii kontekst – kim był Szymon Czarnoksiężnik?
26. Piotr i Jan w Samarii (rozdział 8 wersety 14-25)
    Opis próby kupienia przez Szymona Czarnoksiężnika darów ducha świętego od apostołów.
27. Filip i dworzanin królowej Etiopii (rozdział 8 wersety 26-40)
    Opis spotkania ewangelisty Filipa z poganinem zainteresowanym Bożą prawdą, któremu zostało wytłumaczone iż 53 rozdział Izajasza mówi proroczo o Jezusie.
28. Nawrócenie Saula (rozdział 9 wersety 1-19)
    Opis historii nawrócenia Saula, który z prześladowcy chrześcijan sam stał się chrześcijaninem.
29. Saul w Jeruzalemie i Tarsie (rozdział 9 wersety 20-30)
    Opis początku służby Saula jako głosiciela ewangelii Chrystusa, związaną z nim początkową nieufność uczniów Jezusa względem jego osoby i pierwsze zamachy na jego życie.
30. Piotr uzdrawia Eneasza, oraz Wskrzeszenie Tabity w Joppie (rozdział 9 wersety 31-43)
    Opis dwóch, relatywnie krótkich, epizodów, ukazujących przedsmak tego co w przyszłości Jezus zrobi dla wszystkich ludzi – których będzie wzbudzał z martwych i leczył ze wszelkich chorób, jakie ich trapią.
31. Powołanie setnika Korneliusza (rozdział 10 wersety 1-23)
    Pierwsza część historii związanej z powołaniem setnika Korneliusza, a konkretnie opis przygotowania Piotra do użycia przez niego drugiego z udzielonych mu kluczy – to jest otwarcia drogi do Wysokiego Powołania dla pogan.
32. Powołanie setnika Korneliusza cz.2 (rozdział 10 wersety 24-48)
    Druga część historii związanej z powołaniem setnika Korneliusza, to jest dotarcie apostoła Piotra do Joppy i opis tamtejszych wydarzeń, włącznie z zesłaniem ducha świętego na pierwszych spośród pogan i odpowiedzią na towarzyszące temu wątpliwości.
33. Piotr wyjaśnia Zborowi w Jeruzalemie chrzest Korneliusza (rozdział 11 wersety 1-18)
    Opis wyjaśnienia Zborowi w Jeruzalemie wątpliwości co do faktycznego początku działania łaski Bożej dla pogan.
34. Początki chrześcijaństwa w Antiochii Syryjskiej (rozdział 11 wersety 19-26)
    Opis szybkiego rozwoju dzieła Prawdy, jakie wyniknęło z głosicielskiej pracy chrześcijan rozproszonych z powodu prześladowań po świadectwie Szczepana, oraz działalności Barnaby i Pawła.
35. Podróż Barnaby i Saula z kolektą do Jeruzalemu (rozdział 11 wersety 27-30)
    Opis braterskiej pomocy udzielonej innemu zborowi w trudnej sytuacji życiowej.
36. Herod prześladuje chrześcijan oraz Piotr ucieka z więzienia (rozdział 12 wersety 1-19)
    Historia uwięzienia Piotra i jego cudownego wyzwolenia z więzienia.
37. Śmierć Heroda Agryppy (rozdział 12 wersety 20-25)
    Opis odebrania przez Boga życia królowi Agryppie w, jak mu się wydawało, szczytowym momencie jego potęgi i chwały.
38. Wysłanie Barnaby i Saula (rozdział 13 wersety 1-3)
    Opis wyprawienia Barnaby i Saula do pracy jaką mieli wykonać z ramienia Zboru w Antiochii.
39. Barnaba i Saul na Cyprze (rozdział 13 wersety 4-12)
    Opis nawrócenia prokonsula Sergiusza Pawła, w wyniku konfrontacji Pawła z czarnoksiężnikiem Elimasem.
40. Paweł przemawia do Żydów w Antiochii Pizydyjskiej (rozdział 13 wersety 13-43)
    Relacja z kazania, jakie na zaproszenie przełożonych synagogi w Antiochii Pizydyjskiej, wygłosił apostoł Paweł.
41. Paweł i Barnaba zwracają się do pogan (rozdział 13 wersety 44-52)
    Relacja z różnicy podejścia między żydami a poganami na głoszenie im ewangelii.
42. Paweł i Barnaba w Ikonium (rozdział 14 wersety 1-7)
    Relacja z głoszenia ewangelii w Ikonii dopóki podburzeni Żydzi i poganie nie uniemożliwili dalszej pracy.
43. Paweł i Barnaba w Listrze i Derbe (rozdział 14 wersety 8-21)
    Relacja z głoszenia ewangelii w Listrze (w tym: uzdrowienia chromego [mającego bezwładne nogi] od urodzenia, prób obwołania ich bogami w ludzkiej postaci, a następnie ukamienowania Pawła przez podburzony tłum) i Derbe.
44. Powrót do Antiochii (rozdział 14 wersety 22-28)
    Relacja z powrotnej podróży do Antiochii, w trakcie której m.in. dopilnowali by lokalny zbór wybrał sobie (za pomocą jawnego głosowania „przez podniesienie rąk” każdego z jego członków) starszych, by w nim służyli.
45. Nawrócenie pogan a zakon Mojżeszowy (rozdział 15 wersety 1-5)
    Opis początku problemu dotyczącego kwestii, czy zbawienie otrzymuje się przez wiarę, czy też przez uczynki. (Nawiasem mówiąc warto by tę całą sprawę przemyśleli sobie także dzisiejsi chrześcijanie, twierdzący, że trzeba koniecznie wypełniać pewne wybrane fragmenty zakonu Mojżeszowego, takie jak np. obchodzenie szabatu).
46. Przebieg narady apostołów i starszych w Jeruzalemie (rozdział 15 wersety 6-21)
    Opis przemowy apostoła Piotra odnośnie zbawienia przez wiarę, a nie przez uczynki, oraz odnośnie tego, że przestrzeganie wymogów Zakonu Mojżeszowego dotyczyło tylko Żydów.
47. List do nawróconych chrześcijan (Rozdział 15 wersety 22-35)
    Opis treści listu wysłanego do pogan, którzy stawali się chrześcijanami – by nie próbowali szukać zbawienia w Zakonie, szczególnie zaś w dodatkach do niego (Talmudzie), ale też, że niezależnie od niego, zachowywanie powściągliwości (szczególnie w wymienionych zakresach) będzie dobre dla ich zdrowia fizycznego i duchowego.